علل بروز عارضه چشم صورتی (ورم ملتحمه) بسیار متنوع است. از عفونت‌های ویروسی و باکتریایی گرفته تا آلرژی‌ها و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی. ورم ملتحمه خفیف ممکن است به خودی خود از بین برود، اگرچه ناراحت کننده است. سایر شرایط ممکن است نیاز به آنتی بیوتیک برای درمان عفونت باکتریایی داشته باشند.
ورم ملتحمه خفیف معمولاً باعث قرمزی یک یا هر دو چشم و همچنین خارش، سوزش، اشک ریزش زیاد و احساس شن و ماسه در هنگام پلک زدن میشود. علت اصلی هر چه باشد، موارد خفیف ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند و اغلب خود به خود ظرف دو هفته بهبود می‌یابند.
بسیاری از افراد با استفاده از کمپرس سرد یا گرم احساس راحتی میکنند. اگر رنگ صورتی چشم شما به دلیل آلرژی است، کمپرس سرد میتواند به تسکین خارش و سوزش کمک کند.
اگر علت ویروسی یا باکتریایی وجود داشته باشد، کمپرس گرم میتواند قرمزی و تورم را کاهش دهد. برای هر چشم از کمپرس جداگانه استفاده کنید.
اگر از لنزهای تماسی استفاده میکنید، بهتر است تا زمانی که علائم شما به طور کامل برطرف شوند، آنها را بردارید.
اگر علت چشم صورتی مسری باشد، مانند گسترش کراتوکونژونکتیویت اپیدمی (EKC)، باید اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از گسترش عفونت انجام دهید و این شامل موارد زیر است:
دست‌های خود را به طور مرتب با آب داغ و صابون بشویید.
از تماس با چشم خودداری کنید.
حوله، روبالشی و دستمال سفره مشترک استفاده نکنید.
بالش‌ها و ملحفه‌ها را مرتب بشویید.
اشک‌های مصنوعی که بدون نسخه در دسترس هستند، میتوانند با افزایش هیدراتاسیون چشم، مشکل را تسکین دهند.
ورم ملتحمه باکتریایی معمولاً یک تا دو هفته طول می‌کشد و معمولاً خود به خود برطرف میشود. اگر علائم پس از پنج روز بهبود نیافتند، پزشک ممکن است قطره چشمی آنتی بیوتیکی را توصیه کند.
ورم ملتحمه ویروسی شایعترین نوع برای والدینی است که کودکان در سن مدرسه دارند. کراتوکونژونکتیویت اپیدمی (EKC) توسط یک آدنوویروس ایجاد میشود که نزدیک به سرماخوردگی است. از آن جایی که هیچ داروی ضد ویروسی وجود ندارد که بتواند EKC را درمان کند، عفونت به سادگی باید مسیر خود را مانند سرماخوردگی طی کند.
اکثر موارد ورم ملتحمه آلرژیک به صورت محافظه کارانه با آنتی هیستامین‌های بدون نسخه، اسپری‌های بینی، قطره‌های چشمی و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی درمان میشوند.
منبع: وب سایت جولات
شادابی و طراوت پوست یکی از عواملی است که میتواند نقش موثری در زیبایی افراد داشته باشد. از این رو افرادی که با مشکلات پوست و مو درگیر هستند به دنبال روش‌های مختلف درمانی برای بازیابی سلامت پوست و موی خود میباشند.
اگر شما هم با مشکلات پوست و مو دست و پنجه نرم میکنید، احتمالا اسم دمودکس را شنیده‌اید. دمودکس‌ها انگل‌های میکروسکوپی هستند که در غدد چربی پوست و فولیکول‌های مو زندگی میکنند. این انگل‌ها از چربی و مواد مغذی پوست شما تغذیه میکنند.
دمودکس‌ها در تعداد کم مشکل خاصی نمی‌توانند برای میزبانشان ایجاد کنند، اما در تعداد بالا در تشدید عارضه‌های پوست و مو و مقاومت به درمان این عارضه‌ها نقش کلیدی دارند. با ما در این مقاله همراه باشید تا با این انگل‌ها بیشتر آشنا شده و در خصوص تشخیص و درمان آنها اطلاعات لازم را به دست آورید.
به بیماری ایجاد شده از دمودکس‌ها، دمودیکوزیس گفته میشود. علائم دمودیکوزیس ممکن است یک شبه و خیلی سریع ایجاد شود. همان طور که گفته شد دمودکس‌ها در تعداد کم بیماری‌زا نیستند اما اگر در اثر عوامل مختلف مانند نقص سیستم ایمنی، خواب و تغذیه نامناسب و سایر عادت‌های اشتباه تعدادشان زیاد شود میتوانند با نشانه‌های زیر در ارتباط باشند:
* خارش
* خشکی پوست
* التهاب و قرمزی
* پاسچول‌های سفید یا قرمز
* آکنه
* زخم ناشی از خاراندن
* خطوط روی صورت و پیری پوست
* اگزما
* ریزش مژه
* التهاب چشم
* کاهش دید چشم
دمودیکوزیس معمولا قابل درمان است و تبدیل به بیماری جدی نخواهد شد. اما اگر جهت درمان آن اقدامی نشود ممکن است منجر به بیماریهای زیر شود:
* روزاسه، قرمزی و التهاب صورت
* بلفاریت، التهاب پلک
* درماتیت همراه با خارش، قرمزی و خشکی
* تشدید آکنه‌های التهابی
* ریزش مو
یکسری عادتها باعث افزایش تراکم انگل‌های دمودکس میشود. شما با انجام تست آنلاین دمودکس و پاسخ به یکسری سوالات مرتبط با علائم و عادت‌های خود میتوانید تا حد زیادی از تراکم انگل‌های دمودکس خود مطلع شوید. اما اگر به طور قطعی بخواهید تراکم انگل‌های دمودکس خود را بسنجید، لازم است که تست آزمایشگاهی دمودکس را انجام دهید.
برای انجام این تست شما میتوانید به مراکزی که این تست را انجام می‌دهند مراجعه کنید. این مراکز معمولا شامل کلینیک‌های پوست و مو، آزمایشگاه و بیمارستان است. برای اطلاع از تراکم انگل‌های دمودکس خود شما همچنین میتوانید با شرکت پیشتاز در این زمینه به نام لووین کر تماس حاصل فرمایید.
در نظر داشته باشید که تست آزمایشگاهی دمودکس درد خاصی ندارد و تنها با استفاده از یک ابزار میله‌ای خاص که برای پاکسازی پوست نیز استفاده میشود، از چربی پوست شما اندکی نمونه برداشته شده و زیر میکروسکوپ بررسی خواهد شد.
اگر مبتلا به تراکم بالای دمودکس هستید لازم است که برای درمان آن اقدام کنید. برای اطلاع از گزینه‌های درمانی میتوانید با مشاورین لووین‌کر در ارتباط باشید. لازم است که شما در کنار قرص و دارویی که پزشک جهت بیماری پوست و مویتان تجویز میکند، از محصولات دمودکسیلین نیز استفاده کنید.
محصولات دمودکسیلین با به کار گیری ترکیبات گیاهی به طور موثر در از بین بردن مایت‌های دمودکس و تقویت پوست و موی شما نقش دارند. لازم به ذکر است که استفاده از درمانهای سنتی و روغنهای گیاهی ممکن است نتواند مشکل شما را به طور کامل برطرف کند و حتی در مواردی سبب تشدید دمودیکوزیس در شما شود.
یکی دیگر از مواردی که باید بدانید این است که با شروع درمان دمودکس‌ها ممکن است علائم شما تشدید شود. دلیل این موضوع این است که با متلاشی شدن دمودکس‌ها، محتویات بدن آنها خارج شده و سبب واکنش‌های التهابی پوست خواهد شد. پس لازم است که برای درمان عارضه‌ی دمودکس خود صبور باشید تا این موجودات میکروسکوپی را بتوانید به طور موثر کنترل کنید.
ممکن است شما در درمان دمودکس خود موفق شوید، اما در نظر داشته باشید که میتوانید به راحتی دوباره به این انگل‌ها مبتلا شوید. دمودکس‌ها حتی با تماس پوستی نیز به راحتی منتقل میشوند. برای پیشگیری از ابتلای مجدد به دمودکس‌ها موارد زیر را در نظر بگیرید:
* آب کافی بنوشید
* صورت خود را قبل از خواب با استفاده از شست و شو دهنده‌ی مناسب پوست خود بشویید. حتی الامکان بعد از شست و شو از تونر استفاده کنید تا بقایای مواد آرایشی از صورت شما پاک شود. در نظر داشته باشید که شست و شوی زیاد نیز برای پوست آسیب‌زا است. پس اگر بیشتر از یک بار نیاز دارید که صورت خود را بشویید ترجیحا از آب خالی برای شست و شو استفاده کنید.
* از شامپو برای شست و شوی پوست سرتان استفاده کنید و نیازی نیست که به ساقه‌ی موی خود شامپو بزنید. اگر پوست سرتان چرب است و موهای خشکی دارید از شامپوی مناسب پوست چرب استفاده کنید تا چربی پوست سرتان کنترل شود.
* در آرایشگاه‌ها حتی الامکان از لوازم شخصی خودتان استفاده کنید یا از فرد مسئول بخواهید که وسایل مشترک را قبل از استفاده برای شما، ضدعفونی کند.
* حداقل ۸ ساعت در شبانه روز بخوابید. خواب شبانه با کیفیت در سلامت پوست شما میتواند بسیار موثر باشد. اگر شبها دیروقت می‌خوابید، این موضوع نیز میتواند در ابتلا به تراکم بالای دمودکس نقش داشته باشد.
* از مرطوب کننده مناسب و ترجیحا کرم مرطوب کننده دمودکسیلین استفاده کنید. استفاده از مرطوب کننده مناسب از چرب شدن پوست شما در طول روز جلوگیری میکند. چربی پوست میتواند سبب ازدیاد انگل‌های دمودکس شود.
برای خشک کردن پوستتان بعد از شست و شو، حوله را بر پوست خود نکشید و ترجیحا به صورت ضربه‌ای پوست خود را خشک نمایید.
* از ویتامین‌ها و به خصوص ویتامین c به اندازه کافی در رژیم غذایی خود استفاده کنید.
* از غذاهای سرخ کردنی و فست فود کمتر استفاده کرده و سبزیجات بیشتری در رژیم غذایی خود بگنجانید.
در اینبخش درمان های خانگی گردن درد و همچنین گرفتگی عضلات گردن را جمع آوری کرده ایم. تقریباً همه مـا با معضل گردن درد و گرفتگی گردن دست و پنجه نرم می‌کنیم، کارمند هستیم و یا این کـه بـه واسطه شغلی کـه داریم مدت های زیادی ایستاده و یا نشسته ایم و وزن سر موجب درد و گرفتگی گردن می شود، در ادامه چندین درمان موثر برای رفع این درد اذیت دهنده را آورده ایم با مـا همراه باشید.
آیا خیلی وقتها شـما هم روی صندلی خوابتان میبرد و وقتی بیدار میشوید می بینید چانه تان روی قفسه سینه تان آمده اسـت؟ یا اینکه گوشی تلفن را بین شانه و گردنتان قرار میدهید و مدت ها صحبت می کنید؟ یا اینکه بـه حالت ایستاده موهایتان را در سینک ظرف شویی می‌شویید؟
همه این عادتها باعث کشیدگی گردن میشوند وحرکت دادن گردن رابه دو طرف دشوار میکنند و بنابر این، باعث ایجاد درد و ناراحتی می شوند. گرفتگی گردن طبق معمول بدلیل پیچ خوردگی و کشیدگی ماهیچه ها اسپوندیلوز گردن – عفونت مننژیت استفاده از بالش نامناسب عطسۀ شدید و غیره اتفاق می‌افتد.
کیسۀ یخ
چند قطعه یخ را خرد کنید ودر یک کیسه ی زیپ دار بریزید. گردنتان رابا حوله بپوشانید و کیسۀ یخ رابه مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه روی گردنتان قرار دهید اینکار را هر ۲ ساعت یکبار تکرار کنید.
استفاده از کیسۀ یخ روش درمانی موثری اسـت کـه از بروز درد در ناحیۀ گردن پیشگیری می کند. یا اینکه میتوانید متناوبا از کمپرس سرد و گرم استفاده کنید. طی ۴۸ الی ۷۲ ساعت اول، از کیسه ی یخ و سپس از کمپرس گرم استفاده کنید.
دست هایتان رابه هم بمالید تا گرم شوند. سپس با استفاده از نوک انگشتان گردنتان رابا حرکات دورانی ماساژ دهید تا تمام بخشهای گردن تحت فشار قرار گیرند.
پد گرمایی
یک شماره پد گرمایی «یا کیسه‌ی آب گرم» را زیر ناحیۀ دردناک گردن تان قرار دهید. اینکار باعث می شود جریان خون درآن ناحیه افزایش یابد و درد بـه اندازه ی قابل توجهی کم شود. روش دیگر اینکه می توانید از پد گرمایی مرطوب استفاده کنید.
درجۀ حرارت این وسیله قابل نظارت اسـت و میتوانید بـه مدت بیشتری ازآن استفاده کنید. بـه علاوه خودتان نیز می توانید با خیساندن یک حوله درآب داغ پد گرمایی بسازید. حوله را از دو طرف بچلانید تا آب اضافی ازآن خارج شود. سپس آنرا روی ناحیه ی آسیب دیده بگذارید.
مقداری نمک اپسوم رابه آب وان حمام تان اضافه کنید ودر آن استراحت کنید. منیزیوم و نمک موجود در نمک اپسوم بـه تنظیم آنزیم های مختلف در بدن انسان کمک می کنند و هم چنین باعث افزایش جریان خون و کاهش تنش و استرس ماهیچه ها می شوند.
بـه علاوه جهت تقویت دستگاه ایمنی بدن و تسکین مشکل گرفتگی گردن می توانید روزانه از قرص های منیزیوم « ۳۱۰ الی ۴۲۰ میلی گرم » استفاده کنید. یا اینکه میتوانید مواد غذایی غنی از منیزیوم نظیر موز را در رژیم غذاییتان افزایش دهید.
دوش آب گرم
گرفتن دوش آب گرم بـه مدت پنج دقیقه میتواند باعث تسکین گرفتگی گردن وایجاد حس آرامش شود. گردنتان را زیر دوش بگیرید و مدتی تکان نخورید.
۱ شماره دستمال کاغذی رابه سرکه سیب آغشته کنید و روی گردن تان بگذارید. اجازه دهید سرکه سیب بـه مدت دو ساعت روی گردنتان بماند. اینکار را روزی دو بار تکرار کنید. این روش درمانی برای تسکین گرفتگی گردن بسیار موثر اسـت.
علاوه بر روش بالا ۲ فنجان سرکه سیب را در آب وان حمام تان بریزید. بـه مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه در وان حمام بمانید. اینکار را هرروز تکرار کنید تا بهبودی حاصل شود.
فلفل هندی
دو قاشق غذاخوری روغن زیتون را گرم کنید و یک قاشق چای خوری پودر فلفل هندی رابه آن بیفزایید. این ترکیب را روی نواحی دردناک بمالید و آن ناحیه رابا باند ببندید. اجازه دهید این ترکیب بـه مدت ۲ ساعت روی گردنتان بماند.
هم چنین می توانید از لوسیون یا کرم حاوی کپسایسین یا فلفل هندی نیز استفاده کنید. روش دیگر اینکه فلفل هندی رابه غذا هایتان اضافه کنید تا بـه فرایند درمان گرفتگی گردنتان سرعت داده شود.
زردچوبه سرشار از خواص ضد التهابی کـه میتوانند ناراحتی و درد ناشی از گرفتگی گردن را کاهش دهند. با هر یک از روش های زیر می توانید از زردچوبه برای درمان گرفتگی گردن استفاده کنید این چاشنی طبیعی را در آشپزی روزانه تان بکار بگیرید. استفاده از زردچوبه در غذاها باعث میشود گرفتگی گردنتان از داخل درمان شود.
یا اینکه میتوانید یک قاشق چای خوری زردچوبه را دریک فنجان شیر حل کنید. محلول شیر و زردچوبه رابه مدت چند دقیقه حرارت دهید. مقداری عسل نیز بـه آن بیفزایید و اجازه دهید کمی خنک شود. این نوشیدنی را روزی دو بار بنوشید. بـه علاوه، بعد از مشورت با دکتر میتوانید از کپسولهای زردچوبه نیز استفاده کنید.
برای مقابله با گرفتگی گردن باید از طیفی از حرکات ملایم و تمرینات ایزومتریک استفاده کنید. گردنتان رابه عقب حرکت دهید و هم‌زمان، با استفاده از هردو دست‌تان جلوی حرکت سرتان رابه عقب بگیرید. گردنتان رابه جلو حرکت دهید و با استفاده از کف دستان‌تان جلوی حرکت سرتان رابه سمت جلو بگیرید.
گردنتان رابه سمت راست حرکت دهید و مانند ۲ حرکت بالا با استفاده از کف دست راست از حرکت سرتان بـه سمت راست پیشگیری کنید. اینکار رابه سمت چپ نیز انجام دهید. گردنتان رابه صورت دورانی و بـه شکل شماره ۸ حرکت دهید. باید بتدریج تنفس شکمی را تمرین کنید و یاد بگیرید. در برنامه‌ی کاری روزانه تان باید مراقبه و تمرینات یوگا را نیز بگنجانید تا گرفتگی گردن تان بر طرف شود.
ناحیۀ دردناک گردنتان رابا مقداری روغن ماساژ دهید. سپس از شخصی تقاضای کنید با استفاده از لبه های داخل قاشق گردنتان را ماساژ دهد «با قرار دادن لبه های قاشق روی پوست آن رابا فشار ملایم بـه حرکت درآورد». این روش درمانی گرفتگی گردن را کم میکند و باعث التیام جریان خون درناحیۀ آسیب دیده می شود.
توجه: حتماً از شخص دیگری بخواهید اینکار را برایتان انجام دهد. بـه علاوه اینکار بـه منظور التیام جریان خون درنواحی آسیب دیده انجام می شود. فشار وارده نباید آنقدر باشد کـه بـه کبودی پوست منجر شود.
قرص منیزیوم
برای تقویت دستگاه ایمنی بدن می توانید قرص منیزیوم مصرف کنید. این ماده بـه تسکین گرفتگی گردن کمک میکند.
روغن نعناع فلفلی
منتول موجود در روغن نعناع فلفلی درد و ناراحتی ناشی از گرفتگی گردن را کاهش می دهد. ۲ قاشق چای خوری روغن زیتون رابه مدت چند ثانیه در مایکروویو گرم کنید.
چند قطره روغن نعناع فلفلی رابا روغن زیتون گرم ترکیب کنید و بـه آرامی روی گردن تان ماساژ دهید. اینکار را روزی دو بار تکرار کنید.
روغن خوشبو «روغن عصاره ای»
با استفاده از روغنهای خوشبو نظیر روغن کاج – روغن رزماری – یا روغن سرو کوهی گردن – ناحیۀ بالای کمر و شانه هایتان را ماساژ دهید. بـه علاوه،میتوانید این روغن های خوشبو رابه آب گرم وان حمام نیز اضافه کنید.
برگ کرفس
برای درمان درد ناشی از گرفتگی گردن می توانید مرتبا آب برگ کرفس بنوشید.
با ذوب و ترکیب کردن مقداری روغن نارگیل – موم زنبور عسل – روغن نعناع فلفلی و روغن اوکالیپتوس میتوانید پماد ضد درد خانگی موثری را تهیه کنید. اجازه دهید این ترکیب کمی خنک شود و سپس آنرا روی ناحیه ی مورد نظر بمالید.
چای کیسه ای بابونه
کیسه های چای کیسه ای بابونه را می توانید بعنوان کمپرس گرم روی نواحی دردناک گردن بگذارید. اینکار باعث تسکین درد و گرفتگی ماهیچه میشود.
قرن ها اسـت از این گیاه دارویی برای مقاصد مختلف دکتری استفاده میشود. مالیدن روغن اسطوخودوس روی نواحی دردناک گردن باعث تسکین درد و آرامش ماهیچه هایتان می شود.
برشهای تازۀ ترب کوهی را روی ناحیۀ دردناک گردن بگذارید و اندکی صبر کنید. اینکار باعث بی‌حس شدن ناحیه‌ی مورد نظر میشود ترب کوهی باعث ایجاد سوزش خفیف و قابل تحملی میشود کـه درد ناشی از گرفتگی گردن رابه شکل موثر کاهش می دهد.
منتول و کافور
جهت تسکین درد و التهاب میتوانید از کرم‌ها، ژل‌ها، یا روغنهای حاوی منتول و کافور استفاده کنید. هر دوی این داروهای گیاهی می توانند بـه التیام جریان خون کمک کنند بـه علاوه، اثر خنک کنندگی شان نیز باعث ایجاد آرامش در ماهیچه می شود.
جهت خلاصی از شر درد گرفتگی گردن میتوانید مقداری روغن یا کرم حاوی کندر را هر ۵ ساعت یکبار روی ناحیۀ مورد نظر بمالید. هم چنین می توانید کپسولهای حاوی کندر نیز مصرف کنید.
روزی ۳ بار بـه اندازۀ ۱۵۰ میلی گرم کپسول اسید بوسولیک «عصارۀ کندر» مصرف کنید البته بعد از مشورت با دکتر و آگاهی از میزان مصرف مناسب خودتان.
ترکیب شاه پسند و ریشۀ سنبل الطیب و گل راعی
شاه پسند ریشۀ سنبل الطیب، و گل راعی را بجوشانید و داخل یک پارچۀ نخی یا رو بالشی بریزید. از این پارچه بعنوان کمپرس گرم روی ناحیۀ دردناک گردن استفاده کنید.
گیاه پنجۀ شیطان
اثر ضد التهابی گیاه پنجه ی شیطان می تواند با درد ناشی از گرفتگی گردن مبارزه کند. این داروی گیاهی را می توانید بـه صورت کپسول نیز استفاده کنید. البته، بعد از مشورت با دکتر از کپسول گیاه پنجۀ شیطان مصرف کنید.
پودر ریشۀ آشواگاندا
درمان خانگی گردن درد و گرفتگی عضلات گردن | ساده‌ترین روشها برای درمان گردن درد
ازآن‌جا کـه مزۀ پودر ریشۀ آشواگاندا بسیار تلخ اسـت بهتر اسـت آن رابه صورت کپسول مصرف کنید «البته بعد از تایید دکتر». مصرف این داروی گیاهی میتواند ماهیچه هایتان را آرام کند و باعث تسکین درد شود.
کارهایی کـه باید انجام دهید
از داروهای ضد درد بدون نسخه نظیر ایبوپروفن یا استامینوفن استفاده کنید. از این داروها نباید برای افراد زیر ۱۸سال استفاده شود. اگر شرایط کاریتان ساکن و بدون حرکت اسـت، باید ساعتی یکبار بـه مدت پنج دقیقه بـه خودتان استراحت دهید وکمی قدم بزنید. هنگام خواب از بالشهای آسان ومناسب استفاده کنید.
اگر از بالش های پردار استفاده میکنید، باید سالی یکبار آنها را تعویض کنید. تشک های قدیمی تان رابا تشکهای جدید عوض کنید هر چند مدت یکبار تشک تان را برگردانید. حتماً هفت الی هشت ساعت خواب کامل داشته باشید. وضعیت نشستن و خوابیدنتان را اصلاح کنید. هنگام نشستن باید کف پاهایتان کاملا صاف روی زمین باشند و بازوهایتان نیز روی دستۀ صندلی یا میز کار قرار بگیرند.
اگر پشت رایانه کار می کنید، صفحۀ نمایشگر باید کاملا هم سطح چشم هایتان باشد. همیشه لاغر و متناسب باشید. وزن اضافه بر تمام ماهیچه های بدن تان فشار می‌آورد و باعث وخامت وضعیت تان میشود. اگر کوله پشتی استفاده می کنید باید وزن آن بطور مساوی روی هر ۲ شانه تان قرار بگیرد.
کارهایی کـه نباید انجام دهید
انجام فعالیت های بدنی شدید مانند فوتبال، هاکی، گلف، راگبی، دویدن سریع، پرش، رقص باله، دراز و نشست، و غیره. کشیدن بیش از حد ماهیچه ها. رانندگی طولانی، ودر صورت پا برجا ماندن مشکل، بطور کلی رانندگی.
داشتن استرس در زندگی خوابیدن روی شکم دراین حالت گردن بـه یک جهت می چرخد. انجام مکالمه های تلفنی طولانی مدت.متمایل کردن گردن بـه سمت پایین بـه مدتِ طولانی می تواند باعث گرفتگی گردن شود.استفاده از بالش «تا بهبودی کامل»… امیدوارم از این مقاله استفادۀ کامل را برده باشید.
بیماری پسوریازیس یا داء الصدف بیماری التهابی مزمن پوست میباشد که علت دقیق آن هنوز مشخص نشده است اما دخالت عامل ژنتیک در بروز آن قطعی است.
در بیماری پسوریازیس تکثیر سلولهای پوستی سریعتر انجام شده و همین امرموجب پوسته ریزی میباشد. اما علت اصلی این تکثیر سریعتر سلولی هنوز مشخص نمی باشد.
تقریباً از هر سه نفری که دچار این بیماری هستند یک نفر از آنها دارای خویشاوندی است که او هم دچار این بیماری می باشد.
برخی عوامل مانند داروهایی نظیر کلروکین، داروهای بتا بلوکر و برخی داروهای ضدافسردگی و همینطور برخی بیماریهای عفونی نظیر گلودرد استرپتوکوکی، صدمات و استرسها در شروع یا تشدید بیماری نقش دارند.
سن بروز بیماری در هر سنی میتواند باشد اما اگر شروع بیماری در سنین کودکی باشد احتمال شدیدتر بودن بیماری بیشتر است. در مورد سابقه خانوادگی نیز درصورت وجود سابقه بیماری در افراد خانواده معمولاً بیماری شدیدتر و طولانی تر است.
ضایعات پوستی بیماری پسوریازیس به شکل برجستگیهای نسبتاً وسیع قرمز رنگ همراه پوسته های لایه لایه و نقره ای بیشتر در روی زانوها و آرنجها میباشد.
البته محل بیماری می تواند در سر، تنه، کف دست و پا، زیر بغلها، کشاله ران و ناحیه تناسلی هم باشد. گاهی نیز بیماری پسوریازیس در تمام بدن بروز میکند که به آن اریترودرمی یا درماتیت اکسفولیاتیو هم می گویند.
در مواقعی که بیماری در چینهای بدن مانند کشاله ها و زیر بغلها رخ میدهد به آن نوع معکوس بیماری میگویند که در مردان سنین میانی و پیری بیشتر رخ میدهد.
ضایعات پسوریازیس حدود کاملاً مشخص داشته و درصورت کشیدن روی پوسته ها با یک آبسلانگ پوسته ها برداشته شده و منظره شبنم خونی ایجاد می شود که خونریزی به شکل قطره قطره می باشد و از نشانه های بیماری پسوریازیس میباشد.
ضایعات پوستی می تواند خارش دار بوده و یا آنکه خارش نداشته باشد و به نظر میرسد خارش بیشتر با استرس بیمار درمورد بیماری خود ارتباط دارد. گاهی نیز درمانهای نادرست بیماری باعث خارش می باشد.
نوعی از بیماری پسوریازیس هم وجود دارد که به آن نوع پوستولرمی گویند وبا دانه های کوچک چرکی تظاهرمیکند که این دانه ها هم به یکدیگر وصل شده و مناطق وسیعی چرکی ایجاد می کند.
که این چرک بدون میکروب بوده و فقط به علت التهاب ایجاد شده است. این نوع بیماری خوشبختانه نادر بوده زیرا در این نوع پسوریازیس که بیشتر افراد بزرگسال را درگیر میکند احتمال خطر برای حیات فرد نیز وجود دارد.
نوع دیگر پسوریازیس نوع قطره ای میباشد که بیشتر در کودکان و نوجوانان رخ داده و اغلب به دنبال یک عفونت استرپتوکوکی گلو ایجاد شده و با لکه های متعدد شبیه سکه و به رنگ صورتی در بدن خود را نشان میدهد.
این علائم در عرض ۴ تا ۶ ماه از بین می رود و دوباره هم عود نمی کند اما در بیش از نیمی از موارد بعدها نوع دیگری از پسوریازیس در این افراد عود میکند.
اما شایعترین نوع پسوریازیس همان نوع پلاک می باشد که نوع معمول بیماری بوده و در آن ضایعات پوستی محل برجستگیهای استخوانی آرنج و زانو و قوزک پا وجود دارد.
سیر این نوع بیماری خیلی قابل پیش بینی نیست. گاه ممکن است بیماری به یکباره بهبود یافته و تا سالها بروز نکند و گاه نیز مدتهای طولانی بیماری بصورت رفت و برگشتی باقی می ماند.
تغییرات ناخنی هم در بیماری پسوریازیس می تواند بروز کند که به شکل تغییررنگ، ضخیم شدن،جدایی صفحه از بستر ناخن، ایجاد لکه های قرمز و یا زرد بر روی صفحه ناخن و از همه شایعتر فرورفتگی های شبیه جای فرو رفتن سوزن در روی صفحه ناخن میباشد.
گاهی بیماری پسوریازیس همراه تورم و التهاب مفاصل می باشد که این حالت بیشتر در موارد شدیدتر و طولانی تر پسوریازیس و بیشتر در مفاصل کوچک دست رخ داده و نیازبه بررسی و درمان توسط متخصص روماتولوژی دارد.
ابتدا باید نوع بیماری پسوریازیس از لحاظ شدت تعیین شود درصورتی که بیماری خیلی خفیف باشد حتی می توان اصلاً اقدام به درمان نکرد و تنها از کرمهای نرم کننده جهت رفع خشکی بیماری استفاده نمود.
اما درصورتی که نیاز به درمان احساس شود می توان ابتدا از داروهای موضعی استفاده نمود که این داروها شامل داروهای استروییدی، کول تار، آنترالن ، آنالوگهای ویتامین د مانند دیوونکس و داروهای ضد التهاب جدیدتر مانند پیمکرولیموس میباشد.
هرکدام از این داروها می تواند همراه با عوارضی باشد که باید حتماً تحت نظر متخصص پوست مصرف شوند و هر از چند گاهی بیمار از لحاظ عوارض دارویی بررسی گردد.
برای درمان موارد شدیدتر بیماری میتوان از داروهای خوراکی مانند نئوتیگازون، متوترکسات و سیکلوسپورین استفاده نمود که این داروها با عوارض بیشتری همراهند و نیاز به بررسی های آزمایشگاهی مختلفی در ابتدا و در حین درمان دارند.
از روش نوردرمانی نیزمی توان استفاده کرد که این روش یا با استفاده از داروی پسورالن خوراکی و تابش نور ماوراء بنفش به پوست بوده و یا تنها با استفاده از نورماوراء بنفش می باشد و نیاز به دستگاههای مولد این نور دارد.
از لیزردرمانی نیز میتوان برای درمان مناطق کوچک دچار پسوریازیس استفاده نمود که لیزر مورد استفاده نوع اگزایمر میباشد و درمان با آن نیازبه جلسات متعدد دارد.
درمانهای جدیدتری نیز برای بیماری پسوریازیس مطرح است که هنوز به شکل رایج استفاده نمی شود و بعلت قیمت بالای آنها استفاده از این نوع داروها در طولانی مدت کمتر امکان پذیر میباشد.
اما با وجود تمام این درمانها بیماری پسوریازیس یک بیماری صعب العلاج می باشد که درمانها تنها شدت بیماری را کاهش داده اما بیماری را بطور قطعی از بین نمیبرند.
اما همین کاهش شدت بیماری می تواند باعث شود تا بیمار با راحتی بیشتری به زندگی خود ادامه دهد. از جمله عوامل مهم در شدت یافتن بیماری استرس میباشد که با کاهش این استرس نیز بیماری شدت کمتری می یابد.
یکی ازعوامل ایجاد این استرس خود بیماری و نگرانی از واگیردار بودن آن می باشد که باید به بیماران خاطرنشان نمود که این بیماری هیچگونه واگیری نداشته و از لحاظ ارثی بودن نیز احتمال ابتلا فرزندان به آن کم است.
اما بهرحال بروز ضایعات بخصوص در مناطق در معرض دید برای بیمار ایجاد ناراحتی و نگرانی میکند که می توان با اقدام به درمان در کاهش ضایعات موثر بود.
علت این بیماری پوستی هنوز نیز بدرستی معلوم نمیباشد اما احتمال ویروسی بودن این بیماری بیش از دیگر احتمالات مطرح است.
این بیماری پوستی بیشتر در سنین جوانی و اغلب در فصول خنک سال بروز نموده و در زنان نیز کمی بیشتر از مردان رخ میدهد.
شروع بیماری معمولاً با بروز یک ضایعه گرد قرمز یا صورتی رنگ در تنه و یا اندامها بوده که این ضایعه حلقوی گشته بطوری که در وسط آن التهاب و قرمزی کمتری نسبت به حاشیه ضایعه وجود دارد.
گاهی در وسط ضایعه پوسته ریزی یقه مانندی نیز مشاهده میشود. به این ضایعه اولیه ضایعه پیشقراول هم می گویند زیرا مقدمه بروز ضایعات منتشر بعدی میباشد.
این ضایعه اولیه معمولاً خارش زیادی نداشته و گاهی حتی قبل از بروز ضایعات منتشر بعدی خودبخود بهبود می یابد. گاهی تعداد این ضایعه نیز می تواند چند عدد باشد.
پس از چند روز تا چند هفته که از بروز این ضایعه گذشت ممکن است ضایعات منتشری بروز کند که شکل آنها نیز شبیه ضایعه پیشقراول بوده با این تفاوت که کوچکتر از آن است و تعداد این ضایعات ثانویه نیز زیاد می باشد.
انتشار این ضایعات بیشتر در تنه و ریشه اندامها (بازو وشانه وبالای رانها و کمر) بوده و معمولاً در محاذات خطوط پوستی ناحیه مذبور بروز می کنند بطوری که در پشت کمر منظره ای بنام منظره درخت کریسمس ایجاد می کند.
خارش این ضایعات نیز یا کم بوده و یا اصلاً خارش ندارند. پوسته ریزی مختصری نیز گاهی در وسط این ضایعات قرمز رنگ بروز میکند.
در دو هفته اول بروز این ضایعات، هرچند روز یکبار تعدادی از ضایعات جدید بروز کرده اما بتدریج بروز ضایعات جدید متوقف شده و پس از چند هفته استقرار بثورات پوستی، بیماری خود بخود برطرف شده و خوشبختانه آثاری نیز بر روی پوست بجا نمیگذارد.
البته در موارد نادر ممکن است بیماری بطور مزمن تا مدتی باقی بماند که در این موارد بهتر است با انجام بیوپسی از صحت تشخیص مطمئن شد.
بیماری پیتریازیس روزه آ، خطر سرایت نداشته اما گاهی در موارد استثنائی در یک خانواده دو نفر در یک زمان دچار این بیماری شده اند.
بعلت آنکه بیماری پیتریازیس جزء بیماریهای خودبخود خوب شونده است نیاز به درمان زیادی نداشته و تنها می توان با استفاده از نرم کننده ها از خشکی پوست در هنگام بروز بیماری کاست.
البته گاهی نیز لازم است که از داروهای استروییدی موضعی جهت کاهش خارش و التهاب پوستی استفاده نمود.
در هنگام بروز این بیماری پیتریازیس بهتر است از شستشوی زیاد پوست خودداری نمود زیرا با خشک شدن بیش از حد پوست در اثر استحمام مکرر ممکن است خارش بیماری نیز بیشتر شود.
صابونهای مورد استفاده در هنگام بروز این بیماری نیز باید از انواعی انتخاب گردد که باعث خشکی بیش از حد پوست نشوند.
بیماری پیتیریازیس روزه آ همیشه به اینصورت که گفتیم بروز نمی کند و شرحی که داده شد در مورد نوع کلاسیک این بیماری صادق است اما انواع آتیپیک و غیرکلاسیک این بیماری نیز گاهی دیده می شود که می تواند از لحاظ تشخیصی مشکل ساز شده و با خیلی از بیماریهای دیگر پوستی اشتباه گردد.
در موارد کلاسیک نیز بروز ضایعه پیشقراول می تواند شبیه ضایعات درماتوفیت بدن باشد که در موارد مشکوک باید از آزمایش اسمیرمستقیم قارچ شناسی نیز استفاده نمود.
ضایعات ثانویه نیز گاهی با سیفلیس مرحله دوم می تواند اشتباه شود که در موارد مشکوک می توان از تستهای مربوط به بیماری سیفلیس جهت اطمینان تشخیص استفاده نمود.
در موارد آتیپیک بیماری ممکن است ضایعه پیش قراول بروز نموده اما ضایعات ثانویه بروز نکند و یا ممکن است برعکس این حالت نیز اتفاق بیفتد یعنی ضایعات ثانویه بدون بروز ضایعه پیشقراول رخ دهند.
یا ممکن است نحوه انتشار ضایعات ثانویه برعکس آنچه که گفته شد باشد یعنی بیشتر در انتهای اندامها بروز کند و یا اینکه شکل این ضایعات با آنچه گفته شد تفاوت داشته باشد.
به هر حال با توجه به مطالب گفته شده معلوم می گردد که موارد آتیپیک بیماری می تواند با خیلی از بیماریهای پوستی مانند اگزماها، بیماریهای قارچی، لیکن پلان، پسوریازیس قطره ای، اریتم مولتی فرم، سیفلیس و … اشتباه شود که بهتر است در این موارد دقت بیشتری گردد.
بیماری تبخال یک بیماری ویروسی است که اکثرا” اولین تماس با این ویروس درکودکی رخ میدهد که در این زمان معمولا” به شکل بدون علامت بوده اما گاه میتواند به شکل یک بیماری حاد رخ دهد.
در این صورت کودک دچار تب، بد حالی، ضایعات پوستی و مخاطی در اطراف و داخل دهان می شود.
ضایعات پوستی به شکل دانه های آبدار کوچک در زمینه پوست قرمز بوده و ضایعات مخاطی نیز به شکل قرمزی زخمی شده مخاط همراه سوزش و درد میباشد. ضایعات پوستی معمولا” بصورت گروهی میباشند.
کودک مبتلا بعلت درد موقع غذا خوردن ممکن است از این کار امتناع کند و یا حتی بعلت درد موقع فرو بردن آب دهان، دچار ریزش آب دهان از کناره دهان خود بخصوص در شبها گردد.
گره های لنفاوی زیر فکی نیز متورم و بزرگ می شوند. این بیماری حاد خودبخود و در عرض حدود یک هفته بهبود می یابد و بجز درمانهای معمولی به اقدام خاصی نیاز ندارد.
ویروس تبخال درگره های عصبی ناحیه بصورت غیرفعال باقی مانده و ممکن است بعدها به شکل عود تبخال بروز کند که همان تبخال معمولی است که خیلی از مردم دچار آن هستند.
این حالت ممکن است بارها تکرار شود بطوری که حتی گاه ماهی یکبار فرد دچار این حالت می شود اما معمولا” سالی دو بار رخ می دهد.
عود تبخال با حالت سوزش و گزگز ناحیه اطراف دهان شروع می شود و سپس ضایعات دانه ای آبدار گروهی ایجاد می شود و در عرض حدود یک هفته تا ۱۰ روز نیز بهبود می یابد و اسکار نیز بجا نمیگذارد.
البته درصورتی که عفونت باکتریال ایجاد شود احتمال آن هست که اسکار یا پررنگی پوست نیز بجا بگذارد.
باید توجه داشت که درعود تبخال برخلاف تبخال اولیه ضایعات مخاطی رخ نمی دهد.
محل بروز عود می تواند دراطراف چشم، گونه، بینی و یا حتی در مناطقی غیر از صورت مانند ناحیه کمر نیز باشد.
یک نوع هم بطور مکرر در ناحیه گوش کشتی گیران رخ می دهد. عود تبخال در سنین جوانی بیشتر روی می دهد و با بالا رفتن سن از تعداد عود بیماری کاسته می شود.
عواملی که باعث عود می شوند شامل اضطراب، ترس، تب، کابوس شبانه، آفتاب شدید، سوز وسرمای شدید، دوره های هورمونی خانمها و اعمال درمانی زخمی کننده پوست می باشد.
که جهت پیشگیری در چنین مواردی می توان قبل از واقعه عامل عود، از درمانهای خوراکی ضد ویروس استفاده نمود.
درمان در موارد اولیه تبخال دهانی شامل مسکن ها، دهان شویه ها و درمانهای ضد ویروسی خوراکی مانند آسیکلوویر می باشد.
در عود تب خال معمولا” نیازی به درمان خاصی نیست و ضایعه خودبخود بهبود می یابد اما درصورت نیاز به درمان می توان از پماد های ضدویروسی مانند آسیکلوویر و درصورت بروز عفونت باکتریایی از پماد موپیروسین استفاده نمود.
در مورد داروهای موضعی ضد ویروسی باید خاطرنشان ساخت که درصورت استفاده زودرس یعنی به محض شروع سوزش ناحیه می توانند تا حدی اثر داشته باشند در غیر اینصورت اثر آنها بسیار کم می شود.
استفاده از کمپرس سرد تا حدی از التهاب و ورم ناحیه کم میکند. درصورت صلاحدید پزشک معالج گاهی از استروییدهای موضعی قوی در کاهش التهاب تب خال استفاده میشود که با توجه به خطرات این درمان در ناحیه اطراف چشم در این ناحیه باید از به کار بردن این داروها خودداری نمود.
آکنه یا جوش غرور جوانی بیماری مزمنی است که در آن غدد سباسه یا همان غدد چربی دچار التهاب میشوند.
در این بیماری عوامل مختلفی نقش داشته و به همین علت هم درمان آن خیلی کامل و همیشگی نیست اما می توان با درمان مناسب این جوشها را از حالت جاگذار و شدید به حالت خفیف درآورد و کاری کرد که بهبودی جوشها نیز سریعتر گردد.
اگر جوش های شما التهابی و شدید باشد می توان از داروهای آنتی بیوتیک خوراکی استفاده نمود که رایج ترین آنها عبارت است از تتراسیکلین، اریترومایسین، آزیترومایسین، مینوسیکلین، کوتریموکسازول و …
درصورتی که جوشها خیلی التهاب نداشته و بیشتر بصورت سرسفید و یا سرسیاه باشد می توان از داروهایی موضعی نظیر ترتینویین، آداپالن، آزلاییک اسید و … استفاده نمود.
درصورتی که جوشها التهابی و با شدت کم باشد نیز میتوان از داروهایی موضعی مانند آنتی بیوتیکهای موضعی مانند اریترومایسین یا کلیندامایسین موضعی، بنزوییل پراکساید و داروهای مشابه آنها استفاده نمود.
اگر آکنه یا جوش خیلی شدید و یا خیلی جاگذار باشد می توان از داروی ایزوترتینویین استفاده نمود که بصورت خوراکی بوده و مدت چندین ماه باید مصرف شود تا بهبودی نسبتاً کاملی حاصل گردد.
این دارو را باید تحت نظر متخصص پوست استفاده نمود تا بتوان از عوارض احتمالی مصرف آن جلوگیری نمود.
در حال حاضر دارویی جهت بیماری آکنه قویتر و موثرتر از همین داروی گفته شده وجود ندارد اما مصرف این دارو نیاز به رعایت نکاتی دارد که پزشک در اولین جلسه تجویز این دارو آنها را متذکر خواهد شد.
بیماری آکنه درحقیقت التهاب مزمن غدد چربی می باشد که از سنین نوجوانی آغاز می شود شروع آن به شکل ضایعات همرنگ پوست، برجسته و سرسیاه یا سرسفید می باشد که این ها می تواند تبدیل به ضایعات التهابی برجسته قرمز یا چرکی شود و حتی کیستهای بزرگ چرکی هم ایجاد گردد.
مهمترین نکته این بیماری شایع به جا گذاشتن فرورفتگیها و برجستگیهایی بر روی پوست فرد مبتلا پس از بهبودی ضایعات میباشد. به همین علت درمان این بیماری لازم و ضروری است تا از بد شکلیهای بعدی جلوگیری بعمل آید.
محل ضایعات آکنه ای بیشتر در صورت و گاهی در بدن می باشد. شدت بیماری از انواع بسیار خفیف که نیازی به درمان ندارد تا انواع بسیار شدید متفاوت است.
در موارد شدید بیماری می توان شدت بیماری را با درمان به موقع کم نمود و از جا گذاشتن ضایعات نیز پیشگیری نمود. در ایجاد این بیماری چندین عامل نقش دارند.
غدد چربی فعال که در زمان بلوغ فعال می شوند، انسداد مجرای خروجی چربی ، وجود باکتری خاصی که برروی چربی عمل کرده و در ایجاد التهاب نقش ایفا میکند همه و همه دست به دست هم داده تا بیماری آکنه ایجاد شود و تداوم یابد.
البته برخی موارد آکنه علت مشخص خارج از بدن دارند مثلا” آکنه دارویی بعلت داروهای استروییدی یا آکنه بعلت فشارروی پوست، صابونها، گرما و رطوبت، مواد آرایشی چرب که می توان با رفع آن علت دربهبودی بیماری موثر بود.
اما اکثر موارد بیماری علت خارجی نداشته و تنها می توان با پرهیز از عوامل تشدید کننده تا حدی از شعله ور شدن بیماری جلوگیری کرد.
در مورد تغذیه نیز باید گفت که برخلاف نظر اکثر افراد آکنه بعلت برخی غذاها ایجاد نمی شود بلکه تنها در عده ای از افراد برخی غذاها که خود فرد به تجربه دریافته است می توانند بیماری را تشدید کنند.
پس پرهیز غذایی شدید در آکنه بی مورد بوده و تنها باید از خوردن غذاهایی خودداری نمود که خود احتمال میدهیم بیماری را تشدید میکند. درمان بیماری آکنه بسته به شدت آن باید متفاوت باشد.
در موارد خفیف از داروهای موضعی مثل آنتی بیوتیکهای موضعی و یا ترتینویین و یا بنزوییل پراکساید می توان استفاده نمود و در موارد متوسط از آنتی بیوتیکهای خوراکی مختلف مثل تتراسیکلین، داکسی سیکلین، اریترومایسین می توان بهره برد و در موارد شدید بهتراست از داروی ایزوترتینویین استفاده شود.
درمان آکنه باید تحت نظر متخصص پوست انجام شود و همکاری بیمار و پزشک در درمان این بیماری مانند بسیاری از بیماریهای مزمن دیگر کلید حل مشکل بیمار است.
