آکنه یا جوش غرور جوانی چیست؟ (درمان آکنه یا جوش)
- 214 بازدید
- 6 مارس 2022
- مطالب جالب
آکنه یا جوش غرور جوانی چیست؟ (درمان آکنه یا جوش)
آکنه یا جوش غرور جوانی بیماری مزمنی است که در آن غدد سباسه یا همان غدد چربی دچار التهاب میشوند.
در این بیماری عوامل مختلفی نقش داشته و به همین علت هم درمان آن خیلی کامل و همیشگی نیست اما می توان با درمان مناسب این جوشها را از حالت جاگذار و شدید به حالت خفیف درآورد و کاری کرد که بهبودی جوشها نیز سریعتر گردد.
اگر جوش های شما التهابی و شدید باشد می توان از داروهای آنتی بیوتیک خوراکی استفاده نمود که رایج ترین آنها عبارت است از تتراسیکلین، اریترومایسین، آزیترومایسین، مینوسیکلین، کوتریموکسازول و …
درصورتی که جوشها خیلی التهاب نداشته و بیشتر بصورت سرسفید و یا سرسیاه باشد می توان از داروهایی موضعی نظیر ترتینویین، آداپالن، آزلاییک اسید و … استفاده نمود.
درصورتی که جوشها التهابی و با شدت کم باشد نیز میتوان از داروهایی موضعی مانند آنتی بیوتیکهای موضعی مانند اریترومایسین یا کلیندامایسین موضعی، بنزوییل پراکساید و داروهای مشابه آنها استفاده نمود.
اگر آکنه یا جوش خیلی شدید و یا خیلی جاگذار باشد می توان از داروی ایزوترتینویین استفاده نمود که بصورت خوراکی بوده و مدت چندین ماه باید مصرف شود تا بهبودی نسبتاً کاملی حاصل گردد.
این دارو را باید تحت نظر متخصص پوست استفاده نمود تا بتوان از عوارض احتمالی مصرف آن جلوگیری نمود.
در حال حاضر دارویی جهت بیماری آکنه قویتر و موثرتر از همین داروی گفته شده وجود ندارد اما مصرف این دارو نیاز به رعایت نکاتی دارد که پزشک در اولین جلسه تجویز این دارو آنها را متذکر خواهد شد.
بیماری آکنه درحقیقت التهاب مزمن غدد چربی می باشد که از سنین نوجوانی آغاز می شود شروع آن به شکل ضایعات همرنگ پوست، برجسته و سرسیاه یا سرسفید می باشد که این ها می تواند تبدیل به ضایعات التهابی برجسته قرمز یا چرکی شود و حتی کیستهای بزرگ چرکی هم ایجاد گردد.
مهمترین نکته این بیماری شایع به جا گذاشتن فرورفتگیها و برجستگیهایی بر روی پوست فرد مبتلا پس از بهبودی ضایعات میباشد. به همین علت درمان این بیماری لازم و ضروری است تا از بد شکلیهای بعدی جلوگیری بعمل آید.
محل ضایعات آکنه ای بیشتر در صورت و گاهی در بدن می باشد. شدت بیماری از انواع بسیار خفیف که نیازی به درمان ندارد تا انواع بسیار شدید متفاوت است.
در موارد شدید بیماری می توان شدت بیماری را با درمان به موقع کم نمود و از جا گذاشتن ضایعات نیز پیشگیری نمود. در ایجاد این بیماری چندین عامل نقش دارند.
غدد چربی فعال که در زمان بلوغ فعال می شوند، انسداد مجرای خروجی چربی ، وجود باکتری خاصی که برروی چربی عمل کرده و در ایجاد التهاب نقش ایفا میکند همه و همه دست به دست هم داده تا بیماری آکنه ایجاد شود و تداوم یابد.
البته برخی موارد آکنه علت مشخص خارج از بدن دارند مثلا” آکنه دارویی بعلت داروهای استروییدی یا آکنه بعلت فشارروی پوست، صابونها، گرما و رطوبت، مواد آرایشی چرب که می توان با رفع آن علت دربهبودی بیماری موثر بود.
اما اکثر موارد بیماری علت خارجی نداشته و تنها می توان با پرهیز از عوامل تشدید کننده تا حدی از شعله ور شدن بیماری جلوگیری کرد.
در مورد تغذیه نیز باید گفت که برخلاف نظر اکثر افراد آکنه بعلت برخی غذاها ایجاد نمی شود بلکه تنها در عده ای از افراد برخی غذاها که خود فرد به تجربه دریافته است می توانند بیماری را تشدید کنند.
پس پرهیز غذایی شدید در آکنه بی مورد بوده و تنها باید از خوردن غذاهایی خودداری نمود که خود احتمال میدهیم بیماری را تشدید میکند. درمان بیماری آکنه بسته به شدت آن باید متفاوت باشد.
در موارد خفیف از داروهای موضعی مثل آنتی بیوتیکهای موضعی و یا ترتینویین و یا بنزوییل پراکساید می توان استفاده نمود و در موارد متوسط از آنتی بیوتیکهای خوراکی مختلف مثل تتراسیکلین، داکسی سیکلین، اریترومایسین می توان بهره برد و در موارد شدید بهتراست از داروی ایزوترتینویین استفاده شود.
درمان آکنه باید تحت نظر متخصص پوست انجام شود و همکاری بیمار و پزشک در درمان این بیماری مانند بسیاری از بیماریهای مزمن دیگر کلید حل مشکل بیمار است.
