• نویسنده: مدیر

• 26 بازدید
• 15 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

 باران کوثری هنرمند ایرانی

زندگی‌نامه باران کوثری

باران کوثری با بازی در تئاتر آن سوی آینه به کارگردانی آزیتا حاجیان (۱۳۷۶) توانایی هایش را به عنوان هنرمند صحنه نیز به ثبت رسانده می باشد. باران کوثری برای بازی در کوچه بی نام برنده سیمرغ بلورین بهترین هنرمند بازی کردن نقش اول زن سی و سومین دوران از جشنواره فیلم فجر شد.

باران کوثری، هنرمند سینما و تلویزیون

باران کوثری (زادۀ ۲۵ مهر ۱۳۶۴ در تهران) هنرمند، طرح‌ریز صحنه، طرح‌ریز لباس و منشی صحنه ایرانی می باشد. باران کوثری فرزند درخشنده بنی‌اطمینان (کارگردان سینما) و جهانگیر کوثری (تهیه‌کننده سینما و کارشناس فوتبال) می باشد.

باران کوثری دانش آموخته شاخه نمایش از هنرستان سوره‌ می باشد و بهترین بابای دنیا ساخته داریوش فرهنگ، اولین تجربه بازیگری اوست. بازی کردن نقش آفرینی‌های بعدی او تا سال ۱۳۸۰ به بازی در فیلم‌های مادرش اختصاص دارد.

باران کوثری همچنین با بازی در تئاتر آن سوی آینه به کارگردانی آزیتا حاجیان توانایی‌هایش را به عنوان هنرمند نشان داده‌می باشد. باران کوثری هنرمند توانای سینمای ایران، در هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌ کودک و نوجوان در اصفهان یکی از اعضای هیئت داوران در بخش مسابقه سینمای ایران بود.

تصویر کودکی باران کوثری

در سال ۱۳۸۵ باران کوثری ابتدا با بازی در سریال صاحبدلان بازی کردن نقش‌آفرینی کرد و در بهمن ماه همان سال با کسب سیمرغ بلورین بهترین هنرمند بازی کردن نقش اول زن از بیست و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برای ۲ فیلم خون بازی و روز سوم و دیپلم افتخار بخش بین‌الملل برای فیلم خون بازی، آلبوم افتخارات ۱ سالش را ورق زد.
باران کوثری در سال ۱۳۸۶ در جشنواره بین‌المللی آسیا پاسیفیک برای فیلم خون بازی یکی از کاندیداهای بهترین بازیگری بود.

بخشی از مدرک هنری باران کوثری:
– باران کوثری کاندیدای بهترین هنرمند زن در اولین جشنواره آسیا پاسیفیک؛ استرالیا برای فیلم خون بازی، ۱۳۸۶
– تندیس بهترین هنرمند بازی کردن نقش اول زن برای باران کوثری در یازدهمین جشن منزل سینما برای فیلم خون بازی، ۱۳۸۶
– سیمرغ بلورین بهترین هنرمند بازی کردن نقش اول زن در بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم‌های خون بازی و روز سوم، ۱۳۸۵
– دریافت دیپلم افتخار بهترین بازی کردن نقش آفرینی توسط باران کوثری در بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم خون بازی، ۱۳۸۵

 جدیدترین تصاویر باران کوثری

برخی از آثار هنری باران کوثری:
*بهترین بابای دنیا، ۱۳۷۰
* نرگس، ۱۳۷۰
*روسری آبی، ۱۳۷۳
*بانوی اردیبهشت، ۱۳۷۶
*قصه‌های جزیره، ۱۳۷۷
*زیر پوست شهر، ۱۳۷۹
*زیر پوست باران، ۱۳۷۹
*رقص در خاک، ۱۳۸۱
*برگ برنده، ۱۳۸۲
*خوابگاه دختران، ۱۳۸۳
*گیلانه، ۱۳۸۳
*چهارراه، ۱۳۸۴
*خنگ توسعه‌یافته، ۱۳۸۴
*خون بازی، ۱۳۸۵
*نسل جادویی، ۱۳۸۵
*روز سوم، ۱۳۸۵
*شیرین، ۱۳۸۶
*توفیق اجباری، ۱۳۸۶
*دایره زنگی، ۱۳۸۶
*کتونی سفید، ۱۳۸۶
*حیران، ۱۳۸۶
*میزاک، ۱۳۸۶
*آسمان سیاه شب، ۱۳۸۷
*آوانتاژ، ۱۳۸۷
* پستچی ۳ بار در نمی‌زند، ۱۳۸۷

خنده‌های آتوسا ۱۳۹۳

لانتوری ۱۳۹۵

۷ ماهگی۱۳۹۵

سد معبر ۱۳۹۵

تصاویر باران کوثری

 

 باران کوثری

 

تصویر های باران کوثری

جدیدترین تصاویر باران کوثری

باران کوثری

تصویر های جدید باران کوثری

 باران کوثری

تصاویر زیبا از باران کوثری

باران کوثری به همراه پدر و مادرش

 باران کوثری هنرمند ایرانی

منبع

• نویسنده: مدیر

• 31 بازدید
• 15 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

بیوگرافی بهاره افشاری: این بازیگر سینما و تلویزیون متولد ۱۴ تیرماه ۱۳۶۳ است. او با فیلم ناف به کارگردانی محمد شیروانی در سال ۱۳۸۱ وارد عرصه سینما شد. افشاری با بازی در سریال او یک فرشته بود (۱۳۸۴) به شهرت رسید و سپس ایفای نقش در سریال فاصله‌ها (۱۳۸۹) موجب شهرت بیشترش شد. او علاوه بر بازیگری در طراحی لباس نیز فعالیت دارد.

در ادامه این مطلب بخش فرهنگ و هنر مجله خبری چشمک در مجموعه فیلم و سریال با بیوگرافی بهاره افشاری و عکس های جدید او همراه باشید.

بیوگرافی بهاره افشاری

بهاره افشاری در ۱۴ تیر ۱۳۶۳ در شاهرود به دنیا آمد. او یک برادر دارد. افشاری فارغ‌تحصیل رشته نقاشی است و همچنین دیپلم بازیگری دارد. در شهریور ۱۳۹۴ شایعه شد که او با بنیامین بهادری ازدواج کرده‌است؛ که چندی بعد توسط وی تکذیب شد.

در ابتدا قرار بوده افشاری در سریال دلنوازان در نقش «یلدا» ایفای نقش کند اما به گفته خودش دو روز مانده به فیلمبرداری قراردادش را فسخ می‌کند.

بهاره افشاری پیش از وارد شدن به دنیای بازیگری به مونتاژ و نقاشی می‌پرداخت. او یک برادر به نام بابک دارد که با صبا سهیلی دختر آقای سهیلی ازدواج کرده است. کیانوش عیاری بهاره رهنما را برای بازی در سریال ماه رمضان “او یک فرشته بود” به کارگردانی علیرضا افخمی که در رمضان ۱۳۸۴ از شبکه دو پخش شد معرفی کرد. بهاره افشاری در این سریال در نقش شیطان ظاهر شد و در کنار مرحوم حسن جوهرچی بازی می کرد. او در این سریال تلویزیونی حسابی مشهور شد و نقش‌ فرشته‌ برایش به‌ قدری‌ خاص‌ بود که‌ پس از آن حاضر نیست‌ هر نقشی را بپذیرد.

حضور در سریال روزگار قریب

روزگار قریب یک مجموعه تلویزیونی ایرانی به کارگردانی و نویسندگی کیانوش عیاری است که نخستین بار از پاییز ۱۳۸۶ به مدت یک سال از شبکه سه سیما به نمایش درآمد. این مجموعه بر پایه زندگی محمد قریب، پزشک ایرانی و بنیان‌گذار تخصص پزشکی اطفال در ایران ساخته شده‌است. روزگار قریب از سال ۱۲۹۵ هم‌زمان با شروع تحصیلات ابتدایی تا مرگ قریب در سال ۱۳۵۳ روایت می‌شود و با وقایع آن زمان مانند کودتای رضاخان، قحطی تهران در زمان جنگ جهانی دوم، حضور متفقین در ایران هم‌زمان است.

در این مجموعه مهدی هاشمی، مهران رجبی، ناصر هاشمی، آفرین عبیسی، رضا کیانیان، حسین پناهی، شهاب کسرایی، کاوه آهنگر و پرهام کرمی ایفای نقش می‌کنند. فیلم‌برداری این مجموعهٔ از اواخر سال ۱۳۸۱ آغاز شده بود تا پاییز ۱۳۸۶ ادامه داشت. این مجموعه در شهرک غزالی فیلم‌برداری شده‌است.بازی بهاره افشار در نقش همسر دکتر قریب باعث شهرت او در عرصه هنر شد.

نوشته بهاره افشاری از حضورش در سریال روزگار قریب

بهاره افشاری، بازیگر سینما و تلویزیون، در صفحه شخصی خود از سریال روزگار قریب به عنوان اولین حضور حرفه ای اش جلوی دوربین گفته است. این بازیگر با انتشار ویدئویی از سریال روزگار قریب در اینستاگرام خود آورده است:

“ببینید چی پیدا شد!

اولین حضور حرفه ای من در سریال روزگار قریب بود و حضور در نقش همسر دکتر قریب در دو مقطع ۱۷ و ۳۴ سالگی. با این سکانس خواستم بگم آقااااا، از همون ۱۶ سال پیش، دغدغه و پرسش‌هایی راجع به ازدواج بوده و هست. اصلاً ازدواج اجباری درسته آیا؟

ازدواج با دختر و پسر خارجی؟!

ازدواج از ترس بالا رفتن سن و ۱۰۰۰ تا چیز دیگه…

البته که اون زمان در ۱۹ سالگی، بسیار گوگولی بودم و کیفور از حضور جلوی دوربین جناب کیانوش عیاری عزیزم. ”

عکس های جدید بهاره افشاری

 

 

 

• نویسنده: مدیر

• 23 بازدید
• 15 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

 باران کوثری هنرمند ایرانی

زندگی‌نامه باران کوثری

باران کوثری با بازی در تئاتر آن سوی آینه به کارگردانی آزیتا حاجیان (۱۳۷۶) توانایی هایش را به عنوان هنرمند صحنه نیز به ثبت رسانده می باشد. باران کوثری برای بازی در کوچه بی نام برنده سیمرغ بلورین بهترین هنرمند بازی کردن نقش اول زن سی و سومین دوران از جشنواره فیلم فجر شد.

باران کوثری، هنرمند سینما و تلویزیون

باران کوثری (زادۀ ۲۵ مهر ۱۳۶۴ در تهران) هنرمند، طرح‌ریز صحنه، طرح‌ریز لباس و منشی صحنه ایرانی می باشد. باران کوثری فرزند درخشنده بنی‌اطمینان (کارگردان سینما) و جهانگیر کوثری (تهیه‌کننده سینما و کارشناس فوتبال) می باشد.

باران کوثری دانش آموخته شاخه نمایش از هنرستان سوره‌ می باشد و بهترین بابای دنیا ساخته داریوش فرهنگ، اولین تجربه بازیگری اوست. بازی کردن نقش آفرینی‌های بعدی او تا سال ۱۳۸۰ به بازی در فیلم‌های مادرش اختصاص دارد.

باران کوثری همچنین با بازی در تئاتر آن سوی آینه به کارگردانی آزیتا حاجیان توانایی‌هایش را به عنوان هنرمند نشان داده‌می باشد. باران کوثری هنرمند توانای سینمای ایران، در هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌ کودک و نوجوان در اصفهان یکی از اعضای هیئت داوران در بخش مسابقه سینمای ایران بود.

تصویر کودکی باران کوثری

در سال ۱۳۸۵ باران کوثری ابتدا با بازی در سریال صاحبدلان بازی کردن نقش‌آفرینی کرد و در بهمن ماه همان سال با کسب سیمرغ بلورین بهترین هنرمند بازی کردن نقش اول زن از بیست و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برای ۲ فیلم خون بازی و روز سوم و دیپلم افتخار بخش بین‌الملل برای فیلم خون بازی، آلبوم افتخارات ۱ سالش را ورق زد.
باران کوثری در سال ۱۳۸۶ در جشنواره بین‌المللی آسیا پاسیفیک برای فیلم خون بازی یکی از کاندیداهای بهترین بازیگری بود.

بخشی از مدرک هنری باران کوثری:
– باران کوثری کاندیدای بهترین هنرمند زن در اولین جشنواره آسیا پاسیفیک؛ استرالیا برای فیلم خون بازی، ۱۳۸۶
– تندیس بهترین هنرمند بازی کردن نقش اول زن برای باران کوثری در یازدهمین جشن منزل سینما برای فیلم خون بازی، ۱۳۸۶
– سیمرغ بلورین بهترین هنرمند بازی کردن نقش اول زن در بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم‌های خون بازی و روز سوم، ۱۳۸۵
– دریافت دیپلم افتخار بهترین بازی کردن نقش آفرینی توسط باران کوثری در بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم خون بازی، ۱۳۸۵

 جدیدترین تصاویر باران کوثری

برخی از آثار هنری باران کوثری:
*بهترین بابای دنیا، ۱۳۷۰
* نرگس، ۱۳۷۰
*روسری آبی، ۱۳۷۳
*بانوی اردیبهشت، ۱۳۷۶
*قصه‌های جزیره، ۱۳۷۷
*زیر پوست شهر، ۱۳۷۹
*زیر پوست باران، ۱۳۷۹
*رقص در خاک، ۱۳۸۱
*برگ برنده، ۱۳۸۲
*خوابگاه دختران، ۱۳۸۳
*گیلانه، ۱۳۸۳
*چهارراه، ۱۳۸۴
*خنگ توسعه‌یافته، ۱۳۸۴
*خون بازی، ۱۳۸۵
*نسل جادویی، ۱۳۸۵
*روز سوم، ۱۳۸۵
*شیرین، ۱۳۸۶
*توفیق اجباری، ۱۳۸۶
*دایره زنگی، ۱۳۸۶
*کتونی سفید، ۱۳۸۶
*حیران، ۱۳۸۶
*میزاک، ۱۳۸۶
*آسمان سیاه شب، ۱۳۸۷
*آوانتاژ، ۱۳۸۷
* پستچی ۳ بار در نمی‌زند، ۱۳۸۷

خنده‌های آتوسا ۱۳۹۳

لانتوری ۱۳۹۵

۷ ماهگی۱۳۹۵

سد معبر ۱۳۹۵

تصاویر باران کوثری

 

 باران کوثری

 

تصویر های باران کوثری

جدیدترین تصاویر باران کوثری

باران کوثری

تصویر های جدید باران کوثری

 باران کوثری

تصاویر زیبا از باران کوثری

باران کوثری به همراه پدر و مادرش

 باران کوثری هنرمند ایرانی

منبع

• نویسنده: مدیر

• 29 بازدید
• 15 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

حجت‌الاسلام و المسلمین اسماعیل رمضانی، سخنران مذهبی در برنامه کلمه شبکه یک سیما درباره ارتباط ماه رمضان با هویت انسان گفت: ما برای اینکه بتوانیم ارزش هر چیزی را تشخیص دهیم، باید رابطه آن چیز با انسان مشخص شود. اگر من متوجه نسبت چیزی با خودم نشوم، انگار آن چیز را ندارم. وقتی نمی‌دانم آن چیز به چه درد من می‌خورد، قرار است کدام درد مرا درمان کند و با کدام بُعد من ارتباط برقرار می‌کند، انگار آن را ندارم.

حجت‌الاسلام رمضانی ادامه داد: باید ماه رمضان را از انسان شروع کرد. اصلاً باید بگوییم انسان چیست؟ که آنقدر ماه رمضان در او تاثیر می‌گذارد. من از کلمه هویت انسان استفاده می‌کنم. اما ماه رمضان چه ارتباطی با هویت انسان دارد؟ باید گفت تفاوت‌ها هویت‌ساز هستند. ما بیشتر اوقات به چیز‌ها و کسانی شبیه‌ایم، اما ادعای متفاوت بودن داریم. این ادعا‌ها هویت‌ساز نیست.

به گفته این سخنران مذهبی، برای اینکه مغز انتخابگری انسان محترم و ارزشمند شمرده شود، به دو چیز نیاز دارد: ۱. آگاهی. انتخاب غیر آگاهانه ارزشی ندارد. دین ما دین تقلیدی نیست، اصول دین تقلیدی نیست. باید خودت به نتیجه برسی. آیا آگاهی برای ارزشمند شدن هویت انسانی به تنهایی اکتفا می‌کند؟ از کِی انتخاب انتخاب هویت‌ساز و انسان‌ساز است؟ از وقتی که به دو طرف انتخاب علاقه هم داشته باشد.

• نویسنده: مدیر

• 24 بازدید
• 15 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

 باران کوثری هنرمند ایرانی

زندگی‌نامه باران کوثری

باران کوثری با بازی در تئاتر آن سوی آینه به کارگردانی آزیتا حاجیان (۱۳۷۶) توانایی هایش را به عنوان هنرمند صحنه نیز به ثبت رسانده می باشد. باران کوثری برای بازی در کوچه بی نام برنده سیمرغ بلورین بهترین هنرمند بازی کردن نقش اول زن سی و سومین دوران از جشنواره فیلم فجر شد.

باران کوثری، هنرمند سینما و تلویزیون

باران کوثری (زادۀ ۲۵ مهر ۱۳۶۴ در تهران) هنرمند، طرح‌ریز صحنه، طرح‌ریز لباس و منشی صحنه ایرانی می باشد. باران کوثری فرزند درخشنده بنی‌اطمینان (کارگردان سینما) و جهانگیر کوثری (تهیه‌کننده سینما و کارشناس فوتبال) می باشد.

باران کوثری دانش آموخته شاخه نمایش از هنرستان سوره‌ می باشد و بهترین بابای دنیا ساخته داریوش فرهنگ، اولین تجربه بازیگری اوست. بازی کردن نقش آفرینی‌های بعدی او تا سال ۱۳۸۰ به بازی در فیلم‌های مادرش اختصاص دارد.

باران کوثری همچنین با بازی در تئاتر آن سوی آینه به کارگردانی آزیتا حاجیان توانایی‌هایش را به عنوان هنرمند نشان داده‌می باشد. باران کوثری هنرمند توانای سینمای ایران، در هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌ کودک و نوجوان در اصفهان یکی از اعضای هیئت داوران در بخش مسابقه سینمای ایران بود.

تصویر کودکی باران کوثری

در سال ۱۳۸۵ باران کوثری ابتدا با بازی در سریال صاحبدلان بازی کردن نقش‌آفرینی کرد و در بهمن ماه همان سال با کسب سیمرغ بلورین بهترین هنرمند بازی کردن نقش اول زن از بیست و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برای ۲ فیلم خون بازی و روز سوم و دیپلم افتخار بخش بین‌الملل برای فیلم خون بازی، آلبوم افتخارات ۱ سالش را ورق زد.
باران کوثری در سال ۱۳۸۶ در جشنواره بین‌المللی آسیا پاسیفیک برای فیلم خون بازی یکی از کاندیداهای بهترین بازیگری بود.

بخشی از مدرک هنری باران کوثری:
– باران کوثری کاندیدای بهترین هنرمند زن در اولین جشنواره آسیا پاسیفیک؛ استرالیا برای فیلم خون بازی، ۱۳۸۶
– تندیس بهترین هنرمند بازی کردن نقش اول زن برای باران کوثری در یازدهمین جشن منزل سینما برای فیلم خون بازی، ۱۳۸۶
– سیمرغ بلورین بهترین هنرمند بازی کردن نقش اول زن در بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم‌های خون بازی و روز سوم، ۱۳۸۵
– دریافت دیپلم افتخار بهترین بازی کردن نقش آفرینی توسط باران کوثری در بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم خون بازی، ۱۳۸۵

 جدیدترین تصاویر باران کوثری

برخی از آثار هنری باران کوثری:
*بهترین بابای دنیا، ۱۳۷۰
* نرگس، ۱۳۷۰
*روسری آبی، ۱۳۷۳
*بانوی اردیبهشت، ۱۳۷۶
*قصه‌های جزیره، ۱۳۷۷
*زیر پوست شهر، ۱۳۷۹
*زیر پوست باران، ۱۳۷۹
*رقص در خاک، ۱۳۸۱
*برگ برنده، ۱۳۸۲
*خوابگاه دختران، ۱۳۸۳
*گیلانه، ۱۳۸۳
*چهارراه، ۱۳۸۴
*خنگ توسعه‌یافته، ۱۳۸۴
*خون بازی، ۱۳۸۵
*نسل جادویی، ۱۳۸۵
*روز سوم، ۱۳۸۵
*شیرین، ۱۳۸۶
*توفیق اجباری، ۱۳۸۶
*دایره زنگی، ۱۳۸۶
*کتونی سفید، ۱۳۸۶
*حیران، ۱۳۸۶
*میزاک، ۱۳۸۶
*آسمان سیاه شب، ۱۳۸۷
*آوانتاژ، ۱۳۸۷
* پستچی ۳ بار در نمی‌زند، ۱۳۸۷

خنده‌های آتوسا ۱۳۹۳

لانتوری ۱۳۹۵

۷ ماهگی۱۳۹۵

سد معبر ۱۳۹۵

تصاویر باران کوثری

 

 باران کوثری

 

تصویر های باران کوثری

جدیدترین تصاویر باران کوثری

باران کوثری

تصویر های جدید باران کوثری

 باران کوثری

تصاویر زیبا از باران کوثری

باران کوثری به همراه پدر و مادرش

 باران کوثری هنرمند ایرانی

منبع

• نویسنده: مدیر

• 24 بازدید
• 15 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

کمند امیر سلیمانی

زندگی‌نامه کمند امیر سلیمانی، هنرمند ایرانی

کمند امیر سلیمانی، هنرمند خوش چهره سینما و تلویزیون دانش‌آموخته بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانشگاه آزاد اسلامی در سال ۱۳۷۶ می‌باشد. کمند امیر سلیمانی در سریال هایی مشابه پدر سالار، همسایه ها و هوش سیاه بازی کرده هست.

 خلاصه ای از زندگی‌نامه کمند امیرسلمیانی

نام اصلی: کمند

نام خانوادگی اصلی: امیرسلیمانی

پیشه: بازیگری

زمان تولد: ۱۳۵۲

موقعیت تولد: تهران

ملیت: ایران

مدرک تحصیلات: دانش آموخته  بازیگری و کارگردانی

روابط خانوادگی کمند امیر سلیمانی با دیگر هنرمندان:

– سعید امیرسلیمانی (پدر)

– سپند امیرسلیمانی (برادر)

تصاویر کمند امیر سلیمانی

زندگی‌نامه کمند امیر سلیمانی

کمند امیر سلیمانی، فرزند سعید امیرسلیمانی (کارگردان و هنرمند تاتر).

خواهر سپند امیرسلیمانی (هنرمند).

دانش آموخته بازیگری و کارگردانی تاتر از دانشگاه آزاد اسلامی در سال ١٣٧۶.

ابتدا پرکاری کمند امیر سلیمانی در تئاتر با بازی در نمایش سنجاب ها در سال ١٣۵٩.

ابتدا پرکاری کمند امیر سلیمانی در تلویزیون از سال ١٣۶٠.

کمند امیر سلیمانی در نوجوانی با بازی در فیلم ترنج (١٣۶۵) به سینما آمد. اما در تلویزیون و با بازی در نقش داشتن آذر در سریال پدرسالار بود که به معروفیت رسید. با هنرنمایی اش بازی در سریال همسایه ها زیاد مورد توجه واقع شد. کمند امیرسلیمانی در سینما هم پیروز بود. او برای بازی قابل قبول و متفاوتش در فیلم قرمز در هفدهمین جشنواره فیلم فجر مود سرنوشت قرار گرفت.

 جدیدترین تصویرها های کمند امیر سلیمانی

کمند امیرسلیمانی، هنرمند سینما و تلویزیون

  تصویرها های جدید کمند امیر سلیمانی

چ

کمند امیر سلیمانی و مادرش

من همیشه گفته ام در ایران شما با تلفن کردن به ۵ پیکر از دوستانتان و ارتباط با سوپر موقعیت و تهیه ژامبون و نان می توانید بهترین اوقات را بگذرانید. اما در خارج از کشور لذتی این چنینی وجود ندارد! تنها امنیتی برای شغل در آن جا است که ایران هنوز از این سمت مخصوص امنیت کاری خودش را مستقر نکرده هست.

 تصویرها کمند امیر سلیمانی و پدرش

تصویرها همسر و پسر کمند امیر سلیمانی

تصویرها های جدید کمند امیر سلیمانی

جدیدترین تصویرها های کمند امیر سلیمانی

فیلم شناسی کمند امیر سلیمانی:

* سینما

مظفرنامه (۱۳۸۶)

شبانه (۱۳۸۳)

شیدا (۱۳۷۷)

قرمز (۱۳۷۷)

مهریه بی‌بی (۱۳۷۳)

راز خنجر (۱۳۷۱)

چون ابر در بهاران (۱۳۶۹)

در آرزوی ازدواج (۱۳۶۹)

دخترک کنار مرداب (۱۳۶۸)

ترنج (۱۳۶۵)

با من از فردا بگو ۱۳۶۶

سفر عشق ۱۳۶۷

پاییز بلند ۱۳۷۲

ترتیب بازی ۱۳۷۵

اگر تو نبودی ۱۳۸۵

احتمالا دوست شایددشمن ۱۳۸۷

شماره‌های انتظار ۱۳۹۰

بابای من خوانندس ۱۳۹۰

دروازهٔ روی ۸ ۱۳۹۱

پاداش برای بازنده ها۱۳۹۱

رستم و سهراب ۱۳۹۲

پاداش‌ای برای قدرت ۱۳۹۳

تصویرها های کمند امیر سلیمانی

*سریال تلویزیون

پای گفت‌وگو‌های باباعلی (۱۳۶۲)

مخمصه (۱۳۶۳–۱۳۶۲)

سواد‌آموزی (۱۳۶۳)

عقیق (۱۳۶۸)

آمیز قلمدون (۱۳۷۳)

همسران(۱۳۷۳)

پدرسالار (۱۳۷۴)

عیاران (۱۳۷۴)

دردسر بزرگ (۱۳۷۵)

بگذار خورشید برآید (۱۳۷۸–۱۳۷۷)

همسایه‌ها (۱۳۷۹)

دستور (۱۳۸۱)

داوطلب( ۱۳۸۲)

رسم شیدای( ۱۳۸۳)

مشق عشق( ۱۳۸۳)

پنجره (۱۳۸۵)

بی مقدمه (۱۳۸۵)

ساعت شنی (۱۳۸۵)

ماه عسل( ۱۳۸۷)

دفتر منزل شماره۱۳ (۱۳۸۸)

تبریز در مه (۱۳۸۹)

ملکوت (۱۳۸۹)

هوش سیاه (۱۳۸۹)

توطئه فامیلی (۱۳۹۰)

معمای شاه (۱۳۹۰)

۱ لحظه دیرتر (۱۳۹۱)

دزد و پلیس (۱۳۹۱)

ویلای من (۱۳۹۲–۱۳۹۱)

هوش سیاه ۲ (۱۳۹۲)

بی قرار (۱۳۹۲)

شوخی کردم…! (۱۳۹۳–۱۳۹۲)

فاخته (۱۳۹۳)

مثل من مثل تو( ۱۳۹۳)

پریا(۱۳۹۵)

کمند امیرسلیمانی

پدر، برادر و پسر کمند امیر سلیمانی

مرجع

• نویسنده: مدیر

• 17 بازدید
• 15 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

سمنو و سمنو پزی در عید نوزوز: همانطور که می دانید پخت سمنو در ایران به گذشته های خیلی دور بر می گردد. این دسر گندم گون در ایران باستان از جوانه های گندم که نماد زایش و باروری هستند تهیه می شده است. تاریخچه سمنو در ایران باستان، به بیش از سه هزار سال می رسد. سمنو ابتدا در سرزمین های فلات ایران بعنوان یک غذای سنتی و با طبعی گرم که یک غذای معجزه آسا نامیده می شد؛ مرسوم بود. در ادامه این مطلب بخش فرهنگ و هنر در مجموعه آداب و رسوم مجله خبری چشمک به بررسی تاریخچه سمنو و سمنو پزی در عید نوزوز می پردازیم.

این خوراکی مقوی و لذیذ علاوه بر ایران، در بسیاری از کشور های آسیای میانه از جمله ازبکستان، تاجیکستان، افغانستان و قرقیزستان پخته می شود و به آن سمنک می گویند.

«سمنو پزی» یا (سمنک پزی) یکی از آداب و رسوم نوروزی تاجیکان نیز هست که همراه با نوای معروف «سمنک در جوش ما دفچه زنیم، دیگران در خواب، ما کفچه زنیم» از آمدن بهاری سرسبز و نشاط آور خبر می‌دهد. در گذشته، (سمنو) به عنوان اولین غذای رایگان سال نو بین اهل روستا و محل توزیع می‌شد و کودکان از اولین کسانی بودند که از این خوراک می‌خوردند.

طبخ سمنو در مراسمی به نام سمنو پزان، معمولا از یک هفته مانده به نوروز شروع می شود و طی مراسمی تا پایان سال ادامه دارد. قدمت این مراسم به ویژه در اصفهان و مناطق کویری به پیش از اسلام بر می گردد. این اکسیر نوروزی پس از اسلام جلوه ای مذهبی به خود گرفت و غذای خاص حضرت فاطمه زهرا (س) نامیده شد. سمنو ماده غذایی است که از جوانه گندم تهیه شده و هیچ شیرین کننده مصنوعی به آن اضافه نمی شود و برای سلامت و رشد بدن به خصوص کودکان بسیار مفید است.

مناسبتها و مراسم پخت سمنو

سمنو را یا برای نذر و برآورده‌شدن حاجات، و یا برای گذاشتن بر سر سفرۀ هفت‌سین نوروزی می‌پزند که پختن آن مراسم ساده‌ای دارد:

۱. سمنوی نذری

پختن سمنوی نذری کاری کاملاً زنانه است که با نام حضرت زهرا (ع) متبرک می‌شود. زنان برای برآورده شدن حاجات و نیازهای خود نذر می‌کنند و سمنو می‌پزند؛ برای نمونه، صاحبان این نذر یا بچه‌دار نمی‌شوند یا بچه‌هایشان نمی‌پایند؛ همچنین برخی برای اینکه صاحب فرزند پسر شوند یا بخت دخترشان باز شود، سمنو نذر می‌کنند.

نذرکنندگان سمنو گاهی نیت چندساله می‌کنند و در صورت برآورده‌شدن نذرشان، هرساله تا مدت معین، سالی یک بار سمنو می‌پزند. برخی نیز قبل از برآورده‌شدن نذر، سمنو را می‌پزند و بر این اعتقادند که با ادای دِین پیش از موعد خود، حضرت زهرا (ع) نذر آنها را انجام‌شده تلقی می‌کند و حتماً در‌خواستشان را برآورده می‌نماید. برخی زنان نذر می‌کنند که در پختن سمنو شرکت کنند، یا آرد یا پسته و بادام برای سمنوی شخص دیگری نذر می‌کنند و قبل از رسیدن زمان پخت سمنو، شخص صاحب نذر را در جریان قرار می‌دهند. در مراسم پخت سمنو، افرادی نیز برای ثواب و برآورده‌شدن حاجات، «پای سمنو می‌روند» و آن را هم ‌می‌زنند.

مراسم پخت سمنو به مقدار زیاد را سمنو‌پزان می‌گویند. در این مراسم، پس از آماده‌شدن سمنو، آن را در ظرفهایی می‌ریزند و روی آنها را با حوله می‌پوشانند و درون سینی قرار می‌دهند؛ سپس برای همسایگان و آشنایان می‌فرستند و آنها نیز پس از دریافت سمنو، برای تشکر از لطف صاحب سمنو مقداری قند، شیرینی و یا تکه‌ای نبات در ظرف سمنو می‌گذارند و آن را به خانۀ صاحبش بر‌می‌گردانند. در برخی نقاط، گذاشتن تخم‌مرغ هم رسم است و خالی فرستادن ظرف را بسیار ناپسند می‌دانند و آن را همراه با هدیه‌هایی مانند نمک، نبات، شکر یا نقل به صاحب سمنو پس می‌دهند.

در گوشه‌ای از محل سمنو‌پزان، اغلب جانمازی برای حضرت زهرا (ع) پهن می‌کنند که کسی حق نماز‌خواندن بر آن را ندارد. برخی نیز محل پخت سمنو را آب‌و‌جارو می‌کنند و به در‌ودیوار آن گلاب می‌زنند. در زمان قاجار، فقط زنی به نام «ماماشَمَلی» که مسئول پخت سمنو و گفتن ذکر بود، در مکان پخت سمنو می‌ماند، و تا او اجازۀ ورود نمی‌داد، کسی وارد آنجا نمی‌ش.

امروزه نیز زنی مسن یا صاحب نذر نقش نظارتی بر مراحل پخت سمنو دارد و او ست که در دیگ را باز می‌کند و یا اجازۀ باز‌کردن در دیگ را که امری مهم جهت برآورده‌شدن حاجت است، به فردی دیگر واگذار می‌کند. خواندن زیارت حضرت زهرا (ع)، دعای توسل، حدیث کسا و نماز حاجت در زمان پخت سمنو از کارهایی است که زنان حاضر در مجلس جهت برآورده‌شدن حاجاتشان انجام می‌دهند. معمولاً زنان برای ناهار روزِ سمنوپزان، آش می‌پزند که تقریباً به‌صورت رسم درآمده است و زنان حاضر یا مواد اولیۀ آش را با خود می‌آورند و یا در پاک‌کردن سبزی و حبوبات و پختن آن کمک می‌کنند.

در خراسان، پس از دم‌کردن سمنو، ۱۲ شمع به نیت دوازده‌امام دورتا‌دور دیگ روشن می‌کنند. وقتی شمعها سوخت و به آخر رسید، صاحب نذر به اتفاق مشارکت‌کنندگان در مراسم تهیۀ سمنو که مرادی دارند، به کنار دیگ می‌آیند و جانمازشان را پای دیگ پهن می‌کنند و دسته‌جمعی دو رکعت نماز حاجت می‌خوانند و حاجتشان را از حضرت فاطمه (ع) می‌خواهند؛ بعد صلوات‌گویان در دیگ را برمی‌دارند.

برخی نیز روی در دیگ شمع روشن می‌کنند، یا هنگام دم‌کردن سمنو، روی سینی آینه و قرآن می‌گذارند و معتقدند حضرت زهرا (ع) می‌آید و سمنو را تبرک می‌کند. در قزوین، روی درِ دیگ سجاده‌ای پهن می‌کنند و بر روی سجاده آینه، ظرف آب، سرمه‌دان و قرآن قرار می‌دهند و تا ۴ ساعت، که به باور مردم موقع آمدن حضرت زهرا (ع) است، به آن دست نمی‌زنند. صاحب نذر ابتدا آیاتی از قرآن قرائت می‌کند، سپس با قاشق چای‌خوری از آب متبرک به حاضران می‌دهد و از سرمه‌دان سرمه بر چشمان خود می‌کشد.

بعد از باز‌کردن در دیگ سمنو، زنان با احترام و حالتی منقلب و متأثر و شادی درونی، وارد محل پخت سمنو می‌شوند، زیرا باور دارند که حضرت زهرا (ع) در آن مکان حضور داشته و گویی معجزه‌ای رخ داده است. پس از برداشتن درِ دیگ، معمولاً برآمدگی و فرورفتگیهایی شبیه به اثر و جای مهر و تسبیح بر سطح سمنو مشاهده می‌شود که به باور حاضران، آثار مهر و تسبیح حضرت زهرا (ع) است و نشانۀ آن است که سمنو نظر‌کرده است و حاجت صاحب نذر برآورده می‌شود.

در مهاباد، رسم سمنوپزان را خِدِر زیندوک یا خضر زنده می‌نامند که در اواخر سال برگزار می‌کنند و آن را مرتبط با خضر (ه‍ م) می‌دانند. مردم بر این باورند که خضر نبی نزدیک صبح بر سر دیگ سمنو می‌رود و از آن می‌خورد و دستش را برای تبرک روی سمنو می‌گذارد و اثر پنجه‌اش به جا می‌ماند؛ این نشانۀ برآورده‌شدن نیت افرادی است که در زمان پخت سمنو دور دیگ حلقه زده‌اند.

در این شهر، هنگام پخت سمنو، یک نفر با صدای بلند خطاب به حضرت خضر می‌گوید: «ای خضر زنده! ما که به دور سمنوی مقدس تو جمع شده‌ایم، هرکدام نیاز و نیت و مطلبی داریم، که تو از همۀ آنها با‌خبری؛ تو را به خدایی که تا ابد زنده‌ات نگاه می‌دارد، آرزوی ما را برآورده کن».

۲. سمنوی هفت‌سین

سمنو یکی از سینهای سفرۀ هفت‌سین و از اجزاء اصلی این سفره است. اهالی تویسرکان در جشن شب یلدا یا چله نیز هفت‌سین می‌چینند که سمنو هم در آن جای دارد.

روش و مراحل پخت

در تهران، سمنو را به‌صورت کاچی یا حلوا می‌پزند. در نواحی مرکزی و شرقی ایران، سمنوی نوروز را خمیر می‌کنند و از آن نانی نازک (لواش) می‌پزند. در این نواحی، لواش را با خرما و روغن و ادویه در هم‌ می‌آمیزند و به‌صورت شیرینی‌ای به نام چنگال (چنگ‌مال) بر سر سفرۀ نوروزی می‌گذارند. زردشتیان کرمان پس از جوانه‌زدن گندم، جوانه‌ها را خشک و چرخ می‌کنند؛ آرد تولید‌شده را آرد سِن می‌گویند که از آن شیرینی خاصی به نام حلوای سن و سمنو تهیه می‌شود.

زمان پخت سمنو در نقاط مختلف متفاوت است و به نوشتۀ مؤلف «عقائد النساء»، سمنو را در هر زمانی می‌توان پخت، ولی سالی یک‌ بار، پختن آن واجب بوده است. در گذشته، سمنوهای نوروزی را بیشتر در شب چهارشنبه‌سوری می‌پختند. پخت سمنو در مهاباد در اواسط اسفند‌ماه است و در رباط‌کریم تهران هر سال از اواسط پاییز تـا اواسط بهار، و در شهر‌ضای اصفهان هم‌زمان با سرد‌شدن تدریجی هوا و تا نیمۀ اول فـروردین ادامـه دارد. در منطقۀ فیـن کاشان نیز در مراسم نیمۀ شعبان یا شب برات، سمنو می‌پزند.

هرساله در پیشواز نوروز، سمنو‌فروشان دوره‌گرد با دیگ سمنو بر سر، برای فروش سمنو و جلب مشتری در کوچه‌ها راه می‌افتادند و با آهنگی خاص آن را «گل هفت‌سین» یا «مال هفت‌سین سمنو» می‌نامیدند.

باورها

در بسیاری از نقاط ایران، آب نیسان که در بهار می‌بارد و باعث سرسبزی می‌شود، نمادی از باروری است. این آب جنبۀ تقدس و شفابخشی سمنو را ــ که مردم آن را برای باروری مؤثر می‌دانند ــ افزایش می‌دهد. در خراسان، از آب نیسان برای خیساندن گندم و پختن سمنو استفاده می‌شود.

مردم خراسان مقداری از سمنوی هفت‌سین را در ظرفی می‌گذارند و تا نوروز سال دیگر، در محل محفوظی قرار می‌دهند و معتقدند که سمنو همچون نان، برکت خانه است. برخی از مردم معتقدند اگر از آجیل سمنوی دهان‌نزده بردارند و درون کیف پول قرار دهند، باعث برکت و پول‌دارشدن صاحب کیف می‌شود.

درست‌کردن سمنو در نوروز تا بدان حد اهمیت دارد که اهالی خور، در حاشیۀ جنوبی دشت کویر، آن را توان و نیروی مرد خانه می‌دانند و بر این باورند که اگر به ‌هنگام نوروز در خانه‌ای سمنو درست نکنند، مرد خانه می‌میرد. به‌سبب باور به قداست سمنو، برخی زنان معتقدند که وقت باز‌کردن دیگ سمنو و ریختن گندم در آن، هیچ دعایی رد نمی‌شود.

فال سمنو از رسمهای مرتبط با پختن سمنو ست که در درگز مرسوم، و مراسم آن چنین بوده است که نزدیک نوروز، دختران دم‌بخت در خانه‌ای که سمنو می‌پختند، جمع می‌شدند و کوزۀ سرگشاده‌ای را پر از آب می‌کردند. هریک از دختران چیزی از قبیل انگشتری، دکمه، سکه، سنجاق‌قفلی و جز آنها را درون کوزه می‌انداخت و روی دهانۀ کوزه، دستمالی می‌کشید و زنی اشعار مخصوص فال سمنو را که دربردارندۀ جوابی مثبت یا منفی برای نیتها بود، می‌خواند. دختری نابالغ از درون کوزه شیئی را بیرون می‌آورد؛ آن شیء متعلق به هریک از نیت‌کنندگان بود، شعرِ خوانده‌شده جواب نیت او می‌بود.

برخی معتقدند موم شمعهایی که در طول مراسم روشن می‌کنند، بعد از تمام‌شدن شمع، شکلهایی به خود می‌گیرد که معنادار است؛ مثلاً اگر شکل اسب باشد، به معنای اسب ابوالفضل (ع) است؛ خرگوش بد‌یمن است؛ روباه شرافت دارد؛ گوسفند نشانۀ حضرت ابراهیم (ع) است؛ و بارگاه و مقبره نیز نشانۀ خوبی است. مردم فارس بر این باورند که اگر رنگ سمنو روشن و مزه‌اش شیرین شود، به مراد رسیده‌اند و اگر تیره شود، بدشگون است.