is_tag

فعالیت نمایشگاه «رسانه‌های ایران» از ۲۹ بهمن آغاز می‌شود/ کمک ۸۰۰ میلیاردی به رسانه‌ها



نشست خبری بیست و چهارمین نمایشگاه «رسانه‌های ایران» با حضور فرشاد مهدی‌پور، معاون امور رسانه‌ای و تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، احسان حامد مقدم مدیر اجرایی نمایشگاه و محمد آقاسی مدیرکل دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها برگزار شد.

شعار نمایشگاه «نجستم همیشه جز راستی» است و این نمایشگاه تحت عنوان سابق نمایشگاه مطبوعات از روز یکشنبه ۲۹ بهمن تا روز چهارشنبه دوم اسفند در مصلی امام خمینی (ره) برپا می‌شود. در اواخر دی که فراخوان اولیه داده شد، که حدود ۶۰۰ رسانه ثبت‌نام کردند.

معاون امور رسانه‌ای و تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره دلایل عدم برگزاری نمایشگاه رسانه‌های ایران گفت: در پنج شش ساله گذشته نمایشگاه رسانه‌های ایران با دلایلی از جمله همه‌گیری کرونا متوقف شد، که ما یکی از وظایف جدیدمان را احیای رخداد‌ها و نمایشگاه‌هایی می‌دانیم، که بعضاً به دلایلی فعالیتشان متوقف شد. در تابستان امسال جشنواره ملی رسانه‌های ایران برپا شد، بنایمان برگزاری نمایشگاه در پاییز بود، که به دلایل فنی به زمستان موکول شد. 

مهدی‌پور ادامه داد: شعار نمایشگاه «نجستم همیشه جز از راستی» است. از بین رسانه‌ها رسانه‌های مکتوب، رسانه‌های برخط، خبرگزاری‌ها، رسانه‌های بومی و گروه‌های دانش بنیان دعوت شدند، که از ویژگی‌های این دوره نمایشگاه است. ما به حوزه فناوری و دستگاه‌ها و گروه‌هایی که در این حوزه فعالیت می‌کنند، توجه ویژه‌ای کردیم. از آنجایی که آینده رسانه به فناوری‌ها گره خورده، نیازمند توجه به این عرصه هستیم. 

وی ادامه داد: از آنجایی که در نیمه دوم سال گذشته حمایت‌هایی از کسب‌وکار‌های آسیب‌دیده با همکاری وزارت ارتباطات انجام شد، در تمام بند‌های حمایتی آن عنوان اهالی رسانه گنجانده شد. در جشنواره ملی رسانه‌های ایران بخشی را به انسان رسانه‌ها اختصاص دادیم، که هیئت داوران به جمع‌بندی در این عرصه نرسیدند. با این حال در نمایشگاه رسانه‌های ایران درگاه انسان رسانه‌ها به عنوان فعالان رسانه‌های اجتماعی درنظر گرفتیم. از بیش از ۲۰ چهره پیشکسوت رسانه استان‌ها با حضور رسانه‌های استانی تقدیر خواهد شد، که با ابتکار استان‌هاست.

به گفته مهدی‌پور، اگرچه نمایشگاه رسانه‌های ایران به صورت بین‌المللی برگزار نمی‌شود، اما بخش بین‌الملل دارد. با توجه به تحولات منطقه‌ای غرفه‌ای تحت عنوان رویداد غزه پیش‌بینی شده است. در این غرفه از تعدادی از رسانه‌های خارجی مانند روسیه، قطر، ترکیه، لبنان، چین، برخی کشور‌های همسایه و برخی فعالان رسانه کشور‌های اروپایی حضور دارند. کنشگرانی هم که در طول ۱۲۰ روز گذشته در موضوع طوفان الاقصی فعال بودند، شامل می‌شود. البته تا زمان قطعی شدن اسامی آن‌ها را اعلام نمی‌کنم.

 

معاون امور رسانه‌ای و تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در پاسخ به سوالی درباره هزینه‌های سنگین برپایی نمایشگاه برای اهالی رسانه توضیح داد: ما تلاش کردیم با حداقل هزینه‌ها از اصحاب رسانه میزبانی کنیم. به عنوان مثال، برای آماده‌سازی و اجاره یک غرفه ۱۲ متری شش میلیون تومان تمام می‌شود. این مبلغ نسبت به سال ۱۳۹۶ رشد چندانی نداشته اشت. ما امسال به طور مستقیم ۸۰۰ میلیارد به رسانه‌ها کمک کردیم، که شامل یارانه‌ها، آگهی‌های دولتی و کاغذ است. امیدواریم این مبلغ تا پایان سال به مرز ۱۰۰۰ میلیارد برسد. از طرفی، تعداد اعضای سامانه خبرنگاران به بیش از ۱۲ هزار عضو رسیده است. تعداد قابل توجهی از آن‌ها در صندوق هنر بیمه شدند. تلاش شده که در این دوره نمایشگاه کمترین میزان هزینه‌ها اخذ شود. 

وی درباره برگزاری نشست‌های پیرامونی در نمایشگاه رسانه‌های ایران ادامه داد: حدود ۳۰ نشست تخصصی پیرامون فناوری‌های هوش مصنوعی، اقتصاد رسانه، تجربه‌نگاری، رونمایی از کتاب، تقدیر از پیشکسوتان با حضور اساتید ارتباطات و روزنامه‌نگاری و فعالان رسانه‌ای برگزار می‌شود.

مهدی‌پور در پاسخ به سوال باشگاه خبرنگاران جوان مبنی بر اینکه با توجه به وقفه ۶ ساله، نمایشگاه رسانه‌های ایران چقدر عقب ماندگی ما را در حوزه رسانه نسبت به کشور‌های پیشران جبران می‌کند؟ گفت: دو برنامه پیش‌بینی شده، که یکی از آن‌ها حضور رسانه‌های بزرگ منطقه و بین‌المللی است. علاوه‌بر آن، گروه‌های دانش بنیان و تولیدکنندگان محتوا که فناوری جدید در حوزه رسانه کار می‌کنند، دعوت کردیم. امیدواریم آشنایی و تبادل اندیشه منجر به حرکت در عرصه رسانه شود و بتوانیم تا حدی آینده رسانه‌ها را ترسیم کنیم. 

در ادامه محمد آقاسی، مدیرکل دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها از برپایی چهار کارگاه تحت عنوان «اسرا» خبر داد و گفت: حداقل ۳۲ نشست پیش‌بینی شده، که این تعداد چهار کارگاه تحت عنوان «اسرا» که افزایش سواد رسانه‌ای کشور است، خواهیم داشت. در این چهار کارگاه هم روزنامه‌نگاران و هم دانشحویان حوزه ارتباطات جامعه هدف ماست. از طرفی، حداقل چهار نشست تجربه‌کاوی پیش‌بینی کردیم، که شامل تجربه‌های موفق موضوعی می‌شود. برای نوجوانان و دانش آموزان کارگاه رسانه‌سازی خواهند داشت، تا بتوانند در فضای رسانه کنشگری کنند. 

به گفته وی، حداقل چهار نکوداشت از بزرگان و پیشکسوتان ارتباطات و روزنامه‌نگاری تحت عنوان «نکوداشت رسانه» پیش‌بینی شده است. حداقل هشت نشست تحت عنوان «به وقت رسانه» داریم، که دربرگیرنده مبانی نظری حوزه روزنامه‌نگاری و ارتباطات است. چهار نشست معرفی از کتاب خواهیم داشت.

دانلود فیلم

ادامه مطلب فعالیت نمایشگاه «رسانه‌های ایران» از ۲۹ بهمن آغاز می‌شود/ کمک ۸۰۰ میلیاردی به رسانه‌ها

سفر در دنیای فانتزی با «رویاشهر»/ ارگان‌ها مایل به ساخت انیمیشن سینمایی نیستند



در آخرین لحظات از پنجمین روز جشنواره فیلم فجر، نشست رسانه‌ای انیمیشن سینمایی «رویاشهر» برگزار شد. در این نشست محسن عنایتی نویسنده و کارگردان، مصطفی حسن آبادی تهیه کننده، بهزاد عبدی آهنگساز و علیرضا زارع مدیر پروژه حضور داشتند.

در ابتدای این نشست مصطفی حسن آبادی تهیه کننده این انیمیشن گفت: انیمیشن «رویاشهر» تقریبا از اواسط سال ۹۹ مراحل تولید آن شروع شد و هفت ماه مشغول پیش تولید بودیم. در دوران کرونا مشغول کار شدیم و با چالش‌های متعددی همراه شدیم و هیچ کدام از ارگان‌ها و سازمان‌ها مایل به ساخت انیمیشن سینمایی نبودند. تولید این انیمیشن نزدیک به ۴ سال طول کشید و دوستانی نزدیک به ۲۰۰ نفر ما را همراهی کردند.

وی ادامه داد: با استقبال ویژه که از انیمیشن شد، معضل حمایت تا جایی حل شد و این انیمیشن محصول مشترک چند سازمان ازجمله سازمان سینمایی سوره است.

در بخش دیگر این نشست محسن عنایتی کارگردان این انیمیشن بیان کرد: ما در گروه آینده‌نگار کلا چالش طلب هستیم. انیمیشن «بنیامین» اتفاقات عجیبی را در اکران به دنبال داشت، ولی با همه قضایا تمام شد. انیمیشن تولیدش بسیار سخت است.

وی ادامه داد: بعد از تجربه «بنیامین» فکر کردیم چطور می‌شود سخت‌ترین کار ممکن را پیش ببریم و به سراغ ساخت جهان فانتزی رفتیم. یعنی چیزی که خصوصا استودیو‌های آمریکایی دنبال آن هستند. ما در این خلق جهان فانتزی زمان زیادی نداشتیم و به شکل فشرده همه چیز را از نظر نیاز‌های قهرمان خود چیدیم.

این کارگردان افزود: «پسر دلفینی» نیز چنین کاراکتری داشت و در این سبک قرار می‌گرفت. به نظر من انیمیشن «رویاشهر» و «پسر دلفینی» نقطه عطفی در شروع ساخت انیمیشن‌های متکی به جهان فانتزی با پارامتر‌های مورد نیاز هستند. یکی از هدف‌های اصلی ما این بود که قصه مخاطب بزرگسال را نیز درگیر کند.

این کارگردان افزود: «پسر دلفینی» نیز چنین کاراکتری داشت و در این سبک قرار می‌گرفت. به نظر من انیمیشن «رویاشهر» و «پسر دلفینی» نقطه عطفی در شروع ساخت انیمیشن‌های متکی به جهان فانتزی با پارامتر‌های مورد نیاز هستند. یکی از هدف‌های اصلی ما این بود که قصه مخاطب بزرگسال را نیز درگیر کند.

بهزاد عبدی آهنگساز گفت:، چون موسیقی را به ذات خود دوست دارم و همه چیز وقتی بار درام به خود می‌گیرد؛ بسیار ارزشمند است و دوست داشتم در این کار و در کنار این گروه دوست داشتنی باشم. بعد از همکاری‌های گذشته باز به من لطف داشتند و من هم تلاش کردم با فانتزی کار را همراه کنم و این انیمیشن نزدیک به ۵۰ دقیقه موسیقی اورجینال داشت.

وی ادامه داد: انیمیشن تنها تفاوتش نداشتن بازیگر و داشتن صداپیشه است وگرنه بسیار قابل اعتناست.

علیرضا زارع مدیر پروژه بیان کرد: در پروژه انیمیشنی فرآیندی را برای تولید تهیه می‌کنیم و ما با یک تیم مواجه هستیم. این ارتباط است که تولید را شکل می‌دهد و پیش از آنکه محصول ما یک انیمیشن باشد محصول ما یک تیم قوی بود.

عنایتی درباره طراحی لوکیشن‌های فیلم گفت: برای طراحی لوکیشن‌ها و صحنه منابعی داشتیم که با جهان فیلمنامه مرتبط بود، ولی در اجرا مشکلات زیادی داشتیم. در نهایت به ترکیبی رسیدیم که از خروجی آن هم راضی هستیم. براساس شبکه نماد تمام طراحی‌ها را پیش بردیم.

این کارگردان درباره روند نگارش فیلمنامه توضیح داد: نزدیک به ۶ ماه روی فیلمنامه کار کردیم و در طول پروژه اصلاحاتی در آن اتفاق افتاد. تلاش کردیم اصول فیلمنامه نویسی را تا جایی که توانستیم رعایت کنیم. خیلی از انیمیشن‌های ما غیرمنطقی هستند و مخاطب را کودک فرض میکنند و خیلی از اتفاقات و معنا‌ها را پایین می‌آورند که ما تلاش کردیم اثر ما اینگونه نباشد.

حسن آبادی گفت: اینکه کار ضعف‌هایی دارد ما خودمان قبول داریم و اگر نسبت به کار‌های قبل خود مقایسه کنیم چنین چیزی وجود ندارد و ما گام بلندی برداشتیم. قطعا تجاربی که در این مدت به دست آوردیم به ما کمک خواهد کرد آثار بهتری تولید کنیم. اگر ساخت انیمیشن از بازه‌ای فراتر رود دیگر از نظر اقتصادی درست نیست.

وی افزود: نسبت به دوره ۳۷ که در جشنواره فجر بودیم نگاه مسئولین و مخاطبان خیلی بهتر شده و امیدوارم این روند رشد همچنان ادامه داشته باشد.

عنایتی در پایان گفت: بعد از جشنواره تغییرات کوچکی در انیمیشن خواهیم داشت.

دانلود فیلم

ادامه مطلب سفر در دنیای فانتزی با «رویاشهر»/ ارگان‌ها مایل به ساخت انیمیشن سینمایی نیستند

فهیمه معمولی به همراه همسر واقعی اش بیرون سریال پایتخت +عکس و بیوگرافی


بیوگرافی نسرین نصرتی: این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون متولد ۱۳۵۵ در تهران است. او با بازی در سریال پایتخت به شهرت رسید. با بیوگرافی نسرین نصرتی بخش فرهنگ و هنر مجله خبری چشمک در محموعه فیلم و سریال را همراهی کنید.

بیوگرافی نسرین نصرتی

نسرین نصرتی در سال ۱۳۸۲ با فیلم شهر زیبا به کارگردانی اصغر فرهادی وارد سینما و در سال بعد با بازی در سریال روشنی‌های شهر به کارگردانی مسعود کرامتی، وارد تلویزیون شد. او با بازی در نقش «فهیمه» در سریال پایتخت به کارگردانی سیروس مقدم به شهرت رسید.

حضورش در عرصه بازیگری بصورت کاملا اتفاقی صورت گرفت به پیشنهاد یکی از دوستانش از سال ۸۰ بعنوان منشی صحنه وارد تئاتر شد در یکی از روزها در نبود بازیگر آن نقش، بجای وی بازی کرد و مورد اقبال قرار گرفت و همینطور برای بازی در یک نمایش از او دعوت کرد که موجب تغییر سرنوشت وی شد.

بیوگرافی نسرین نصرتی

بعد از چندین سال تست در دفتر بازیگری سیروس الوند در نهایت با انتخاب دسیتار وی برزو نیک نژاد به سریال تا ثریا سیروس مقدم در سال ۱۳۹۰ معرفی شد و بازی کرد. نسرین نصرتی با بازی در نقش فهمیه در سریال پایتخت به شدت محبوب شد و به شهرت رسید، حضور وی از فصل دوم این مجموعه شروع شد و تا آخرین فصل ادامه دارد.

حضور در پایتخت

فهیمه معمولی با بازی نسرین نصرتی دختر پنجعلی معمولی، خواهر نقی و تقی معمولی، همسر بهبود فریبا، مادر بهتاش و بهروز و آرایشگر زنان است. تیکه کلام او «چقدر بدبختم من» و خطاب قرار دادن دیگران با عنوان «آقا» و «خانوم» است. او همچنین وقتی که می‌ترسد کلمه ووویی را می‌گوید.

بیوگرافی نسرین نصرتی

حضور در سریال بی گناه

تصویر نسرین نصرتی با مجموعه کمدی «پایتخت» و شخصیت بامزه‌اش در این مجموعه در ذهن مخاطبان نقش بسته است، اما کاراکتر «پروین فرشباف» سریال «بی‌گناه»، شخصیتی جدی ا‌ست و چالش‌های جدیدی برای این بازیگر به همراه داشته. «پروین» مادری دلسوز و نگران است که فرزندان جوان خود را درک نمی‌کند و نمی‌تواند به واسطه رفاقت با آن‌ها اعتمادشان را جلب کند، بنابراین نمی‌تواند به فرزندانش نزدیک شود و از حل مشکلات‌شان عاجز است. همین مسئله او را تبدیل به کاراکتری عصبی کرده است.

نسرین نصرتی در نقش این شخصیت، بازی خوبی داشته و موفق شده آن احساس «عجز» و نگرانی‌های مادرانه‌اش را در حرکات و چهره بی‌قرار خود به نمایش بگذارد. به همین دلیل، مخاطب کاملا احساسات او را درک می‌کند و رفتارهای «پروین» نیز برایش قابل باور است. این بازیگر در ایفای نقش خود گرفتار اغراق نشده و به خوبی در جلد مادری دلسوز و عصبی فرو رفته است.

زندگی شخصی نسرین نصرتی

نسرین نصرتی در سال ۱۳۸۸ با سام پاک پیکار ازدواج کرد، آشنایی اش در یک مهمونی خانوادگی شروع شد و بعد از ۱۰ سال ارتباط در نهایت به خواستگاری و ازدواج ختم شد. این زوج در آبان سال ۹۵ صاحب یک دختر بنام سوفی شد.

نسرین نصرتی و همسرش
نسرین نصرتی و همسرش

جدیدترین عکس های نسرین نصرتی

 

 

بیوگرافی نسرین نصرتی

 

دانلود فیلم

ادامه مطلب فهیمه معمولی به همراه همسر واقعی اش بیرون سریال پایتخت +عکس و بیوگرافی

یک جایزه به جشنواره ۴۲ فیلم فجر اضافه شد



مرکز فرهنگ نیکوکاریِ خیر ماندگار (وابسته به بنیاد خیریه راهبری آلاء)، با هدف ترویج فرهنگ نیکوکاری در جامعه و اعتلای ظرفیت هنر و سینما برای توجه‌دادن به مضامین خیرخواهانه، تشکل حامی و طراح این جایزه است.

محمدحسین لطیفی نویسنده و کارگردان سینما، پوران درخشنده نویسنده و کارگردان سینما، مژده لواسانی مجری و نویسنده و مهدی توسلی فعال اجتماعی و مدیر مرکز فرهنگ نیکوکاری خیر ماندگار به عنوان هیات داوران این جایزه نیکوکارانه معرفی شده‌اند.

در بخش تجلی اراده ملی چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، ۱۵ تشکل و نهاد به اهدای جوایز ویژه می‌پردازند. آیین اهدای جوایز نهاد‌ها و تشکل‌ها به برگزیدگان بخش تجلی اراده ملی، اواخر بهمن‌ماه امسال برگزار خواهد شد.

چهل‌ودومین جشنواره بین المللی فیلم فجر شامگاه ۱۱ بهمن به صورت رسمی افتتاح و از ۱۲ بهمن اکران فیلم‌ها در خانه جشنواره (برج میلاد تهران) و سینما‌های مردمی آغاز شد؛ ۲۲ فیلم در بخش سودای سیمرغ، ۱۲ فیلم در بخش نگاه نو و چهار فیلم در بخش انیمیشن با یکدیگر رقابت می‌کنند و در نهایت برگزیدگان بخش‌های مختلف در مراسم اختتامیه -۲۲ بهمن- معرفی خواهند شد.

دانلود فیلم

ادامه مطلب یک جایزه به جشنواره ۴۲ فیلم فجر اضافه شد

مستوران مخاطب را به گذشته متصل می‌کند/ تجربه متفاوت با دوال پا



در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد؛

مستوران ساخته سید علی هاشمی محصول جدید سازمان هنری رسانه‌ای اوج است که فصل دوم آن شنبه تا چهارشنبه از شبکه یک پخش می‌شود. این سریال برگردان تصویری حکایت‌ها و افسانه‌های قدیمی ایرانی است و شخصیت‌های خیالی مثل دوال پا نیز در آن حضور دارند.

یدالله شادمانی درباره همکاری با سریال مستوران و بازی در نقش دوال پا اظهار داشت: کارگردان فصل اول سریال مستوران آقای سیدحاتمی من را به خاطر جثه و وزن سبکم انتخاب کرد چرا که شخصیت دوال پا مستلزم قرارگرفتن روی دوش آدم‌ها بود.

وی ادامه داد: دوال پا نقش جالب و منحصر به فردی بود به همین دلیل آن را بازی کردم. دوال پا دیوصفت است؛ موجودی است که تماما باعث رنجش و آزار و اذیت دیگران می‌شود، اما بازی در این نقش برای من تجربه خوبی بود و دوست داشتم چنین نقشی را که از فضای کمدی دور بود امتحان کنم و نتیجه اش هم برایم خوب بود.

شادمانی افزود: مستوران داستانی تاریخی و قدیمی و نقش من کاراکتری خیالی است که مابه ازای بیرونی ندارد و فکر می‌کنم همین مولفه‌ها بود که باعث شد مردم از مستوران استقبال کنند و آن را دوست داشته باشند.

بازیگر نقش دوال پا در مورد جذابیت‌ها و چالش‌های این نقش تصریح کرد: گریم من خیلی قشنگ بود؛ دو گوش برایم درست کرده بودند که با مو‌های جلوی سر و پشت گوش و کلاه و لباس تلفیق می‌شد؛ پاچه‌های شلواری که من در این سریال می‌پوشیدم چیزی حدود دو متر بود، ولی قابل نشان دادن نبود و آستین پیراهن هایم هم بسیار بلند بود.

وی افزود: گریم من برای هربار جلوی دوربین قرارگرفتن حدود نیم ساعت طول می‌کشید؛ هرکاری سختی خودش را دارد و گریم در این نقش هم سختی خودش را داشت چنانچه باعث کشیدگی پوست می‌شد و صحبت کردن را هم تا حدودی سخت می‌کرد و گوش‌هایی که برای من وصل می‌شد مراقبت می‌خواست و کلاهی که روی سرم می‌گذاشتند از این جهت مراقبت لازم داشت که گوش هایم آسیب نبیند.

شادمانی در توضیح ماهیت دوال پا بیان کرد: سواری گرفتن از مردم که در ذات کاراکتر دوال پاست عملی زشت و زننده بود، اما در مجموع بازی آن جالب بود؛ من در ابتدا روی دوش آقای حمیدرضا آذرنگ می‌رفتم که بسیار اذیت شد چرا که علاوه بر من که به عنوان دوال پا روی دوش ایشان بودم دو کوتوله هم به پایش بسته می‌شدند که یکی حسن نعمتی بود که خدایش بیامرزد و دیگری آقای چگینی. مجموع این شرایط که یکی روی دوش و دو نفر به پای آقای آذرنگ بسته شده بود بازی را برایشان بسیار سخت می‌کرد به ویژه زمانی که باید از پله بالا می‌رفت و رنج کشید و من شرمنده او شدم.

وی افزود: بر این اساس ما بازیگرانی که در این نقش‌ها به بازیگران دیگران متصل می‌شدیم یا روی دوش ایشان قرار می‌گرفتیم ناراحت بودیم و عذاب وجدان داشتیم که چنین شرایطی را برای بازیگر دیگری پیش آورده ایم، اما اقتضای قصه بود و چاره‌ای نداشتیم.

این بازیگر تاکید کرد: البته این را هم باید بگویم که جای من (به عنوان موجودی روی دوش یک انسان) اصلا خوب نبود، راضی نبودم و خود من هم اذیت شدم؛ مثلا در سکانسی در فصل اول سکویی بود که آقای آذرنگ باید روی آن قرار می‌گرفت و پشت من با این سکو برخورد کرد و شرایط دردناکی بود و باعث ناراحتی آقای آذرنگ هم شد، اما چه می‌شود کرد اقتضائات بازی چنین اتفاقاتی را هم رقم می‌زند که گریزی از آن نیست؛ همچنان که ممکن است کسی در طول تولید سریال دست و پایش آسیب ببیند و مواردی از این دست همواره پیش می‌آید.

شادمانی درباره این که از نظر حسی شخصیت دوال پا چه چالش‌هایی برای او داشته است گفت: با نقش کنار آمدم اگرچه نقش بدذاتی بود، اما طول نکشید که با آن کنار آمدم؛ نمی‌خواهم از خودم تعریف کنم، اما استعداد خدادادی دارم که می‌توانم سریع کاراکتر را جذب کنم و به اجرا دربیاورم و حس آن را بگیرم. به همین دلیل دوال پا را جزئی از خود کردم.

وی در پاسخ به این پرسش که چرا ساختن قصه هایی، چون مستوران و نگاه به افسانه‌های کهن اهمیت دارد، خاطرنشان کرد: تولید چنین قصه‌هایی در قاب تصویر عالی است چرا که کمک می‌کند تا با داستان‌های قدیمی و اسطوره‌ای و افسانه‌های خودمان آشنا شویم. این که بدانیم در روزگاری چه فرهنگی و چه مملکتی داشته ایم.

این هنرپیشه سینما و تلویزیون تاکید کرد: دکور، لباس ها، طرز صحبت کردن، آداب معاشرت و همه تصویری که مستوران از یک جهان خیالی ترسیم می‌کند قدمی است که مخاطب را به افسانه‌ها و اسطوره‌های کهن متصل می‌کند و این به خودی خود جذاب است؛ همیشه نیاز نیست یک قصه چیزی را به مخاطب یاد بدهد و همین که او را نسبت به یک گذشته آگاه کند یا تصویر و تصوری از آن ارائه دهد جالب است.

شادمانی در پایان گفت: مستوران در فصل دوم بیشتر عاشقانه است؛ سوده از یک سو و لطفعلی از دیگر سو عاشق بود و این قصه عاشقانه فضای فصل دوم را پرکرده بود.

دانلود فیلم

ادامه مطلب مستوران مخاطب را به گذشته متصل می‌کند/ تجربه متفاوت با دوال پا

بی توجهی به سلامت چای و خطرات آن برای بدن


 

چای یکی از پرطرفدارترین نوشیدنی‌های گرم در جهان است که انواع مختلفی دارد. چای نه تنها طعم مطلوب و دلچسبی دارد و خستگی و تنش یک روز کاری و خسته کننده را دور می سازد، حاوی آنتی اکسیدان و ترکیباتی است که فواید مختلفی برای سلامتی دارد اما آیا می دانستید که چای هم ممکن است سمی شود؟ موارد مختلفی موجب سمی شدن چای می شود که در این بخش از نمناک به بررسی این موارد خواهیم پرداخت.

چه زمانی چای سمی می شود؟ 

باید بگوییم که چای زمانی برای شما خطرناک می شود که بیش از حد مصرف گردد و از منبع ناشناس و نامطمئن تهیه شود. همچنین نوشیدن چای کهنه دم یعنی چایی که بیش از ۲۴ ساعت از زمان اولیه دم کشیدن آن گذشته باشد، باعث تولید سم در بدن شده و می‌تواند مسمومیت و سرطان زایی را افزایش دهد.

در روز چه میزان چای بنوشیم؟

چای به هیچ عنوان نمی‌تواند جایگزین آب باشد پس در طی روز آب بیشتری بنوشید. نوشیدن چای زیاد در روز خطرناک است و شما مجاز به نوشیدن ۴ تا ۶ لیوان چای کمرنگ در روز خواهید بود. هنگام نوشیدن دمنوش‌های متنوع گیاهی و خوش عطر مانند: دمنوش پونه، دمنوش آویشن، گل گاو زبون، کاکوتی، زنجبیل و… حد تعادل را رعایت نمایید.

چای ماچا

چای ماچا یکی دیگر از انواع چای هایی است که مقدار مصرف زیاد آن  برای بدن مضر می باشد. این چای معمولاً از ژاپن می آید و در تهیه آن باید به جایی که چای را تهیه کرده اید، توجه کنید.  نوع خاصی از چای ماچا را می توانید از کشور کره، چین و کشورهای دیگر تهیه کنید.

چای سبز

چای سبز یکی از معروف‌ترین نوشیدنی‌های سالم در جهان به شمار می‌رود. این چای حاوی ترکیبی به نام کاتچین است که فواید ثابت شده‌ای برای سلامتی بدن دارد اما مصرف زیاد آن به دلیل داشتن کافئین بالا خطرناک است و کسانی که برای کاهش وزن این چای را مصرف می کنند،باید مراقب باشند، مصرف زیاد چای سبز بدن را دچار خشکی و کم آبی می کند زیرا پس از نوشیدن آن ممکن است بیش از حد به دستشویی روید.

چای پوئر 

چای پوئر یکی از چای هایی است که باید بدانید از کجا آمده و چگونه تهیه شده است و سپس خریداری نمایید زیرا بعضی از آن ها حاوی مواد مضر و باکتری های خطرناک هستند. این چای یک چای مخمری تیره است که در محیط های غیر قابل کنترل یا ضعیف پرورش داده شده و از یک گیاه یونانی به دست می آید، پس هنگام خرید این چای، باید دقت زیادی داشته باشید.

چای ارل گری 

چای ارل گری راباید متعادل مصرف نمایید زیرا مصرف بیش از حد این چای به دلیل داشتن روغن ترنج باعث سمی شدن داخل بدن می شود. مصرف زیاد این چای موجب انقباض عضلانی و تاری دید می شود.

چای ارگانیک و غیر ارگانیک

همیشه نباید کلمه ارگانیک را به معنای سالم بودن برداشت کنید زیرا چای ارگانیک به معنای توده تولیدی انبوه هم هست و ممکن است کشاورز به برداشت و پروسه های محصول توجه ویژه نکرده باشد پس همه چای های ارگانیک برای بدن مناسب نیستند و همه چیز بستگی به کشاورزی دارد که چای را درست کرده است.

همه چای های غیر ارگانیک هم برای بدن بد نیستند اما باید مواظب باشید که چای غیر ارگانیک بدون مجوز نخرید و چایی را بخرید که بیش از حد در مغازه نمانده باشد زیرا ماندن چای های غیر ارگانیک طولانی مدت داخل مغازه ممکن است تولید سم کنند. همچنین مراقب چای های ارزان قیمت در صفحات آنلاین باشید و از هر چایی استفاده نکنید.

چای سالم

چای ها چه به صورت تازه، کهنه، پودری، غیر ارگانیک، ارگانیک، معطر یا حاوی روغن، ممکن است سالم یا سمی باشد. همه چیز بستگی به عواملی دارد که در تولید چای دخیل هستند.اگر می خواهید چای خریداری کنید، حتماً به توضیحات فروشنده توجه داشته باشید و سوالات خود را از فروشنده بپرسید. بسیار مهم است که بدانید چای که انتخاب کرده اید کاملا امن است.

منبع: نمناک


Post Views: 26

دانلود فیلم

ادامه مطلب بی توجهی به سلامت چای و خطرات آن برای بدن

یادآوری هنجار‌های اجتماعی در «آغوش باز» / بهروز شعیبی مقید به گونه خاص سینمایی نیست



چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، در چهارمین روز از جشنواره فیلم فجر، سومین نشست خبری با موضوع فیلم سینمایی «آغوش باز» به کارگردانی بهروز شعیبی امشب ۱۵ بهمن ماه برگزار شد.

در این نشست بهروز شعیبی کارگردان، علی سرتیپی تهیه کننده، مسعود سخاوت‌دوست آهنگساز، علی برازنده مدیر فیلمبرداری، محمدرضا میرزامحمدی طراح صحنه، خشایار موحدیان تدوینگر، محمدمهدی عسگری مجری طرح، سجاد نجفی و مهرداد کوروش نیا نویسندگان اثر و شبنم گودرزی بازیگر حضور داشتند.

علی سرتیپی تهیه‌کننده این فیلم در ابتدا گفت: امیدوارم از فیلم خوشتان آمده باشد و خوشحالم که امسال هم در جشنواره حضور داشتیم. پیشنهاد ساخت این فیلم از سوی بهروز شعیبی و محمدمهدی عسگری بود. من هم باتوجه به شناخت آقای شعیبی فیلمنامه را خواندم و این اثر ساخته شد. شایعه بود که بهروز شعیبی وسواس دار و مراحل تولید طول می‌کشد، اما در این پروژه همه‌چیز سر زمان مناسب انجام شد.

بهروز شعیبی در ادامه این نشست با اشاره به اینکه همکاری با علی سرتیپی برایش افتخار بوده است، تصریح کرد: «آغوش باز» یک روی جدید از سینما برای من بود؛ هم در نوع فیلمسازی و هم در شکل اجرایی. من مدت‌ها طرحی در ذهن داشتم تا اینکه سجاد نجفی یکی از نویسندگان فیلم و محمدمهدی عسگری خواستند که با هم همکاری داشته باشیم. من فیلمنامه‌های آماده داشتم، اما وقتی این طرح را برایشان تعریف کردم، بسیار از آن استقبال کردند.

وی ادامه داد: صادقانه بگویم «آغوش باز» کار سخت و پُربازیگری بود و اگر همدلی و همکاری این گروه نبود، این فیلم حتما امتیازاتی را از دست می‌داد.

این کارگردان یادآور شد: دغدغه‌ها خیلی محاسبه شده نیست و من طوری کار می‌کنم که زندگی و فکر می‌کنم. این بخش باعث شده است که خیلی دچار محاسبه نمی‌شوم. فکر می‌کنم دغدغه همه ما چیز‌هایی است که ما در روابط انسانی با آن مواجه هستیم.

شعیبی افزود: ما احتیاج داریم که به یکدیگر یادآوری کنیم که در مشکلات و هنجار‌ها و ناهنجاری‌های اجتماعی دچار غفلت نشویم. به نظر من وظیفه سینما همین است که هنجار‌های اجتماعی را به ما یادآوری کند. به عقیده من یادآوری یکی از کلیدواژه‌های اصلی فیلم بود.

محمدرضا میرزامحمدی طراح صحنه «آغوش باز» درباره طراحی‌های صحنه موجود در این فیلم بیان کرد: فیلمنامه شرایط جالبی در صحنه سازی و دکوری داشت که به یک تکاملی می‌رسید. این برای ما مهم بود که تا جای ممکن به قصه و فیلمنامه وفادار بمانیم. ما سعی کردیم که تمام لوکیشن‌های فیلم از فرم و رنگ بهره ببرد و اگر دقت کنید هر کاراکتر در فرم و رنگ خاصی قرار دارد که به آن شخصیت کمک می‌کند.

سرتیپی تهیه‌کننده فیلم در بخش دیگر این نشست توضیح داد: این فیلم صد در صد خصوصی و یک ریال هم یک ارگان دولتی به آن کمک نکرده و حمایتی هم نشده است. من و محمدمهدی عسگری بودجه فیلم را تامین کردیم. بهروز شعیبی هم تمایلی نداشت که از ارگان دولتی کمک گرفته شود. ما فکر می‌کردیم خود قصه و شرایط تولید این فیلم طوری است که به امید خدا بازگشت سرمایه خواهد داشت.

محمدمهدی عسگری مجری طرح «آغوش باز» عنوان کرد: ما روزی دور هم نشستیم و تصمیم گرفتیم که یک فیلم عاشقانه و خانواده محور بسازیم که امیدوارم نظر شما و مخاطبان را جلب کرده باشیم. قدم اول ما هم یک قصه خوب بود. کار سخت، اما شیرین بود و توانستیم با سرمایه شخصی کار را به پایان برسانیم.

مهرداد کوروش‌نیا یکی از نویسندگان این فیلم درباره ایده اثر عنوان کرد: نگارش این فیلمنامه مانند دو امدادی بود. بهروز شعیبی و سجاد نجفی یکی دیگر از نویسندگان در ابتدا طرحی را آماده کرده بودند و این خود مساله‌ای است که به فیلمنامه‌نویس کمک می‌کند. بعد از ۳ ماه بهروز شعیبی با من تماس گرفت و به دوستان اضافه شدم. ما ۳ ماه بعد را بیشتر به فرم و ساختمان فیلمنامه پرداختیم.

سجاد نجفی یکی دیگر از نویسندگان «آغوش باز» عنوان کرد: بهروز شعیبی یک کارگردان صاحب سبک است و به عنوان یک فیلمنامه‌نویس دوست داشتم ببینم که ایشان علاقه‌مندند، چه فیلمی بسازند. به همین دلیل به سمت مسیر داستان و قصه سوق پیدا کردیم. حس و حال خوب در همه جای این فیلم و فیلمنامه حضور داشت.

شبنم گودرزی بازیگر این فیلم درباره تکرار صفت پول‌پرستی زنان در سینما تصریح کرد: نمی‌توانیم بگوییم که ارزش زن‌ها پایین می‌آید. همان‌طور که خانم‌ها می‌توانند پول‌پرست باشند، آقایان هم می‌توانند. نمی‌توانیم به این صفات به صورت جنسیتی نگاه کنیم.

مسعود سخاوت دوست آهنگساز فیلم «آغوش باز» درباره آسیب‌های موسیقی پاپ و دلیل انتخاب این نوع موسیقی در فیلم گفت: موسیقی پاپ مستقیما با خلقیات مردم یک جامعه در ارتباط است و اگر جنس دیگری از ادبیات را در موسیقی پاپ امروز می‌بینید، آیینه‌ای از خلقیات مردم همان جامعه است.

وی افزود: باید بررسی کنیم که موسیقی پاپ ما هرچقدر از گذشته به حال حرکت کرده، چه تغییراتی داشته است. مردم در سطح جامعه با یک بررسی ساده می‌توانند متوجه وضعیت اسف‌بار موسیقی پاپ باشند. من به عنوان مخاطب عام فکر می‌کنم که موسیقی پاپ با عواطف عوام جامعه در ارتباط و دلیل انتخاب این موسیقی برای فیلم همین بوده است.

در بخش دیگری از این نشست، شعیبی مطرح کرد: معتقدم که بخش مهم کیفی جامعه ما در دست خانم‌ها است. از بدو تولد ما با یک زن همراه هستیم تا روز آخر. هرچقدر بخواهیم این رابطه انسانی را نادیده بگیریم یا سرکوب کنیم، عشق و علاقه در جامعه جایش را به خشم و اعتراض می‌دهد.

کارگردان «آغوش باز» ادامه داد: ما در درام می‌توانیم هر پرسوناژی را تعریف کنیم، اما در ناخودآگاه ما اینگونه است که برای بانوان احترام زیادی قائل هستیم. خانم‌ها در آثار من فقط حضور کمی نداشته و شخصیت‌های تاثیرگذاری داشته‌اند.

شعیبی تاکید کرد: من خودم هیچوقت مقید به یک گونه خاص سینمایی نبوده‌ام. به همین دلیل فکر می‌کنم بهترین اتفاق من در این سال ساخت «آغوش باز» با یک گروه درجه یک بود. همچنین یک تهیه‌کننده خوب و کاربلد در کنار ما بود تا این ژانر را به درستی ارایه کنیم. کارگردانی نمی‌تواند در کنار یک تهیه‌کننده خوب، فیلم بد بسازد و همچنین نمی‌توان کنار یک تهیه‌کننده بد، فیلم خوب ساخت.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا بخشی از این فیلم در واکنش به صحبت‌های وزیر ارشاد درباره معین بوده است، گفت: واقعا فکر می‌کنید در این ۲ هفته می‌توانستیم چیزی به فیلم اضافه کنیم؟

سرتیپی تهیه‌کننده «آغوش باز» نیز در پاسخ به این پرسش که آیا صحنه نوازندگی خانم‌ها در اکران مردمی حذف می‌شود؟ توضیح داد: این فیلم پروانه نمایش دریافت کرده است و امیدواریم که در اکران عمومی به فیلم دست نخورد.

شعیبی در بخش دیگری و در پاسخ به این نکته که از او انتظار بیشتری می‌رفت، عنوان کرد: این لطف شماست که می‌گویید انتطار بیشتری از من داشتید، اما در واقع «آغوش باز» فیلم خیلی خوبی است.

این کارگردان افزود: دوست داشتیم فیلم خوش آب و رنگی داشته باشیم. واقعیت امر این است، زمانی که فیلم شروع می‌شود، فیلمنامه تمام شده است و توجه به رنگ و فرم به محتوای فیلم لطمه نمی‌زند. نزدیک‌ترین ژانر به «آغوش باز» کمدی درام است که درباره روابط انسانی صحبت می‌کند و تیزی‌های ناهنجاری‌های اجتماعی را کمی نرم می‌کند. این خاصیت این ژانر است.

تهیه‌کننده «آغوش باز» عنوان کرد: این فیلم صد در صد مربوط به بخش خصوصی است. از شما می‌خواهم که صدای چنین فیلم‌هایی باشید. ما سعی کردیم یک فیلم مناسب خانواده بسازیم تا حال مردم خوب شود.

علی برازنده مدیر فیلمبرداری این فیلم نیز درباره لرزش دوربین گفت: لرزش دوربین در یک سکانس کوچک بوده، چیزی که در خود فیلمنامه است، آقای شعیبی دوست داشتند که در فیلم رنگ وجود داشته باشد به همین دلیل از این ویژگی بهره بردیم.

در پایان این نشست خشایار موحدیان تدوینگر خاطرنشان کرد: افتخاری بود که با آقای شعیبی و وسوس‌های زیاد ایشان کار کردم. تدوین این کار با دو حس و حال متفاوت آرام و هیجان‌انگیز برای من جالب بود.

دانلود فیلم

ادامه مطلب یادآوری هنجار‌های اجتماعی در «آغوش باز» / بهروز شعیبی مقید به گونه خاص سینمایی نیست