is_tag

اهمیت مصرف آب لیمو از کنترل قند خون تا کاهش وزن پایدار!

اهمیت مصرف آب لیمو: کلینیک کلیولند (این مرکز درمانی از برترین مراکز بیمارستانی آمریکا است.) بیان می‌کند که مصرف آب لیمو می‌تواند فواید چشمگیری برای سلامتی به همراه داشته باشد. نوشیدن این نوشیدنی طبیعی به بهبود فرایند هضم غذا کمک کرده، مقادیر قابل توجهی ویتامین C را به بدن رسانده، سطوح هیدراتاسیون بدن را حفظ کرده و در مسیر دستیابی به یک وزن سالم نقش مؤثری ایفا می‌کند.

به گفته ایت دیس، کلینیک کلیولند تأکید دارد که اضافه کردن آب لیمو به روتین روزانه می‌تواند یکی از ساده‌ترین و مؤثرترین راه‌ها برای تقویت سلامتی و پشتیبانی از اهداف کاهش وزن باشد. در این مطلب بخش سلامت مجله خبری چشمک با اهمیت مصرف آب لیمو همراه باشید.

اهمیت مصرف آب لیمو

مطالعه‌ای که در سال ۲۰۲۱ در مجله Frontiers in Nutrition منتشر شد، نشان می‌دهد که لیمو سرشار از مواد مغذی حیاتی مانند ویتامین C و آنتی‌اکسیدان‌ها است. این ترکیبات مغذی نه تنها به بهبود سلامت کلی بدن کمک می‌کنند بلکه به صورت غیرمستقیم در حمایت از فرآیند کاهش وزن سالم نیز نقش دارند.

وقتی بدن مقادیر کافی از مواد مغذی را دریافت می‌کند، کمتر به سمت مصرف غذاهای ناسالم با ارزش غذایی پایین گرایش پیدا می‌کند. علاوه بر این، محتوای پکتین موجود در لیمو، که نوعی فیبر است، طبق مطالعات می‌تواند در کاهش اشتها و در نتیجه کاهش مصرف کالری مؤثر باشد. در پی روالی ثابت برای نوشیدن آب لیمو همراه با یک رژیم غذایی متعادل و فعالیت‌های بدنی، می‌توان به کاهش وزن موثر و پایدار دست یافت. این عادت، به تدریج بخشی از سبک زندگی شما شده و به کاهش رغبت به مصرف غذاهای کم ارزش غذایی منجر می‌شود.

اهمیت مصرف آب لیمو

کنترل قند خون

فیبرهای محلول موجود در لیمو، به‌ویژه پکتین، می‌توانند در تثبیت سطح قند خون نقش داشته باشند. این خاصیت، آب لیمو را به یک انتخاب عالی برای کنترل اشتها و کاهش میل به مصرف شیرینی‌جات تبدیل می‌کند.

پشتیبانی از هضم سالم

آب لیمو با افزایش تولید شیره‌ها و آنزیم‌های گوارشی، به بهبود فرآیند هضم کمک کرده و جذب بهتر مواد مغذی را فراهم می‌آورد. این امر به نوبه خود برای حفظ وزن سالم بسیار مهم است.

قلیایی‌سازی بدن

لیمو با اثر قلیایی پس از متابولیسم، به حفظ تعادل PH بدن کمک کرده و به مدیریت وزن سالم یاری می‌رساند. جایگزینی نوشیدنی‌های شیرین با آب لیمو، علاوه بر کاهش مصرف کالری، به حفظ هیدراتاسیون و سلامت پوست نیز کمک می‌کند.

مصرف آب لیمو

انرژی‌زا

هیدراته ماندن با آب لیمو نه تنها به حفظ انرژی کمک می‌کند بلکه متابولیسم را تقویت نموده و به سم زدایی بدن یاری می‌رساند. این اثرات مجموعاً به افزایش سیری و کاهش هوس غذایی منجر شده، که هر دو عامل در کاهش وزن سالم مؤثر هستند.

با وجود تمام فواید آب لیمو برای سلامتی، مصرف بیش از حد آن می‌تواند به دلیل اسیدیته بالا، به دندان‌ها آسیب رسانده و باعث ناراحتی معده شود. بهتر است آب لیمو را با آب رقیق کنید و با نی بنوشید تا از تماس مستقیم با دندان‌ها جلوگیری شود. همیشه پس از نوشیدن آن، دهان خود را با آب خالی بشویید تا از اثرات اسیدی بر روی مینای دندان کاسته شود.

دانلود فیلم

ادامه مطلب اهمیت مصرف آب لیمو از کنترل قند خون تا کاهش وزن پایدار!

این مواد غذایی خوشمزه برای کنترل کلسترول خون بالا، یک معجزه به شمار می رود!

مواد غذایی برای کنترل کلسترول: نوع تغذیه و مصرف مواد خوراکی نقش مهمی در سلامتی انسان دارد.اما امروزه به خاطر سبک زندگی نامنظم و مصرف غذاهای ناسالم، بسیاری از ما دچار کلسترول بالا هستیم. داشتن کلسترول بالا، به ویژه نوع  LDL، معمولاً با بیماری های قلبی مرتبط است. خوشبختانه، کلسترول را می توان با روش های طبیعی کنترل کرد.

مواد غذایی برای کنترل کلسترول

در واقع برخی مواد غذایی به کاهش سطح کلسترول به طور موثر کمک می کند. از این رو، در این مطلب از سری مطالب سلامت مجله خبری چشمک به روش های طبیعی کنترل کلسترول با مواد غذایی می پردازیم. شما با مصرف منظم این مواد غذایی می توانید به راحتی کلسترول تان را کنترل کنید. با مطلب مواد غذایی برای کنترل کلسترول همراه باشید.

لوبیا

فیبر محلول به وفور در لوبیا یافت می شود. لوبیا مواد خوراکی است که می توانید آن را به روش های خلاقانه زیادی درست کنید. به علاوه هضم لوبیا در بدن به طور کلی زمان زیادی طول می کشد. از این رو، لوبیا بهترین ماده غذایی برای افرادی هستند که سعی در کاهش وزن اضافی دارند. البته شما می توانید از أنواع لوبیا مثل لوبیا سیاه، لوبیا چشم بلبلی یا هر شکلی دیگر آن را استفاده کنید. ساده ترین روش این است که لوبیا را با کمی گشنیز درست کنید و از خوردن آن لذت ببرید.

لوبیا

ماهی چرب

پروتئین و اسیدهای چرب امگا ۳ در ماهی به وفور یافت می شود. اسیدهای چرب امگا ۳ موجود در ماهی علاوه بر کاهش سطح تری گلیسیرید بین ۲۵ تا ۳۰ درصد، با افزایش سطح لیپوپروتئین های با چگالی بالا (HDL) سلامت قلب را نیز افزایش می دهند.

سیر

استفاده از سیر برای پخت و پز و درمان به قرن ها قبل برمی گردد. آلیسین، ترکیب فعال اصلی موجود در سیر، یکی از بسیاری از ترکیبات گیاهی قدرتمند است. در مطالعات علمی نشان داده شده است که سیر باعث کاهش فشار خون در افرادی با فشار خون بالا می‌شود و ممکن است به کاهش کلسترول LDL نیز کمک کند. به علاوه سیر برای سلامت قلب نیز موثر است. به این منظور بهتر است سیر را در رژیم های غذایی تان بگنجانید.

جو دوسر

جو دوسر منبعی از فیبر است. این نوع جو را می توانید به شکل بلغور یا به خمیر دوزا، کتلت یا سوپ خود اضافه کنید. اگر نمی توانید طعم یا چسبندگی آن را تحمل کنید، بهتر است جو دوسر را پودر کرده و با روتی های روزانه خود مخلوط کنید. این یکی از راحت ترین راه ها برای گنجاندن جو در رژیم غذایی و سبک زندگی روزانه شماست. زیرا جو دوسر یکی از بهترین مواد غذایی کاهش دهنده کلسترول است.

جو دوسر

آووکادو

آووکادو سرشار از مواد مغذی است، بنابراین سلامت و تندرستی را برای ما به ارمغان می آورد. همچنین سرشار از چربی های تک غیراشباع هستند که به کاهش LDL و افزایش HDL سالم کمک می کنند. یکی از بهترین راه‌ها برای مصرف آووکادو این است که آن‌ها را در ساندویچ نیمه‌شب خود قرار دهید.  یا برای پخت و پز روزانه از روغن آووکادو با طعم شیرین استفاده کنید.

بادام و آجیل

خوردن روزانه یک وعده آجیل به خصوص بادام و گردو به تنظیم سطح کلسترول کمک می کند. آجیل همچنین سرشار از مواد معدنی است که باعث حفظ سلامت قلب می شود. بنابراین، دفعه بعد که در اواسط روز می خواهید همبرگر پنیری  بخورید به آن یک مشت آجیل هم اضافه کنید. البته در مصرف آجیل احتیاط کنید زیرا کالری بالایی دارد و ممکن است باعث اضافه وزن شود.

میوه ها

میوه هایی مانند توت فرنگی، پرتقال، سیب سرشار از پکتین هستند که به کاهش سطح LDL کمک می کند. میوه ها فواید بی‌شماری دارند. بهتر است به جای بسیاری از خوراکی ها از میوه ها استفاده کنید. شما می توانید از میوه ها به شکل اسموتی، سالاد و آب میوه تازه استفاده کنید.

سویا

بسیاری از محققان همچنین پیشنهاد می کنند که سویا و محصولات مرتبط با سویا مانند توفو و شیر سویا به کاهش سطح کلسترول بد کمک می کنند. بنابراین، توصیه می شود سویا را به شکل یک کاسه پر از غلات آغشته به شیر سویا یا مقداری توفو سرخ شده به عنوان یکی از مواد غذایی اصلی در رژیم غذایی خود قرار دهید.

مواد غذایی برای کنترل کلسترول

شکلات تلخ

خبر خوب این است که شکلات تلخ سرشار از آنتی اکسیدان ها و فلاونوئیدها است که به کاهش سطح LDL کمک می کند. اما مطمئن شوید که شکلات را در حد اعتدال مصرف می کنید.

سبزیجات

بیشتر سبزیجات فیبری هستند و کالری کمی دارند. به عنوان مثال، بادمجان (برینال)، بامیه (لیدی فینگر) هر دو غنی از فیبر محلول هستند و به کنترل افزایش سطح کلسترول کمک می کنند.در واقع بادمجان و بامیه بهترین مواد غذایی کاهش دهنده کلسترول محسوب می شوند.

روغن زیتون

دفعه بعد که می خواهید مقداری سبزیجات را تفت دهید یا آن ها را برای یک سالاد سریع و مغذی آماده کنید، از روغن زیتون بسیار سالم استفاده کنید. روغن زیتون یک چربی گیاهی است و به کاهش کلسترول بد کمک می کند. حتی اگر قصد دارید یک مجلس صمیمی باربیکیو با خانواده و دوستان نزدیک خود داشته باشید، با تفت دادن سبزیجات و گیاهان با استفاده از روغن زیتون، آن را به یک رابطه سالم تبدیل کنید.

مواد غذایی برای کنترل کلسترول

چای

هر دو چای سیاه و سبز سرشار از آنتی اکسیدان های قوی هستند. بنابراین به کنترل سطح کلسترول شما کمک می کنند. اما اگر می خواهید بین چای سبز و سیاه یکی را انتخاب کنید، سبز را انتخاب کنید زیرا کمتر فرآوری شده و از برگ های تخمیر نشده تهیه می شود.

سخن آخر

رژیم غذایی سرشار از میوه ها، سبزیجات، آجیل نه تنها به کاهش سطح کلسترول کمک می کند، بلکه به کنترل فشار خون نیز کمک می کند. علاوه بر این، غذاهای غنی شده متعددی نیز وجود دارد که به جذب کلسترول بیش از حد کمک می کنند. این مواد غذایی حاوی مواد شیمیایی طبیعی به نام استرول هستند که از غذاهای گیاهی به دست می آیند.

بنابراین، دفعه بعد که به یک فروشگاه بزرگ می روید، برچسب ماست ها، گرانولا و برخی از مارک های آب پرتقال را که حاوی این مواد شیمیایی طبیعی هستند، بررسی کنید. در عین حال مراقب کالری شماری هر یک از این موارد نیز باشید.

البته نکته نهایی این است که فقط رعایت یک رژیم غذایی مغذی کافی نیست. این را با عادات غذایی خوب و ورزش منظم تکمیل کنید. البته اگر هیچ چیزی به کنترل سطح کلسترول شما کمکی نمی کند، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

دانلود فیلم

ادامه مطلب این مواد غذایی خوشمزه برای کنترل کلسترول خون بالا، یک معجزه به شمار می رود!

این روغن گیاهی علاوه بر کنترل قند و فشار خون، برای پوست و زیبایی معجزه می کند!


خواص روغن سیاه دانه: این دانه گیاهی که به نام زیره سیاه نیز شناخته می شود، گیاهی است با دانه های ریز سیاه. زیره سیاه به طور منظم در شمال آفریقا، خاورمیانه و غرب آسیا رشد و نمو پیدا می کند. دانه‌های این گیاه به‌عنوان ادویه شفا بخش بسیار مفید هستند و با آویشن و دیگر گیاهان معطر می توانند طعم خاصی به انواع غذاها دهد. سیاه دانه بیش از ۳۰۰۰ سال است که بخشی جدایی ناپذیر از زندگی ما آدمها بوده و نقش ویژه ای در پزشکی ایفا می کند. امروز بخش سلامت مجله خبری چشمک با شماست با خواص روغن سیاه دانه که از کنترل فشار خون تا سلامت پوست و مو امتداد دارد.

روغن سیاه دانه

روغن به‌دست‌آمده از سیاه دانه به دلیل خواص مفید آن، در طب جایگزین استفاده می‌شود. محتویات روغن سیاه دانه به شرح زیر می باشد:

  • آمینو اسید
  • ویتامین A
  • بیوتین
  • اسیدهای چرب غیر اشباع
  • ویتامینC
  • آهن
  • حاوی مواد مغذی مهمی مانند کلسیم

اگر روغن سیاه دانه را در رژیم غذایی خود قرار دهید، می توانید از اثرات مفید بسیاری بهره مند شوید. روغن ضد التهاب و ضد فشار خون در حال حاضر به راحتی در سوپرمارکت ها، داروخانه ها و فروشگاه های مواد غذایی سالم در دسترس است.

نکات خرید و نگهداری روغن سیاه دانه

هنگام خرید به رنگ روغن و فرابکر بودن آن توجه ویژه ای داشته باشید. هر چه روغن سیاه دانه روشن تر باشد، اسیدهای چرب سالم بیشتری دارد. همچنین می توانید روغن سیاه دانه را به صورت کپسول به عنوان مکمل غذایی مصرف کنید.

روغن سیاه دانه را باید همیشه در مکانی تاریک و خنک و دور از نور نگهداری کرد تا محتوی و طعم آن حفظ شود. روغن سیاه دانه را می توانید در یخچال نگهداری کنید، زیرا در مقایسه با روغن های دیگر جامد نمی شود. مطمئن شوید که بطری روغن شما همیشه محکم بسته باشد. وقتی اکسید می شود و با هوا تماس پیدا می کند غلیظ می شود و مزه ترش می دهد.

در ادامه ۸ اثر معجزه آسای روغن زیره سیاه دانه مورد بررسی قرار گرفته است.

 

خواص روغن سیاه دانه

اثر ضد التهابی

روغن سیاه دانه حاوی آنتی اکسیدان موثر تیموکینون است که نه تنها رادیکال های آزاد را خنثی می کند، بلکه دارای اثرات ضد التهابی و ضد باکتریایی نیز می باشد. در نتیجه، روغن سیاه دانه می تواند با التهاب در بدن مبارزه کند. ثابت شده است که به طور بالقوه برای تسکین درد در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مفید است.

خواص روغن سیاه دانه

غذاهای حاوی آنتی اکسیدان به طور کلی اثرات بسیار مثبتی بر سلامت سلول های ما دارند. رادیکال های آزاد از محیط، ترکیبات اکسیژن تهاجمی هستند که به سلول های بدن ما متصل می شوند و باعث اکسیداسیون در آنجا می شوند. این به سلول ها و DNA سلول آسیب می رساند. آنتی اکسیدان هایی مانند تیموکینون این رادیکال های آزاد بسیار واکنش پذیر را در بدن ما از بین می برند قبل از اینکه آسیبی به آنها وارد شود.

موی سالم و قوی

روغن به دست آمده از دانه های سیاه دانه به دلیل داشتن مواد مختلفی که دارد، برای استفاده خارجی و داخلی و برای موهای سالم و درخشان ایده آل است. این روغن سرشار از بیوتین است که به بدن ما برای تشکیل کراتین کمک می کند. این امر رشد موی سالم را تضمین می کند و از ریزش مو جلوگیری می کند.

در حالی که ویتامین های B موجود در روغن سیاه دانه می تواند رشد مو را تقویت کند، ویتامین A به جلوگیری از ریزش مو و تقویت فولیکول های مو کمک می کند. روغن سیاه دانه زمانی که به عنوان بخشی از روتین ماساژ پوست سر استفاده می شود می تواند اثرات مفیدی بر سلامت مو داشته باشد. چند قطره روغن روی سر برای تغذیه پوست و مو با مواد فعال مغذی کافی است.

تنظیم فشار خون و سطح کلسترول

در اولین مطالعات، اثرات مثبت احتمالی روغن سیاه دانه بر تنظیم فشار خون و سطح کلسترول مورد بررسی قرار گرفته است. محققان به این نتیجه رسیدند که اثر کاهش فشار خون توسط روغن سیاه دانه ممکن است.

همچنین مشخص شد که سطح کلسترول LDL مخرب شریان در خون کاهش یافته است. یک رژیم غذایی متعادل، از جمله روغن سیاه دانه، اثرات مفیدی بر سلامتی افراد مبتلا به فشار خون بالا دارد.

از گوارش سالم پشتیبانی می کند

اسیدهای چرب غیراشباع و بسیاری از مواد گیاهی ثانویه با اثرات ضد التهابی و ضد باکتریایی به ویژه برای شکایات گوارشی مفید هستند. اسانس سیاه دانه می تواند اثر آرام بخش و ضد عفونی کننده داشته باشد. علائمی مانند گاز معده، نفخ، اسهال یا گرفتگی معده را می توان با روغن سیاه دانه تسکین داد.

فواید برای پوست

مواد فعال آنتی اکسیدانی موجود در روغن سیاه دانه با مبارزه با کانون های التهابی کوچک به سلامت پوست کمک می کند. بتاکاروتن که در روغن فراوان است و در بدن ما به ویتامین A تبدیل می شود، به ویژه برای تقویت سلول های پوست مفید است. اسیدهای چرب ضروری امگا ۳ و امگا ۶ بافت و سلول های پوست را با اسیدهای لینولئیک مهم تغذیه می کنند و می توانند به شفاف شدن بافت پوست کمک کنند.

 

مفید برای بیماران مبتلا به  آسم

اسانس های موجود در روغن سیاه دانه تاثیر مثبتی بر برونش ها دارد. مطالعات ثابت کرده است که استنشاق روغن سیاه دانه اثرات ضد آسم دارد. نتایج این مطالعه امیدوارکننده است، اما نتایج هنوز نمایانگر نیستند. زیرا مطالعه تنها با ۱۵ نفر انجام شده است. اگر می خواهید روغن سیاه دانه را خودتان استنشاق کنید، دو قاشق چای خوری روغن را به آب داغ اضافه کنید و بخارات تسکین دهنده آن را زیر حوله استنشاق کنید.

موثر بر قند خون

روغن سیاه دانه می تواند تاثیر مثبتی بر سطح قند خون داشته باشد. حد تاثیر آن در انسان تا  هنوز در مطالعات مقایسه ای مشاهده نشده است، اما شواهد نشان می دهد که روغن سیاه دانه ممکن است بخش مهمی از یک رژیم غذایی متعادل در دیابت باشد.

روغن سیاه دانه

اثر ضد قارچی دارد

مواد آنتی اکسیدانی قوی مانند تیموکینون و تیمول موجود در روغن سیاه دانه نه تنها اثر ضد التهابی دارند، بلکه اثر ضد قارچی نیز دارند. این اثر ضد قارچی را می توان به عنوان مثال برای قارچ ناخن استفاده کرد.

حمام دست یا پا با آب ولرم و چند قاشق چای‌خوری روغن سیاه‌دانه، ماساژ روغن، یا پوشش‌ها و پدهای قوی با روغن می‌تواند به بهبود سریع‌تر عفونت‌های قارچی کمک کند. اثرات ضد قارچی روغن سیاه دانه در مطالعات مشاهده شده است.

 

دانلود فیلم

ادامه مطلب این روغن گیاهی علاوه بر کنترل قند و فشار خون، برای پوست و زیبایی معجزه می کند!

کنترل کودک در هنگام عصبانیت


در این پست از سایت تفریحی جیران قصد داریم به بررسی روشهای کنترل کودک در هنگام عصبانیت بپردازیم.

حقیقت در مورد خشم این است که تنها زمانی از بین می رود که واقعاً بدون قید و شرط شنیده و درک شود.

همه بچه ها مثل همه انسان ها عصبانی می شوند. خشم پاسخ “مبارزه” بدن است تا در هنگام احساس خطر، ما را ایمن نگه دارد. وقتی کسی از مرزهای ما تجاوز می کند، عصبانی می شویم.

اما انسان ها فقط در پاسخ به تهدیدهای بیرونی عصبانی نمی شوند. وقتی امروز اتفاقی می افتد که ما را به یاد ناراحتی گذشته می اندازد، برای محافظت از خود عصبانی می شویم حتی اگر تهدید امروز واقعاً یک تهدید نباشد. به همین دلیل است که سرکشی کودک سه ساله ما باعث خشم ما می شود.

ما همچنین در تلاش برای حفظ تعادل خود عصبانی می شویم. بنابراین زمانی که ترس، صدمه، ناامیدی، درد یا اندوه خودمان خیلی ناراحت کننده است، تمایل به سرزنش داریم. خشم آسیب را از بین نمی برد، اما باعث می شود احساس ناتوانی کنیم و به طور موقت درد را بی حس کنیم.

بنابراین انسان‌ها با حمله در برابر هر تهدیدی حتی احساسات ناراحت‌کننده خودمان بسیج می‌شوند.

البته این برای بچه ها هم صدق می کند. چون بچه ها زمینه ای برای ناراحتی هایشان ندارند، یک ناامیدی کوچک می تواند پایان دنیا به نظر برسد. بدتر از آن، از آنجایی که کاملاً توسعه‌یافته برای کمک به خود نیستند، کودکان حتی بیشتر مستعد شدت در هنگام عصبانیت هستند. آیا این احمقانه به نظر نمی رسد که ما انتظار داشته باشیم آنها خشم را به طور سازنده مدیریت کنند، در حالی که اغلب ما بزرگسالان چنین نمی کنیم؟
گاهی اوقات وقتی عصبانی هستیم حمله کردن معنا پیدا می کند، اما فقط زمانی که واقعاً تهدیدی وجود دارد. این نادر است. بیشتر اوقات وقتی بچه‌ها عصبانی می‌شوند، می‌خواهند به برادر کوچکشان که یادگاری ارزشمندشان را شکسته، والدینشان که آنها را ناعادلانه تنبیه کنند.

خوشبختانه، همانطور که مغز کودکان رشد می کند، آنها ظرفیت مدیریت سازنده خشم خود را به دست می آورند اگر در خانه ای زندگی می کنند که در آن خشم به روشی سالم مدیریت می شود.

مدیریت «سازنده» خشم برای یک کودک یا حتی یک بزرگسال چگونه است؟


موارد پیشنهادی


کنترل تکانه های تهاجمی

وقتی والدین احساسات کودک را می پذیرند و با آنها همدلی می کنند، او می آموزد که احساسات خطرناک نیستند و می توان آنها را احساس کرد بدون اینکه لزوماً به آنها عمل شود. همانطور که ما خشم فرزندمان را می پذیریم و آرام می مانیم، او مسیرهای عصبی را رها می کند و مهارت های عاطفی را می آموزد تا خود را آرام کند و احساساتش را بدون آسیب رساندن به افراد یا دارایی ها بیان کند. تا زمانی که در مهدکودک هستند، بچه‌ها باید بتوانند ترشح آدرنالین و سایر مواد شیمیایی «مبارزه» را در بدن تحمل کنند، بدون اینکه با هول‌بازی کردن همبازی‌شان بر روی آن‌ها اثر بگذارند. توجه: برای کودکان مهدکودک غیرعادی نیست که همچنان خواهر و برادر را کتک بزنند.

اعتراف به خشم و همچنین احساسات تهدیدآمیزتر در زیر خشم.

اگر بتوانید خود را از تحریک شدن دور نگه دارید و دلیل ناراحتی فرزندتان را بپذیرید، خشم او شروع به آرام شدن می کند. این به او کمک می کند تا به اندازه کافی احساس امنیت کند تا احساسات آسیب پذیرتری را که باعث خشم می شود، احساس کند. هنگامی که کودک می تواند به خود اجازه دهد غم و اندوه خود را برای گنج شکسته، رنجش از بی انصافی مادرش، شرمش از زمانی که پاسخ را در کلاس نمی دانست یا ترسش از زمانی که همکلاسی اش او را تهدید کرد، تجربه کند، این احساسات شروع به التیام می کنند. همانطور که این احساسات آسیب پذیر شروع به محو شدن می کنند، او دیگر نیازی به خشم خود برای دفاع در برابر آنها ندارد بنابراین عصبانیت از بین می رود.

در مقابل، اگر به بچه‌ها کمک نکنیم که به اندازه کافی احساس امنیت کنند تا آن احساسات زیربنایی را احساس کنند، آنها فقط عصبانی می‌شوند، زیرا راه دیگری برای کنار آمدن با ناراحتی‌های درونشان ندارند. این بچه‌ها اغلب به نظر می‌رسند که «تراشه‌ای روی شانه‌هایشان» است، زیرا آنها دلخوری‌ها را به خود جلب می‌کنند. احساسی که زندگی علیه آنهاست. آنها همیشه آماده عصبانی شدن هستند.

حل مسئله سازنده

در نهایت، هدف این است که کودک شما از خشم به عنوان انگیزه ای برای تغییر اوضاع در صورت لزوم استفاده کند تا وضعیت تکرار نشود. این ممکن است شامل انتقال گنجینه های او از دسترس برادر کوچکتر یا کمک گرفتن از والدین برای مقابله با قلدر باشد. همچنین ممکن است شامل تصدیق سهم خود در این مشکل باشد، به طوری که تصمیم بگیرد کار بهتری را با پیروی از قوانین والدینش انجام دهد یا با آمادگی بیشتری به کلاس بیاید.

با کمک شما، کودک شما یاد می گیرد که در زمان عصبانیت خود را آرام کند تا بتواند نیازها و خواسته های خود را بدون حمله فیزیکی یا کلامی به طرف مقابل بیان کند. او یاد خواهد گرفت که به جای اینکه فرض کند حق با اوست و اشتباه طرف مقابل، به دنبال راه حل های برد برد برای مشکل باشد.
بدیهی است که برای یادگیری این مهارت‌ها، سال‌ها راهنمایی والدین طول می‌کشد. اگر والدین بتوانند به کودکان کمک کنند تا احساس امنیت کافی برای ابراز خشم و کشف احساسات زیر آن داشته باشند، کودکان به طور فزاینده‌ای می‌توانند طغیان‌های خود را کنترل کنند تا بتوانند خشم خود را به درستی ابراز کنند و در طول سال‌های دبستان به سمت حل مسئله سازنده حرکت کنند.

چگونه والدین می توانند به کودکان کمک کنند تا مدیریت خشم خود را یاد بگیرند؟

در اینجا ده نکته برای آموزش مدیریت خشم سالم در زندگی روزمره به فرزندتان آورده شده است.

۱٫ از خودتان شروع کنید.

زمانی که همه چیز خوب پیش می رود، احتمالاً در حفظ آرامش خوب هستید. آنچه به تلاش قهرمانانه نیاز دارد، حفظ آرامش در زمانی است که اوضاع آشفته می شود. اما فریاد زدن بر سر یک کودک عصبانی احساس او را تقویت می کند، یعنی اینکه در خطر است. (شاید متوجه نشوید که چرا وقتی برادر کوچکش را جوراب می‌کند، فکر می‌کند در خطر است، اما بچه‌ای که در حال شلاق زدن است، کودکی است که احساس خطر و حالت دفاعی می‌کند.) بنابراین عصبانیت شما فقط طوفان را بدتر می‌کند.

اگر عادت دارید سر فرزندانتان فریاد بزنید، بدانید که در حال الگوبرداری از رفتاری هستید که مطمئناً فرزندتان از آن الگوبرداری خواهد کرد. جلوگیری از فریاد زدن بر سر فرزندتان می تواند سخت باشد، اما اگر تسلیم این وسوسه شوید، نمی توانید انتظار داشته باشید که فرزندتان یاد بگیرد که خودش را کنترل کند. فرزند شما از تماشای شما می آموزد که چگونه با اختلافات و تعارضات برخورد کند.

۲٫ در تنش زدایی مهارت داشته باشید.

وظیفه شما زمانی که فرزندتان عصبانی است، بازگرداندن آرامش است، زیرا بچه‌ها تنها زمانی می‌توانند یاد بگیرند که چگونه «بهتر» عمل کنند.

حضور آرام شما، حتی زمانی که او عصبانی است، به کودک شما کمک می کند تا احساس امنیت کند. و این همان چیزی است که به او کمک می‌کند مسیرهای عصبی را در مغز توسعه دهد که پاسخ «جنگ یا گریز» را قطع می‌کند و به قشر پیشانی، «مغز استدلال» اجازه می‌دهد تا کنترل کند.

۳٫ به یاد داشته باشید که همه احساسات مجاز هستند.

وقتی انسان ها عصبانی هستند، تا زمانی که احساس نکنند که شنیده می شوند، آرام نمی شوند. بنابراین وقتی فرزندتان عصبانیت خود را ابراز می کند، بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که گوش دهید و اذعان کنید که چقدر ناراحت است و چرا. بدیهی است که لازم نیست با دلایل او موافقت کنید تا متوجه شوید که او عصبانی است و حق دارد.

بنابراین در آن لحظه به فرزندتان نگوئید که آرام باشد یا رفتار مناسبی داشته باشد. این فقط باعث می شود فرزند شما در تلاش برای شنیدن شما تشدید شود. در عوض، در را برای ارتباط باز کنید: “تو باید خیلی عصبانی باشی که اینطور با من صحبت کنی. من می خواهم در این مورد بشنوم. آیا می توانی به من بگو تا بتوانم بشنوم، بدون اینکه سرم فریاد بزنی؟”

البته بعداً، وقتی فرزندتان آرام شد، می‌توانید در مورد لحن یا زبان مناسب صحبت کنید: “تو زودتر آنقدر عصبانی بودی که سر من داد زدی. من همیشه می‌خواهم وقتی ناراحتی بشنوم و همیشه سعی خواهم کرد که کمک کن هرگز لازم نیست سر من فریاد بزنی تا به من گوش دهم. درست است؟ معمولاً در این مرحله، از آنجایی که فرزند شما اکنون احساس می کند شنیده می شود، خود به خود عذرخواهی می کند.

نه، شما رفتار بد را تشویق نمی کنید. به یاد داشته باشید، همه احساسات قابل قبول هستند، فقط اعمال باید محدود شوند. وقتی از بچه‌ها می‌خواهید احساسات خود را «پر کردن» کنند، این احساسات دیگر تحت کنترل آگاهانه نیستند. بنابراین آنها بدون تنظیم خارج می شوند و احتمال اینکه فرزند شما فیوز کوتاهی داشته باشد بیشتر می شود. اگر احساسات مجاز باشند، کودک می تواند آنها را بپذیرد، به جای اینکه سعی کند آنها را سرکوب کند. این به او کنترل شناختی کافی بر احساسات می دهد تا بتواند به جای ضربه زدن، شروع به بیان آنها در قالب کلمات کند. و با گذشت زمان بیان کلامی او تعدیل و مناسب تر می شود.


موارد پیشنهادی


۴٫ به کودک خود راه هایی بدهید تا در لحظه، انگیزه های خشم خود را مدیریت کند.

بچه ها به مهارت هایی برای مدیریت خشم خود در لحظه نیاز دارند. وقتی فرزندتان آرام است، با او فهرستی از راه های سازنده برای کنترل احساسات تهیه کنید، آنها را تمرین کنید و فهرست را در یخچال قرار دهید. به او اجازه دهید نوشتن را انجام دهد یا تصاویری را اضافه کند، بنابراین تا حدودی مالکیت فهرست را احساس کند. وقتی عصبانی هستید خودتان از آن استفاده کنید: “من دارم اذیت می شوم، بنابراین دارم لیست خود را بررسی می کنم. اوه، فکر می کنم کمی موسیقی بگذارم و از ناراحتی ام برقصم!” در اینجا ایده هایی برای شروع وجود دارد:

  • به کودک خود بیاموزید که از دکمه “PAUSE” خود استفاده کند و ۴ بار از طریق بینی نفس بکشد و سپس ۸ بار از طریق دهان بیرون بیاورد.
  • چنگ زدن به دو توپ. یکی را به او بدهید، و نشان دهید که آزاردهنده‌ای روی توپ شلخته است.
  • موسیقی بگذارید و “رقص خشمگین” را انجام دهید.
  • برای جلوگیری از ضربه زدن، بچه ها می توانند دست های خود را دور بدن خود بکوبند (بنابراین هر دست به شانه یا طرف مقابل ختم شود) و چیزی شبیه “مامان” فریاد بزنند. یا “ایست کن!”
  • کودکان خردسال اغلب وقتی عصبانی هستند، کوبیدن پاهایشان مفید است. نگران نباشید بهتر از لگد زدن به خواهر یا دیوار است و به مرور زمان شروع به استفاده از کلمات می کنند.
  • با کودکی که کمی بزرگ‌تر است، می‌توانید به او پیشنهاد دهید که چیزی را که از آن عصبانی است بکشد یا روی کاغذ بنویسد و سپس به شدت آن را به قطعات کوچک درآورد.

یک نکته در مورد ابراز خشم به صورت فیزیکی. به یاد داشته باشید که چیزی که شفا می‌دهد، رفتار پرخاشگرانه نیست، که در واقع می‌تواند فرد را بیشتر عصبانی کند. بدن ممکن است از تخلیه تنش سود ببرد، اما این ممکن است با رقصیدن اتفاق بیفتد. چیزی که واقعاً برای کودک شما مفید است این است که به شما نشان می دهد که چقدر ناراحت است، بنابراین احساس می کند درک شده است. بنابراین اگر فرزندتان می‌خواهد چیزی را لوس کند (به‌جای اینکه عصبانیت خود را نسبت به یک شخص نشان دهد)، بگویید “تو به من نشان می‌دهی که چقدر از این موضوع عصبانی هستی! می‌دانم! وای!”

۵٫ به کودک خود کمک کنید تا از “علائم هشداردهنده” خود آگاه شود.

هنگامی که بچه‌ها به طور کامل آدرنالین و سایر انتقال‌دهنده‌های عصبی «جنگ یا گریز» می‌شوند، فکر می‌کنند که این یک وضعیت اضطراری است و برای زندگی‌شان می‌جنگند. در آن مرحله، مدیریت انگیزه‌های عصبانیت تقریباً غیرممکن است، و تنها چیزی که می‌توانیم به بچه‌ها ارائه دهیم، یک پناهگاه امن است در حالی که طوفان در میان آنها می‌چرخد. اما اگر بتوانید به فرزندتان کمک کنید متوجه عصبانیت او شود و یاد بگیرد که خودش را آرام کند، عصبانیت های او بسیار کمتر خواهد شد. وقتی او کوچک است، باید نشانه‌های او را بشناسید و اقدامات پیشگیرانه انجام دهید – به او زمان بغل کردن بدهید یا او را از خواربار فروشی خارج کنید. همانطور که او بزرگتر می شود، می توانید به او اشاره کنید:

“عزیزم، تو ناراحت می شوی. ما می توانیم این را بهتر کنیم. بیایید همه یک نفس عمیق بکشیم و این را با هم بفهمیم.”

“من می دانم که این سخت است. و شما می توانید با آن کنار بیایید. من اینجا هستم تا کمک کنم.”

۶٫ محدودیت هایی را برای پرخاشگری تعیین کنید.

اجازه دادن به احساسات به این معنی نیست که ما اجازه اعمال مخرب را می دهیم. هرگز نباید به بچه ها اجازه داد که دیگران، از جمله والدینشان را بزنند. وقتی این کار را می‌کنند، همیشه از ما می‌خواهند که محدودیت‌هایی در نظر بگیریم و به آنها کمک کنیم خشم خود را مهار کنند. بگو: “شما می توانید هر چقدر که می خواهید دیوانه باشید، اما هیچ ضربه ای نزنید. من همه ما را در امان نگه می دارم. شما می توانید بدون اینکه به من صدمه ای وارد کنید به من بگویید چقدر عصبانی هستید.”

بعضی از بچه ها وقتی عصبانی هستند واقعاً باید با چیزی مبارزه کنند. اگر این چیزی است که آنها می‌خواهند به آنها اجازه دهید با دستان شما، یا حتی بازوهای نگهدارنده شما مبارزه کنند، خوب است، اما عینک خود را بردارید و اجازه ندهید که آسیبی به شما وارد شود.

به طور مشابه، اجازه ندهید بچه ها در خشم خود چیزها را بشکنند. این فقط به احساس گناه و احساس اینکه آنها آدم بدی هستند می افزاید. وظیفه شما این است که به عنوان یک “ظرف” و “شاهد” ایمن خدمت کنید در حالی که شاهد ناراحتی های فرزند خود هستید.

۷٫ کودکی را برای “آرامش” خود دور نفرستید.

هدف شما از زمانی که فرزندتان عصبانی یا ناراحت است، بازگرداندن حس امنیت است که نیاز به حضور آرام شما دارد. به یاد داشته باشید که بچه ها زمانی بیشترین نیاز را به محبت شما دارند که «کمترین سزاوار آن» باشند. به جای «تایم اوت» که به بچه‌ها این پیام را می‌دهد که با این احساسات بزرگ و ترسناک تنها هستند، «زمان ورود» را امتحان کنید که در طی آن در کنار فرزندتان بمانید و به او کمک کنید تا احساساتش را پشت سر بگذارد. از این که چگونه فرزندتان با اتخاذ این روش کنترل بیشتری بر خود نشان می دهد شگفت زده خواهید شد، زیرا او کمتر احساس درماندگی و تنهایی می کند. لازم نیست چیز زیادی بگویید؛ فقط “من همینجا هستم… تو در امان هستی… دارم گوش میدم.” چرا هر خانه ای به یک “گوشه آرام” نیاز دارد؟

۸٫ بازیابی اتصال.

فرزند شما باید بداند که شما درک می کنید و برای کمک کردن در آنجا هستید. اگر می دانید چه خبر است، آن را تصدیق کنید:

“تو خیلی عصبانی هستی که برجت سقوط کرد.”

اگر نمی دانی آنچه را که می بینی بگو: “خیلی گریه می کنی …. می بینم که چقدر ناراحتی.”

صریحاً اجازه بدهید: “اشکال ندارد، همه نیاز دارند گاهی گریه کنند (یا عصبانی می شوند یا خیلی ناراحت می شوند). اگر می توانید فرزندتان را لمس کنید، برای حفظ ارتباط این کار را انجام دهید: “اینجا دست من روی پشتت است. تو در امان هستی. من اینجا هستم.”

اگر او به شما فریاد زد که بروید، بگویید:

“می شنوم که می گویید بروم، پس من دارم از اینجا دور می شوم. من شما را با این احساسات بزرگ تنها نخواهم گذاشت. وقتی برای در آغوش گرفتن آماده باشید، همین جا خواهم بود.”

۹٫ مراقبت های پیشگیرانه را انجام دهید تا به فرزندتان کمک کنید تا با احساساتی که روزانه بروز می کند کار کند.

هر پدر و مادری نیاز به ایجاد برخی عادات “مربی عاطفه” دارد که به کودک شما کمک می کند احساس امنیت و ارتباط داشته باشد و به او کمک کند تا از طریق چالش های عاطفی که همه کودکان در زندگی روزمره با آن مواجه می شوند، کار کند. آن اعمال عبارتند از:

همدلی: به هر چیزی که کودک بیان می کند با همدلی و احترام پاسخ دهید، حتی زمانی که محدودیت هایی تعیین می کنید.
زمان ویژه: روزانه حداقل ۱۵ دقیقه را به صورت تک به تک با هر کودک بگذرانید، فقط با کودک ارتباط برقرار کنید و از او لذت ببرید.
روال‌ها: بنابراین کودک شما می‌داند چه چیزی را انتظار دارد، که به کودکان کمک می‌کند احساس امنیت بیشتری داشته باشند.
تمام احساساتی را که فرزندتان ابراز می کند بپذیرید و در صورت نیاز گریه او را ایمن کنید.
زمان در آغوش گرفتن: هر روز صبح، شب و در صورت نیاز در این بین، برای افزایش احساس امنیت فرزندتان.
خنده و خنده: اطمینان حاصل کنید که هر کودک روزانه حداقل ۱۰ دقیقه فرصت خندیدن شکمی را داشته باشد، ترجیحاً با فعالیت بدنی با او.

۱۰٫ به رشد هوش هیجانی فرزندتان کمک کنید.

کودکانی که با احساسات خود راحت هستند خشم خود را به طور سازنده مدیریت می کنند. یک بخش کامل در این وب سایت در مورد هوش هیجانی وجود دارد.

برخی از کودکان، متأسفانه، از ابراز احساسات ناراحت کننده خود احساس امنیت نمی کنند. گاهی اوقات آنها والدینی دارند که ترس یا ناامیدی آنها را تحقیر می کنند یا حتی آنها را به سخره می گیرند. گاهی اوقات آنها را به اتاق های خود فرستاده اند تا آرام شوند و هرگز کمکی را که برای مدیریت ناراحتی هایشان نیاز داشتند دریافت نکرده اند. گاهی اوقات درد یا اندوه بیش از حد طاقت فرسا به نظر می رسد. آن‌ها سخت تلاش می‌کنند تا ترس‌ها، حسادت‌ها و اضطراب‌های خود را سرکوب کنند، اما احساسات سرکوب‌شده راهی برای بیرون آمدن بدون تعدیل دارند، مانند زمانی که کودک پیش‌دبستانی دوست‌داشتنی به طور ناگهانی به نوزاد ضربه می‌زند. این کودکان در ترس از احساسات خود زندگی می کنند. برای دفع این مخزن ترس، غم یا درد دیگر، این بچه ها عصبانی می شوند و عصبانی می مانند. هنگامی که این اتفاق می افتد، کودک ممکن است از کمک حرفه ای بهره مند شود.

چگونه متوجه می شوید که فرزندتان برای کنترل خشم به کمک نیاز دارد؟

  • او نمی تواند تکانه های پرخاشگرانه خود را کنترل کند و به افراد (غیر از خواهر و برادر) که از شش سالگی گذشته است ضربه می زند.
  • فوران های انفجاری مکرر، نشان می دهد که او یک “تانک” پر از خشم و ناراحتی های دیگر را حمل می کند، که همیشه آماده سرریز شدن است.
  • او دائماً به طور انعکاسی مخالف است (و دو ساله هم نیست.)
  • او نقش خود را در ایجاد موقعیت تصدیق نمی کند، در عوض دائماً احساس می کند قربانی شده و “انتخاب شده است”.
  • او اغلب دوستان خود را از دست می دهد، بزرگسالان را از خود دور می کند، یا درگیر درگیری های بین فردی می شود.
  • به نظر می رسد او درگیر انتقام است.
  • او تهدید می کند که از نظر جسمی به خودش صدمه می زند (یا در واقع این کار را انجام می دهد).
  • او مرتباً به اموال آسیب می رساند.
  • او بارها نسبت به خود یا شخص دیگری ابراز تنفر می کند.
  • او به حیوانات یا بچه های کوچکتر که خواهر و برادر نیستند آسیب می رساند.

وقتی کودکی مسائل مدیریت خشم دارد به این معنی است که از آن احساسات فروخورده تحت خشم (ترس، آسیب، غم و اندوه) وحشت دارد. به عنوان دفاعی به خشم می چسبد. این زمانی است که بچه ها یک تراشه روی شانه خود ایجاد می کنند. به نظر می رسد که آنها سعی دارند شما را از خود دور کنند، اما این واقعاً یک فریاد برای کمک است.

با استفاده از ایده های این مقاله برای حمایت از فرزندتان شروع کنید. شروع به صحبت در مورد احساسات در خانه خود کنید و از کتاب های زیر به عنوان محل شروع بحث استفاده کنید. اگر بعد از چند ماه تلاش خوب احساس نمی کنید که اوضاع در حال تغییر است، در جستجوی کمک حرفه ای تردید نکنید. یک درمانگر باتجربه می تواند به کودک کمک کند تا از طریق آن احساسات عمیق تر کار کند و توانایی بیشتری برای مدیریت احساسات خود ایجاد کند. اما در کل توصیه می کنم والدین در کنار فرزندشان به مشاوره بروند. شما نمی خواهید فرزندتان احساس کند که او شکسته است، بنابراین او را برای “رفع” می برید. شما می خواهید همه اعضای خانواده یاد بگیرند که چگونه بهتر ارتباط برقرار کنند، بنابراین همه احساس می کنند که دوستش دارند و نیازهای خود را برآورده می کنند. یک درمانگر خوب که با شما و فرزندتان ملاقات خواهد کرد، می تواند به شما در انجام این کار کمک کند.

ادامه مطلب کنترل کودک در هنگام عصبانیت

نقش عرق در کنترل نمک بدن و سلامتی


نقش عرق در کنترل نمک بدن و سلامتی

 

دکتر عباس انتظاری، متخصص پیشگیری از بیماری ها و عضو هئیت علمی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی عنوان کرد: دفع شدید کلرور سدیم در هنگامی که شخص نسبت به گرما تطبیق پیدا نکرده باشد، در عرق وجود دارد.

 

وی تصریح کرد: اگر یک شخص طبیعی نسبت به گرما تطبیق پیدا نکرده به ندرت بیش از یک لیتر عرق در ساعت تولید می کند.

 

نقش عرق در کنترل نمک بدن و سلامتی

نقش عرق کردن در کنترل نمک بدن

 

انتظاری افزود: در صورتیکه همین شخص به مدت یک تا شش هفته در معرض هوای داغ قرار بگیرد به طور پیشرونده تعریق فراوانتری انجام می دهد و به کرات حداکثر تولید عرق به دو تا سه لیتر می رسد و تبخیر این مقدار زیاد عرق می تواند گرما را با سرعتی بیش از ده برابر سرعت پایه طبیعی تولید گرما، از بدن دفع کند.

 

این افزایش کارایی مکانیسم تعریق ناشی از تغییر در داخل خود غدد عرق برای افزایش دادن توانایی عرق کردن است.

 

این متخصص خاطر نشان کرد: همراه با تطبیق نسبت به گرما، غلظت کلرورسدیم در عرق کاهش می یابد که به طور موثری حفظ بهتر نمک را امکان پذیر می سازد.

 

علت عرق کردن زیاد بدن

عرق کردن بیش از اندازه بدن یکی‌ از کارهای‌ طبیعی‌ بدن‌ است‌ که‌ به‌ تنظیم‌ درجه‌ حرارت‌ بدن‌ کمک‌ می‌کند.

 

اما عرق کردن بیش‌ از اندازه‌ فایده‌ خاصی‌ ندارد و غالباً باعث‌ شرمساری‌ و مشکل‌ در ارتباطات‌ اجتماعی‌ می‌شود، زیرا عرق‌ زیاد باعث‌ بوی‌ بد یا خیس‌ شدن‌ و شوره ی‌ روی‌ لباس‌ می‌گردد.

 

به گفته متخصصان ، علل احتمالی بروز هایپرهیدروز و تعریق زیاد تب یا احساس اضطراب میتواند باشد . با این حال به اعتقاد این متخصصان عوامل ذیل نیز ممکن است از علت تعریق زیاد بدن باشد:

 

* بروز مشکلی در غده تیروئید از علت های عرق کردن .

* قند خون پایین از علت های عرق کردن .

* بروز اختلال در سیستم عصبی بدن از علت های عرق کردن .

 

علت های موثر دیگر عرق کردن بدن

 

نقش عرق در کنترل نمک بدن و سلامتی

 

علت عرق کردن زیاد بدن و ورزش کردن

عرق کردن بدن در اثر ورزش خوب است. هنگامی که عرق می کنید، مقدار مایعات بدن کم می شود. پس در این مواقع و به خصوص در هوای گرم، بهتر است آب و مایعات بنوشید.

 

علت عرق کردن زیاد بدن و غذاهای تند

غذاهای تند و ادویه دار، گیرنده های عصبی را تحریک می کنند و بدن فکر می کند که گرم است و عرق می کند.

 

علت عرق کردن زیاد بدن و گرما و رطوبت هوا

هنگامی که هوا گرم باشد، غدد عرق شروع به فعالیت می کنند و عرق ترشح می کنند. عرق کردن، روش طبیعی بدن برای خنک کردن خود است. وقتی عرق از سطح پوست تبخیر شود، گرمای بدن را می گیرد.

 

ولی هنگامی که هوا مرطوب است، شما احساس گرمای بیشتری می کنید، زیرا در هوای مرطوب عرق از روی پوست تبخیر نمی شود.

 

علت عرق کردن زیاد بدن و عصبانی شدن

هنگامی که عصبانی هستید، هورمون های استرس زا آزاد می شوند که موجب افزایش ضربان قلب و فشار خون می شوند و دمای بدن را بالا می برند که موجب عرق کردن بدن می شود.

 

عصبانی شدن در برخی مواقع طبیعی است، اما وقتی که همیشه و به طور منظم عصبانی شوید، می تواند نشانه ای از مشکل باشد.

 

به یاد داشته باشید که قبل، حین و بعد از ورزش کردن به مقدار نیاز آب و مایعات بنوشید تا دچار کم آبی بدن نشوید. این روش باعث می شود که دمای بدن تغییر محسوسی نکند و ورزش را خوب انجام دهید.

 

علت عرق کردن زیاد بدن و استرس و فشار عصبی

استرس، عصبانیت و خجالت می تواند دلیلی برای عرق کردن بدن باشد. فشار روحی باعث فعالیت غدد عرق در کف دست ها و پاها می شود. به این دلیل است که هنگام عصبی بودن، دست ها می لرزند.

 

علت عرق کردن زیاد بدن و تب

هنگام تب، مغز درجه حرارت بدن را کمی بالا می برد. وقتی مغز درجه حرارت را افزایش می دهد، شما احساس سرما و لرز می کنید.

 

این احساس تب و لرز برای این است که بدن برای ورود میکروب ها در حال دفاع می باشد. هنگامیکه تب برطرف شد و دمای بدن به ۳۷ درجه طبیعی رسید، شما احساس گرما می کنید و عرق می نمایید. عرق کردن بدن باعث خنک شدن بدن می شود.

 

علت عرق کردن زیاد بدن و بیمار شدن

عرق کردن بدن فقط به دلیل تب نیست.عرق کردن بدن می تواند نشانه وجود آنژین (درد قفسه سینه)، حمله قلبی، عفونت، دیابت وپرکاری غده تیروئید باشد.

 

برخی امراض از قبیل: سرطان و ایدز، می تواند باعث عرق کردن بدن موقع شب گردد. اگر شما بدون هیچ دلیلی عرق می کنید، به پزشک مراجعه کنید.

 

علت عرق کردن زیاد بدن و قهوه

در صبح نوشیدن یک فنجان قهوه، می تواند شما را بیدار کند و باعث عرق کردن بدن گردد. قهوه باعث افزایش عرق کردن بدن به دو طریق می شود:

 

– کافئین قهوه موجب تحریک سیستم عصبی مرکزی می گردد و این خود باعث فعال شدن غدد عرق می شود.

– گرمای بدست آمده از نوشیدنی گرم، باعث گرم شدن بدن و عرق کردن بدن می شود.

 

علت عرق کردن زیاد بدن و یائسگی

در طی یائسگی، ترشح کم هورمون استروژن بر هیپوتالاموس و دمای بدن اثر می گذارد و باعث گرگرفتگی خانم یائسه می شود.

 

این مهم نیست که چقدر هوا سرد است، گرگرفتگی باعث می شود که احساس کنید در درونتان یک کوره روشن است.

 

برای دفع گرمای اضافی، رگ های خونی در پوست گشاد می شوند و غدد عرق را وادار به فعالیت می کنند. با این کار احساس برافروختگی در شما کم می شود.

 

علت عرق کردن زیاد بدن و مصرف زیاد الکل

مصرف الکل، باعث گشاد شدن رگهای خونی در پوست و افزایش عرق کردن بدن می شود.

 

علت عرق کردن زیاد بدن و عوارض جانبی برخی داروها

عرق کردن بدن یکی از عوارض جانبی داروها می باشد، از جمله: داروهای ضد افسردگی، داروهای غیراستروئیدی ضد التهاب ( NSAIDs)، داروهای فشار خون، داروهای سرطان و برخی داروهای دیابت.

 

علت عرق کردن زیاد بدن و سیگار کشیدن

نیکوتین موجود در سیگار باعث آزاد شدن ماده استیل کولین در بدن می شود. استیل کولین، غدد عرق را تحریک می کند و باعث افزایش ضربان قلب، فشار خون و دمای بدن می شود.

 

علت عرق کردن زیاد بدن و عاشق شدن

هنگامی که شما عاشق می شوید، مغز شما موادی همانند آدرنالین ترشح می کنند. این مواد به نام مواد شیمیایی عشق شناخته شده اند. این مواد باعث افزایش ضربان قلب، عرق کردن کف دست و دیگر علائم می شوند.

 

علت عرق کردن زیاد بدن و بارداری

هورمون های ترشح شده در طی بارداری و افزایش سوخت و ساز بدن می تواند باعث تحریک غدد عرق و افزایش عرق کردن بدن گردد . در این دوران باید مایعات کافی بنوشید تا بدن شما و جنین در معرض کمبود آب نباشند.

ادامه مطلب نقش عرق در کنترل نمک بدن و سلامتی

همه چیز درباره کنترل رفتار جنسی کودکان


همه چیز درباره کنترل رفتار جنسی کودکان

 

همه چیز درباره کنترل رفتار جنسی کودکان را در این مطلب میخوانید.بسیاری از والدین به اشتباه فکر می کنند می توانند با جملات ساده و کوتاه آموزش های جنسی را به کودکان خود انتقال دهند. وقتی بچه‌ها دنیای بیرونی خود را کشف می کنند، ناخواسته نسبت به اعضای خصوصی بدن همجنس و یا غیر همجنس خود کنجکاو می شوند.

 

شکل اعضای تناسلی پسرها برای دختر‌ها جالب است و بر عکس. اگر بچه‌ای خواهر و برادر نداشته باشد یا در روند زندگی، فرصت دیدن اندام برهنه جنس مخالف را نداشته باشد این کنجکاوی تشدید می شود.

 

این کنجکاوی جنسی تا حدی طبیعی است و بیشتر والدین هنگام رویارویی با آن برای اولین بار می فهمند که واقعاً باید برای رفتار فرزند خود حدودی را تنظیم کنند تا بداند از نظر اجتماعی کدام یک از رفتار‌های او در خصوص مسائل جنسی قابل قبول است.

 

*با ذکر این مقدمه مختصر، شایسته است در این زمینه دو نکته مهم بیان گردد تا فضای روشن‌تری از بحث داشته باشید :

 

۱-با فرزندان خود ارتباط برقرار کنید

ارتباط برقرار کردن والدین با فرزندان خود در مورد رفتارهای جنسی و مسایل مربوط به آن از جمله وظایف تربیتی والدین است که شایسته است در برقراری و حفظ آن جهت جلوگیری از زمینه بسیاری از انحرافات و گناه‌ها کوشید.

 

نگاه ضد اخلاقی برخی والدین به این مسأله و برخورد شدید و خشن آن‌ها پیامدهای نامطلوبی را به ارمغان خواهد آورد؛ زیرا چنین موضوع روان شناختی را تبدیل به موضوعی اخلاقی کرده و کودک را حساس تر نموده و باعث تثبیت وی در عمل مورد نظر می گردد.

 

ارتباط برقرار کردن والدین با فرزندان خود در مورد مسائل و رفتارهای جنسی کودکان از جمله وظایف تربیتی والدین است. این مساله یک موضوع روانشناختی است نه یک موضوع اخلاقی.

 

۲-درخصوص رفتارهای جنسی کودکان از روش غیر مستقیم استفاده کنید

در بیان نکاتی که در زمینه مسائل جنسی لازم است به کودک انتقال پیدا کند،‌ باید از روش‌های غیر مستقیم استفاده کرد و کمتر به روش‌های مستقیم متوسل شد.

 

همه چیز درباره کنترل رفتار جنسی کودکان

همه چیز درباره کنترل رفتار جنسی کودکان

 

*با رفتارهای جنسی کودکان چگونه برخورد کنیم؟

وقتی والدین، پسر و دخترشان را برهنه و عریان، در حال بازی می‌بینند، با هیجان زدگی و عصبانیت نباید به آن‌ها بگویند: « چه کار دارید می‌کنید؟ خجالت بکشید!

 

بدوید بروید لباس هایتان را بپوشید»، بلکه به صورت غیرمستقیم باید به آن‌ها گفت: « بچه‌ها فکر نمی‌کنید بدون لباس سردتان می‌شود، بروید لباس‌هایتان را بپوشید» و در فرصت مقتضی که پدر با پسر و مادر با دختر تنها می‌شوند.

 

بدون نصیحت و پند و اندرزهای کسل کننده و بدون تهدیدهای بی اثر، باید خیلی صریح و رک و پوست کنده به آن‌ها گفت: « من دیدم برهنه بودید و لباس‌هایتان را درآورده بودید، بچه‌ها اصلاً اجازه ندارند جلو بچه‌های دیگر، لباس‌هایشان یا لباس‌های بچه‌های دیگر را در بیاورند، این کار قدغن است».

ممکن است مهمترین دلیل چنین رفتاری از سوی کودک، کنجکاوی وی برای آشنایی با اعضای بدن خود باشد که در قالب دستکاری و در سنین بالاتر در قالب دکتر بازی و … خود را نشان می دهد.

 

بنابراین در چنین زمانی هول نشوید، او را سرزنش نکنید، ‌از تنبیه کودک پرهیز کنید. تنها کاری که شما باید در چنین موقعیتی انجام دهید این است که به گونه‌ای برنامه ریزی کنید که او دیگر در چنین موقعیتی قرار نگیرد.

بهتر است به طور نامحسوس مراقب خلوت‌های چنین کودکانی بود. شایسته است مکان خلوت آن‌ها (مثلاً اتاق مستقل‌شان) به گونه‌ای باشد که از چشم والدین دور نمانند و والدین گاه‌گاهی به عناوین مختلف که رنگ مداخله به خود نگیرد،سرکشی هایی داشته باشند تا فرزندان از خلوت خود احساس امنیت برای انجام این عمل نکنند.

 

همه چیز درباره کنترل رفتار جنسی کودکان

موقعیت‌هایی که کودک در آن دست به چنین رفتاری می زند را شناسایی کنید و کودک را برای مدتی از آن مکان‌ها دور کنید.اگر کودک شما با کودک دیگری مشغول به انجام این عمل است، روابط دو طرف ماجرا را با دقت زیر نظر بگیرید و به گونه‌ای عمل کنید که روابط بین آن دو بسیار محدود شود.

 

گرچه این کار در ابتدا ممکن است برای شما مشکل باشد اما فراموش نکنید کودکان در سن فرزند شما از خود مهارگری کمی برخوردار هستند و زمانی که با محرک‌های جنسی روبرو می شوند کمتر می تواند از بروز رفتارهای جنسی خودداری کنند.

 

بنابراین بهترین راه، کنترل ارتباط کودکتان با کودکانی است که با یکدیگر به این موضوع می‌پردازند. فراموش نکنید، با توجه به تجربه ای که دو کودک بزرگتر به دست آورده اند ممکن است دوباره این رفتار را انجام دهند، پس باید با دقت مراقب دوستان او باشید.

برای مدتی به کودکتان شلواری بپوشانید که در آوردن آن برای او امکان پذیر نباشد (به عنوان مثال شلواری که دارای کمربند و یا دکمه محکم است برای این کار مناسب است).

به فرزند خود آموزش دهید که بدن او خصوصی است و دیگران حق دست ورزی با برخی از اعضا او را ندارند (بهتر است برای بیان این نکته از شیوه‌های غیر مستقیم استفاده کنید).

روابط اجتماعی کودک خود را افزایش دهید و سعی کنید او ارتباط بیشتری با دیگر همسالانش داشته باشد.برخی از مسئولیت‌های خانه را بر عهده او قرار دهید؛ البته این مسئولیت‌ها باید با توجه به توان کودک باشد.

سعی کنید با همسر خود زمانی را برای بازی با فرزندتان معین کنید (حداقل روزی ۴۵دقیقه). این برنامه باید هر روز و به صورت مداوم انجام شود تا نتیجه دلخواه را به همراه داشته باشد.

 

به یاد داشته باید بازی موجب صرف انرژی روانی فرزندتان می شود و در تعادل روانی او نقش مهمی را دارد (در این میان بازی کردن پدر با کودک، نقش اساسی دارد).

ادامه مطلب همه چیز درباره کنترل رفتار جنسی کودکان

چگونه خشم خود را کنترل کنیم؟


چگونه خشم خود را کنترل کنیم؟

در این پست از مجله اینترنتی جیران قصد داریم به معرفی راههای کنترل خشم بپردازیم. خشم یک احساس طبیعی است و زمانی که به شما کمک می‌کند از پس مسائل یا مشکلات برآیید، چه در محل کار و چه در خانه، می‌تواند یک احساس مثبت باشد.

با این حال، اگر عصبانیت منجر به پرخاشگری، طغیان یا حتی درگیری فیزیکی شود، می تواند مشکل ساز شود.

کنترل خشم برای کمک به شما برای جلوگیری از گفتن یا انجام کاری که ممکن است پشیمان شوید، مهم است. قبل از تشدید عصبانیت، می توانید از استراتژی های خاصی برای کنترل خشم مانند کنترل خشم با ورزش استفاده کنید.


موارد پیشنهادی


در اینجا ۲۵ راه برای کنترل خشم آورده شده است :

۱٫ شمارش معکوس

تا ۱۰ شمارش معکوس کنید. اگر واقعاً عصبانی هستید، از ۱۰۰ شروع کنید. در مدت زمانی که برای شمارش طول می کشد، ضربان قلب شما کاهش می یابد و احتمالاً عصبانیت شما فروکش می کند.

۲٫ یک نفس بکشید

تنفس شما کم عمق تر می شود و با عصبانیت سرعت می گیرد. عصبانیت خود را با نفس های آهسته و عمیق از بینی و بازدم برای چند لحظه از دهان خود معکوس کنید.

۳٫ بروید و در اطراف قدم بزنید

قدم زدن می تواند به آرام کردن اعصاب شما و کاهش خشم کمک کند. پیاده روی کنید، دوچرخه سواری کنید یا چند توپ گلف بزنید. هر چیزی که باعث پمپاژ اندام شما شود برای ذهن و بدن شما مفید است.

۴٫ عضلات خود را شل کنید

آرامش پیشرونده عضلانی از شما می‌خواهد که گروه‌های ماهیچه‌ای مختلف بدن خود را به آرامی منقبض کرده و به آرامی شل کنید. همانطور که تنش می کنید و رها می کنید، نفس های آهسته و عمدی بکشید.

۵٫ یک کلمه آرام کننده را تکرار کنید

کلمه یا عبارتی را پیدا کنید که به شما کمک کند آرام و تمرکز مجدد داشته باشید. وقتی ناراحت هستید این کلمه را بارها و بارها با خودتان تکرار کنید. «آرام باش»، «آرام باش، و «شیطون داره قولت میزنه» همگی مثال‌های خوبی هستند.

۶٫ کشش

رول گردن و رول شانه نمونه‌های خوبی از حرکات غیر شدید یوگا هستند که می‌توانند به شما در کنترل بدن و مهار احساساتتان کمک کنند.

۷٫ فرار ذهنی

وارد یک اتاق ساکت شوید، چشمان خود را ببندید و تمرین کنید که خود را در یک صحنه آرامش بخش تجسم کنید. تمرکز بر جزئیات در صحنه خیالی: آب چه رنگی است؟ ارتفاع کوه ها چقدر است؟ صدای جیر جیر پرندگان چگونه است؟ این تمرین می تواند به شما کمک کند در میان خشم آرامش پیدا کنید.

۸٫ چند آهنگ پخش کنید

بگذارید موسیقی شما را از احساساتتان دور کند. هدفون قرار دهید یا آن را به سمت ماشین خود بیرون بیاورید. موسیقی مورد علاقه خود را به صدا درآورید و زمزمه کنید، بپیچید یا خشم خود را از بین ببرید.

۹٫ صحبت را متوقف کنید

هنگامی که شما بخار می کنید، ممکن است وسوسه شوید که کلمات خشمگین را به زبان بیاورید، اما احتمال آسیب رساندن این کلمات به شما بیشتر از فایده آنها است. وانمود کنید که لب‌هایتان چسبیده هستند، درست مثل دوران کودکی. این لحظه بدون صحبت به شما زمان می دهد تا افکار خود را جمع آوری کنید.

۱۰٫ تایم اوت بگیرید

به خودتان استراحت بدهید دور از دیگران بنشینید در این زمان آرام، می توانید رویدادها را پردازش کنید و احساسات خود را به حالت خنثی برگردانید. حتی ممکن است این زمان دوری از دیگران آنقدر مفید باشد که بخواهید آن را در برنامه روزانه خود قرار دهید.

۱۱٫ اقدام کنید

انرژی عصبانی خود را مهار کنید. یک کار خوب برای دیگری انجام دهید. انرژی و احساسات خود را روی چیزی که سالم و سازنده است بریزید.

۱۲٫ در دفتر خود بنویسید

آنچه را که نمی توانید بگویید، شاید بتوانید بنویسید. آنچه را که احساس می کنید و چگونه می خواهید پاسخ دهید یادداشت کنید. پردازش آن از طریق کلام نوشتاری می تواند به شما کمک کند تا آرام شوید و رویدادهایی را که منجر به احساسات شما می شود ارزیابی کنید.

۱۳٫ فوری ترین راه حل را پیدا کنید

ممکن است از این که فرزندتان دوباره اتاقش را به هم ریخته است، عصبانی شوید. پیشنهاد می کنیم در اتاقش را ببندید. می توانید به طور موقت به خشم خود پایان دهید و آن را از دید خود دور کنید. در هر شرایطی به دنبال وضوح مشابه باشید.

۱۴٫ پاسخ خود را تمرین کنید

با تکرار آنچه می خواهید بگویید یا اینکه چگونه در آینده به مشکل برخورد خواهید کرد، از طغیان جلوگیری کنید. این دوره تمرین به شما زمان می دهد تا چندین راه حل ممکن را نیز بازی کنید.

۱۵٫ تابلوی ایست را مجسم کنید

نماد جهانی برای توقف می تواند به شما کمک کند هنگام عصبانیت آرام شوید. این یک راه سریع برای کمک به شما در تجسم نیاز به توقف خود، اعمالتان و دور شدن از لحظه است.

۱۶٫ روال خود را تغییر دهید

اگر رفت و آمد آهسته شما به محل کار شما را قبل از نوشیدن قهوه عصبانی می کند، مسیر جدیدی پیدا کنید. گزینه هایی را در نظر بگیرید که ممکن است بیشتر طول بکشد اما در نهایت شما را کمتر ناراحت می کند.

۱۷٫ با یک دوست صحبت کنید

در حوادثی که شما را عصبانی کرده اند، زیاد غرق نشوید. با صحبت کردن با یک دوست مورد اعتماد و حامی که احتمالاً می تواند دیدگاه جدیدی ارائه دهد، به خودتان کمک کنید تا آنچه را که اتفاق افتاده است پردازش کنید.

۱۸٫ بخندید

هیچ چیز به اندازه یک روحیه خوب، خلق و خوی بد را تغییر نمی دهد. خشم خود را با جستجوی راه هایی برای خندیدن پراکنده کنید، خواه بازی با بچه هایتان یا تماشای فیلم طنز باشد.

۱۹٫ شکرگزاری را تمرین کنید

زمانی که به نظر می رسد همه چیز اشتباه است، لحظه ای روی آنچه درست است تمرکز کنید. درک اینکه چقدر چیزهای خوبی در زندگی دارید می تواند به شما کمک کند خشم را خنثی کنید و شرایط را تغییر دهید.


موارد پیشنهادی


۲۰٫ یک تایمر تنظیم کنید

اولین چیزی که هنگام عصبانیت به ذهنتان می رسد، چیزی نیست که باید بگویید. قبل از پاسخ دادن به خود زمان مشخصی بدهید. این زمان به شما کمک می کند آرام تر و مختصرتر باشید.

۲۱٫ نامه بنویسید

برای شخصی که شما را عصبانی کرده است نامه یا ایمیل بنویسید. سپس، آن را حذف کنید. اغلب، ابراز احساسات به شکلی تنها چیزی است که می خواهید، حتی اگر در چیزی باشد که هرگز دیده نمی شود.

۲۲٫ تصور کنید که آنها را ببخشید

یافتن شجاعت بخشیدن کسی که به شما ظلم کرده است مهارت عاطفی زیادی می طلبد. اگر نمی‌توانید تا این حد پیش بروید، حداقل می‌توانید وانمود کنید که آنها را می‌بخشید و احساس می‌کنید عصبانیتتان از بین می‌رود.

۲۳٫ همدلی را تمرین کنید

سعی کنید در کفش های طرف مقابل راه بروید و وضعیت را از دید او ببینید. وقتی داستان را تعریف می کنید یا وقایع را همانطور که آنها می دیدند دوباره زنده می کنید، ممکن است درک جدیدی به دست آورید و کمتر عصبانی شوید.

۲۴٫ عصبانیت خود را ابراز کنید

گفتن احساستان اشکالی ندارد، به شرطی که آن را به روشی درست مدیریت کنید. از یک دوست مورد اعتماد بخواهید که به شما کمک کند تا در پاسخ آرام پاسخگو باشید. تندخویی و طغیان‌ها هیچ مشکلی را حل نمی‌کنند، اما گفتگوی بالغانه می‌تواند به کاهش استرس و کاهش خشم شما کمک کند. همچنین ممکن است از مشکلات بعدی جلوگیری کند.

۲۵٫ یک کار خلاقانه پیدا کنید

خشم خود را به یک تولید ملموس تبدیل کنید. وقتی ناراحت هستید، نقاشی، باغبانی یا شعر نوشتن را در نظر بگیرید. احساسات رموز قدرتمندی برای افراد خلاق هستند. از احساسات خود برای کاهش خشم استفاده کنید.

نتیجه گیری

خشم یک احساس عادی است که هر کسی هر از گاهی آن را تجربه می کند. با این حال، اگر متوجه شدید که خشم شما به پرخاشگری یا طغیان تبدیل می شود، باید راه های سالمی برای مقابله با خشم پیدا کنید.

اگر این نکات کمکی نکرد، با یک روانشناس صحبت کنید. یک روانشناس می تواند به شما کمک کند تا کاهش خشم و افزایش مسائل عاطفی را تمرین کنید.

ادامه مطلب چگونه خشم خود را کنترل کنیم؟