اطلاعات و نقد فیلم شکار حلزون
- 23 بازدید
- 2 فوریه 2024
- اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب
شکار حلزون یکی از فیلم اولی‌های جشنواره چهل و دوم فیلم فجر است که محسن جسور آن را کارگردانی کرده و آخرین نقش‌آفرینی زنده‌یاد حسام محمودی در سینما در این فیلم نقش بسته است. در این مطلب نگاهی به متن و حاشیه و نقدهای فیلم شکار حلزون می‌اندازیم.
اطلاعات کامل جشنواره فیلم فجر دوره ۴۲
خلاصه داستان فیلم شکار حلزون
فیلم شکار حلزون روایتگر قصه مینو، زن جوان سرپرست خانواده‌ای است که برای تامین معاش در یک شرکت خدماتی و نظافتی مشغول به کار است. او با پیشنهاد شغل پرستاری از پدر یک جوان مواجه می‌شود که شرط پذیرفتن این شغل با حقوق مناسب، جاری شدن صیغه محرمیت میان آن‌هاست.
نقد و بررسی فوری فیلم شکار حلزون
نکته: این نقد و نوشته‌ها، نظر کوتاه ولی دست‌اول منتقدان و نویسندگان سینمایی است در بار اول تماشای فیلم؛ شاید بعدها همه چیز تغییر کند!
محمد تقی زاده
شکار حلزون از آن دست فیلمهایی است که اساسا این سوال را به ذهن متبادر می‌کند که برای چه ساخته شده، قرار است بر چه طیفی از مخاطبان تاثیر بگذارد و بود و نبود این گونه فیلم‌ها در فستیوال فجر به عنوان ویترین سینمای ایران با چه هدفی بوده است؟
ایده فیلم درباره مشکلات اجتماعی و آدم‌های رنجور و بیچاره‌ای است که در حوالی ما زندگی می کنند و شاید ما از حال و روز آنها بی‌خبر باشیم. مکافات عمل دیگر مضمون فیلم است که با تقابل دختر و قاضی قرار است برای مخاطب تداعی گر سرنوشت اعمال و رفتارهای انسان در همین دنیا باشد. فیلم در اجرا نتوانسته درامی باورپذیر و پرکشش باشد و این ایرادات در وهله اول از فیلمنامه حاصل شده است. فیلمنامه‌ای که تنها بر پایه ایده‌ها نوشته شده و شخصیت ها و اتفاقات نمی‌توانند موثر و همراه کننده باشند.
موسیقی در شکار حلزون بیش از حد زیاد است و گویی باید کمبود فضای دراماتیک را با حجم زیاد موسیقی‌ها تحمل کنیم. این حجیم بودن موسیقی بدون شک از بزرگ ترین معایب فیلم است که در جهت احساسی گرایی و همراه کنندگی تماشاگر صورت گرفته است. هر قدر حسین پاکدل در اجرا و تلویزیون موفق و با کاریزما بود در سینما و بازیگری تصنعی و آماتور است، بازی او در نقش دکتر، قاضی و پدر فیلم از آزاردهنده‌ترین لحظات فیلم است.
سه نکته از فیلم:
- نکته مثبت؛ فضای غیر شهری و غیر آپارتمانی فیلم
- نکته منفی؛ فیلمنامه کلیشه‌ای، آدم‌های باور ناپذیر
- موسیقی پرحجم و اضافی
سید مهرزاد موسوی
برخی فیلم‌های جشنواره نه برای رنگین شدن سفره، بلکه برای پر شدن اسم و ردیف پذیرفته می‌شوند (احتمالا این جمله را هم در این دوره جشنواره زیاد بشنوید و بخوانید) فیلم شکار حلزون که به کندی اسم حلزون پیش می‌رود، خط داستان مشخصی ندارد، در دیالوگ الکن است، در بیان حرف‌هایش منطق ندارد، کاراکترهایش پا در هوا هستند و همه این‌ها یعنی مشخص نیست چرا در جشنواره فیلم فجر پذیرفته یا حتی چرا ساخته شده است.
این جنس فیلم‌ها می‌توانست یک فیلم تجربی یا تلویزیونی باشد (گونه‌ای که مدت‌هاست خبری از آن نیست) ولی حالا یک فیلم پذیرفته شده در مهم‌ترین جشنواره سینمایی ایران است متاسفانه. واکنش‌های تند مخاطبان در برج میلاد به این فیلم و تمسخر صحنه‌های به اصطلاح احساسی آن، واکنش به همین انتخاب اشتباه است. کاش فیلمسازان بدانند که وقتی وارد معرکه قضاوت می‌شوند، باید با این رفتارهای تند کنار بیایند.
اسم پیشنهادی دیگر برای فیلم: دروغ‌های زیبا!
سطح فیلم: رد شدن در مرحله انتخاب / پذیرفته شدن در بخش فیلم‌های ویدئویی
۳ نکته از فیلم:
- کاش مهدی پاکدل، برادرش را سر پروژه‌هایش معرفی می‌کرد
- سوالات فلسفیِ «تو منو به این دنیا آوردی!» در تم تکرارشونده «من باید برم»
- منطق روایی، تصویری، زمانی و حقوقی؟ بی‌خیال…
کمال پورکاوه
اولین ساخته محسن جسور که پیش از سابقه فعالیت حرفهای در زمینه تئاتر و عکاسی سینما را داشته است، به گواه تیتراژ فیلم کوشیده برداشتی آزاد از نمایشنامه مشهور «مرگ و دوشیزه» نوشته آریل دورفمان باشد. محسن جسور در اولین تجربه بلند سینمایی‌اش به سراغ درامی شخصیت‌محور رفته که رابطه میان زنی جوان و پیرمردی بیمار و از کار افتاده، پایه و اساس درام اصلی فیلم را تشکیل می‌دهد.
کارگردان در ۱۵ دقیقه ابتدایی فیلم با اتکا به میزانسن‌های سنجیده (صحنه اولین ورود مینو به خانه دکتر که با صدای دانه‌های تسبیح در دست کاراکتر روحانی در هم می‌آمیزد و به صحبت‌های خارج از کادر پدر در اتاق کارش قطع می‌شود) و اطلاعاتی که به تدریج به تماشاگر ارائه می‌دهد، چنان انتظاری را در تماشاگر بوجود می‌آورد که هر علاقه‌مند پیگیری را نسبت به ظهور استعدادی دیگر در سینمای ایران امیدوار می‌کند. اما فیلم در ادامه و با عبور از نقطه عطف ابتدایی، گویی به مسیری دیگر وارد شده و از فیلمسازی رونمایی می‌کند که گویی هیچ طرح و ایده منسجمی برای پیشبرد ادامه درامی که طراحی کرده است ندارد.
فیلم شکار حلزون گرچه می‌کوشد تصویرساز یک درام ملتهب از رویارویی چند کاراکتر مختلف با مقاصد گوناگون باشد، اما در طراحی سکانس‌های مهمی که قرار است مخاطب را تحت تاثیر قرار دهد، به سمت یک‌کمدی ناخواسته تمایل پیدا کرده و به جای اینکه بتواند اشکی از چشمان تماشاگرش سرازیر کند، صدای قهقهه بلند او را در سالن سینما به گوش می‌رساند. شخصیت پردازی ناقص کاراکتر دکتر که به تصویرسازی رابطه او و مینا لطمه بزرگی زده است (گمان نمی‌کنم هیچ‌کدام از تماشاگران از نمایش صحنه حضور دکتر در اتاق مینا و شانه‌ای که به دست می‌گیرد منقلب شده باشند) در کنار رابطه مبهم میان پسر دکتر و مینا، باعث شده فیلمی که در ابتدا شوق بسیاری در مخاطب برانگیخته بود، در انتها با دلسردی و نا‌امیدی، تماشاگرش را بدرقه کند.
۳ نکته از فیلم:
- بازی قابل اعتنای فرناز زوفا
- بازی توی ذوق‌زننده حسین پاکدل
- طراحی صحنه و لباس خوب
بازیگران و عوامل فیلم شکار حلزون
حسین پاکدل، فرناز زوفا، محمد رسول صفری، مسعودرضا عجمی، رابعه مدنی، یاسمن ترابی، علی‌اکبر قاضی نظام، امیرعلی سخایی، میثم محمدی و زنده‌یاد حسام محمودی بازیگران «شکار حلزون» هستند.
عوامل این فیلم سینمایی عبارتند از:
نویسنده و کارگردان: محسن جسور، تهیه‌کننده: مصطفی سلطانی، مدیر فیلمبرداری: احسان غفوریان، مجری طرح: مهدی عبادتی، مدیر تولید: علی‌حسین قاسمی، آهنگساز: امیریل ارجمند، تدوینگر: موحد شادرو، طراحی و ترکیب صدا: مهرداد جلوخانی، مدیر صدابرداری: هادی افشار، طراح صحنه و مدیر هنری: مرتضی پورحیدری، طراح چهره‌پردازی: رکسانا نیک‌پور، طراح لباس: ندا حسین‌پور، دستیار اول کارگردان و مدیر برنامه‌ریزی: احساس طرخورانی، عکاس و فیلمبردار پشت صحنه: امیر مرشدزاده، طراح لوگوتایپ و گرافیک: بهداد صالحی و مشاور رسانه‌ای: مریم قربانی‌نیا.
درباره کارگردان فیلم
محسن جسور دارای مدرک کارشناسی ارتباط تصویری از دانشگاه هنر سوره است و از فعالیت‌های او می‌توان به نویسندگی فیلمنامه فیلم‌های کوتاه «آن زن»، «بی آسمان»، «بهشت کجاست»، تله فیلم‌های «خشت بهشت»، «رقص روی یخ»، «چند کوچه پایین‌تر»، «ایستگاه سلام»، فیلم‌های سینمایی «آوا»، «به تهران خوش آمدید»، «چراغ‌های ناتمام»، «پله‌ها نزدیک است»، «این کوچه خالی است»، «فصل فراموشی یک طبقه گرسنه»، سریال‌های تلویزیونی «پردیسان» و «محکومین» اشاره کرد.
او همچنین فیلم‌های کوتاه «آخرین نوبت برای زایمان یک زوج فراموش شده»، «کسی به من نگاه می‌کند»، «تارا صدا ندارد»، «گل طلایی»، مستندهای «مدرسه بی‌نام» و «بزنگاه»، سریال «در کنار پروانه ها»، مسابقه تلویزیونی «فامیل بازی» و نماهنگ «روحان» را کارگردانی است.
جسور تاکنون برنده پروانه زرین بهترین فیلمنامه بلند سینمایی از بیست و هشتمین دوره جشنواره کودک و نوجوان اصفهان برای فیلم سینمایی «آوا»، برنده بهترین فیلمنامه بلند از جشنواره بین‌المللی چهل چراغ برای «رقص روی یخ»، برنده جایزه بهترین فیلمبرداری از جشنواره بین‌المللی سوره برای «شاید من می‌دانم»، برنده یاس زرین بهترین طراحی پوستر از جشنواره بین المللی یاس برای «صدای پای باران» و «اوقات مشترک آنها»، برنده بهترین نمایشنامه جشنواره تئاتر دانشگاهی برای «سرباز پو»، برنده بهترین نمایشنامه جشنواره تئاتر دانشگاهی سایه برای «این چند تکه کاغذ»، نامزد بهترین فیلمنامه بیست و پنجمین دوره جشنواره کودک و نوجوان اصفهان برای فیلمنامه «خشت بهشت»، نامزد بهترین فیلمنامه و بهترین طراحی تیتراژ از سومین جشنواره جام جم برای «رقص روی یخ» و نامزد بهترین فیلمنامه کوتاه داستانی از سی‌امین جشنواره بین‌المللی کودک و نوجوان اصفهان برای «مشق شیدا» بوده است.
تهیه‌کننده فیلم شکار حلزون چه کسی است؟
مصطفی سلطانی دانش‌آموخته رشته حقوق از دانشگاه تهران است که فعالیت حرفهای خود را با مجموعه «لبخند خدا» به عنوان دستیار مدیر تولید آغاز کرد. پس از آن به عنوان دستیار کارگردان در فیلم سینمایی «سینه سرخ»حضور یافت و با ساخت فیلم کوتاه «آخرین ایستگاه» در ۲۳ جشنواره بین‌المللی حضور یافت و در هفت جشنواره موفق به دریافت جایزه بهترین کارگردانی شد. او همچنین با کارگردانی فیلم سینمایی «چراغ‌های ناتمام» به ۱۱ جشنواره بین‌المللی راه یافت و در چهار جشنواره اوراسیا روسیه، نویدا هند، نیوکاسل انگلستان و سالنتو ایتالیا موفق به دریافت جایزه بهترین کارگردانی شد.
از دیگر فعالیت‌های حرفهای سلطانی می‌توان به تهیه‌کنندگی سریال «حواست باشه»، تهیه‌کنندگی و کارگردانی فیلم‌های کوتاه داستانی «گذشته» و «کودکی»، مستند «مهربان‌تر از مادر»، مجموعه مستند «آسمان پرستاره» و کارگردانی مستند «سفیر مشارکت» اشاره کرد.
او با فیلمسازان شاخصی همکاری کرده و در آثار متعددی همچون فیلم‌های سینمایی «موج سوم»، «شکارچی شنبه»، «خاک و آتش» «آفریقا»، «گیرنده»، «فرشتگان قصاب»، «غریبه»، «به تهران خوش آمدین»، «تابو»، «بدون مرز»، «امپراطور جهنم»، مسابقه تلویزیونی «فامیل بازی» و سریال‌های «گاندو ۱ و ۲»، «دادستان»، «پدر گواردیولا»، «آزادی مشروط»، «رستگاری» و «ترور» سمت‌های مختلفی از جمله مدیرتولید و مجری طرح داشته و در فیلم‌های سینمایی «آتش در نیستان»، «دلشکسته»، «دایناسور» و «سربازان اعدام» دستیار اول کارگردان و برنامه‌ریز بوده است.
حرفهای عوامل فیلم در نشست خبری جشنواره فجر
مصطفی سلطانی | تهیه‌کننده: محسن جسور، رفیق ۱۶ ساله من است و در کار دیگری بودیم که ایده فیلم «شکار حلزون» شکل گرفت و با هم کار را جلو بردیم. ما این فیلم را خیلی شخصی ساختیم و از ابتدا می‌دانستیم که «شکار حلزون» قرار نیست در چرخه اقتصادی سینما تاثیرگذار باشد. حتی پروانه ساخت این اثر را ویدیویی گرفتیم. همه عوامل هم بسیار دلی جلوی دوربین و پشت صحنه آن بازی کردند و حضور داشتند. زمان اصلی این فیلم ۱۵۰ دقیقه بود و بخش‌هایی را هم کم کردیم. مثلا متاسفانه سکانس‌های مربوط به بی‌قراری مینو را کم کردیم و شاید به این دلیل سکانس‌هایی برای مخاطبان قابل درک نبود.
محسن جسور | کارگردان: این قصه جزو فیلمهایی بود که دوست داشتم بسازم. در حقیقت موضوع فیلمنامه، از جمله حوزه‌هایی بود که سال‌ها در حوزه عکاسی به آن پرداخته بودم. اسم اولیه فیلم «عطر مینو» بود که در طول بازنویسی، به این نتیجه رسیدم اسم گیرایی نیست؛ زیرا معتقدم که نام یک اثر می‌تواند به فرم و دیده شدن فیلم هم کمک کرد. سعی کردم برای انتخاب فیلم، از ارایه تلویحی استفاده کنم برای همین اشاره‌های ریزی به کاشت حلزون و خمیده بودن کاراکتر اول داشتیم. این فیلم را خیلی دوستانه و دلی ساختیم. به نوعی، فضای خیلی حرفهای نداشتیم که بگویم برای هر نقش کلی فکر کرده بودیم که چه بازیگری آن نقش را بازی کند! من فیلم ساخته‌ام که اینجا بیایم و در معرض قضاوت منتقدان قرار بگیرم. قطعا هر اثری ضعف‌هایی دارد. اقتباس آزاد از یک اثر، شیرین اما سخت است. ادبیات ستونی است که من به عنوان نویسنده می‌توانم به آن تکیه کنم.
فرناز زوفا | بازیگر: من تاکنون تجربه‌های مختلفی با دیگر کارگردانان داشته‌ام؛ اما «شکار حلزون» برای من فیلمی شریف است و همکاری با تمامی عوامل این فیلم، برایم درس و تجربه‌ای بود که شروع دیگری در زندگی شخصی‌ام داشت. بخشی از این تجربه، کار با زنده‌یاد حسام‌محمودی بود و بخش دیگری هم وجود داشت که منجر شد تا آدم صبور‌تری شوم.
موحد شادرو | تدوینگر: امسال سه فیلم در جشنواره فیلم فجر دارم و همیشه سعی کردم تا ذهنیتم را به فیلمساز نزدیک کنم. من و محسن جسور، از دوران تحصیل در مدرسه پابه‌پای هم قدم برداشتیم و کارهای هنری زیادی انجام دادیم. من افراد زیادی را دیدم که درباره دروغ‌گویی فیلم ساختند، اما خودشان دروغ‌گو بودند. کسانی را دیدم که درباره تجاوز فیلم ساختند با وجود اینکه خودشان متجاوز بودند. با این حال باید بگویم که محسن جسور، فردی است که از انسانیت فیلم ساخته و خودش مانند اثرش است.
امیریل ارجمند | آهنگساز: از این که در چنین پروژه‌ای بودم، خرسند هستم. همان‌طور که موحد شادرو گفت، محسن جسور فردی کتابخوان و درست است. درضمن، متاسفانه من هم کسانی را دیده‌ام که دروغ می‌گویند اما درباره راست‌گویی فیلم می‌سازند. در ابتدا قرار بود که من هم در فیلم بازی کنم و هم آهنگسازی کار را انجام دهم؛ اما در نهایت تصمیم بر این شد که فقط کار موسیقی را برعهده بگیرم. به اعتقاد من کارگردان خدای کار است و با تمام این تفاسیر گفته شده، من فیلم را دوست داشتم. باید بگویم که تمامی عوامل بی غل و غش کارشان را انجام دادند و خشوحالم که بخشی از این کار بودم. من معتقد هستم وقتی متنی نوشته می‌شود، آن نوشته فقط از دیدگاه نویسنده نمی‌آید؛ بلکه سلسله اتفاق‌ها و تجربه‌های طی شده تا آن مطالب نوشته شود.
پوستر و عکس های فیلم شکار حلزون
