is_tag

• 217 بازدید
• 20 آگوست 2022
• مطالب جالب

در این پست از مجله اینترنتی جیران قصد داریم به معرفی ۳۰ دلیل برای آموزش انگلیسی به کودکان بپردازیم. ما مجموعه‌ای از نظرات و پیشنهادات والدین و معلمان را جمع آوری کرده ایم و در این پست قصد داریم با شما عزیزان به اشتراک بگذاریم. شما همچنین می توانید به مقاله پنج نکته برای آموزش زبان انگلیسی به کودکان مراجعه نمایید.

1. اگر به درستی آموزش داده شود، یادگیری زبان انگلیسی سرگرم کننده است!
2. نوزادان بدون زحمت انگلیسی را یاد می گیرند و آن را مانند یک اسفنج خیس می کنند.
3. کودکان خردسال توانایی یادگیری زبان خارجی بدون لهجه را دارند، در حالی که کودکان بزرگتر، به خصوص بعد از سن ۱۰-۱۲ سالگی تقریباً هرگز یاد نمی گیرند که بدون لهجه انگلیسی صحبت کنند.
4. دوزبانه بودن آنها را باهوش تر می کند.
5. حتی در سنین پایین، کودکان دوزبانه درک بیشتری از اشکال و الگوها نشان می دهند.
6. انگلیسی زبان رسمی ۵۳ کشور است.
7. بیش از ۷۵۰ میلیون نفر به زبان انگلیسی چه به عنوان زبان اول و چه به عنوان زبان دوم صحبت می کنند.
8. انگلیسی رایج ترین زبان در جهان است. از هر پنج نفر یک نفر می تواند انگلیسی صحبت کند یا حداقل بفهمد!
9. با یادگیری زبان انگلیسی، دریچه ای به روی فرهنگ های دیگر باز می کنید.
10. دو زبانه بودن یعنی کنترل کامل دو زبان.
11. انگلیسی زبان بین المللی ارتباط است و صدها میلیون نفر در سراسر جهان برای مقاصد سرگرمی، تجاری و فنی از آن استفاده می کنند.
12. انگلیسی زبان اینترنت و کامپیوتر است.
13. انگلیسی زبان هوانوردی است.
14. انگلیسی زبان علم است.
15. انگلیسی زبان دیپلماسی است.
16. انگلیسی زبان گردشگری است.
17. انگلیسی زبان بسیاری از کتاب های درسی و دانشگاه ها در سراسر جهان است.
18. دانستن زبان انگلیسی مهارت های زبان مادری شما را نیز بهبود می بخشد.
19. دوزبانه ها در نادیده گرفتن عوامل حواس پرتی خوب هستند و در حل مسئله بهتر از تک زبانه ها هستند.
20. اگر بتوانید آزادانه با مردم محلی و یا سایر گردشگران به زبان انگلیسی ارتباط برقرار کنید، سفر و زندگی در خارج از کشور تجربه بسیار لذت‌بخش‌تر و غنی‌تری است.
21. افزایش فرصت های شغلی و دستمزدهای بالاتر نتایج اثبات شده یادگیری چند زبانه است.
22. برقراری ارتباط به زبان انگلیسی می تواند قدرت درآمد افراد را تا ۲۵ درصد افزایش دهد.
23. دانستن زبان انگلیسی به این معنی است که آنها می توانند تمام آهنگ هایی را که در رادیو می شنوند درک کنند
24. دانستن زبان انگلیسی به این معنی است که آنها تقریباً در همه جای دنیا می توانند درک کنند و درک شوند
25. دانستن زبان انگلیسی به این معنی است که آنها مجبور نیستند از Google Translate استفاده کنند
26. دانستن زبان انگلیسی به این معنی است که آنها می توانند فیلم را به زبان اصلی تماشا کنند
27. دانستن زبان انگلیسی به این معنی است که آنها می توانند در یک کشور خارجی کار کنند
28. گوینده دو زبان می تواند برای هر ایده و شی دو یا چند عبارت یا کلمه بیاندیشد و می تواند از این استعداد برای تقویت خلاقیت شخصی استفاده کند.
29. اکثر مکالمات تجاری جهان در حال حاضر بین غیر انگلیسی زبانان به زبان انگلیسی انجام می شود.
30. دانستن زبان انگلیسی به این معنی است که اگر یک شخص انگلیسی زبان را در خیابان ببینند می توانند با او صحبت کنند!

• 217 بازدید
• 11 جولای 2022
• مطالب جالب

در این پست از مجله اینترنتی جیران قصد داریم به معرفی راهکارهایی برای آموزش به کودکان مبتلا به اوتیسم بپردازیم. ماه گذشته، پسر بزرگ من از دبیرستان فارغ التحصیل شد. همه والدینی که می توانند این را در مورد فرزندان خود بگویند، افتخار می کنند، اما برای والدین کودکان مبتلا به اوتیسم، و چالش های یادگیری، معنایی برجسته دارد.

فارغ التحصیلی پسرم به این معنی بود که او کاری را انجام داد که ما فکر نمی کردیم برای مدت طولانی ممکن باشد. پس از سال‌ها تلاش، بالاخره یک محیط یادگیری جایگزین پیدا کردیم که موفقیت او را نه تنها از نظر تحصیلی، بلکه از نظر اجتماعی و احساسی نیز تسهیل می‌کرد.

او چهار سال با یک درمانگر آموزشی کار کرد، تمام دنیای ما را تغییر داد و به او امکان دسترسی به آن را داد. از طریق همه چیز یاد گرفتم: استراتژی های آموزش برای بچه های عصبی تفاوت بزرگی ایجاد می کند.

در این مقاله می خواهیم در مورد راهبردهای آموزش کودکان مبتلا به اوتیسم و ​​تأثیر بالقوه آنها بر زبان آموزان صحبت کنیم.

---

موارد پیشنهادی

---

برخی از مبارزات یادگیری مشترک در اوتیسم چیست؟

خواندن یکی از رایج ترین جنبه هایی است که دانش آموزان مبتلا به اوتیسم با آن دست و پنجه نرم می کنند. نه فقط رمزگشایی کلمات، بلکه درک آنچه می خوانند. زبان تصویری در متن می تواند گیج کننده باشد، زیرا مفاهیم انتزاعی در مکالمات گاهی اوقات برای کودکان اوتیسم مشکل ساز است.

مهارت های اجتماعی برای بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم می تواند دشوار باشد. کلاس‌های فراگیر اغلب بهترین هستند، اما همچنین می‌توانند از دانش‌آموزان بخواهند که به روش‌هایی با هم کار کنند که ممکن است یک چالش باشد. رمزگشایی حالات چهره، برقراری تماس چشمی و از دست دادن نشانه های اجتماعی می تواند عواملی در توانایی کودک مبتلا به اوتیسم برای دستیابی به موفقیت در طول تعامل اجتماعی مورد نیاز باشد.

منافع خاص می تواند یک نعمت و یک نفرین باشد. اگر علایق خاص کودک ذهن او را به خود مشغول کند، ممکن است در تمرکز روی کار مدرسه مشکل داشته باشد.

چه نوع محیط آموزشی برای کودکان مبتلا به اوتیسم بهترین است؟

محیط فیزیکی

همه چیز از میز کودک، نورپردازی (چیزهایی مانند چراغ های فلورسنت، می تواند حواس پرتی را برای کودکان مبتلا به مسائل حسی، میگرن یا اختلالات تشنج ایجاد کند)، و چیدمان اتاق می تواند الهام بخش کودک و تجربه یادگیری مثبت او باشد. کودکان خردسال می توانند از یک مهدکودک ساختاریافته بهره مند شوند. با رشد کودک، نیازهای او به ساختار کم و بیش آشکار می شود.

برای برخی، خانه موثرترین محیط برای یادگیری است.

برای اکثر دانش آموزان، یادگیری از خانه بهترین فرصت را برای کنترل محیط خود فراهم می کند. برای دیگران، کسری ها بیشتر از مزایای آن است، به ویژه از نظر اجتماعی.

والدین ممکن است بخواهند با معلمان باتجربه تماس بگیرند تا به آنها کمک کنند تا برای دانش آموزان مبتلا به اوتیسم برنامه ریزی درسی داشته باشند. این می تواند شامل برنامه های آموزشی آنلاین باشد.

آنها همچنین می توانند با مربیان و درمانگران آموزشی برای دانش آموزان خود تماس بگیرند. ثبت نام فرزندتان در یک برنامه مدرسه خانگی، بسته به محل زندگی شما، می تواند گزینه فوق العاده ای باشد.

محیط عاطفی

توانایی کودک برای توجه به میزان زیادی تحت تأثیر سلامت عاطفی آنها است. اگر کودکی دائماً در حال ذوب شدن است یا مشکلات رفتاری داشته باشد، می تواند برای بقیه کلاس کاملاً مختل شود. باید درجات مختلفی از حمایت عاطفی در کلاس برای حفظ یک فضای آرام وجود داشته باشد.

یک معلم باید بتواند در طول روز کنترل خود را اعمال کند و با آموزش های محکم اما محبت آمیز ارائه شده برای هر دانش آموز، لطف خود را نشان دهد. بهترین معلمان به بچه ها کمک می کنند خودشان را باور کنند و در عین حال به آنها فرصت های زیادی برای تمرین و نشان دادن توانایی خود می دهند.

کلاس های درس فراگیر

برای دانش آموزانی که به مدرسه عادی می روند، یک کلاس درس فراگیر می تواند مکانی فوق العاده برای یادگیری باشد. یک کلاس درس فراگیر بهترین راه را برای ساختاربندی همه اجزا به منظور ایجاد احساس راحتی، حمایت، الهام گرفتن و موفقیت به همه دانش آموزان در نظر می گیرد. این یک سناریوی یک اندازه مناسب برای همه نیست، در واقع یک موقعیت چند اندازه است که برای همه خوب است.

انعطاف پذیری

آموزش دادن به دانش‌آموزان با استانداردهای سفت و سخت و دستورالعمل‌های مشخص، اغلب به‌عنوان راه‌حلی سریع برای مقابله با کودکان در طیف اوتیسم است. این کمی طعنه آمیز است زیرا افراد مبتلا به اوتیسم تمایل دارند با سختی خاصی عمل کنند.

انعطاف پذیر بودن به روش های درست و در زمان مناسب می تواند ساختاری را برای خلاقیت بدون سرخوردگی ایجاد کند. بسیاری از دانش‌آموزان مبتلا به اوتیسم می‌توانند در کار خود کمال‌گرا باشند، یادگیری اجازه دادن به خلاقیت آنها برای جاری شدن می‌تواند برای آنها سخت باشد. اگر معلم آنها بتواند رهبری انعطاف پذیر را به آنها القا کند، آنها می توانند با پیروی از آن مثال بیاموزند.

چه عوامل دیگری می تواند به چالش های یادگیری کمک کند؟

شرایط زیادی وجود دارد که با اختلال طیف اوتیسم مرتبط است. این شرایط می تواند بر توانایی کودک برای تمرکز و به چالش کشیدن فرآیند یادگیری تأثیر بگذارد. در اینجا چند نمونه رایج وجود دارد:

اختلال پردازش حسی (SPD) – متعادل کردن محرک‌های حسی می‌تواند از دانش‌آموزان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم حمایت کند، زیرا آنها روی کار خود تمرکز می‌کنند.

نارساخوانی– روش‌های آموزشی جایگزین، که به طور خاص برای دانش‌آموزان نارساخوان طراحی شده‌اند، می‌توانند به آن‌ها کمک کنند آنچه را که می‌خوانند به روش‌های جدید درک کنند.

دستورالعمل های کلامی – اختلال پردازش شنوایی را می توان با کمک های بصری تغییر داد.

تشنج – ایجاد احساس امنیت در یک کلاس درس فراگیر می تواند خیال او را راحت کند و به او کمک کند بدون نگرانی در مورد آنچه ممکن است اتفاق بیفتد تمرکز کند.

اختلال پردازش بصری – آموزش کلامی و دستکاری ها می تواند مفهوم را به طور موثرتری به خانه هدایت کند

اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD) – حواس پرتی می تواند باعث ایجاد یا شکستن روش یادگیری کودکان شود.

تطبیق برنامه درسی کودک با نیازهای آنها کلیدی است. آموزش دانش آموزان به روشی که به آنها در مدیریت مسائل خود کمک کند، می تواند کودکان را در حین یادگیری توانمند و تشویق کند.

چند نکته آموزشی برای کمک به کودکان برای غلبه بر چالش های مرتبط با اوتیسم چیست؟

قابل پیش بینی بودن

بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم با یک برنامه قابل پیش بینی رویدادها احساس راحتی می کنند. یک روتین شامل فعالیت های حسی اغلب مؤثرترین است. دانستن اتفاقات بعدی می تواند اضطراب را آرام کند. دانستن اینکه همه از قوانین یکسانی پیروی می کنند، می تواند احساس تعلق و برابری را ایجاد کند.

دانش

دانش قدرت است. معلم فقط دانش را منتقل نمی کند. آموزش دانش آموزان مبتلا به اوتیسم مستلزم شناخت کلی اوتیسم و ​​همچنین جمع آوری اطلاعات مربوط به هر کودک است. هر چه والدین بتوانند اطلاعات بیشتری در مورد فرزندشان بدهند، معلم بهتر می تواند به او آموزش دهد.

شخصی سازی

یک برنامه آموزشی فردی (IEP) فقط برای آموزش ویژه نیست. کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، در یک کلاس درس معمولی، اغلب IEP دارند. این سند قانونی به معلمان و مدیریت می گوید که کودک برای رفع نیازهای آموزشی خود از چه امکاناتی برخوردار است. معلمی که به یک IEP ارجاع می دهد، می تواند دانش آموزان را بر اساس نیازهای فردی آنها آموزش دهد و در هنگام ساختن برنامه های درسی و ساختار کلاس های درس و برنامه های آنها، توسط آن نیازها هدایت شود.

انتخاب ها

ارائه انتخاب در کلاس درس می تواند یک استراتژی عالی باشد. اجازه دادن به دانش آموزان برای حفظ و پاسخگویی در مورد انتخاب هایی که برای روز خود دارند می تواند مفید باشد و حتی می تواند جلوی رفتارهای منفی را بگیرد. با این حال، اطمینان از اینکه مقدار مناسبی از انتخاب ها ارائه شده است، کلیدی است. دو تا سه انتخاب اغلب بهترین عدد برای ارائه هستند.

انتخاب همچنین می تواند راهی برای معلمان باشد تا رویکردهای متعددی به هر موضوعی داشته باشند. آموزش کودکان خردسال اغلب به انواع مختلفی از وسایل کمک آموزشی نیاز دارد. کودکان بزرگتر ممکن است تنوع کمتری داشته باشند، زیرا اقلام بیش از یک کارکرد دارند، در مقابل بسیاری از موارد با یک هدف واحد. از کتاب‌های مصور گرفته تا اسباب‌بازی‌هایی که مهارت‌های حرکتی را درگیر می‌کنند، تا پاداش‌هایی برای تقویت مثبت، داشتن گزینه‌های زیادی در دسترس می‌تواند کمک کند.

توجه

نشان دادن احترام به کودکان و ترویج احترام متقابل بین بزرگسالان و کودکان مهم است. بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم در مقایسه با همسالان خود و گاهی حتی بزرگسالانی که آنها را درک نمی کنند، کمتر رفتار می کنند. رفتار محترمانه با آنها باعث می شود احساس ارزشمندی کنند و آنها را تشویق می کند تا در طول فرآیند یادگیری همکاری کنند و از آنها لذت ببرند.

فن آوری

استفاده از تکنولوژی مناسب مهم است. کودکان امروزی نیاز به دسترسی به فناوری مناسب دارند. برای کودکان در طیف اوتیسم، فناوری می تواند بین موفقیت و شکست تفاوت ایجاد کند. تبلت‌ها، رایانه‌ها و هدفون‌ ها همگی می‌توانند به ارتباطات بهتر، نوآوری، ورودی‌های حسی و تغییر احساس کودکان مبتلا به اوتیسم در کلاس کمک کنند.

یک کودک می‌تواند در حین یادگیری زبان دوم، تنظیم احساسات با مدیریت نیازهای حسی و درگیر شدن در تعاملات اجتماعی با دانش‌آموزان دیگر از فناوری استفاده کند (برادرزاده اوتیسمی من در برقراری ارتباط با اعضای خانواده از طریق چت ویدیویی احساس راحتی می‌کند. او از لالی انتخابی رنج می‌برد، اما بیش از حد صحبت می‌کند. فیلمبرداری صدای او را به معنای واقعی کلمه برمی گرداند.)

بکارگیری فناوری می تواند با کمک به کودکان، به ویژه با مسائل پردازش شنوایی، انگیزه تکمیل کار مدرسه را فراهم کند تا فرصت های یادگیری بیشتری با محتوای جذاب بصری داشته باشند.

---

موارد پیشنهادی

---

• 262 بازدید
• 7 جولای 2022
• مطالب جالب

در این پست از مجله اینترنتی جیران قصد داریم به بررسی راههای آموزش مهربانی و شفقت به کودکان بپردازیم. آیا فرزندان شما می دانند که چقدر خوش شانس هستند؟ آنها در دنیایی پر از زیبایی، عشق و فرصت به دنیا آمده اند. و این به ما به عنوان والدین آنها بستگی دارد که به آنها نشان دهیم که چقدر برای زندگی خود و همه خوشبختی های حاصل از آن سپاسگزار هستیم. آموزش مهربانی و شفقت به فرزندانمان یکی از راه های انجام این کار است و این یکی از مهم ترین کارهایی است که می توانیم برای آنها انجام دهیم.

یک مطالعه جدید از یک مجله شخصیت و روانشناسی اجتماعی نشان می دهد که کودکانی که مهربانی و شفقت را در سنین پایین آموزش می بینند، در بزرگسالی کمتر خودخواه هستند و این همه چیز نیست. آنها همچنین به احتمال زیاد به دیگران کمک می کنند. این تمایل به برقراری ارتباط خوب و زندگی سخاوتمندانه از ویژگی های «طول عمر» است که محققان آن را پیش بینی کننده ترین موفقیت یک فرد در زندگی می دانند.

---

موارد پیشنهادی

---

چگونه والدین می توانند این رفتارها را تشویق کنند؟

در مهدکودک و پیش دبستانی ما متوجه می شویم که یادگیری کلی کودک فقط شامل دستاوردهای تحصیلی آنها نمی شود. بدون شخصیت خوب، پیشینه تحصیلی آنها نمی تواند آنها را در آینده به جامعه کمک کند.

۱- هر روز از آنها مراقبت کنید

ارزش هایی که می خواهیم به فرزندان خود بیاموزیم ابتدا در خانه های ما آشکار می شوند. یک کودک اغلب تمایل دارد تا آنچه را که والدینش انجام می دهند به جای آنچه که آنها می گویند، یاد بگیرد. بنابراین، اگر می‌خواهید ارزش مراقبت از فرزندتان را بیاموزید، در خانه از او مراقبت کنید. با حرکات ساده عشق و محبت، یا آماده کردن وعده های غذایی، یا کمک به آنها برای مدرسه، این می تواند نقطه شروعی برای آنها باشد تا احساس کنند برای مادر و پدرشان اهمیت زیادی دارند. در نهایت، آنها یاد خواهند گرفت که این موضوع را به سایر کودکان منتقل کنند.

۲- مثال های مثبت را تنظیم کنید

این یک کار بیهوده است. اگر می خواهید فرزندتان مهربان و دلسوز باشد، می توانید خودتان این مثال ها را بزنید. تمرین آنها در زندگی روزمره نه تنها فرزندان شما را تشویق می کند که همین کار را انجام دهند، بلکه به آنها پیام مثبتی ارسال می کنید که مهربانی چیزی است که در زندگی برای شما ارزش بیشتری قائل هستید. مهربان بودن فداکارانه ترین راه برای دوست داشتن و کمک کردن به کسی است که تمرین بیشتر این فضیلت را به عادت تبدیل می کند.

مهمتر از همه، به آنها نشان دهید چگونه باید انجام دهد. اگرچه شما واقعاً هرگز از والدین بودن دست نمی کشید، ممکن است تمایل داشته باشید که اجازه دهید فرزندتان بدون نیاز به راهنمایی در مورد چگونگی حفظ شخصیت و رفتاری شاد رشد کند. با این حال، این بهترین کار نیست زیرا این امر در آموزش مهربانی و مهربانی به فرزندتان نیز مهم است. این نه تنها شخصیت آنها را نسبت به دیگران مطلوب تر می کند، بلکه به آنها کمک می کند تا به خوبی با همسالان و بزرگسالان خود سازگار شوند.

۳- ارزش مهربانی را آموزش دهید

در حالی که قبلاً اشاره کردیم که اعمال بیشتر از کلمات تأثیرگذار هستند، آموزش شفاهی به فرزندمان در مورد مهربانی نیز می تواند تأثیر قدرتمندی داشته باشد. آموزه های شما به عنوان چراغ راهنمای آنها در مورد آنچه که باید در هر شرایطی انجام دهند عمل خواهد کرد. وقتی مکرراً از شما می شنوند که احساس دیگران را در نظر می گیرید، بعداً در زندگی درک عمیق تری از این موضوع به دست خواهند آورد. جالب است بدانید که فرزندان ما بیشتر از آنچه که ما می‌گوییم جذب می‌کنند. بنابراین، آنها را تشویق کنید که همیشه با احترام و کلمات محبت آمیز صحبت کنند.

این یک درس ضروری برای پسران نیز است. دختران در تعاملات خود بسیار مثبت و فعال هستند، بنابراین برای پسرها می تواند چالش برانگیز باشد که چگونه دختران را ترجیح می دهند با یکدیگر صحبت کنند. اگر متوجه شدید که پسرتان نسبت به دختران دیگر بی ادب یا بی احترامی می کند، به او کمک کنید بفهمد که چگونه می تواند کمی مراقب حرف هایش باشد. برای مثال، اگر دیدید که دختری را در حضور همه چاق می‌خواند، به او توضیح دهید که چرا این کاری است که نمی‌خواهید او را ببینید. این ممکن است چیزی باشد که به طور طبیعی با تفاوت های فیزیولوژیکی بین جنسیت ها همراه باشد، اما برای آنها هرگز دیر نیست که یاد بگیرند چگونه به زنان و اطرافیانشان احترام بگذارند.

۴- عذرخواهی را یاد بگیرید

برای اینکه انسان خوبی باشید، باید یاد بگیرید که چگونه عذرخواهی دیگران را بپذیرید. این نه تنها مهم است که بتوانید زمانی که یک دوست یا یکی از اعضای خانواده عذرخواهی می کند تشخیص دهید و تأیید کنید، بلکه همچنین ضروری است که وقتی می دانید اشتباهی مرتکب شده اید یا شخص دیگری را مورد خشم قرار داده اید از کسی عذرخواهی کنید. وقتی بچه‌هایتان جوان هستند، اهمیت عذرخواهی را به آنها بیاموزید، زیرا این کار می‌تواند به آن‌ها در مورد رفاهشان در زندگی اطمینان دهد.

۵- احساسات آنها را تأیید کنید

توانایی مراقبت از دیگران مستلزم تشخیص احساسات دیگران است. به عنوان مثال، کودکان پیش دبستانی ما ممکن است تعجب کنند که چرا کودک دیگری گریه می کند. اما احساس همدردی با احساسات کودک دیگر ممکن است هنوز برای آنها چالش برانگیز باشد. با این حال، وقتی تمرین می‌کنید که احساسات آن‌ها را تأیید کنید، مانند ناامیدی، خشم یا شادی، آنها می‌توانند یاد بگیرند که این را در دیگران ببینند. آنها همچنین یاد خواهند گرفت که پاسخ شما را به احساسات خود کپی کنند و همین نگرانی را نسبت به سایر کودکان نشان دهند.

به طور خلاصه، مهربانی و شفقت می تواند کاتالیزوری باشد که به کودک شما اعتماد به نفس و عزت نفس لازم برای یک فرد خارق العاده را بدهد. نحوه نشان دادن این ویژگی ها به آنها در خانه به همان اندازه مهم است که در مدرسه به فرزندان خود آموزش می دهید. به آنها بیاموزید که چگونه از دیگران مراقبت کنند و به طور مداوم نسبت به دیگران احترام، مهربانی و شفقت نشان دهند، صرف نظر از اینکه سن آنها چقدر است.

• 170 بازدید
• 16 می 2022
• مطالب جالب

کلوپ لاغری برای کودکان چاق!! (+عکس)

 

افتتاح کلوپ لاغری کودکان در چین باعث خوشحالی والدین نسل جدید شده است.

 

بیش از ۱۰۰ کودک چاق چینی از سراسر چین در این اردوگاه نظامی گردآوری شده اند تا با شرکت در برنامه ۲۰ روزه با انجام تمرینات سخت نظامی خود را لاغر کنند.

 

 

در این برنامه کترشناسان متخصص تغذیه نیز برنامه خاص غذایی را به اجرا می‌گذارند.

 

 

 

اردوگاه های شکنجه کودکان: راز طلاهای چین در المپیک

 

در این گزارش عکسی منتشر شده که کودکی را در سن چهار یا پنج سالگی نشان می دهد که درد بسیاری در صورتش آشکار شده و این در حالی است که مربی ژیمناستیک در کنار او ایستاده و بر انجام صحیح حرکات نظارت دارد.

 

به گزارش گروه خبری ایران ناز روزنامه دیلی میل انگلیس در گزارشی با عنوان “اردوگاه های شکنجه کودکان المپیک در چین” به راز موفقیت چینی ها در کسب تعداد زیادی مدال طلا در المپیک پرداخت.

 

فعالیت این مراکز آموزش ورزش به کودکان در چین برای “شکست ورزشکاران آمریکایی و کسب بالاترین تعداد مدال طلا” انجام می شود.

 

 

در این گزارش عکسی منتشر شده که کودکی را در سن چهار یا پنج سالگی نشان می دهد که درد بسیاری در صورتش آشکار شده و این در حالی است که مربی ژیمناستیک در کنار او ایستاده و بر انجام صحیح حرکات نظارت دارد.

 

هدف از این تمرین ها و حرکات این است که بدن کودکان بسیار نرم و متناسب با ورزش ژیمناستیک شود. ژیمناستیک یکی از ورزش های مدال آور برای چین در المپیک است.

 

در بخشی از این گزارش آمده است: “نقاشی های کارتونی موشک و موجودات فضایی بر روی لباس قرمز رنگ نشان می دهد که او تنها یک کودک است. این موضوع ما را به تناقض واضح هدایت می کند.

 

دختری در این سن کودکی باید تحت مراقبت قرار بگیرد اما در چین مجبور به انجام تمرین های سخت و جدی است. تمرین هایی که در غرب تنها توسط ورزشکاران در سن بلوغ انجام می شود.

 

سالن های ورزشی محل تمرین های ورزشکاران کودک در چین بسیار شبیه اردوگاه های شکنجه است. اینها اماکنی برای آموزش بی رحمانه هستند که مجازات در برخی موارد حتی به کتک زدن هم منتهی می شود.

 

با این همه، پدران در چین ، کودکان خود را به ورزشگاه ها می فرستند تا آموزش ببینند و به قهرمانان آینده تبدیل شوند.

 

با تمام سختی و سنگ دلی که از این مراکز مشاهده می شود اما این اردوگاه ها نشان می دهند چگونه چینی ها به آسانی در ورزش های شنا و شیرجه و ژیمناستیک، به آسانی مدال طلا کسب می کنند.

 

عکس های ترسناک و رعب انگیزی از داخل این ورزشگاه ها منتشر شده است. با وجود اینکه کودکان از درد گریه می کردند اما در مقابل خود تنها تابلویی بزرگ می بینند که روی آن نوشته شده: “برو”. این کلمه به مدال هایی اشاره دارد که در انتظار آنهاست.

 

این کودکان یاد می گیرند که حرفه و کار آنها در زندگی این است که ورزشکاران آمریکایی را شکست بدهند و بر روی سکوی دریافت مدال، بایستند.

• 242 بازدید
• 15 مارس 2022
• مطالب جالب

• 254 بازدید
• 7 مارس 2022
• مطالب جالب

دلهره آورترین و ترسناک ترین حرفهای کودکان

 

کودکان گاهی می‌توانند با نیروهای ماوراء الطبیعه نیز ارتباط داشته باشند و حرف‌های ترسناکی بزنند. در این باره تئوری‌های زیادی مطرح شده است فرضیه‌های مذکور دلیل این موضوع را دور بودن کودکان از هنجارهای اجتماعی می‌دانند.

 

ما قصد داریم در ادامه نگاهی داشته باشیم به برخی تجارب دلهره آور که والدین و بزرگ‌ترهای کودکان با ما در میان گذاشته اند، آنها حرف‌هایی از زبان بچه ها شنیده اند که واقعا تامل برانگیز و ترسناک است. با ما همراه باشید تا برخی از حرفهای این کودکان را با هم مرور کنیم.

 

۱: منتظر اتوبوس بودم که به سرکار بروم. دختر غریبه‌ای کنارم ایستاد و به من خیره شد، از او پرسیدم که چرا خیره شده ای. او گفت: “خیلی زیبا هستی.” در پاسخ از او تشکر کردم، اما او به من گفت: “آنقدر زیبایی که می‌خواهم صورتت را از بین ببرم.”

 

۲: متوجه شدم پسرم آنقدر از آب می‌ترسد که از دوش گرفتن امتناع می‌کند، علت ترسش را از او پرسیدم و او پاسخ داد: “چون قبلا غرق شده بودم از آب می‌ترسم.

 

۳: نیمه‌های شب دختر هفت ساله ام من را از خواب بیدار کرد و گفت: “مادر، مریم (Marry) می‌گوید باید از خانه اش برویم وگرنه ما را می‌کشد.” نکته وحشتناک ماجرا این است که نام صاحب قبلی خانه مریم بود.

 

 

۴: وقتی دخترم چهار ساله بود یک روز به من گفت: “مادر یادت نمی‌آید که تو دختر بودی و من مادر بودم و آمدند سر ما را بریدند؟”

 

۵: وقتی در حال تماشای تلویزیون بودم پسرم جلوی من ایستاد و با نگاه عجیبی به من خیره شد و گفت که یک روز تو را می‌کشم.

 

۶: وقتی به خانه جدید نقل مکان کردیم، دخترم روی تخت نخوابید و تصمیم گرفت روی زمین بخوابد از او دلیلش را پرسیدم و او پاسخ داد: “دختری که قبل از من اینجا بود می‌گوید این تخت من است.

 

۷: پسرم دیر وقت من را از خواب بیدار و در گوشم زمزمه کرد: “الان باید برویم. من نمی‌خواهم او صدای ما را بشنود.”

 

۸: شنیدم که دختر چهار ساله ام آهنگی را می‌خواند که مادرم در کودکی برای من می‌خواند، از او پرسیدم که آن را از کجا یاد گرفته است، گفت: “مادربزرگ همیشه قبل از خواب آن را برای من می‌خواند.” اما مادربزرگش پنج سال قبل از تولد او فوت کرده بود.

 

۹: وقتی زمان خواب رسید، پسرم به من گفت: “خداحافظ بابا.” وقتی به او گفتم باید بگوید شب بخیر او گفت: “نه، این بار باید بگویم خداحافظ.”

 

۱۰: دخترم یک بار به من گفت: “پدر، آنقدر دوستت دارم که می‌خواهم سرت را جدا کنم و هرکجا که می‌روم با خودم ببرم.”

 

۱۱: بچه‌های کوچک همیشه چیز‌های عجیب و غریبی می‌دانند که قبلا جلوی آن‌ها نگفته ایم، پسر کوچکم به من گفت که خواهر بزرگترش هر شب به ملاقاتش می‌آید،

 

وقتی از او پرسیدم در مورد کدام خواهر صحبت می‌کند او به من گفت: “همان فرزندی که سال‌ها قبل از تولدم سقطش کردی.”

 

۱۲: در حالی که من در بالکن خانه ایستاده بودم و بچه‌های محله بازی می‌کردند، دختر همسایه به من نگاه کرد و گفت: “فرزندت چه زمانی به دنیا می‌آید؟” از سوال او تعجب کردم و عصر همان روز متوجه شدم که باردار هستم.

 

۱۳: یک شب از خواب بیدار شدم و دیدم برادرزاده ام نزدیک من ایستاده است، از او پرسیدم اینجا چه کار می‌کنی، گفت: “برو تو اتاقت بخواب و هرگز روی مبل نخواب.

 

مرد غریبه وقتی خوابیده بودی تو را تماشا می‌کرد.” اما فقط من، خواهرم و پسرش در خانه حضور داشتیم و شخص دیگری در خانه نبود. کودکان

 

۱۴: داشتم دختر سه ساله ام را می‌خواباندم که از من پرسید که چرا الان باید بخوابد. به او گفتم که دختر بچه‌ها باید زود بخوابند. او ناگهان بلند شد و به یکی از گوشه‌های اتاق اشاره کرد و گفت: “پس این دختر چه؟” وقتی برگشتم، کسی را پیدا نکردم.

 

۱۵: یک روز برادرزاده کوچکم را در حال نقاشی کشیدن دیدم و وقتی به نقاشی اش نگاه کردم متوجه آن نشدم. از او پرسیدم چه چیزی کشیدی؟ به من گفت: “یک زن حلق آویز شده. خودش به من گفت که آن را بکشم.”

 

۱۶: دختر چهار ساله‌ای ساعت شش صبح پدرش را از خواب بیدار کرد و گفت: “بابا، می‌خواهم تمام پوستت را دربیاورم.”

 

۱۷: یک شب بچه ام از خواب بیدار شد و شروع به داد و فریاد زد: “مامان! چیزی زیر تخت من است.” به درخواست او زیر تختش را جستجو کردم و چیزی پیدا نکردم و گفتم زیر تختش چیزی نیست.

 

گفت: “بله، او اکنون پشت تو ایستاده است.” حرف‌های او مرا وحشت زده کرد، زیرا واقعا احساس می‌کردم که کسی پشت من ایستاده است.

 

۱۸: پدری می‌گوید دخترم که سه سال بیشتر ندارد، کنار برادر کوچکش ایستاد. به او اشاره کرد و گفت: “پدر، او یک هیولا است، باید از شر او خلاص شویم، باید او را دفن کنیم.”

 

۱۹: مادری با بچه‌اش رانندگی می‌کرد که بچه به مادر گفت: “مادر من وقتی در شکم تو بودم تو تصادف کردی.” مادر به وی می‌گوید که درست است .

 

 

او در این حادثه آسیبی ندیده است. او گفت: م”ی‌دانم، با یک مرد سفیدپوش داشتم تو را تماشا می‌کردم و او به من گفت که حالت خوب است.”

 

۲۰: با برادر کوچکم در اتاق نشیمن نشسته بودم که ناگهان به سمت دیوار چرخید و چند دقیقه به آن خیره شد و سپس گفت: “الان نه.” مدت کوتاهی بعد برای تماشای تلویزیون برگشت و دوباره به دیوار نگاه کرد و گفت: “بعدا میبینمت.”

 

۲۱: شب‌هایی که خواهرم از سر کار دیر به خانه می‌آمد، من از بچه‌های او مراقبت می‌کردم و وقتی که آن‌ها می‌خوابیدند جلوی تلویزیون می‌نشستم تا خواهرم به خانه بیاید.

 

بعد از اینکه آنجا را ترک کردم روز بعد خواهرم به من زنگ زد و گفت که بچه‌ها می‌گویند من تمام مدت جلوی در اتاقشان ایستاده بودم و لبخند می‌زدم.

 

۲۳: برادرم شب‌ها در خواب راه می‌رود و یک شب در حالی که خواب بود به اتاق من آمد و گفت: “مراقب شیطان پشت سرت باش.”

 

۲۴: ما به یک خانه جدید نقل مکان کردیم و وقتی داشتیم وسایل را داخل خانه می‌بردیم، پسر کوچکی آمد و گفت: “مادرم گفته به شما بگویم افرادی که قبل از شما اینجا زندگی می‌کردند در حیاط خلوت دفن شده اند.” پسر بچه سریع می‌رود و دیگر خبری از آن نمی‌شود.

 

۲۵: وقتی در پارک نشسته بودم و کتاب مورد علاقه ام را می‌خواندم، پسر کوچکی به سمت من آمد و به آرامی گفت: “مردی که کنارت ایستاده می‌گوید یک روز می‌خواهد تو را بکشد. مراقب خودت باش.” اما کسی کنار من نبود.

 

۲۶: پسر کوچکم یک بار از من سوال عجیبی کرد. او گفت: “پدر، اگر زبان کسی را ببرم، می‌میرد یا زنده می‌ماند؟”

 

۲۷: دخترم به من گفت که ارواح واقعی هستند، زیرا هر شب یکی از آنها در گوش من زمزمه می‌کند.

• 285 بازدید
• 14 فوریه 2022
• مطالب جالب

همه چیز درباره کنترل رفتار جنسی کودکان

 

همه چیز درباره کنترل رفتار جنسی کودکان را در این مطلب میخوانید.بسیاری از والدین به اشتباه فکر می کنند می توانند با جملات ساده و کوتاه آموزش های جنسی را به کودکان خود انتقال دهند. وقتی بچه‌ها دنیای بیرونی خود را کشف می کنند، ناخواسته نسبت به اعضای خصوصی بدن همجنس و یا غیر همجنس خود کنجکاو می شوند.

 

شکل اعضای تناسلی پسرها برای دختر‌ها جالب است و بر عکس. اگر بچه‌ای خواهر و برادر نداشته باشد یا در روند زندگی، فرصت دیدن اندام برهنه جنس مخالف را نداشته باشد این کنجکاوی تشدید می شود.

 

این کنجکاوی جنسی تا حدی طبیعی است و بیشتر والدین هنگام رویارویی با آن برای اولین بار می فهمند که واقعاً باید برای رفتار فرزند خود حدودی را تنظیم کنند تا بداند از نظر اجتماعی کدام یک از رفتار‌های او در خصوص مسائل جنسی قابل قبول است.

 

*با ذکر این مقدمه مختصر، شایسته است در این زمینه دو نکته مهم بیان گردد تا فضای روشن‌تری از بحث داشته باشید :

 

۱-با فرزندان خود ارتباط برقرار کنید

ارتباط برقرار کردن والدین با فرزندان خود در مورد رفتارهای جنسی و مسایل مربوط به آن از جمله وظایف تربیتی والدین است که شایسته است در برقراری و حفظ آن جهت جلوگیری از زمینه بسیاری از انحرافات و گناه‌ها کوشید.

 

نگاه ضد اخلاقی برخی والدین به این مسأله و برخورد شدید و خشن آن‌ها پیامدهای نامطلوبی را به ارمغان خواهد آورد؛ زیرا چنین موضوع روان شناختی را تبدیل به موضوعی اخلاقی کرده و کودک را حساس تر نموده و باعث تثبیت وی در عمل مورد نظر می گردد.

 

ارتباط برقرار کردن والدین با فرزندان خود در مورد مسائل و رفتارهای جنسی کودکان از جمله وظایف تربیتی والدین است. این مساله یک موضوع روانشناختی است نه یک موضوع اخلاقی.

 

۲-درخصوص رفتارهای جنسی کودکان از روش غیر مستقیم استفاده کنید

در بیان نکاتی که در زمینه مسائل جنسی لازم است به کودک انتقال پیدا کند،‌ باید از روش‌های غیر مستقیم استفاده کرد و کمتر به روش‌های مستقیم متوسل شد.

 

همه چیز درباره کنترل رفتار جنسی کودکان

 

*با رفتارهای جنسی کودکان چگونه برخورد کنیم؟

وقتی والدین، پسر و دخترشان را برهنه و عریان، در حال بازی می‌بینند، با هیجان زدگی و عصبانیت نباید به آن‌ها بگویند: « چه کار دارید می‌کنید؟ خجالت بکشید!

 

بدوید بروید لباس هایتان را بپوشید»، بلکه به صورت غیرمستقیم باید به آن‌ها گفت: « بچه‌ها فکر نمی‌کنید بدون لباس سردتان می‌شود، بروید لباس‌هایتان را بپوشید» و در فرصت مقتضی که پدر با پسر و مادر با دختر تنها می‌شوند.

 

بدون نصیحت و پند و اندرزهای کسل کننده و بدون تهدیدهای بی اثر، باید خیلی صریح و رک و پوست کنده به آن‌ها گفت: « من دیدم برهنه بودید و لباس‌هایتان را درآورده بودید، بچه‌ها اصلاً اجازه ندارند جلو بچه‌های دیگر، لباس‌هایشان یا لباس‌های بچه‌های دیگر را در بیاورند، این کار قدغن است».

ممکن است مهمترین دلیل چنین رفتاری از سوی کودک، کنجکاوی وی برای آشنایی با اعضای بدن خود باشد که در قالب دستکاری و در سنین بالاتر در قالب دکتر بازی و … خود را نشان می دهد.

 

بنابراین در چنین زمانی هول نشوید، او را سرزنش نکنید، ‌از تنبیه کودک پرهیز کنید. تنها کاری که شما باید در چنین موقعیتی انجام دهید این است که به گونه‌ای برنامه ریزی کنید که او دیگر در چنین موقعیتی قرار نگیرد.

بهتر است به طور نامحسوس مراقب خلوت‌های چنین کودکانی بود. شایسته است مکان خلوت آن‌ها (مثلاً اتاق مستقل‌شان) به گونه‌ای باشد که از چشم والدین دور نمانند و والدین گاه‌گاهی به عناوین مختلف که رنگ مداخله به خود نگیرد،سرکشی هایی داشته باشند تا فرزندان از خلوت خود احساس امنیت برای انجام این عمل نکنند.

 

موقعیت‌هایی که کودک در آن دست به چنین رفتاری می زند را شناسایی کنید و کودک را برای مدتی از آن مکان‌ها دور کنید.اگر کودک شما با کودک دیگری مشغول به انجام این عمل است، روابط دو طرف ماجرا را با دقت زیر نظر بگیرید و به گونه‌ای عمل کنید که روابط بین آن دو بسیار محدود شود.

 

گرچه این کار در ابتدا ممکن است برای شما مشکل باشد اما فراموش نکنید کودکان در سن فرزند شما از خود مهارگری کمی برخوردار هستند و زمانی که با محرک‌های جنسی روبرو می شوند کمتر می تواند از بروز رفتارهای جنسی خودداری کنند.

 

بنابراین بهترین راه، کنترل ارتباط کودکتان با کودکانی است که با یکدیگر به این موضوع می‌پردازند. فراموش نکنید، با توجه به تجربه ای که دو کودک بزرگتر به دست آورده اند ممکن است دوباره این رفتار را انجام دهند، پس باید با دقت مراقب دوستان او باشید.

برای مدتی به کودکتان شلواری بپوشانید که در آوردن آن برای او امکان پذیر نباشد (به عنوان مثال شلواری که دارای کمربند و یا دکمه محکم است برای این کار مناسب است).

به فرزند خود آموزش دهید که بدن او خصوصی است و دیگران حق دست ورزی با برخی از اعضا او را ندارند (بهتر است برای بیان این نکته از شیوه‌های غیر مستقیم استفاده کنید).

روابط اجتماعی کودک خود را افزایش دهید و سعی کنید او ارتباط بیشتری با دیگر همسالانش داشته باشد.برخی از مسئولیت‌های خانه را بر عهده او قرار دهید؛ البته این مسئولیت‌ها باید با توجه به توان کودک باشد.

سعی کنید با همسر خود زمانی را برای بازی با فرزندتان معین کنید (حداقل روزی ۴۵دقیقه). این برنامه باید هر روز و به صورت مداوم انجام شود تا نتیجه دلخواه را به همراه داشته باشد.

 

به یاد داشته باید بازی موجب صرف انرژی روانی فرزندتان می شود و در تعادل روانی او نقش مهمی را دارد (در این میان بازی کردن پدر با کودک، نقش اساسی دارد).