is_tag

• 7 بازدید
• 29 آوریل 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

پر خاصیت ترین گل های دارویی: خوراکی به طور معمول به عنوان یک تزئین و چاشنی رنگارنگ برای بشقاب غذاها به کار گرفته می‌شوند. ولی مزایای این گل‌ها تنها به ظاهرشان خلاصه نمی‌شود و آن‌ها سالیان سال است که در طب سنتی به دلیل ارزش غذایی بالایشان استفاده می‌شوند. در حقیقت، گل‌های خوراکی مانند اسطوخودوس، قاصدک و ختمی هزاران سال است که مورد استفاده قرار می‌گیرند و دارویی طبیعی برای بسیاری از مشکلات و بیماری‌ها به شمار می‌روند. با پر خاصیت ترین گل های دارویی همراه شوید.

پر خاصیت ترین گل های دارویی

گل‌های خوراکی معمولا سرشار از آنتی‌اکسیدان‌هایی هستند که سلامت ما را بهبود می‌بخشند و جلوی پیر شدن را هم می‌گیرند. در این مطلب بخش سلامت مجله خبری چشمک در مجموعه خواص گیاهان دارویی به بررسی ۱۲ گل خوراکی که جزو پر خاصیت ترین گل های دارویی هستند، خواهیم پرداخت. تا پایان مقاله با ما همراه باشید.

شاید تعجب کنید از اینکه گل‌های خوراکی هم وجود دارند و شما می‌توانید از آن‌ها برای داشتن یک زندگی سالم‌تر کمک بگیرید. احتمالا تا به امروز نمی‌دانستید بسیاری از گل‌هایی که در باغچه‌ی خانه‌تان یا پارک‌ها پیدا می‌شوند، می‌توانند فواید گوناگونی برای سلامتی شما به دنبال داشته باشند. در ادامه بهترین گل‌های خوراکی و ویژگی‌های سودمند آن‌ها را آورده‌ایم:

اسطوخودوس

گل‌های اسطوخودوس دارای مزه و بوی دل‌پذیر مرکبات هستند و می‌توان آن‌ها را در پخت‌وپز، چای، بستنی و خوراکی‌های دیگر به کار گرفت. فواید روغن اسطوخودوس کاملا شناخته‌شده هستند و از این روغن برای کاهش اضطراب و بهبود کیفیت خواب استفاده می‌شود. اگرچه فواید مصرف گل‌های اسطوخودوس نسبتا کم هستند، ولی پژوهش‌ها بر این باورند که نوشیدن چای اسطوخودوس می‌تواند به کاهش افسردگی و اضطراب کمک کند. از گل‌های اسطوخودوس همچنین برای کمک به مشکلات گوارشی مانند نفخ و حالت تهوع هم استفاده می‌شود.

کالاندولا

کالاندولا یکی از گل‌های خوراکی است که سده‌ها است از آن به عنوان یک زینت‌بخش به محیط و همچنین برای آشپزی استفاده می‌کنند. این گل، گیاهی ضدویروس است که با دارا بودن زردینه‌های نیرومند خود می‌تواند التهاب را کاهش دهد. این زردینه‌ها در واقع دلیل بنیادین زردرنگ بودن کالاندولا هستند و پرتوهای فرابنفش را هم پالایش می‌کنند.

پژوهش‌ها نشان می‌دهند آنتی‌اکسیدان‌های موجود در کالاندولا از بدن در برابر آسیب رادیکال‌های آزاد و ترکیباتی مانند «سیتوکین‌ها»، که منجر به التهاب می‌شوند، محافظت می‌کنند. این گونه از گل‌های خوارکی همچنین حاوی اسید لینولئیک هم هست که همچون ماده‌ای ضدالتهابی و نیرومند کارکرد دارد. رادیکال‌های آزاد هم اتم یا مولکول‌هایی هستند که در صورت تجمع در بدن می‌توانند منجر به بیماری‌های خطرناکی مانند سرطان شوند.

رازیانه

همه‌ی بخش‌های گیاه رازیانه از جمله برگ‌ها و گل‌های آن قابل خوردن هستند. این گیاه یک سبزی زمستانی و مانند کرفس بوده که دارای مزه‌ای همسان با شیرین‌بیان است. درست مانند بسیاری از گل‌های خوراکی، رازیانه هم سرشار از آنتی‌اکسیدان است که به کاهش آسیب‌های رادیکال‌های آزاد و پیری زودرس کمک می‌کند.

یک مطالعه که در مجله‌ی «Journal of the Science of Food and Agriculture» چاپ شد، نشان داد میزان فنولیک موجود در گیاه رازیانه از برگ تا گلچه بیشتر می‌شود و در بخش گل دارای بیشترین مقدار است. به احتمال زیاد، شناخته‌شده‌ترین فایده‌ی رازیانه این است که می‌تواند به کارکرد بهتر دستگاه گوارش کمک کند. جویدن دانه‌های این گیاه می‌تواند به تحریک مایعات گوارشی منجر شود. افزون بر این، ساقه‌ی آن هم سرشار از فیبر است.

قاصدک

قاصدک‌ها را معمولا به عنوان علف‌های هرز می‌شناسند، ولی آن‌ها دارای ارزش غذایی بالا و چشمگیری هستند. این گیاه در خانواده‌ی گل‌های کاسنیان قرار می‌گیرد و دارای گلچه‌های زرد مایل به نارنجی است.

گل‌های بالغ قاصدک به توپ‌های سفیدرنگی دگرگون می‌شوند که حاوی دانه‌ها و پرزهای ریز هستند. گل و برگ و ساقه‌های قاصدک همگی قابل خوردن بوده و حاوی مقادیر بالایی از ویتامین A هستند که ثابت شده می‌تواند سلامت چشم را بهبود ببخشد و تقویت سیستم ایمنی و سلامت پوست را در پی داشته باشد. بخش‌های سبزرنگ و گل‌های قاصدک بیشتر اوقات برای تهیه چای، سس، چاشنی‌ها، سالادها، پاستا و… به کار گرفته می‌شوند.

بابونه

مدت‌ها است که از بابونه به عنوان یک داروی گیاهی و برای افزایش طول عمر استفاده می‌شود. گل‌های بابونه را معمولا برای تهیه‌ی چای مصرف می‌کنند که گفته شده می‌توانند کاهش التهاب، افزایش آرامش و خواب بهتر، تسکین درد قاعدگی و رهایی از احتقان را به دنبال داشته باشند. گل‌های بابونه سرشار از آنتی‌اکسیدان‌های محافظ بوده که به صورت پودرهای خشک و عصاره‌های تأثیرگذار در دسترس هستند. احتمالا ساده‌ترین راه برای بهره‌مندی از فواید گل بابونه، تهیه چای و نوشیدن آن و لذت بردن از اثرات آرام‌بخش آن خواهد بود.

گل داوودی

گل داوودی یک گیاه پایا (دارای طول عمر بیش از ۲ سال) است که در پزشکی عامیانه برای درمان سردرد، بی‌خوابی و اختلال‌های استخوانی استفاده می‌شود. این گونه از گل‌های خوراکی دارای مقادیر بالایی از آنتونسیانین‌ها هستند که گونه‌ای آنتی‌اکسیدان به شمار می‌روند و مکانیسم‌های ضدالتهابی را تقویت می‌کنند.

در طب چینی، گل داوودی به دلیل ویژگی‌های آرام‌بخش خود شناخته می‌شود و به تسکین درد و آرامش کمک می‌کند. این گل همچنین برای تقویت سم‌زدایی و بالا بردن سطح انرژی هم استفاده شده و معمولا به عنوان چای مصرف می‌شود.

لادن

لادن، گیاهی است که برای سده‌ها در روش‌های درمانی طب سنتی در مناطقی مانند آفریقای جنوبی استفاده می‌شود. گل این گیاه دارای رنگ‌های گوناگون و بی‌شماری است که از میان آن‌ها می‌توان به قرمز، نارنجی و زرد اشاره کرد.

همه‌ی بخش‌های لادن‌ها قابل خوردن هستند و از وجود مقادیر بالای ویتامین C، ویتامین A و آنتی‌اکسیدان‌هایی ماند لوتئین برخوردارند. این گل‌های خوراکی برای مقابله با رادیکال‌های آزاد و تقویت سلامت چشم و پوست به کار گرفته می‌شوند. عصاره‌ی گل لادن به دلیل اثرات ضدباکتریایی دارای ارزش بالایی هستند و همچنین از خواص آنتی‌بیوتیکی طبیعی هم بهره‌مندند. افزون بر این‌ها، گل‌های لادن را می‌توان برای تهیه سس پستو یا چاشنی دادن به سالادها استفاده کرد تا مزه‌ای ملایم و فلفلی به غذاهای شما ببخشند.

مریم‌گلی

مریم گلی یک بوته‌ی پایا است که گل‌های خوراکی با رنگ آبی مایل به ارغوانی یا سفیدرنگ پرورش می‌دهد. از این گل‌ها به طور معمول برای تهیه چای یا چاشنی استفاده می‌شود.

در پزشکی عامیانه، از مریم‌گلی برای درمان نقرس، التهاب، اسهال و زخم‌های درونی مانند زخم معده کمک گرفته می‌شود. پژوهش‌ها نشان می‌دهند این گل ممکن است تسکین دل‌درد و حتی تقویت سلامت شناختی را هم به دنبال داشته باشد. بهبود سلامت شناختی حاکی از افزایش هوش، تمرکز، وضوح ذهنی و فرایندهای فکری است.

ختمی

ختمی، گلی با رنگ قرمز تیره است که بیشتر برای تهیه‌ی چای استفاده می‌شود. چای سنتی گل ختمی با استفاده از بخش‌های خشک‌شده‌ی این گل، از جمله «کاسه‌ی گل» که لایه‌ی محافظتی گل ختمی است، درست می‌شود.

یک بررسی در سال ۲۰۱۸ درباره‌ی کاربردهای درمانی گل ختمی نشان می‌دهد که این گل برای کمک به داشتن فشار خون مناسب و سطح کلسترول متعادل استفاده می‌شود. افزون بر این، به دلیل داشتن آنتوسیانین‌ها و پلی‌ساکاریدها، به عنوان یک آنتی‌اکسیدان هم کار می‌کند. این دو ماده دارای فواید گوناگونی از جمله کاهش خطر ابتلا به مشکلات قلبی و چاقی مفرط هستند.

گل جعفری

گل جعفری یکی دیگر از گل‌های خوراکی است که رنگ نارنجی روشن دارد و برای تهیه‌ی چای‌های گیاهی، پماد و تنتور (نوعی عصاره‌ی گیاهی) استفاده می‌شود. این گل دارای خواص تسکین‌دهنده است و بیشتر برای تسکین آفتاب‌سوختگی، گزش حشرات، زگیل‌ها و خشکی پوست به کار گرفته می‌شود.

چای گل جعفری دارای ویژگی‌های ضدالتهابی است و آنتی‌اکسیدان فراوانی هم دارد. مطالعات نشان می‌دهند که عناصر موجود در آن همچنین دارای خواص ضدعفونی‌کننده هم هستند و گاهی اوقات این گل روی نقاط عفونی بدن قرار داده می‌شود تا نقش یک آنتی‌بیوتیک طبیعی را ایفا کند.

بنفشه

بنفشه‌ها به گل‌های وحشی معروف هستند و معمولا در نواحی معتدل جهان پیدا می‌شوند. این گل‌های آبی و بنفش خوش‌رنگ قابل خوردن هستند و همچنین مقادیر بالایی از ویتامین‌های C و A را در خود جای داده‌اند.

این گونه از گل‌های خوراکی بیشتر به صورت چای و شربت مصرف شده و در پخت‌وپز و همچنین به عنوان طعم‌دهنده در سوپ و سالاد استفاده می‌شود. با توجه به پژوهش‌ها، سیکلوتیدهای موجود در گل بنفشه دارای خواص ضدقارچی هستند و همچون یک سیستم دفاعی طبیعی در گیاهان به کار گرفته می‌شوند. بنابراین، با مصرف این گل می‌توان سیستم ایمنی را تقویت و از بیماری‌ها جلوگیری کرد. البته باید یادتان باشد همه‌ی این بنفشه‌ها هم مفید نیستند. برای نمونه، حواس‌تان باید حسابی به بنفشه‌های زردرنگ جمع باشد، زیرا می‌توانند منجر به مشکلات دستگاه گوارش شوند.

مرزنگوش

مرزنگوش یکی دیگر از گیاهان پایا است که سده‌ها است برای تهیه چای استفاده می‌شود. این گل، مزه و بویی همسان با پونه کوهی دارد ولی کمی ملایم‌تر و شیرین‌تر است.

گل‌ها و برگ‌های این گیاه قابل خوردن هستند و با تحریک غدد بزاقی می‌توانند به هضم غذا و سلامت دستگاه گوارش کمک کنند. نوشیدن چای مرزنگوش یک شیوه درمانی طبیعی رایج برای یبوست، اسهال، گرفتگی ماهیچه‌ها و نفخ به شمار می‌رود. پژوهش‌ها نشان می‌دهند ترکیبات آنتی‌اکسیدانی و شیمیایی موجود در این گونه از گل‌های خوراکی دارای خواص ضدالتهابی و حفاظت‌کننده از دستگاه گوارش هستند و می‌توانند سلامت شما را بهبود ببخشند.

چگونگی استفاده از گل‌های خوراکی

رایج‌ترین شیوه‌ی مصرف گل‌های خوراکی، درست کردن چای است. به طور کلی، می‌توانید گل‌ها را به مدت یک ساعت در آب داغ قرار دهید. همچنین می‌توانید از نور و گرمای داغ خورشید هم استفاده کنید و گل‌ها را به همراه آب به مدت یک روز در محیطی آفتابی بگذارید. افزودن لیمو و عسل به این چای‌های گیاهی هم راهی عالی برای شیرین کردن آن‌ها به طور طبیعی و سالم است.

گل‌های خوراکی را همچنین می‌توانید به عنوان تزئین و چاشنی به سس‌ها اضافه کرده یا در پخت‌وپز از آن‌ها استفاده کنید. برخی از این گل‌ها را می‌توانید از فروشگاه‌های مواد غذایی یا چند شنبه بازار‌ها بخرید. پیش از خرید حتما حواس‌تان به نوع گل‌ها باشد و از خوردنی بودن آن‌ها مطمئن شوید. جدا از این‌ها، باید به شیوه‌ی پرورش گل‌ها هم دقت کنید. به یاد داشته باشید آن‌ها را از جاهایی تهیه کنید که از سموم دفع آفات یا هر گونه ماده‌ی شیمیایی دیگری استفاده نکرده باشند.

برای تمیز کردن گل‌های خوراکی هم کافی است آن‌ها را در یک کاسه آب سرد بگذارید و سپس روی یک حوله‌ی کاغذی قرار دهید تا با هوا خشک شوند. اگر نمی‌خواهید این گل‌ها را بلافاصله مصرف کنید، آن‌ها را در یک حوله‌ی کاغذی مرطوب بگذارید و سپس درون یک ظرف قرار دهید و در آن را کیپ کنید تا هوا وارد آن نشود. گل‌‌های خوراکی را تا مدت یک هفته می‌توانید در یخچال نگه دارید.

خطرات و نکاتی که باید بدانید

اگر می‌خواهید از گل‌های وحشی استفاده کنید، پیش از خوردن آن‌ها حتما از خوردنی بودن‌شان مطمئن شوید. گل‌ها تنها در صورتی قابل خوردن هستند و ضرری ندارند که به صورت ارگانیک و بدون استفاده از سموم دفع آفات، علف‌کش‌ها یا هر گونه اسپری‌های شیمیایی دیگر پرورش یافته باشند.

اگر برای نخستین بار از گل‌های خوراکی استفاده می‌کنید، با مقادیر کم آغاز کنید تا دستگاه گوارش شما با آن‌ها سازگار شود و همچنین حواس‌تان به نشانه‌ها و واکنش بدن‌تان هم باشد. افزون بر این، یادتان باشد اگر به گرده‌ی گل حساسیت دارید، حتما گل‌ها را کامل بشویید و گرده‌ی آن‌ها را از میان ببرید. گلِ گیاهان و سبزیجاتی را که از گلخانه‌ها یا گل‌فروشی‌ها می‌خرید، هرگز نخورید، مگر اینکه از خوردنی بودن آن‌ها و اینکه با مواد شیمیایی پرورش نیافته‌اند، مطمئن شوید.

• 30 بازدید
• 9 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

• 247 بازدید
• 6 فوریه 2022
• مطالب جالب

دیگر لازم نیست برای عضله سازی ساعت ها ورزش کنید

 

همان طور که میدانید عضله سازی بدون ورزش شاید رویایی باشد که بسیاری دوست دارند به آن دست یابند. اما حالا یک دانشمند ایرانی در تلاش است تا آن را به واقعیت نزدیک کند. در ادامه با این مطلب در ایران ناز با ما همراه شوید.

 

محققان «دانشگاه واشنگتن» به روشی جدید در ژن درمانی دست یافته‌اند که توسط آن می‌توان بدون نیاز به ورزش اضافه، از چاقی جلوگیری و همچنین عضلات را تقویت کرد و همچنین کاهش وزن داشت.

 

 

فولیستاتین، پروتئینی که تقریبا در تمام بافت‌های حیوانات وجود دارد، برای اولین بار در اواخر دهه ۸۰ میلادی کشف و شرح داده شد.

 

ابتدا دانشمندان روی نقش این پروتئین به عنوان یک هورمون تولید مثل تمرکز کردند، اما بعدا مشخص شد که فولیستاتین روی تعدادی از فرایندهای سلولی شامل افزایش حجم عضلات تاثیرگذار است.

 

مطالعات گذشته که روی حیوانات انجام شد، نشان داد که ژن درمانی طراحی شده برای تقویت این پروتئین می‌تواند مانع از نابودی عضلات شود.

 

تحقیق جدیدی که توسط دانشگاه وانشگتن انجام شده، روی استفاده از این نوع درمان روی درمان آرتروز با افزایش حجم عضلات و همچنین کاهش التهاب متابولیک مرتبط با چاقی تمرکز کرده. محقق ارشد در این مطالعه، «فرشید گیلک» گفته:

 

«چاقی شایع‌ترین خطر برای آرتروز است. اضافه وزن می‌تواند مانع از ورزش کردن شود، بنابراین نمی‌توان به خوبی از فیزیوتراپی بهره برد.»

 

در این تحقیق یک ژن درمانی برای افزایش بیان فولیستاتین به موش‌ها جوانی منتقل شد. این حیوانات پس از دریافت این ژن درمانی، غذا با چربی بالا مصرف کردند و همچنین پیشرفت آرتروز در آن‌‌ها بررسی شد.

 

به گفته گیلک، در حالی که این حیوانات غذاهای با چربی بالا دریافت کردند و همچنین بیش از حد استاندارد ورزش نکردند، اما تنها با افزایش حجم عضلات مواجه شدند و وزن آن‌ها تغییری نکرد.

 

 

این ژن درمانی باعث کاهش تخریب غضروف، التهاب سینوویال و همچنین بازسازی استخوان مرتبط با آسیب مفاصل و آرتروز شد.

 

این اولین باری نیست که ژن درمانی فولیستاتین برای انسان‌ها پیشنهاد می‌شود، چرا که در گذشته شاهد تحقیقات در این زمینه برای سرطان و بیماری‌های مربوط به کلیه بودیم. علاوه بر این، فاز ۱ آزمایش انسانی ژن درمانی برای دیستروفی عضلانی بکر نیز با موفقیت انجام شده است.

 

در حالی که تحقیق جدید به نتایج قابل قبولی در دنیای حیوانات دست پیدا کرده، همچنان نمی‌توان آن را وارد فاز انسانی کرد. با این وجود در آینده از نتایج این تحقیق برای توسعه ژن درمانی که از چاقی افراد بدون انجام ورزش بیش از حد استاندارد جلوگیری می‌کند، می‌توان استفاده کرد.