میر نوروزى در مصر باستان
- 1,871 بازدید
- 6 مارس 2012
- جشن های ایران
میر نوروزى در مصر
در مصر نیز همه ساله به مناسبت روز اول سال خورشیدى قبطیان، عوام الناس گرد هم مىآمدند و یکى را به دلقکى برمىگزیدند … و بر خرى مىنشاندند، طرطورى از برگ خرما بر سرش مىنهادند و امیر نوروزى نام مىدادند … و به سوى کاخهاى بزرگان و سران ملک به راه مىافتادند. هنگامى که امیر نوروز به آستانه یکى از این کاخها مىرسید بر در مىنوشت، مالک این خانه باید سندى ممهور دائر بر تعهد پرداخت چنین مبلغ هنگفت تسلیم نماید و هرکس که این تقاضا را اجابت نمىنمود مورد اهانت و بدزبانى مردم عامى واقع مىشد …
بعضى از این مردم، در کوچهها به سر و روى یکدیگر شراب مىریختند، آب مىپاشیدند، تخممرغ به سوى هم پرتاب مىکردند … غوغائیان راه را به خلق مىبستند، مانع رفتن مردم به بازار مىشدند، دکانها را تعطیل مىکردند … عوام الناس هرکس را که در کوچه به چنگ مىآوردند به مسخره مىگرفتند … تا براى رهایى خود چیزى به عنوان غرامت بپردازد. بدین ترتیب بازرگانان بزرگترین زحمتها را از مردم سفله تحمل مىکردند و داد و ستد معطل مىماند.
در این روز عامه مردم آشکارا شراب مىنوشیدند و در خانه زنان بدکاره داد فسق مىدادند، هیچگونه مرزى را براى ادب و اخلاق مرعى نمىدانستند … و گاه خون یکدیگر را مىریختند … اما وقتى «الظاهر بر قوق» به سلطنت رسید امر به تعطیل این جشنها داد …
اخطار کردند که هرکس در جشنهاى عید شرکت کند به مجازات خفه شدن و شقه شدن محکوم خواهد گردید … «۲»»
آتشافروز
«در دهه آخر سال در نقاط مختلف ایران دستههایى در شهر راه مىافتند که یکى از افراد آنها آتشافروز است این شخص با آتش، بازیها مىکند، از جمله نفت در دهان مىکند و به مشعلى که در دست دارد مىدمد و شعلههاى آتش در هوا ایجاد مىکند یا اینکه مشعل را در دهان خود مىبرد و لبها را مىبندد و آن را خاموش مىکند. بقیه افراد دسته نیز دست و صورت و گردن خود را سیاه مىکنند و مقدارى خمیر به سر مىگیرند و روى آن کهنه و پنبه آغشته به نفت مىگذارند و آتش مىزنند و هریک مشعلى به دست مىگیرند و به نواى ساز و دایره و دنبک اشعارى به این مضمون مىخوانند: «آتشافروز حقیرم، سالى یک روز فقیرم»، یا «حاجى فیروزه سالى یک روزه» و از رهگذران پول مىگیرند … «۱»»
تاریخ اجتماعى ایران، ج۶، ص: ۵۵۵