is_tag

• 6 بازدید
• 6 می 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

عمارت نوفل لوشاتو میزبان نمایش‌های جدیدی است که برخی از روز گذشته و برخی از امروز اجرا‌های خود را آغاز کرده‌اند. از این رو به معرفی نمایش‌های تئاتری روی صحنه عمارت نوفل لوشاتو خواهیم پرداخت.

نمایش «مرگ با طعم نسکافه»

نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به نویسندگی و کارگردانی بابک صحرایی با حضور مسعود کیمیایی، مجید مظفری، جواد طوسی و استقبال بی‌نظیر مخاطبان اجرای خود را در عمارت نوفل‌شاتو آغاز کرد.

بابک صحرایی پس از پایان اجرای شب اول، در صحبت‌هایی گفت: امشب اسطوره تکرار نشدنی فرهنگ و هنر ما در اینجا حضور دارد. بزرگمردی که سینمای حقیقی را در ایران پایه‌گزاری کرد و بیشتر از ۵۰ سال است که روی بلندترین قله هنر ایران ایستاده است. تاریخ فرهنگ و هنر ایران تا همیشه مدیون ایشان خواهد بود. افتخار این را داریم که امشب نمایش خود را به استاد مسعود کیمیایی تقدیم کنیم.

او افزود: علاوه بر آقای کیمیایی، امروز میزبان جناب مجید مظفری هستیم. او بازیگری است که من از نوجوانی طرفدارش بودم. همچنین از حضور جناب جواد طوسی (منتقد سینما) و رحیم نوه‌سی (نقاش) نیز تشکر می‌کنم.

کارگردان نمایش «مرگ با طعم نسکافه» در ادامه صحبت‌هایش، از همه عواملی که در شکل‌گیری این نمایش او را یاری رسانده‌اند، تشکر کرد.

«مرگ با طعم نسکافه»، نمایشی ۶ پرده‌ای است که با استفاده از کلید واژه‌های مهم زندگی به روایتِ برش‌های دراماتیک در زمان حال، دهه سی و صد سال گذشته می‌پردازد. از نکات جالب توجه این اجرا، حضور پررنگ موسیقی است.

بهنام شرفی، نیکی مظفری، گل ناز عباسی، بهراد محمدی، روشنک رضایی مهر و بابک صحرایی بازیگرانی هستند که در این اثر به ایفای نقش می‌پردازند. همچنین محمدرضا عیوضی و مسعود امامی به عنوان خواننده – بازیگر در این اجرا حضور دارند.

از دیگر عوامل این اثر می‌توان به مجری طرح: نازنین صحرایی، طراح صحنه و لباس: منیره ملکی، طراح گریم: مهتاب حسنی، طراح حرکت: مهرگان بذرافشان، بازیگران فرم: مهرگان بذرافشان، روشنک رضایی‌مهر، حدیث محمودوف، ملینا مشایخ، آویسا شریفی، موسیقی متن: ستار اورکی، سرپرست موسیقی زنده: امیر مهراد، آهنگساز قطعات باکلام: حامی، علی موثقی، امیرعباس حسن زاده، تنظیم کننده قطعات باکلام: حامی، علی موثقی، امیر مهراد، نوازندگان: صادق نورانی، محمدرضا بختیاری، فرناز ساحری و روزبه سیاه منصوری، دستیار کارگردان: شهرزاد پورفرد، عکاس و طراح پوستر: کیارش کاویان و مدیر روابط عمومی و مشاور رسانه‌ای: حامد قریب اشاره کرد.

نمایش «دیوان تئاترال»

«دیوان تئاترال» نوشته محمود استادمحمد، به کارگردانی ایمان راد و ایمان حاج‌عظیمیان از ۱۷ اردیبهشت تا ۲۵ خرداد، هر روز ساعت ۱۷:۴۵ به مدت ۷۰ دقیقه در عمارت نوفل‌لوشاتو اجرا می‌شود.

منصوره بنی احمد، ایمان حاج عظیمیان، ایمان راد، علی رضوانی، شهرزاد سادات صدر هاشمی، کیمیا سامنی، هلنا سعادت، شکیلا علی مردانی، حمید فرجادی، پارمین قدیری، مریم قربانی، قاسم قنبری، آیناز کاوند، فاطمه زهرا مغانلو، سینا مجد، امیر مرسلی و ایلیا موهبتی بازیگرانی هستند که در این نمایش ایفای نقش کرده‌اند.

شایان ذکر است این نمایش اولین فعالیت حرفه‌ای گروه هنری مهشید به سرپرستی ایمان راد است.

دیگر عوامل این نمایش عبارتند از: مجری طرح: شهاب شریفی، نوازنده:  مانی مهربان، طراح گریم: سوگل بهرام‌پور، طراح صحنه: شهاب شریفی، طراح لباس: هنگامه ذوذهب، طراح پوستر و گرافیست: الهه معینی، دستیاران کارگردان: نگار خانی پور، مسعود محمدنیا، دستیاران صحنه: محراب عامریان، علی خاکپور، مریم اشرف زاده، دستیار لباس: تینا عبدالحسینی، مجریان گریم: نسترن مجد، هلنا سعادت، عکاس: دنا جم، حمید بازاری.

نمایش «خرده جنایت‌های زن و شوهری»

نمایش «خرده جنایت‌های زن و شوهری» نوشته اریک امانوئل اشمیت، با ترجمه محمود بهفروزی و به کارگردانی پریسا مقدم تا ۲۴ اردیبهشت ماه هر شب ساعت ۲۰ اجرا می‌شود.

بهنام فرزام،  امیدعلی رحمانی، پریسا مقدم بازیگرانی هستند که در این نمایش ایفای نقش کرده‌اند.

همچنین کنسرت نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به نویسندگی و کارگردانی بابک صحرایی از ۱۶ اردیبهشت ساعت ۱۹:۳۰ در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه نمایش رفته که پیش فروش روز‌های نخست آن با استقبال مخاطبان روبه رو شده است.

بهنام شرفی،  نیکی مظفری،  گل ناز عباسی،  بهراد محمدی،  روشنک رضایی مهر و بابک صحرایی بازیگرانی هستند که در این اثر به ایفای نقش پرداخته‌اند.

همچنین محمدرضا عیوضی و مسعود امامی به عنوان خواننده – بازیگر در این اجرا حضور دارند.

نمایش «شورش ذهن» 

نمایش «شورش ذهن» به نویسندگی و کارگردانی محمد یغمایی و تهیه‌کنندگی مهدی تیمورزاده از ۱۶ اردیبهشت در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه نمایش رفته است.

«شورش ذهن» یک فانتزی سیاه درباره افسری است که متوجه نقشه فرمانده‌اش برای حمله اتمی به ژاپن می‌شود.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: مایکل افسر ارشد نیرو‌های هوایی است و در جنگ جهانی دوم بعد از آنکه متوجه می‌شود مافوقش قصد عملیات با بمب اتم دارد سعی می‌کند با افشای سند از این فاجعه جلوگیری کند، اما … .

این نمایش تولید گروه «اغما» است و آراز دانش به عنوان مدیر پروژه و محمد شاهی‌پور به عنوان مدیر هنری این نمایش را همراهی می‌کنند. سایر عوامل این نمایش عبارتند از: دستیار اول کارگردان و بازیگردان: سوفیا جمالی، مشاور پروژه: لیلی سعیدی، مدیر روابط عمومی و تبلیغات: مریم رودبارانی، دستیار دوم کارگردان: مرتضی موسوی، مشاورهنری: حمیدرضا نورزاده، طراح حرکت: سارینا شاد، طراح صحنه و لباس: زهرا آمالی، طراح گریم: سما زارع، دستیار اول گریم: ملیکا دادرسی، طراح نور: فرشاد نصیری، اپراتور نور: نوید کهریزی، موسیقی: امیر تهرانی، مدیر صحنه: سارا ابراهیمی، مریم سعیدا، ساخت موشن: علی اشرفی، کارگردان بصری: سینا خدابخش، طراح گرافیک: سینا افشار، ساخت تیزر: علی بنایی.

• 6 بازدید
• 3 می 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

 ستار اورکی آهنگساز مطرح سینمای ایران به موزه سینما گفت: من در پانزدهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۸ در شهر اهواز متولد شدم و اصالتا بختیاری هستم. فعالیت در حوزه موسیقی را از تیرماه سال ۱۳۵۷ آغاز کردم و در خانواده ما هیچکس اهل موسیقی نبود اما در دوران کودکی، سازی به نام «ملودیکا» به دستم رسید و همین موضوع باعث شد به موسیقی بسیار علاقه‌مند شوم و آن را دنبال کنم.

وی بابیان اینکه فکر نمی‌کرده روزی آهنگساز شود و این حرفه به شغل اصلی اش تبدیل شود، افزود: در دوران هشت سال جنگ تحمیلی، پدرم اصرار داشت که در خوزستان بمانیم. او عقیده داشت جوانانی از سراسر کشور برای دفاع به این منطقه آمده بودند و درست نبود که ما خاک خود را رها کنیم. به همین دلیل ما از اولین روز تا آخرین روز جنگ در اهواز حضور داشتیم. زمانی که جنگ آغاز شد من ۱۱ ساله بودم و در پایان جنگ ۱۹ سال داشتم. در آن زمان نمی‌توانستم نسبت به جنگ بی‌تفاوت باشم و به همین دلیل گروهی را تشکیل داده بودیم که دائما در پشت خط نبرد حاضر شده و مجروحان جنگی را یاری می‌کردیم.

آهنگساز فیلم «خائن کشی» ادامه داد: در آن مقطع مادرم به دلیل سن کم من، مخالف حضورم در میدان جنگ بود، اما من نمی‌توانستم نسبت به خاک و مردم کشورم بی‌تفاوت باشم.

اورکی بیان داشت: در اهواز فیلم «فرار به سوی پیروزی» که اثر زیبایی بود و موسیقی شاهکاری داشت به اکران درآمد. هنوز هم لحظه به لحظه موسیقی آن را در ذهن دارم. من بیش از ۴۰ دفعه برای تماشای این اثر به سینما رفتم تا بتوانم موسیقی آن را گوش کنم. آن زمان امکانات بسیار محدود بود و برای تهیه برگه نت مجبور بودم مسافت اهواز تا تهران را طی کنم. 

وی با بیان اینکه همواره ترکیب تصویر و موسیقی برای او بسیار مهم بوده است، افزود: زمانی که فیلم‌های مسعود کیمیایی را می‌دیدم، صدای تلویزیون را می‌بستم و با توجه به حال و هوای آثار او، خودم برای آن موسیقی می‌ساختم. از همان ابتدا علاقه داشتم تا در زمینه موسیقی فیلم فعالیت کنم. بعدها که به تهران مهاجرت کردم، نوع نگاه و تفکر من نسبت به موسیقی تغییر کرد چراکه مجبور بودم خود را با تصاویری که به دستم می‌رسید تنظیم کنم و هر آنچه تصویر از من می‌خواست را ارائه دهم. زمانی که به تهران آمدم دوست داشتم مسعود کیمیایی اولین کارگردانی باشد که با او همکاری کنم. از نظر من او تنها کارگردانی است که همچنان برای موسیقی فیلم اهمیت بسیار زیادی قائل است و موسیقی بخشی از دکوپاژ فیلم‌های کیمیایی را تشکیل می‌دهد. او زمانی که فیلمنامه‌ای را می‌نویسد، در آن بر نقش موسیقی در سکانس‌بندی‌ها تاکید می‌کند. شناخت کیمیایی از موسیقی بسیار استادانه است و در گفت‌و‌گوهایی که انجام می‌دهیم، او را در قامت یک آهنگساز بزرگ می‌بینم. 

اورکی خاطر نشان کرد: یادم می‌آید من و زنده یاد بابک بیات همراه یکدیگر در شمال کشور بودیم که از دفتر آقای کیمیایی با او تماسی گرفته شد. بیات به من گفت که قرار است موسیقی فیلم «سربازهای جمعه» را به صورت مشترک همراه هم بسازیم. از این اتفاق بسیار خوشحال بودم اما متاسفانه به سرانجام نرسید. تا اینکه سال‌ها بعد جواد طوسی منتقد مطرح سینما با من تماس گرفت و گفت آقای کیمیایی می‌خواهند شما را ببینند. جواد طوسی مستندی به نام «قهرمان آخر» را درباره کیمیایی ساخته بود‌ که موسیقی آن فیلم را من کار کرده بودم و زمانی که کیمیایی آن قطعات را شنید، برای فیلم خود از من دعوت کرد. این همکاری خوشبختانه تا آخرین اثر ایشان در حال حاضر یعنی «خائن کشی» ادامه پیدا کرده است و در طول این مدت بسیار از او آموخته‌ام. من معتقدم برای یک آهنگساز حرفه‌ای، مسعود کیمیایی بهترین گزینه برای همکاری خواهد بود.

اورکی در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت: از نگاه من موسیقی تنها چیزی نیست که با ساز نواخته می‌شود و جنبه آوازی دارد. من معتقدم حتی سکوت‌ها در فیلم، موسیقی به شمار می‌رود. همچنین فعالیت‌های صدابردار در سر صحنه و پس از او صداگذار و همینطور دیالوگ‌های بازیگران، بخشی از موسیقی یک فیلم را تشکیل می‌دهد. اگر یک تصویر فاقد موسیقی باشد، قدرت اثرگذاری کمتری خواهد داشت. 

وی همچنین ادامه داد: انسان بدون موسیقی زنده نخواهند ماند، چراکه موسیقی در حکم غذای روح انسان است.

اورکی در پایان بیان داشت: برای دفاع از خاک و مردم کشورم حاضرم جان خود را فدا کنم. امیدوارم بتوانم برای جامعه فردی خدمت‌گزار باشم زیرا هر چه دارم از مردم است. 

• 21 بازدید
• 12 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب