تغییر چهره نیکی نصیریان: این بازیگر سینما و تلویزیون متولد ۲۰ مرداد ماه ۱۳۸۲ در تهران است. نیکی نصیریان فعالیت در عرصه بازیگری را از سن ۵ سالگی آغاز کرد. وی برای اولین بار به کارگردان سریال بزنگاه (رضا عطاران) معرفی شد و پس از تست برای نقش درسا دختر نادر (رضا عطاران) انتخاب شد و به خوبی از پس نقش برآمد. با ادامه مطلب تغییر چهره نیکی نصیریان در بخش فرهنگ و هنر مجله خبری چشمک در محموعه فیلم و سریال همراه باشید.
نیکی نصیریان، بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر، متولد ۲۰ مرداد ۱۳۸۲ در تهران است. او دومین فرزند خانواده است و یک برادر بزرگتر از خودش به نام نیما دارد. نیکی نصیریان فعالیت در عرصه بازیگری را از سن ۵ سالگی آغاز کرد. او در سال ۱۳۸۷ در سریال «بزنگاه» ساخته رضا عطاران، در نقش درسا، دختر رضا عطاران، بازی کرد. این سریال باعث شهرت نیکی نصیریان شد و او را به عنوان یک بازیگر کودک و نوجوان شناخته‌شده معرفی کرد.
به علت تشابه فامیل نیکی با علی نصیریان بسیاری از افراد تصور می‌کردند، او نوه این بازیگر پیشکسوت است و ورود به حرفه بازیگری را مدیون اوست. نیکی در مصاحبه هایش گفته است نسبت دوری با علی نصیریان دارد، اما این بازیگر هیچ نقشی در ورود او به حرفه بازیگری ندارد.
او تنها ۵ سال داشت که توسط دختر عموی مادرش به رضا عطاران کارگردان سریال بزنگاه معرفی شد. بعد از گرفتن تست برای ایفای نقش درسا انتخاب شد. اگر چه او در بزنگاه بسیار کم سن و سال بود، اما توان فوق العاده او در حفظ کردن دیالوگ‌ها و ایفای نقش مطابق با خواست کارگردان او را به یکی از دوست داشتنی‌ترین شخصیت‌های فیلم تبدیل کرد. رضا عطاران از همان کودکی نیکی معتقد بود که اگر او در حرفه بازیگری بماند، یکی از خوش آتیه‌ترین بازیگران کشور است.
نیکی نصیریان پس از «بزنگاه»، در فیلم‌های سینمایی «به دنیا آمدن» ساخته محسن عبدالوهاب، «پری دریایی» و «به دنبال خوشبختی» بازی کرد. او همچنین در سریال‌های «آوای باران» و «بانوی عمارت» نیز به ایفای نقش پرداخته است.
نیکی نصیریان در سال ۱۳۹۸، در سن ۱۶ سالگی، در فیلم «به دنیا آمدن» ساخته محسن عبدالوهاب، برنده جایزه بهترین بازیگر زن کودک و نوجوان از جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت شد. نیکی نصیریان در حال حاضر در حال تحصیل در رشته تجربی در دبیرستان است. او علاقه زیادی به بازیگری دارد و قصد دارد در آینده به عنوان یک بازیگر حرفهای فعالیت کند.
در اینجا برخی از مهم‌ترین آثار نیکی نصیریان آورده شده است:
سریال: بزنگاه (۱۳۸۷)، آوای باران (۱۳۹۲)، بانوی عمارت (۱۳۹۷)
فیلم سینمایی: به دنیا آمدن (۱۳۹۸)، پری دریایی (۱۳۹۷)، به دنبال خوشبختی (۱۳۹۵)
نیکی نصیریان، با وجود سن کم خود، توانسته است در عرصه بازیگری موفقیت‌های زیادی کسب کند. او با استعداد و پشتکار خود، توانسته است جایگاه خود را در میان بازیگران جوان سینما و تلویزیون ایران تثبیت کند.
بعد از دیده شدن استعداد نیکی در سریال بزنگاه، او در فیلم‌ها و سریال‌های زیادی از جمله فیلم باغ قرمز، به دنبال خوشبختی، فیلم پری دریایی ایفای نقش کرد. بعد از مدتی به دلیل مشغله تحصیلی و اهمیت او به این موضوع حضور او در حرفه بازیگری کمرنگ شد. اگرچه او هر چند سال یکبار در برخی از فیلم‌ها و سریال‌ها و در نقش‌های کوتاه دیده می‌شد.
نصیریان بعد از ۳ سال دوری از بازیگری و تلوزیون در سال ۱۳۹۷ با سریال تاریخی و عاشقانه بانوی عمارت به حرفه بازیگری و تلویزیون بازگشت.
نیکی توسط دستیار کارگردان به عزیز الله حمیدنژاد کارگردان بانوی عمارت معرفی شد و کارگردان سریال براساس شناختی قبلی که از استعداد نیکی داشت، او را برای نقش آهو انتخاب کردند. نیکی می‌گوید، در ابتدا این سریال آهو نام داشت و قرار بود نقش اصلی آهو را او بازی کند، اما بعد از انتخاب بازیگران اسم سریال تغییرکرد و نقش آهو در بانوی عمارت کمرنگ‌تر شد.
نیکی در فاصله بین بزنگاه تا بانوی عمارت در هیچ کلاس بازیگری شرکت نکرده است و بازیگری را به صورت خود آموخته یاد گرفته است. او در فاصله بین این دو سریال در ۳۵ پروژه سینمایی و تلویزیونی حضور داشته است، اما در هیچ یک از آن‌ها به اندازه بانوی عمارت دیده نشد.
همکاران و دوستان نیکی او را فردی خوش اخلاق و خوش خنده و خونسرد می‌دانند. او که از کودکی بازیگری را شروع کرده است، در مقابل دوربین اصلا استرس نمی‌گیرد. این خوش خنده بودن برای نیکی در دنیای بازیگری اسباب درد سر شده و یکی از مشکلات کارگردانان با او همین خوش اخلاق بودن و خونسرد بودن بیش از حد است. در دوران کودکی سخت‌ترین کار برای نصیریان در بازیگری گریه کردن بود، او همچنان گریه کردن در بازیگری را کار سختی می‌داند.
او در میان غذا‌ها عاشق ماکارونی و استانبولی است به همراه سیب زمینی سرخ کرده است و رنگ مورد علاقه او صورتی، قرمز و آبی است.
ادامه مطلب تغییر چهره نیکی نصیریان از سریال بزنگاه و بانوی عمارت تا حالا + عکس
این روز‌ها فیلم «نوروز» با بازی علی نصیریان روی پرده است؛ هرچند فیلم اکران موفقی در گیشه نداشته، اما نفس حضور نصیریان در آن مغتنم است. نصیریان بازیگری با پیشینه تئاتری است که در طول سال‌های فعالیتش در سینما در فیلم‌های ارزنده و مهمهی نقش‌آفرینی کرده است.
ابوالحسن تهامی در میان انبوه آنونس‌های فیلمفارسی که گفته در اندک فیلم‌هایی که علی نصیریان بازی کرده یک جمله تکراری را برای توصیف او به‌کار می‌برد: بازیگر ارزنده تئاتر. تأکید روی ارزندگی بازیگران تئاتر نسبت به بازیگران سینما به مناقشه ریشه‌داری برمی‌گردد که از مناسبات اداری برخاسته از اداره تئاتر از ادارات وزارت فرهنگ و هنر در خیابان پارس سرچشمه می‌گیرد، اداره‌ای که علی نصیریان مدیر و سال‌ها آدم اولش بود.
وقتی وزارت فرهنگ و هنر در سال۱۳۴۳ با وزارت اول و آخری مهرداد پهلبد تعداد قابل توجهی بازیگران تئاتر به‌عنوان کارمند اداره تئاتر استخدام و حقوق‌بگیر این مجموعه شدند. این بازیگران بدنه هنری نمایش‌های تله‌تئاتر‌هایی بودند که پای ثابت برنامه‌های تلویزیون ملی ایران محسوب و به‌صورت زنده از استودیو اجرا و پخش می‌شد. انشقاق بازیگران همچون خوانندگان بدون مسئله نبود. وقتی با تاسیس رادیو، خوانندگان رادیو را پیرنیا برای گل‌ها دستچین کرد باعث شد که خوانندگانی که محل عرضه آثارشان در اجرا‌های زنده باشد، مسیر دیگری را در حرفه خود پیش بگیرند و همین جدایی‌ها زمینه بروز تعریف‌های تازه در حرفه‌های هنری شد. بازیگران تئاتر برای انتخاب خود شأن و منزلتی قائل بودند و این شأن را دلیل حضورشان در ساختمان خیابان پارس می‌دانستند و غیبت در تماشاخانه پارس لاله‌زار منهدم شده.
وقتی در دهه ۱۳۴۰ ستارگان سینما شهرتی فراگیر را برابر کمتر دیده‌شدن بازیگران تئاتر در جامعه هنرپیشگی ایران راه انداختند، تمایز بازیگری علمی و مبتنی برآموزش در برابر بازیگری حسی و مبتنی بر غریزه در مجلات هنری بحث داغی شد. وقتی داریوش مهرجویی به ایران آمد تا فیلم بسازد برای ساختن فیلم‌هایی که شبیه «الماس۳۳» نشود راهی اداره تئاتر شد تا بازیگران ۲ تله‌تئاتر معروف را برای ساخت فیلم سینمایی دستچین‌کند. علی نصیریان و عزت‌الله انتظامی شاخص‌ترین بازیگران تئاتر بودند که در میانه دهه ۴۰ با ایفای نقش‌اول فیلم‌های «گاو» و «آقای هالو» سعی کردند تا مرز‌های نظری بازیگر را با ستاره به شکل عملی تبیین کنند. اقبال ستاره در تداوم ویژگی‌های شکل‌دهنده ستاره بودنش بوده است و شهرت بازیگر از توانایی‌های فراوانش برای ایفای نقش‌های مختلف.
در دهه ۱۳۵۰ نصیریان بر این اساس هم سرایدار شد و هم ستارخان. هم «مهرگیاه» را بازی کرد و هم «دایره مینا» را. اما کولاک با انقلاب اتفاق افتاد. وقتی صحنه از تئاتر شهر تا سینما شهرقشنگ برای هنرنمایی بازیگران اداره تئاتر فراخ شد. همه بازیگران میانسال فیلم گاو بازیگران نقش‌اول فیلم‌های دهه ۱۳۶۰ شدند. نصیریان به کمک سابقه تئاتری و مهارتش در تحلیل شخصیت و حضور جوانان جویای‌نام و کارگردانان خوشنام توانست مجموعه قابل توجهی از نمونه‌های بازیگری در سینمای ایران را ثبت کند. هنوز بازیش در نقش قاضی شارح در تلویزیون و میرزا نوروز در سینما در میان مردم نقل محافل است. هنوز دیالوگ شبانه ابوالفتح به رضا وایرال می‌شود و گفت‌وگوی مظفرالدین‌شاه با کمال‌الملک می‌چرخد. هنوز شکل انتقامش با کوبیدن مجسمه شاه بر فرق حسین پرورش را به یاد می‌آورند و هم انتظار بی‌سرانجامش برای ملاقات با شاه را در روز باشکوه.
اوج این همه شکوه وقتی رقم خورد که نصیریان و انتظامی به لطف وسترن عشایری مسعود جعفری جوزانی و فیلمنامه تراش‌خورده سعید مطلبی روبه‌روی هم قرار گرفتند. داوران پنجمین جشنواره فیلم فجر از میان انتظامی برای عباس‌آقای اجاره‌نشین‌ها و نصیریان برای آقا علی‌یار، جایزه را به داریوش ارجمند تازه‌نفس دادند تا خود را از سرگیجه انتخاب بین اتفاقات ایجادشده توسط بازیگران اداره تئاتر خلاص کنند.
دهه ۱۳۷۰ دهه مهاجرت و کم‌کاری نصیریان با پرکاری دهه ۱۳۸۰ جبران شد. نصیریان در ششمین دهه زندگیش پرکارترین بازیگر بین هم‌نسل‌های خود بود که اغلب کم‌کار و گزیده‌کار و بیکار شده بودند. در میان انواع فیلم‌سینمایی و تله‌فیلم و سریال که در این دهه بازی کرد با بازی در نقش‌اول سریال مناسبتی میوه ممنوعه شهرت فراموش‌شده‌اش را در میان مردم احیا کرد. احترامی که از به‌کار بردن کلمه ارزنده به کلمه استاد تغییر کرده بود.
در دهه ۱۳۹۰ علی نصیریان نخستین‌بار برای فیلم مسخره‌باز جایزه نقش مکمل گرفت. او روی صحنه روبه حاضران اختتامیه سی‌وهفتمین دوره جشنواره فجر از اینکه او را دوم توصیف کردند، گلایه کرد. حرفی که باعث شد همه، تاریخ جشنواره را دوباره مرور کنند. واکنش به این مرور جایزه سال بعد برای فیلم هنوز اکران‌نشده هفت‌بهار نارنج بود.
«نوروز» جدیدترین فیلم این کهنه‌کار سینما و تئاتر است که برنامه نوروزی امسال سینماهاست. مهم‌ترین نکته فیلم حضور خود نصیریان است که هنوز به اندازه همان سال‌های دهه ۱۳۴۰ به بازی و نمایش و سینما عشق دارد. عمرش درازباد.
منبع: همشهری آنلاین
مراسم نکوداشت استاد علی نصیریان همراه با رونمایی از کتاب زندگی این هنرمند در پردیس سینمایی ملت و با حضور هنرمندان مختلف برگزار شد.
پژمان بازغی مجری این مراسم بود و در ابتدای برنامه در سخنانی از جایگاه استاد نصیریان گفت و سپس کلیپی از نقش‌های ماندگار این بازیگر پیشکسوت پخش شد. سپس بازغی توضیحاتی را در رابطه با کتاب زندگی علی نصیریان ارائه کرد.
شهاب حسینی به‌عنوان نفر بعدی روی صحنه رفت و گفت: استاد نصیریان یک الگوی تمام عیار است و یک دردانه‌ای است که به حضورش می‌بالیم. نسل خوشبختی بودیم که در زمان بلوغ کاری‌مان با اساتیدی، چون استاد نصیریان همراه بودیم.
بهمن فرمان‌آرا نفر بعدی بود که روی سن رفت و‌گفت: آقای نصیریان در سینمای ایران سمبل فردی است که هم زندگی‌اش را ساخته و هم در حرفه‌اش درخشیده است. او نماد تئاتر و سینمای ایران است.
وی ادامه داد: علت اینکه از مرحوم مهرجویی گفتم این است که یک سری از بهترین فیلم‌های داریوش مهرجویی استاد نصیریان نقش آفرینی کرده‌اند.
فرمان آرا در پایان گفت: استاد نصیریان عزیز شما به من احتیاج ندارید، چون شخصیت خیلی بزرگی هستید و امیدوارم که من را هم به عنوان فردی که برای تشکر از شما آمدم بپذیرید.
سپس بهروز رضوی صداپیشه مطرح کشورمان روی سن رفت و با تفالی به دیوان حافظ شعری را قرائت کرد.
سپس پیام صوتی پرویز پرستویی که برای کمک به مردم سیل زده سیستان و بلوچستان در این استان حضور دارد پخش شد.
وی در این پیام گفت: یادم نمی‌رود روزی را که سیمرغ بلورین نقش اول خودم را از صمیم قلب به پنج تن سینمای ایران تقدیم کردم و از این گروه تنها شما ماندید و امیدوارم که خدا عمر با عزت به شما دهد. من بازیگری را مدیون شما هستم.
سپس علی دهکردی بازیگر و مدیرعامل خانه سینما پشت تریبون رفت و گفت: اینجا در مورد علی نصیریان بازیگر حرفهای زیادی زده شد، بازیگری که در تمام نکات درخشان هستند و اوج غیر قابل تصوری از بازیگری را خلق کردند. من می‌خواهم از استاد نصیریانی حرف بزنم که وقتی دست به قلم می‌برند هم درخشان و بی مثال هستند.
وی ادامه داد: اما وقتی به مفهوم یک پارچه شخصی مثل علی نصیریان نگاه می‌کنیم، شخصیتش در مقابل تمامی موارد عظمت دارد، استاد نصیریان امروز تخت جمشید ایران است و میراثی است برای هنر و فرهنگ ایران.
در بخش بعدی مراسم، استاد علی نصیریان، داریوش مؤدبیان و ناشر و نویسنده کتاب روی سن رفتند.
مودبیان گفت: این قدم اولی است که در این راه برداشته شده و باید تاریخ شفاهی در این رابطه ادامه داشته باشد.
وی ادامه داد: این کتاب در چند سطح به زندگی استاد نصیریان پرداخته شده است. موردی که باید در رابطه با استاد نصیریان به آن پرداخته شود وجه والای شخصیت انسانی ایشان است.
سپس علی موسایی ناشر گفت: مجموعه هنر معاصر تلاش داشت تا مجموعه‌ای را از بازیگران و‌هنرمندان جمع‌آوری کنیم و برای همین از بزرگ این جمع شروع کردیم.
وی ادامه داد: ما الگویی برای این شکل روایت نداشتیم و از روی یک الگوی آمریکای این کار را انجام دادیم.
سپس نگار حسینی نویسنده این کتاب گفت: در طول پژوهش کار بار‌ها با خودم گفتم که چقدر یک مرد می‌تواند عاشق شود و استاد نصیریان عاشق بودند.
وی ادامه داد: مجموعه بزرگان سینما در انتشارات آماده می‌شود که علی میرمیرانی سردبیری این کار را برعهده داشت.
سپس استاد علی نصیریان ضمن تشکر از حضار گفت: در رابطه با من صحبت شد و من آرزو نمی‌کنم که این حرف‌ها در رابطه با من زده شود و در این مجالس حضور داشته باشم.
وی ادامه داد: من از کودکی نمایش را دوست داشتم و هرآنچه انجام دادم آرزو‌های خودم بوده و انتظار ندارم از من تعریف شود.
نصیریان گفت: گفتند خیابانی را به نامت می‌کنیم و من مخالفت کردم، چون همه کار‌ها را از کودکی تا بعد برای خودم کردم و خودم دوست داشتم و منتظر تعریف و تمجید نبودم و هیچکار دیگری در عمرم نکردم غیر از زمان کوتاهی که معلمی کردم.
وی در رابطه دلیل علاقه‌اش به بازیگری گفت: من عاشق روابط انسانی بودم، تئاتر تنها هنر غیر قابل تکثیر است و خیلی خوشبخت بودم که آرزوی خود را متوجه شدم.
سپس کتاب نگاهی به زندگی و‌آثار استاد علی نصیریان رونمایی شد.
همچنین گفتنی است که سالن شماره ۹ پردیس ملت به اسم استاد علی نصیریان نام گرفت.
منبع: فارس
فیلم نوروز ساخته سهیل موفق یکی از آثار راه یافته به بخش مسابقه سینمای ایران جشنواره فیلم فجر در سال ۱۴۰۲ است. علی نصیریان از بازیگران پیشکسوت و قدیمی ایران نقش اصلی این فیلم را بازی می‌کند.
اطلاعات و حاشیه‌های جشنواره چهل و دوم فیلم فجر
در خلاصه داستان فیلم نوروز آمده است: «نوروز در راه است، اما اهریمن در کمین است تا نوروز و بهار را از بین ببرد. عمو نوروز در مسیر کلبه ننه سرما و جست‌وجوی حاجی فیروز دچار سانحه می‌شود و طوفانی بزرگ آغاز می‌شود…» عکس‌های این فیلم را در انتهای مطلب حتما ببینید تا فضای فانتزی اثر بیشتر دستتان بیاید. داستانی از رخدادهای امروز تا افسانه‌های بسیار گفته شده.
نکته: این نقد و نوشته‌ها، نظر کوتاه ولی دست‌اول منتقدان و نویسندگان سینمایی است در بار اول تماشای فیلم؛ شاید بعدها همه چیز تغییر کند!
همان ابتدا، فیلم نوروز تقدیم می‌شود به علی نصیریان، بازیگر فیلم. همین قضیه و احترامی که تک تک ما برای آخرین بازمانده نسل طلایی بازیگران ایران قائلیم، باعث می‌شود اظهارنظر درباره فیلم سخت شود.
فیلم همانی است که در خلاصه داستان خواندید، رقابت اهریمن با نماینده عمونوروز در راه رسیدن بهار.
فیلم خوشرنگ و لعاب است و با تشکر از گروه رستاک، موسیقی و ترانه خوبی هم دارد ولی با یک تدوین دوباره و بی‌رحمانه، ریتم کند و گاه خسته‌کننده آن، نجات پیدا می‌کند. هرچند همین فیلم هم برای بچه‌های علاقه‌مند خوب است و البته مناسب پخش در شب نوروز از تلویزیون یا سینما است.
این درست که ما نیاز داریم تا به این الگوهای اسطوره‌ای بپردازیم ولی خب شاید با خلاقیت بیشتر، نتیجه بهتری حاصل می‌شد و فیلم، پیچیده‌تر و جذاب‌تر از چیزی می‌شد که همه‌مان می‌توانیم حدس بزنیم.
به هر روی، میزان توقع‌تان را تنظیم کنید و بعد به تماشای فیلم بنشینید. چون این تجربه سهیل موفق اگرچه اما و اگر زیادی دارد ولی قابل تحسین است.
اسم پیشنهادی دیگر برای فیلم: عمو نوروز
سطح فیلم: برگزیده در جشنواره کودک و نوجوان نه فجر
۳ نکته از فیلم:
فیلم نوروز جدیدترین ساخته سهیل موفق در مقام کارگردان است که سابقه ساخت آثار کودک و نوجوان را در کارنامه دارد و حضور او و فیلمش در جشنواره فیلم فجر نشان‌دهنده تنوع موضوعات در این دوره از جشنواره است.
علی نصیریان، شبنم مقدمی، مهدی هاشمی، افشین هاشمی، مهتاب ثروتی، سیاوش چراغی‌پور، علی آرا، طاها شادی‌فر، سحر حسینی و علی بوراک سیلان بازیگران این فیلم هستند.
از عوامل اصلی هم می‌توان به مدیر فیلمبرداری: فرشاد محمدی، برنامه‌ریز و دستیار اول کارگردان: علی جناب، منشی صحنه: سعیده دلیریان، مدیر تولید: مهدی چراغی، طراح لباس: آزاده قوام، طراح صحنه: سیامک کاری‌نژاد، طراح گریم: محسن دارسنج، صدابردار: منصور شهبازی، طراحی و ترکیب صدا: حسین ابوالصدق، جلوه‌های ویژه میدانی: آرش آقابیک، جلوه‌های بصری: امیر ولیخانی، تدوین: کاوه ایمانی، موسیقی: بهمن دهقانیار و عکاس: سمیرا بخشی نام برد.
