is_tag

• 11 بازدید
• 5 آوریل 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

حجت‌الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه در هیئت محبین مولا امیرالمومنین (ع) درباره معرفت امام حسین (ع) به مومنان گفت: یا اباعبدالله تا حالا برایمان کم نگذاشتید و یکی از وجوه رفاقت این بوده که هر وقت بد بودیم و به سمتتان آمدیم، رویمان را زمین نگذاشتی و باز ما را تحویل گرفتی. انگار اصلاً ما بدی نداریم.

حجت‌الاسلام پناهیان ادامه داد: یا حسین (ع) باز با ما رفاقت کن. وقتی سپاه یزید اباعبدالله (ع) را محاصره کرد، رفاقت‌های امام حسین (ع) را ببین. متقین در رفاقت کم نمی‌گذارند. حضرت فرمود به این سپاهیان آب بدهید. امام یک مشک برداشت و خودش به یکی سربازان آب داد. اگرچه آن سرباز عجله می‌کرد، ولی امام گفت عجله نکن، من برایت مشک را نگه می‌دارم. مشک را آرام نگه داشت، تا سرباز سیراب شود. اما این نامردان (لشکر یزید) دو روز بعد شاهد شنیدن صدای العطش بچّه‌های حسین (ع) بودند. آنها با نامردی حضرت را زدند! جنگ جوانمردان و ناجوانمردان بود! اینکه لوتی‌ها جمع می‌شوند و برای امام حسین (ع) سینه می‌زنند، ببینید چه چیز‌هایی از امام دیدند.

این سخنران افزود: فلانی نماز نمی‌خواند، ولی می‌گوید آقا مرد بود و آنها با نامردی آقا را زدند. یا اباعبدالله (ع) از شما تقاضا داریم در این مدت که سر سفره شما هستیم، در حق‌تان نامردی نکنیم. این شب‌های آخر ماه رمضان دست ما را بگیر. ما به شما وفادار باشیم. در حق‌تان جوانمردی کنیم. لوتی‌منشانه با شما رفتار کنیم. به خدا قسم! اگر یکجا با این خانواده جوانمردانه رفتار کنی، یادشان نمی‌رود. 

وی روایتی را از زینب کبری (س) نقل کرد و گفت: یزید ملعون با مقاومت زینب کبری (س) منکوب (مغلوب) شد. او رئیس قافله را صدا زد و گفت دیگر این خانواده را کتک نزنید و تا مدینه آنها را با احترام ببرید. آنها خانواده اباعبدالله (ع) را با احترام آوردند. به نزدیک مدینه که رسیدند، زینب کبری (س) به ام کلثوم گفت خواهر! از رئیس کاروان تشکر کنیم، که تا مسیر بازگشت ما را تازیانه نزدند. آنها طلای مختصری که داشتند، مقابل رئیس کاروان گذاشتند. رئیس کاروان گفت مزد به من می‌دهید؟ مزد مرا یزید می‌دهد. اما در جواب گفتند که این طلا‌ها را زینب کبری (س) داده و تشکر کرده که تازیانه نزدید! خدا می‌داند حضرت زینب (س) با سینه‌زنان در صحرای محشر چکار خواهد کرد.

• 23 بازدید
• 27 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

در دعای روز شانزدهم ماه مبارک رمضان آمده است: «خدایا کاری کن که من با افراد خوب موافقت کنم. هر کسی انسان را یاد خدا نمی‌اندازد و حتی هر عالمی هم یاد خدا را زنده نمی‌کند. از امام صادق (ع) سوال کردند که آیا اینکه نگاه کردن به عالم عبادت است، صحت دارد؟ و امام در پاسخ فرمودند که کلیت ندارد. نگاه کردن به صورت عالمی عبادت است که تو را به یاد خدا بیاندازد».

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

«اَللّهُمَّ وَفِّقْنی فیهِ لِمُوافَقَهِ الاْبْرارِ وَجَنِّبْنی فیهِ مُرافَقَهَ الاْشْرارِ وَآوِنی فیهِ بِرَحْمَتِکَ اِلی دارِ الْقَرارِ بِاِلهِیَّتِکَ یا إلَهَ العالَمین».

«خدایا موفقم دار در این ماه به همراهی کردن با نیکان و دورم دار در آن از رفاقت با اشرار و جایم ده در آن به وسیله رحمت خود به خانه قرار و آرامش به معبودیت خود‌ای معبود جهانیان».

آیت‌الله مجتهدی تهرانی در شرح «اَللّهُمَّ وَفِّقْنی فیهِ لِمُوافَقَهِ الاْبْرارِ» می‌گوید: خدایا کاری کن که من با افراد خوب موافقت کنم. مثلاً اگر در جایی رأی‌گیری است. اگر شخصی خوب است با او موافقت کنم و اگر بد است، به او رأی ندهم و در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس به افراد خوب رأی بدهم. در رأی‌گیری نگاه کنیم ببینیم چه کسی آدم خوبی است و خدمت خدا می‌کند به او رأی دهم، نه به آنهایی که به ما قول پست و مقام داده‌اند.

وی در ادامه به فراز بعدی دعا اشاره می‌کند و می‌گوید: «وَجَنِّبْنی فیهِ مُرافَقَهَ الاْشْرارِ» خدایا کاری کن من با بد‌ها رفیق نشوم. جوان با الوات حتی اگر پسر عمویش باشد رفاقت نکند. حال، چون «رحم» است، سلام و احوالپرسی کند؛ اما رفاقت نکند. نمی‌شود قطع «رحم» کرد، اما از متدینین رفیق انتخاب کنید.

این عالم ربانی در ادامه با اشاره به یک حدیث اظهار می‌کند: حواریون به حضرت مسیح (ع) گفتند که ما به چه کسانی رفاقت کنیم و حضرت مسیح فرمود: با ۳ نفر، اول کسی که نگاه به او تو را به یاد خدا بیندازد. دوم کسی که حرف می‌زند علم شما را زیاد می‌کند. سوم کسی که با عملش رغبت شما به آخرت را زیاد کنید.

وی ادامه داد: هر کسی انسان را یاد خدا نمی‌اندازد و حتی هر عالمی هم یاد خدا را زنده نمی‌کند. از امام صادق (ع) سوال کردند که آیا اینکه نگاه کردن به عالم عبادت است، صحت دارد؟ و امام در پاسخ فرمودند که کلیت ندارد. نگاه کردن به صورت عالمی عبادت است که تو را به یاد خدا بیندازد.

آیت‌الله مجتهدی تهرانی تصریح می‌کند: حدیث داریم که پیش هر عالمی ننشینید مگر اینکه شما را از چند چیز به چند چیز دعوت کند؛ از شک به یقین، از ریاکاری به اخلاص، از رغبت به دنیا به زهد در دنیا.

وی تاکید می‌کند: با کسی نشست و برخاست کنید که دارای علم باشد و در مباحثه‌ها چیزی به شما بیاموزد و با کسی مجالست و مباحثت کنید که دارای علم باشد و در مباحثه‌ها چیزی به شما بیاموزد و مجالست و مباحثت با کسی که سواد ندارد بی‌فایده است. با کسی که علم می‌داند ولو اگر عمامه ندارد گفتگو و رفاقت کنید.

این استاد بزرگ اخلاق ادامه می‌دهد: رفاقت با کسی که اهل عبادت و مستجاب است را سفارش می‌کنم. کسی که اهل نماز شب، زیارت، دعا و انجام مستحبات است.

آیت‌الله مجتهدی تهرانی در ادامه در شرح «وَآوِنی فیهِ بِرَحْمَتِکَ اِلی دارِ الْقَرارِ بِاِلهِیَّتِکَ» بیان می‌کند: خدایا به رحمت خودت من را در بهشت جای بده به خدایی خودت، از خدا می‌خواهیم که به حق خدایی خودش، ما را در بهشت جای بده.

منبع: ایسنا