سحر قریشی در آغوش ربات: سحر قریشی بازیگر سینما و تلویزیون متولد سال ۱۳۶۶ است. او حرفه بازیگری را از سال ۱۳۸۸ با بازی در فیلم لج و لجبازی آغاز کرد، سپس در همان سال برای ایفای نقش در مجموعهٔ تلویزیونی دلنوازان به شهرت رسید. در ادامه این مطلب بخش فرهنگ و هنر در مجموعه فیلم و سریال مجله خبری چشمک با عکس های جدید سحر قریشی در آغوش ربات همراه باشید.
سحر قریشی عکس های جدیدی از خودش را در نیویورک آمریکا منتشر کرده است که در ادامه مشاهده می کنید.
سحر قریشی در تاریخ ۶ دی ۱۳۶۶، در یک خانوادهٔ چهار نفره در شهر تهران دنیا آمد. او فقط یک برادر کوچکتر به نام سپهر دارد. مادرش ندا افشار خانه دار است و در حال حاضر ساکن انگلیس است. پدرش کارخانه دار «شیشه میرال» است و در آمریکا زندگی میکند. لازم به ذکر است که پدر و مادر قریشی از یکدیگر جدا شده اند.
سحر از زمان خردسالی بشدت علاقه مند به دیدن کارتون و فیلم های کودکانه بود. او همیشه خیال پردازی میکرد و خیلی دوست داشت جای آنها بازی کند. همچنین در سنین ۱۷ سالگی و اوج نوجوانی و قبل از تمام کردن تحصیلات خود در مقطع دبیرستان اقدام به ازدواج با شخصی به نام مهران اخوان ذاکر میکند. در واقع این ازدواج بود که باعث شد او وارد حرفهٔ بازیگری شود.
در سال ۱۳۸۸، از طریق یکی از اقوام همسر خود، که اطلاع پیدا میکند که سحر به بازیگری مشتاق است، او را برای یک تست بازیگری میفرستند و او موفق میشود در ۲۰ سالگی، در تست فیلم «لج و لج بازی» اثر سید مهدی برقعی قبول شود. این فیلم سبب میشود او به دنیای سینما به عنوان بازیگر وارد شود و به آرزوی دوران کودکی اش دست پیدا کند.
در پشت صحنه فیلم لج و لجبازی، از طرف همکارش سیاوش خیرابی، به آقای حسین سهیلی زاده کارگردان سریال تلویزیونی «دلنوازان» تعرفه میشود. نهایتا سهیلی زاده سحر را برای ایفای نقش «یلدا» انتخاب میکند. سریال «دلنوازان» بسیار مورد استقبال مردم قرار میگیرد و سحر قریشی، سیاوش خیرابی و شاهرخ استخری از جوانان فیلمی که تازه معرفی شده بودند، بسیار به شهرت میرسند. سحر قریشی و شاهرخ استخری هر دو نقش های محوری و اصلی را بر عهده داشتند.
شاعران کشور سروده‌هایی را هر ساله در وصف روز جهانی قدس می‌سرایند که امسال با توجه به شرایط ویژه، نغمه مستشار نظامی و عبدالرحیم سعیدی‌راد سروده‌هایی را به همین مناسبت سروده‌اند که در ادامه می‌خوانید:
نغمه مستشار نظامی
در دلم مویه می‌کنند زنان، در سرم حوض خون به پا شده است
دستی از زیر خاک بیرون ماند، سر گنجشک‌ها جدا شده است
این چه کابوس تلخ و تاریکی‌ست، این چه رسمی‌ست این چه قانونی‌ست
در تمام خرابه‌ها امشب، رود رود عزا به پا شده است
دخترم از صدای بمب مترس، پسرم آفتاب فردا باش
مادران و زنان به پا خیزید، شاعران نوبت شما شده است
غزه را، چون هلال می‌خواهند، ماه در پشت ابر؟ ممکن نیست!
غزه ماه است، ماه، ماه تمام از پس ابر‌ها رها شده است
وعده عشق مسجدالاقصی‌ست، در نمازی به وقت صبح ظهور
شام ظلمت به جا نمی‌ماند، نکبت ظلم برملا شده است
*********************************
پدر از راه آمد و مادر
مثل هر روز سفره را می‌چید
عطر سمبوسه خانه را پر کرد
خواهرم دور سفره می‌چرخید
شاد و خندان کنار هم بودیم
ناگهان سقف خانه سوت کشید
جیغ زد مادرم: فرار کنید
خواهر کوچکم ولی نشنید
سنگ و سیمان و آتش و باروت
غزه ماند و کبوتران شهید
عطر سمبوسه… نه نمی‌خواهم!
خواهر کوچکم گرسنه پرید
*********************
چشم‌هایت به دنبال نوراند، بال‌های تو در خون کبوتر!
در دهان تو آتش گرفته، شاخه سبز زیتون کبوتر
چشم‌هایت به دنبال نوراند، در هجوم غبار و سیاهی
از حصار قفس، تور، آتش، کی می‌آیی تو بیرون کبوتر؟
خانه: آوار، آوار، آوار، نخلها: سوخته، زخم خورده
سایه تیره رنگ کلاغان بر زمین زد شبیخون کبوتر
صبح باید بیاید نباید، بال‌های تو در خون بماند
باید آیینه و گل بپاشی روی این شهر گلگون کبوتر
غرقه در خون دل‌هایشانند، کودکان، مادران، پیرمردان
پشت دیوار بیت المقدس، تا سر کوه صهیون کبوتر
بال بر زخم‌هایم کشیدی، در نگاه غریبم چه دیدی؟
تا صدا می‌زدم می‌رسیدی، از نگاه تو، ممنون کبوتر!
غزه در خون خبر منتشر شد! گر چه در گوش‌ها پنبه باشد
در گلوی تو یک بغض تلخ است، شاخه سبز زیتون کبوتر!
*****
عبدالرحیم سعیدی‌راد
آغوش وا کن مسجد الاقصی
بر ماذنه گلبانگ بیداری‌ست
هنگامه شوری دگر آمد
رودی حماسی در دلت جاری‌ست
آغوش وا کن مسجد الاقصی
بر روی مردانی که، چون خورشید
گل می‌کنند از گوشه غزه
با پرچم خوشرنگی از توحید
با سنگ و مشت و عزم پولادین
همواره جاری بوده پیوندت
پر می‌کشد فوج کبوتر‌ها
از خون مردان برومندت
در فصل آتش سنگ می‌بارد
از باغ‌های روشن زیتون
در بارش طوفان الاقصی
بر خاک می‌افتد بت صهیون‌ای قدس‌ای سر چشمه امید‌ای قدس‌ای محکم‌تر از پولاد
خورشید در اوج فلک یک روز
آزادی‌ات را می‌کشد فریاد
چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، در چهارمین روز از جشنواره فیلم فجر، سومین نشست خبری با موضوع فیلم سینمایی «آغوش باز» به کارگردانی بهروز شعیبی امشب ۱۵ بهمن ماه برگزار شد.
در این نشست بهروز شعیبی کارگردان، علی سرتیپی تهیه کننده، مسعود سخاوت‌دوست آهنگساز، علی برازنده مدیر فیلمبرداری، محمدرضا میرزامحمدی طراح صحنه، خشایار موحدیان تدوینگر، محمدمهدی عسگری مجری طرح، سجاد نجفی و مهرداد کوروش نیا نویسندگان اثر و شبنم گودرزی بازیگر حضور داشتند.
علی سرتیپی تهیه‌کننده این فیلم در ابتدا گفت: امیدوارم از فیلم خوشتان آمده باشد و خوشحالم که امسال هم در جشنواره حضور داشتیم. پیشنهاد ساخت این فیلم از سوی بهروز شعیبی و محمدمهدی عسگری بود. من هم باتوجه به شناخت آقای شعیبی فیلمنامه را خواندم و این اثر ساخته شد. شایعه بود که بهروز شعیبی وسواس دار و مراحل تولید طول می‌کشد، اما در این پروژه همه‌چیز سر زمان مناسب انجام شد.
بهروز شعیبی در ادامه این نشست با اشاره به اینکه همکاری با علی سرتیپی برایش افتخار بوده است، تصریح کرد: «آغوش باز» یک روی جدید از سینما برای من بود؛ هم در نوع فیلمسازی و هم در شکل اجرایی. من مدت‌ها طرحی در ذهن داشتم تا اینکه سجاد نجفی یکی از نویسندگان فیلم و محمدمهدی عسگری خواستند که با هم همکاری داشته باشیم. من فیلمنامه‌های آماده داشتم، اما وقتی این طرح را برایشان تعریف کردم، بسیار از آن استقبال کردند.
وی ادامه داد: صادقانه بگویم «آغوش باز» کار سخت و پُربازیگری بود و اگر همدلی و همکاری این گروه نبود، این فیلم حتما امتیازاتی را از دست می‌داد.
این کارگردان یادآور شد: دغدغه‌ها خیلی محاسبه شده نیست و من طوری کار می‌کنم که زندگی و فکر می‌کنم. این بخش باعث شده است که خیلی دچار محاسبه نمی‌شوم. فکر می‌کنم دغدغه همه ما چیزهایی است که ما در روابط انسانی با آن مواجه هستیم.
شعیبی افزود: ما احتیاج داریم که به یکدیگر یادآوری کنیم که در مشکلات و هنجارها و ناهنجاری‌های اجتماعی دچار غفلت نشویم. به نظر من وظیفه سینما همین است که هنجارهای اجتماعی را به ما یادآوری کند. به عقیده من یادآوری یکی از کلیدواژه‌های اصلی فیلم بود.
محمدرضا میرزامحمدی طراح صحنه «آغوش باز» درباره طراحی‌های صحنه موجود در این فیلم بیان کرد: فیلمنامه شرایط جالبی در صحنه سازی و دکوری داشت که به یک تکاملی می‌رسید. این برای ما مهم بود که تا جای ممکن به قصه و فیلمنامه وفادار بمانیم. ما سعی کردیم که تمام لوکیشن‌های فیلم از فرم و رنگ بهره ببرد و اگر دقت کنید هر کاراکتر در فرم و رنگ خاصی قرار دارد که به آن شخصیت کمک میکند.
سرتیپی تهیه‌کننده فیلم در بخش دیگر این نشست توضیح داد: این فیلم صد در صد خصوصی و یک ریال هم یک ارگان دولتی به آن کمک نکرده و حمایتی هم نشده است. من و محمدمهدی عسگری بودجه فیلم را تامین کردیم. بهروز شعیبی هم تمایلی نداشت که از ارگان دولتی کمک گرفته شود. ما فکر می‌کردیم خود قصه و شرایط تولید این فیلم طوری است که به امید خدا بازگشت سرمایه خواهد داشت.
محمدمهدی عسگری مجری طرح «آغوش باز» عنوان کرد: ما روزی دور هم نشستیم و تصمیم گرفتیم که یک فیلم عاشقانه و خانواده محور بسازیم که امیدوارم نظر شما و مخاطبان را جلب کرده باشیم. قدم اول ما هم یک قصه خوب بود. کار سخت، اما شیرین بود و توانستیم با سرمایه شخصی کار را به پایان برسانیم.
مهرداد کوروش‌نیا یکی از نویسندگان این فیلم درباره ایده اثر عنوان کرد: نگارش این فیلمنامه مانند دو امدادی بود. بهروز شعیبی و سجاد نجفی یکی دیگر از نویسندگان در ابتدا طرحی را آماده کرده بودند و این خود مساله‌ای است که به فیلمنامه‌نویس کمک میکند. بعد از ۳ ماه بهروز شعیبی با من تماس گرفت و به دوستان اضافه شدم. ما ۳ ماه بعد را بیشتر به فرم و ساختمان فیلمنامه پرداختیم.
سجاد نجفی یکی دیگر از نویسندگان «آغوش باز» عنوان کرد: بهروز شعیبی یک کارگردان صاحب سبک است و به عنوان یک فیلمنامه‌نویس دوست داشتم ببینم که ایشان علاقه‌مندند، چه فیلمی بسازند. به همین دلیل به سمت مسیر داستان و قصه سوق پیدا کردیم. حس و حال خوب در همه جای این فیلم و فیلمنامه حضور داشت.
شبنم گودرزی بازیگر این فیلم درباره تکرار صفت پول‌پرستی زنان در سینما تصریح کرد: نمی‌توانیم بگوییم که ارزش زن‌ها پایین می‌آید. همان‌طور که خانم‌ها می‌توانند پول‌پرست باشند، آقایان هم می‌توانند. نمی‌توانیم به این صفات به صورت جنسیتی نگاه کنیم.
مسعود سخاوت دوست آهنگساز فیلم «آغوش باز» درباره آسیب‌های موسیقی پاپ و دلیل انتخاب این نوع موسیقی در فیلم گفت: موسیقی پاپ مستقیما با خلقیات مردم یک جامعه در ارتباط است و اگر جنس دیگری از ادبیات را در موسیقی پاپ امروز می‌بینید، آیینه‌ای از خلقیات مردم همان جامعه است.
وی افزود: باید بررسی کنیم که موسیقی پاپ ما هرچقدر از گذشته به حال حرکت کرده، چه تغییراتی داشته است. مردم در سطح جامعه با یک بررسی ساده می‌توانند متوجه وضعیت اسف‌بار موسیقی پاپ باشند. من به عنوان مخاطب عام فکر می‌کنم که موسیقی پاپ با عواطف عوام جامعه در ارتباط و دلیل انتخاب این موسیقی برای فیلم همین بوده است.
در بخش دیگری از این نشست، شعیبی مطرح کرد: معتقدم که بخش مهم کیفی جامعه ما در دست خانم‌ها است. از بدو تولد ما با یک زن همراه هستیم تا روز آخر. هرچقدر بخواهیم این رابطه انسانی را نادیده بگیریم یا سرکوب کنیم، عشق و علاقه در جامعه جایش را به خشم و اعتراض می‌دهد.
کارگردان «آغوش باز» ادامه داد: ما در درام می‌توانیم هر پرسوناژی را تعریف کنیم، اما در ناخودآگاه ما اینگونه است که برای بانوان احترام زیادی قائل هستیم. خانم‌ها در آثار من فقط حضور کمی نداشته و شخصیت‌های تاثیرگذاری داشته‌اند.
شعیبی تاکید کرد: من خودم هیچوقت مقید به یک گونه خاص سینمایی نبوده‌ام. به همین دلیل فکر می‌کنم بهترین اتفاق من در این سال ساخت «آغوش باز» با یک گروه درجه یک بود. همچنین یک تهیه‌کننده خوب و کاربلد در کنار ما بود تا این ژانر را به درستی ارایه کنیم. کارگردانی نمی‌تواند در کنار یک تهیه‌کننده خوب، فیلم بد بسازد و همچنین نمی‌توان کنار یک تهیه‌کننده بد، فیلم خوب ساخت.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا بخشی از این فیلم در واکنش به صحبت‌های وزیر ارشاد درباره معین بوده است، گفت: واقعا فکر می‌کنید در این ۲ هفته می‌توانستیم چیزی به فیلم اضافه کنیم؟
سرتیپی تهیه‌کننده «آغوش باز» نیز در پاسخ به این پرسش که آیا صحنه نوازندگی خانم‌ها در اکران مردمی حذف میشود؟ توضیح داد: این فیلم پروانه نمایش دریافت کرده است و امیدواریم که در اکران عمومی به فیلم دست نخورد.
شعیبی در بخش دیگری و در پاسخ به این نکته که از او انتظار بیشتری می‌رفت، عنوان کرد: این لطف شماست که می‌گویید انتطار بیشتری از من داشتید، اما در واقع «آغوش باز» فیلم خیلی خوبی است.
این کارگردان افزود: دوست داشتیم فیلم خوش آب و رنگی داشته باشیم. واقعیت امر این است، زمانی که فیلم شروع میشود، فیلمنامه تمام شده است و توجه به رنگ و فرم به محتوای فیلم لطمه نمی‌زند. نزدیک‌ترین ژانر به «آغوش باز» کمدی درام است که درباره روابط انسانی صحبت میکند و تیزی‌های ناهنجاری‌های اجتماعی را کمی نرم میکند. این خاصیت این ژانر است.
تهیه‌کننده «آغوش باز» عنوان کرد: این فیلم صد در صد مربوط به بخش خصوصی است. از شما می‌خواهم که صدای چنین فیلم‌هایی باشید. ما سعی کردیم یک فیلم مناسب خانواده بسازیم تا حال مردم خوب شود.
علی برازنده مدیر فیلمبرداری این فیلم نیز درباره لرزش دوربین گفت: لرزش دوربین در یک سکانس کوچک بوده، چیزی که در خود فیلمنامه است، آقای شعیبی دوست داشتند که در فیلم رنگ وجود داشته باشد به همین دلیل از این ویژگی بهره بردیم.
در پایان این نشست خشایار موحدیان تدوینگر خاطرنشان کرد: افتخاری بود که با آقای شعیبی و وسوس‌های زیاد ایشان کار کردم. تدوین این کار با دو حس و حال متفاوت آرام و هیجان‌انگیز برای من جالب بود.
ادامه مطلب یادآوری هنجارهای اجتماعی در «آغوش باز» / بهروز شعیبی مقید به گونه خاص سینمایی نیست
بهروز شعیبی در ششمین تجربه سینمایی خود به سراغ یک داستان عاشقانه رفته است و آغوش باز را با حضور تعداد زیادی از بازیگران مطرح تولید کرده است. در اینجا نگاهی به این فیلم می‌اندازیم.
اطلاعات کامل از چهل و دومین جشنواره فیلم فجر
داستان فیلم آغوش باز درباره خواننده‌ای است که در روز کنسرتش با قهر همسرش در می‌یابد زندگی علاوه بر کارها و مشغله‌های شخصی ابعاد دیگری هم دارد و می‌توان بدون آنکه خللی در حرفه پیدا شود به خانواده و همسر و پدر و مادر هم عشق ورزید.
در خلاصه داستان رسمی فیلم آمده است: سه قصه از سه زوج در فراز و نشیب روابط عاطفی که فرصت می‌یابند به تعریف جدیدی از عشق برسند؛ این خلاصه‌ای است از داستان فیلم آغوش باز.
نکته: این نقد و نوشته‌ها، نظر کوتاه ولی دست‌اول منتقدان و نویسندگان سینمایی است در بار اول تماشای فیلم؛ شاید بعدها همه چیز تغییر کند!
برای فیلمسازی که اولین ساخته سینمایی‌اش بهترین فیلم کارنامه کاری او است ساخت فیلم آغوش باز تنها یک عقب‌گرد نیست بلکه سقوط آزاد به انتهای بی‌انگیزگی و بی سلیقگی است. شعیبی حتی در آثار قبلی خودش هم تا این اندازه از داستان گفتن جدا نشده بود که در آغوش باز آنچنان سردرگم و بی‌هویت به سراغ فیلمنامه رفته است که نه تنها هیچ نشانه‌ای از کارگردان دهلیز درون خودش ندارد که گمان می‌رود فیلم را یک کارگردان درجه چندم گیشه پسند ساخته است. فیلم سرشار از تصاویر و سکانس‌های کارت پستالی است که به سختی می‌توان میان روابط و علت و معلول میان آنها منطق پیدا کرد. فیلم سی سالی دیر ساخته شده است و اگر این میزان از دغدغه در دهه ۷۰ روی پرده می‌رفت احتمالا نظر دیگری می‌توانستیم درباره فیلم داشته باشیم و اشکال دقیقا همین‌جاست که فیلمساز از روح جمعی جامعه امروز کاملا به دور است و این را می‌توان از لحظه لحظه فیلم فهمید.
۳ نکته از فیلم:
هر چقدر بهروز شعیبی با فیلم بدون قرار قبلی، امیدوارمان کرده بود که می‌توان به عنوان یک سینماگر نسل نوی سینمای اجتماعی ایران رویش حساب کرد، آثار اخیر وی از جمله آغوش باز ذهنیت نسبت به او را تغییر داد.
آغوش باز فیلم سانتی مانتال و کلیشه‌ای است که شعارهایش، پیام انسان‌دوستانه‌‌اش و عشق ناقصش نه تنها به بار ننشسته بلکه کمدی ناخواسته‌ای شده که فقط قصد دارد کشدار شود و نتیجه این اتفاق، ملال تماشاگر از تماشای آن است.
کلیشه بهترین واژه برای روایت و شخصیت پردازی فیلم است؛ زن آلزایمری، مرد مهربان و فداکار، مدیربرنامه‌های تیز و بز، سرمایه گذار زبان باز، مافیای موسیقی و … همه و همه حتی تیپ‌های خوبی هم نبودند تا فیلم در متن و اجرا به طور توامان شکست خورده و الان باشد.
۳ نکته از فیلم:
این تنوع‌طلبی بهروز شعیبی در انتخاب ژانر فیلم و نماندن در هیچ شیوه و سبکی، قابل تقدیر است اما کاش این تغییر و تحولِ موضوعی منجر به تجربه قابل قبولی شود. فیلم آغوش باز دقیقا از همین نقطه (بی‌تجربگی سازنده‌اش در ساخت فیلم خانوادگی و خوشحال) ضربه می‌خورد.
تازه‌ترین اثر شعیبی، سردرگم است، پر حرف است، بی‌ارتباط است، آشفته است، نامتوازن است و افسوس که برای همه این حرف‌ها نمی‌شود مثال آورد. مثال زدن کل فیلم را اسپویل میکند!
فیلم سکانس‌های خیلی خوب هم دارد، برعکس حرف‌های قشنگی هم دارد ولی دغدغه پسِ فیلم گم است. شخصیت اصلی آنقدر که باید قوت ندارد و نتیجه اینکه سیر تحولش ساختگی به نظر می‌رسد، ایده شخصیت غایب فیلم هم با آن همه اشاره و شگفتی، به سرانجام نمی‌رسد. فیلم اصرار دارد تا تمام شود؛ هم در ذهن ما و هم در سرنوشت تک‌تک قصه‌ها و این اتفاق مبارکی برای یک فیلم امروزی نیست. شاید خنده‌تان بگیرد ولی باور کنید که برای همین دلایل ساده، فیلم حال و هوا و حس دهه هفتادی دارد! انگار کمی دیر ساخته شده. مثل یک آهنگ قدیمی که دیدنش خالی از لطف نیست ولی چیزی به شما و زندگی‌تان اضافه نمی‌کند. ولی عصر جمعه خوبی برایتان می‌سازد.
اسم دیگر برای فیلم: در جست‌وجوی زهره
سطح فیلم: پذیرش در جشنواره (کاندیدای موسیقی و طراحی صحنه و لباس)
۳ نکته از فیلم:
حامد کمیلی، محسن کیایی، گلاره عباسی، شبنم گودرزی، جواد خواجوی، وحید نفر، علی عطایی، روژین فاطوری‌فر، ساینا توکلی، میثم نوروزی، سهیل هژبر، مسعود خانی و با حضور هنرمندانه: مهدی هاشمی، احترام برومند و حسن معجونی. بازیگران کودک: هاتف شعیبی و نفس نکی بازیگران این فیلم سینمایی هستند.
تهیه‌کنندگی این کار را علی سرتیپی به عهده دارد و فیلمنامه آن را مهرداد کوروش‌نیا و محمدسجاد نجفی به‌طور مشترک نوشته‌اند.
همچنین برخی از عوامل فیلم سینمایی آغوش باز عبارتند از؛ کارگردان: بهروز شعیبی، تهیه‌کننده: علی سرتیپی، مجری طرح و سرمایه‌گذار: محمدمهدی عسکری، نویسندگان فیلمنامه: مهرداد کوروش‌نیا و محمدسجاد نجفی (بر اساس طرحی از بهروز شعیبی)، مدیر فیلمبرداری: علیرضا برازنده، تدوین: خشایار موحدیان، مدیر تولید: مسعود زمانی، موسیقی: مسعود سخاوت‌دوست، طراح چهره‌پردازی: فاطمه کمالی و زهرا کمالی، طراح جلوه های بصری: محمد برادران، طراح صحنه: محمدرضا میرزامحمدی، طراح لباس: شیوا رشیدیان، طراحی و ترکیب صدا: حسین قورچیان، صدابردار: عباس رستگارپور، دستیار اول کارگردان: نگار جنیدی، مدیر تدارکات: مرتضی اسکندری، برنامه‌ریز: حامد مختاری، منشی صحنه: غزل رشیدی، عکاس: مسعود اشتری، روابط عمومی: محمد کفیلی، طراح لوگو: روح الله موحدی.
علی سرتیپی | تهیه‌کننده: پیشنهاد ساخت این فیلم از سوی بهروز شعیبی و محمدمهدی عسگری بود. من هم باتوجه به شناخت آقای شعیبی فیلمنامه را خواندم و این اثر ساخته شد. شایعه بود که بهروز شعیبی وسواس دار و مراحل تولید طول می‌کشد اما در این پروژه همه‌چیز سر زمان مناسب انجام شد. این فیلم صد در صد در بخش خصوصی تولید شده و یک ریال هم یک ارگان دولتی به آن کمک نکرده و حمایتی هم نشده است. من و محمدمهدی عسگری بودجه فیلم را تامین کردیم. بهروز شعیبی هم تمایلی نداشت که از ارگان دولتی کمک گرفته شود. ما فکر می‌کردیم خود قصه و شرایط تولید این فیلم طوری است که به امید خدا بازگشت سرمایه خواهد داشت.
بهروز شعیبی | کارگردان: آغوش باز یک روی جدید از سینما برای من بود؛ هم در نوع فیلمسازی و هم در شکل اجرایی. من مدت ها طرحی در ذهن داشتم تا اینکه سجاد نجفی یکی از نویسندگان فیلم و محمدمهدی عسگری خواستند که با هم همکاری داشته باشیم. من فیلمنامه‌های آماده داشتم اما وقتی این طرح را برایشان تعریف کردم، بسیار از آن استقبال کردند. صادقانه بگویم آغوش باز کار سخت و پُربازیگری بود و اگر همدلی و همکاری این گروه نبود، این فیلم حتما امتیازاتی را از دست می‌داد. دغدغه‌ها خیلی محاسبه شده نیست و من طوری کار می‌کنم که زندگی و فکر می‌کنم. این بخش باعث شده است که خیلی دچار محاسبه نمی‌شوم. فکر می‌کنم دغدغه همه ما چیزهایی است که ما در روابط انسانی با آن مواجه هستیم. ما احتیاج داریم که به یکدیگر یادآوری کنیم که در مشکلات و هنجارها و ناهنجاری‌های اجتماعی دچار غفلت نشویم. به نظر من وظیفه سینما همین است که هنجارهای اجتماعی را به ما یادآوری کند. به عقیده من یادآوری یکی از کلیدواژه‌های اصلی فیلم بود. معتقدم که بخش مهم کیفی جامعه ما در دست خانم‌ها است. از بدو تولد ما با یک زن همراه هستیم تا روز آخر. هرچقدر بخواهیم این رابطه انسانی را نادیده بگیریم یا سرکوب کنیم، عشق و علاقه در جامعه جایش را به خشم و اعتراض می‌دهد. ما در درام می‌توانیم هر پرسوناژی را تعریف کنیم اما در ناخودآگاه ما اینگونه است که برای بانوان احترام زیادی قائل هستیم. خانم‌ها در آثار من فقط حضور کمی نداشته و شخصیت‌های تاثیرگذاری داشته‌اند. من خودم هیچوقت مقید به یک گونه خاص سینمایی نبوده‌ام. به همین دلیل فکر می‌کنم بهترین اتفاق من در این سال ساخت «آغوش باز» با یک گروه درجه یک بود. همچنین یک تهیه‌کننده خوب و کاربلد در کنار ما بود تا این ژانر را به درستی ارایه کنیم. کارگردانی نمی‌تواند در کنار یک تهیه‌کننده خوب، فیلم بد بسازد و همچنین نمی‌توان کنار یک تهیه‌کننده بد، فیلم خوب ساخت. دوست داشتیم فیلم خوش آب و رنگی داشته باشیم. واقعیت امر این است، زمانی که فیلم شروع میشود، فیلمنامه تمام شده است و توجه به رنگ و فرم به محتوای فیلم لطمه نمی‌زند. نزدیک‌ترین ژانر به «آغوش باز» کمدی درام است که درباره روابط انسانی صحبت میکند و تیزی‌های ناهنجاری‌های اجتماعی را کمی نرم میکند. این خاصیت این ژانر است.
محمدرضا میرزامحمدی | طراح صحنه: فیلمنامه شرایط جالبی در صحنه سازی و دکوری داشت که به یک تکاملی می‌رسید. این برای ما مهم بود که تا جای ممکن به قصه و فیلمنامه وفادار بمانیم. ما سعی کردیم که تمام لوکیشن‌های فیلم از فرم و رنگ بهره ببرد و اگر دقت کنید هر کاراکتر در فرم و رنگ خاصی قرار دارد که به آن شخصیت کمک میکند.
محمدمهدی عسگری | مجری طرح: ما روزی دور هم نشستیم و تصمیم گرفتیم که یک فیلم عاشقانه و خانواده محور بسازیم که امیدوارم نظر شما و مخاطبان را جلب کرده باشیم. قدم اول ما هم یک قصه خوب بود. کار سخت اما شیرین بود و توانستیم با سرمایه شخصی کار را به پایان برسانیم.
مهرداد کوروش‌نیا | نویسنده: نگارش این فیلمنامه مانند دو امدادی بود. بهروز شعیبی و سجاد نجفی یکی دیگر از نویسندگان در ابتدا طرحی را آماده کرده بودند و این خود مساله‌ای است که به فیلمنامه‌نویس کمک میکند. بعد از ۳ ماه بهروز شعیبی با من تماس گرفت و به دوستان اضافه شدم. ما ۳ ماه بعد را بیشتر به فرم و ساختمان فیلمنامه پرداختیم.
سجاد نجفی | نویسنده: بهروز شعیبی یک کارگردان صاحب سبک است و به عنوان یک فیلمنامه‌نویس دوست داشتم ببینم که ایشان علاقه‌مندند، چه فیلمی بسازند. به همین دلیل به سمت مسیر داستان و قصه سوق پیدا کردیم. حس و حال خوب در همه جای این فیلم و فیلمنامه حضور داشت.
شبنم گودرزی | بازیگر: نمی‌توانیم بگوییم که ارزش زن‌ها پایین می‌آید. همان‌طور که خانم‌ها می‌توانند پول‌پرست باشند، آقایان هم می‌توانند. نمی‌توانیم به این صفات به صورت جنسیتی نگاه کنیم.
مسعود سخاوت دوست | آهنگساز: موسیقی پاپ مستقیما با خلقیات مردم یک جامعه در ارتباط است و اگر جنس دیگری از ادبیات را در موسیقی پاپ امروز می‌بینید، آیینه‌ای از خلقیات مردم همان جامعه است. باید بررسی کنیم که موسیقی پاپ ما هرچقدر از گذشته به حال حرکت کرده، چه تغییراتی داشته است. مردم در سطح جامعه با یک بررسی ساده می‌توانند متوجه وضعیت اسف‌بار موسیقی پاپ باشند. من به عنوان مخاطب عام فکر می‌کنم که موسیقی پاپ با عواطف عوام جامعه در ارتباط و دلیل انتخاب این موسیقی برای فیلم همین بوده است.
در چهارمین روز جشنواره فیلم فجر چهار فیلم در خانه جشنواره برای اهالی رسانه و مطبوعات نمایش داده می‌شوند.
انسیه شاه‌حسینی به عنوان تنها کارگردان زن حاضر در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر امسال با فیلم سینمایی «دست ناپیدا» در این رویداد حضور دارد.
در خلاصه داستان فیلم دست ناپیدا آمده است: در سال‌های ابتدایی جنگ یک زن خبرنگار با عده‌ای زن ایثارگر آشنا شده و سرنوشتش دچار تغییر میشود…
بازیگران و عوامل فیلم «دست ناپیدا»:
کارگردان: انسیه شاه حسینی، تهیه‌کننده: سید سعید سیدزاده، بازیگران: معصومه بافنده، نسرین احمدخانی، اعظم سادات موسوی، زیبا عسکری- و…
فیلم سینمایی «میرو» به کارگردانی حسین ریگی و تهیه‌کنندگی سعید الهی از جمله آثار سینمای کودک و نوجوان است که در بخش سودای سیمرغ چهل و دومین جشنواره فیلم فجر حضور دارد.
این فیلم داستان زندگی پسری بلوچ به نام «میرو» را روایت میکند که درگیر اتفاقات عجیب و غریبی برای رسیدن به یک هدف بزرگ میشود.
سودابه بیضایی، امیررضا دلاوری، حمید ابراهیمی، آرزو تاج نیا، ابوالفضل همراه، مهدی دین محمدپور، ایوب افشار و جمعی از بازیگران بومی استان سیستان و بلوچستان از جمله بازیگران این اثر سینمایی هستند.
بنیاد شهید و امور ایثارگران و بنیاد سینمایی فارابی سرمایه گذاران فیلم سینمایی «میرو» هستند و سعید الهی تهیه‌کنندگی آن را برعهده دارد.
فیلم سینمایی «آغوش باز» ششمین اثر سینمایی بهروز شعیبی در مقام کارگردان است که امسال در بخش سودای سیمرغ چهل و دومین جشنواره فیلم فجر حضور دارد.
در خلاصه داستان فیلم آمده است: سه قصه عاشقانه… سه زوج در فراز و نشیب روابط عاطفی، فرصت می‌یابند به تعریف جدیدی از عشق برسند.
حامد کمیلی، محسن کیایی، گلاره عباسی، شبنم گودرزی، جواد خواجوی، وحید نفر، علی عطایی، روژین فاطوری‌فر، ساینا توکلی، میثم نوروزی، سهیل هژبر، مسعود خانی، مهدی هاشمی، احترام برومند و حسن معجونی در این فیلم نقش‌آفرینی کرده‌اند.
همچنین برخی از عوامل فیلم سینمایی «آغوش باز» عبارتند از کارگردان: بهروز شعیبی، تهیه‌کننده: علی سرتیپی، مجری طرح و سرمایه‌گذار: محمدمهدی عسکری، نویسندگان فیلمنامه: مهرداد کوروش‌نیا و محمدسجاد نجفی (بر اساس طرحی از بهروز شعیبی)، مدیر فیلمبرداری: علیرضا برازنده، تدوین: خشایار موحدیان، مدیر تولید: مسعود زمانی، موسیقی: مسعود سخاوت‌دوست، طراح چهره‌پردازی: فاطمه کمالی و زهرا کمالی، طراح جلوه‌های بصری: محمد برادران، طراح صحنه: محمدرضا میرزامحمدی، طراح لباس: شیوا رشیدیان، طراحی و ترکیب صدا: حسین قورچیان، صدابردار: عباس رستگارپور، دستیار اول کارگردان: نگار جنیدی، مدیر تدارکات: مرتضی اسکندری، برنامه‌ریز: حامد مختاری، منشی صحنه: غزل رشیدی، عکاس: مسعود اشتری و روابط عمومی: محمد کفیلی.
«ساعت جادویی» به کارگردانی محمدعلی بصیری نیک یکی از انیمیشن‌های سینمایی است که به چهل و دومین جشنواره فیلم فجر راه پیدا کرده است.
قصه این انیمیشن از جایی آغاز میشود که یک پسر بچه به واسطه هدیه‌ای که از پدر بزرگ خود دریافت میکند، موفق به سفر در زمان میشود و به دوران کودکی مادربزرگ خود می‌رود.
محمدمهدی نخعی راد و ناصر جاهد نیا تهیه‌کنندگی این اثر سینمایی را بر عهده دارند و «ساعت جادویی» محصول مدرسه سینمایی اندیشه و هنر (ماه) و تهیه شده در موسسه فانوس خیال است.
ادامه مطلب فیلم‌های چهارمین روز جشنواره فجر؛ از «دست‌های ناپیدا» تا «آغوش باز»
