is_tag

• 17 بازدید
• 22 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

بیوگرافی شهره سلطانی: شهره سلطانی بازیگر سریال سیاه چاله، یکی از افرادی است که نامش را می توان در لیست بازیگرانی که عمل بینی انجام داده اند جای داد، سالها پیش در سریال روزی روزگاری، درحالی همبازی مرحوم خسرو شکیبایی بود که هنوز جراحی پلاستیک انجام نداده بود. در ادامه این بخش فرهنگ و هنر مجله خبری چشمک در مجموعه فیلم و سریال، با بیوگرافی شهره سلطانی و عکس بدون آرایش این بازیگر سینما و تلویزیون همراه شوید.

بیوگرافی شهره سلطانی و همسرش

شهره سلطانی در تاریخ ۱۴ بهمن ۱۳۴۸ در شهر بجنورد زاده شد. وی دارای کارشناسی موسیقی از دانشگاه آزاد اسلامی است.شهره سلطانی با بیماری ضعف سیستم ایمنی بدن روبرو است. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به ارگان‌های خود حمله می‌کند و سلول‌های بدن را نابود می‌سازد. بازی در تئاتر را از سال ۱۳۶۶ و همچنین کار در سینما را از سال ۱۳۷۲ با فیلمی به نام «عبور از تله» به کارگردانی «غلامرضا رمضانی» آغاز کرد. سلطانی سرپرست گروه موسیقی بانوان دات است.

وی در کنار بازیگری، نوازنده تخصصی ساز سنتور و پیانو است و ردیف‌های آوازی را نزد هنگامه اخوان آموزش دیده‌است. او خود را گیاه‌خوار معرفی کرده‌است.

 

 

ازدواج شهره سلطانی

شهره سلطانی با بهروز پناهنده، بازیگر و کارگردان تئاتر، ازدواج کرده است.آشنایی این دو هنرپیشه به سال‌هایی برمی‌گردد که بهروز پناهنده در یکی از نمایش‌های تئاتر، همکار شهره سلطانی بود. بعد از سال‌ها، شهره سلطانی در مقام داوری برای نمایش‌های کارگردانی شده توسط بهروز پناهنده، در تئاتر حضور یافت. در نهایت، این آشنایی قدیمی به ازدواج منجر شد. بهروز پناهنده علاوه بر بازیگری، به کارگردانی نمایش‌های تئاتر نیز مشغول است.

شهره سلطانی بدون آرایش

شهره سلطانی، بازیگر با انتشار عکسی بدون آرایش از خود در صفحه اینستاگرامش، چنین نوشت:

«این منم! شهره بدون آرایش و رنگ

عکس بدون فیلتر و نقاب و صورتی در پس زمینه‌ تصویر که لک‌هایی روشن دارد و کمی زیر چشم‌ها سیاه و گود. بینی‌ام را سال ۱۳۷۴ عمل کردم به طبیعی‌ترین شکل ممکنش به خاطر نقصی که داشت، هرچند تصادف سال ۱۳۷۸ آغازی برای کج شدنش بود تا امروز و من از هراس بدتر شدنش دیگر کاری با آن ندارم. موهایم از ریشه‌اش به مرور سپید می‌شود و هر بار در آینه می‌نگرم یک تار مو بیشتر به سپیدی نزدیک شده که اگر در پس پشت رنگ‌ها پنهانش نکنم همینی می‌شود که می‌بینید.

بدیهی‌ است از اولین مرتبه که از قاب تلویزیون مهمان خانه‌هایتان شدم؛ جز عشق و دلدادگی شما در این سی‌ سال، خطوط و افتادگی صورتم نیز بیش از پیش شده است. مشقت و تجربه‌های زیستن در پسِ پشتِ این همه سال در چشم‌هایم، در پیشانی‌نوشتم مانند خورشیدی پیداست که گاهی اگر ابری هم باشم همینم که می‌بینید. گاهی علاقه ‌دارم مانند همه‌ شما با آرایه و فیلتر عکس‌هایم را زیباتر کنم. من هرچه هستم در نهایت زنم و زن در جست‌وجوی هزار توی زیبایی است. هرچند هرچه کنم خورشید دیده می‌شود و ذات و حقیقت پشت نقاشی‌ها پنهان‌کردنی نیست.

دوست دارم مرا آن‌طور که هستم بشناسید، آن‌طور که واقعاً هستم بپذیرید. با همین ظاهر معمولی، با همین چین و شکن‌ها و افتادگی صورتم، تاکید می‌کنم که همچنان به پوست و صورتم گاها رسیدگی می‌کنم.

بگذارید گاهی مثل همه عصبانی شوم
اخم کنم
گله کنم
ناراحت شوم
من هم انسانم، در طیفی از ویژگی‌های مثبت و منفی… البته که تلاش می‌کنم منفی‌باف نباشم و روحیات خوبم را کم‌کم بیشتر و بیشتر کنم. مرا با همه‌ داشته‌ها و نداشته‌هایم دوست داشته باشید، نه به خاطر چیزی که نیستم.
راستی دیروز روز تولدم بود
تولد همه‌ شما هم که در این روز و ماه دنیا آمدید مبارک. بیایید در کنار هم زندگی را جشن بگیریم و مهربانی را به اشتراک گذاریم. خوشحالم می‌کنید اگر در کنار تبریک و دعاهای زیبایتان، به خصوصیت بارز شهره، از دید خودتان هم اشاره کنید تا شاید فرصتی باشد برای خودشناسی بیشتر و تولدی دیگر.»

• 19 بازدید
• 22 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

ژست گرفتن برای عکس در دربار قاجار: عکس‌های به جا مانده از عصمت‌الدوله (دختر ناصرالدین‌شاه) علاقۀ زیاد او به امتحان کردن ژست‌های مختلف را نشان می‌دهند؛ تا جایی که می‌شود به حق او را ملکه ژست گرفتن دربار قاجار نامید!

ژست گرفتن برای عکس در دربار قاجار

به گزارش فرادید فن عکاسی و عکس برداری در ایران برای اولین بار در شهر تبریز و توسط ملک قاسم میرزا آغاز شد. البته ناگفته نماند که ژول ریشار ملقب به میرزا رضا خان که نخستین معلم فرانسوی مدرسه دارالفنون بود  اولین شخص خارجی است که در ایران عکاسی کرده است.
گفته‌شده‌است او عکس‌هایی به صورت داگرئوتیپ از محمدشاه قاجار و ولیعهدش ناصرالدین شاه انداخته است که هم اکنون هیچ‌کدام از آن‌ها باقی نمانده ‌است.

ملک قاسم میرزا در اوایل پاییز سال ۱۲۶۵ ه‍.ق در اردو کشی ناصرالدین شاه به ییلاق جاجرود، از همراهان شاه‌بود و در آنجا عکس هایی‌گرفت و شش ماه بعد آن‌ها را آلبوم ساخته‌ را در مراسمی به ناصرالدین شاه تقدیم‌کرد.

ناصرالدین شاه پنج سال قبل از ترورش ــ سال ۱۳۰۸ق ــ در نامه ای به عضدالملک دایی و پیشخدمت خاصه اش دستور می دهد که از همه ریش سفیدان و بزرگان قاجاریه تصاویری گرفته شده و در آلبومی چسبانده شده و در عکاسخانه دربار نگهداری شود. به زبان امروز یعنی آرشیوی از تصاویر این افراد برای سالهای بعد به یادگار بماند. شاید این یکی از اولین دستورهای اداری برای عکاسی رسمی، در ایران باشد.

علاقۀ به عکاسی در خاندان قاجار مخصوص ناصرالدین شاه نبود؛ انگار این علاقه به صورت ارثی به فرزندان هم منتقل می‌شد! تعداد زیاد عکس‌هایی که از عصمت الدوله دختر ناصرالدین شاه به جا مانده این واقعیت را ثابت می‌کند.

عصمت الدوله ملکه ژست گرفتن دربار قاجار

عصمت‌الدوله نه تنها عکس‌های زیادی دارد بلکه انگار در گرفتن ژست‌های مختلف هم ید طولایی داشته است. او در عکس‌های فردی‌اش حالات مختلفی به خود گرفته؛ از ژست عاشقانه در کنار ظرف انار و ژست نویسندگی با قلم و کاغذ تا خیره شدن به افق در عکس‌های آتلیه‌ای.

عکس‌های دست‌جمعی او هم همین حالت را دارند. در بعضی از عکس‌ها او به همراه خدمتکاران و اعضای خانواده‌اش صحنه‌هایی خاص و تقریبا نمایشی را ایجاد کرده‌اند. مثل عکسی که او را بالای سر یک بچۀ خدمتکار سیاه‌پوست نشان می‌دهد که یک سیگار هم گوشۀ لبش گذاشته!

در بعضی از عکس‌های دست‌جمعی هم (مثل عکس کنار رودخانه یا عکسی که در کنار قفس گرفته شده) حاضران در عکس به صورت پراکنده در گوشه‌های مختلف ایستاده یا نشسته‌اند و معلوم است که این یک جور چینش نمایشی برای گرفتن عکس بوده است.

یک نکتۀ جالب دیگر این است که عصمت‌الدوله در اغلب عکس‌هایش اصلا به دوربین نگاه نمی‌کند که این هم احتمالا بخشی از ژست مخصوص او بوده است.

فاطمه‌خانم عصمت‌الدوله فرزند ناصرالدین شاه قاجار و تاج‌الدوله بود. او در سن یازده سالگی با دوست‌محمد خان پسر معیر الممالک ازدواج کرد و صاحب چهار فرزند شد. گفته شده که او به موسیقی و نواختن پیانو هم علاقه داشته و از نخستین زنان مجموعه‌دار در ایران بوده که کتاب‌های نادر و صفحات موسیقی را گردآوری می‌کرده است.

 

عصمت الدوله که بود؟

عصمت‌الدوله (۱۲۳۴ ه.ش. تهران – ۱۲۸۵ ه.ش. تجریش) دختر ناصرالدین‌شاه و دومین زن عقدی‌اش تاج‌الدوله بود. مادرش دختر سیف‌الله میرزا، پسر فتحعلی‌شاه بود.

عصمت‌الدوله نخستین زن ایرانی بود که نواختن پیانو را آموخت.او را در دوازده سالگی به ازدواج دوستمحمدخان معیرالممالک درآوردند. روستایی به نام حسین‌آباد در تملک حاجی میرزا آقاسی صدراعظم محمد شاه قاجار بود. حاجی میرزا آقاسی، حسین‌آباد را به ناصرالدین‌شاه هدیه کرد و بعد از مدتی این روستا جزو مهریه عصمت‌الدوله درآمد و نام مهرآباد را بر آن گذاشتند. اما بعدها به مناسبت خرج‌های بی‌رویه دوست محمدخان، مهرآباد به گرو رفت و از تملک خاندان معیرالممالک خارج شد و دادخواهی دوستعلی معیری پسر دوست‌محمدخان نیز نزد رضاشاه بی‌فایده بود. فرودگاه بین‌المللی مهرآباد نامش را از نام این روستا گرفته‌است.

 

 

 

 

 

منبع عکس ها: فرادید

• 21 بازدید
• 21 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

• 29 بازدید
• 21 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

• 21 بازدید
• 21 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

✖