مسأله جاسوسى و کسب اطلاعات گوناگون از کشورهاى همجوار

اهمیت جاسوسى در نقشه‏هاى جنگى‏

مسأله جاسوسى و کسب اطلاعات گوناگون از کشورهاى همجوار از دیرباز مورد توجه سلاطین و زمامداران ایران بوده است. به گفته هرودت در دوره هخامنشیان، وقتى که به داریوش پیشنهاد مى‏کنند که به سرزمین یونان لشکرکشى کند وى در پاسخ مى‏گوید: «چون عقیده دارى که باید از یونان شروع کنیم، تصور مى‏کنم قبل از هرچیز بهتر آن است که چندتن از پارسها را به همراه مردى که از او سخن گفتى (دموسد) به آنجا بفرستم تا اطلاعات دقیقى درباره این کشور به دست آورند؛ وقتى در مراجعت مرا در جریان آنچه دیده و شنیده‏اند گذاردند، من به قصد جنگ حرکت خواهم کرد …»

ادامه مطلب مسأله جاسوسى و کسب اطلاعات گوناگون از کشورهاى همجوار

تدابیر جنگی فرماندهان هخامنشی

تدابیر جنگى‏

فرماندهان هخامنشى از دیرباز، اگر دشمن پیشروى مى‏کرد، همه آبادیها و منابع غذایى مسیر او را از بین مى‏بردند. ریچاردن فراى به استناد نوشته‏هاى گزنفون، مى‏نویسد: «ایجاد تباهى و سوختن همه آبادیها در برابر پیشروى دشمن یکى از روشهاى نظامى رایج هخامنشیان بود.»

قبل از آغاز جنگ، خواندن سرود و نواختن شیپور و طبل و دهل براى تحریک سربازان معمول بود……………

ادامه مطلب تدابیر جنگی فرماندهان هخامنشی

شرح لباس پارسیان‏

شرح لباس پارسیان‏

هرودت مى‏گوید: «پارسیان کلاهى نمدین (که خوب مالیده بودند و آن را تیار «۹۶» مى‏گفتند) بر سر، قبایى آستین‏دار رنگارنگ دربر، زرهى که حلقه‏هاى آهنین آن به فلسهاى ماهى شباهت داشت بر تن، شلوارى که ساقها را مى‏پوشید در پا مى‏کردند و سپرى از ترکه بید بافته و در زیر آن ترکشى مى‏آویختند.

زوبینهایى کوتاه و کمانى بلند و تیرهایى از نى داشتند و قمه‏اى کوتاه از طرف راست به کمر بسته بودند. «۹۷»

بطورى که گزنفون مى‏نویسد:

ادامه مطلب شرح لباس پارسیان‏

مهمترین وسایل جنگی دفاعی و هجومی ایران باستان

اسباب و وسایل جنگ‏

در روزگار قدیم، مهمترین اسباب دفاعى جنگ چهار سلاح بود:

سپر، زره، ساقبند، و خود:

۱٫ سپر: یکى از سلاحهاى دفاعى است که وضع و قطر انواع آن یکسان نیست؛ گاه آن را از چوب سبک و نازکى مى‏ساختند و رویش را با پوستى که با روغن تدهین شده بود، مى‏پوشانیدند.

ادامه مطلب مهمترین وسایل جنگی دفاعی و هجومی ایران باستان

قضا و دادرسی و سازمان قضایی در ایران باستان

قضا و دادرسى‏

«در جوامع اولیه انتقام تنها وسیله تشفى قلب بود و کسانى که از عمل دیگرى رنج برده بودند، سعى مى‏کردند به نحوى شدیدتر تلافى کنند. گذشت و بردبارى و عفو، علامت نامردى و ضعف نفس شمرده مى‏شد. اجراى انتقام، شدید و غیرانسانى بود و هیچگونه حد و حصر و قاعده‏اى نداشت. بین مسؤول و غیر مسؤول فرق گذاشته نمى‏شد و کسانى که به هیچ‏وجه وارد نزاع و مرافعه نبودند مثل پیرمردان و کودکان مجازات مى‏شدند! حتى حیوانات و مردگان را نیز بى‏نصیب نمى‏گذاشتند و غالبا نعش مردگان را شلاق زده و مى‏سوزاندند. بتدریج بزرگتران و ریش‏سفیدان قوم بر اثر تحولات اجتماعى درصدد برآمدند که هرعمل بدى را برحسب خصوصیات آن مجازات دهند و از حدود معینى تجاوز نکنند و بدین ترتیب قانون قصاص به وجود آمد و از اجراى انتقام فردى بطور مطلق جلوگیرى به عمل آمد. بموجب قوانین موسى فرزندان را به گناه پدران کیفر مى‏دادند. در سفر خروج باب ۲۰ چنین نوشته شده است:

ادامه مطلب قضا و دادرسی و سازمان قضایی در ایران باستان

سازمان ارتش در حکومت هخامنشیان

سازمان ارتش‏

در حکومت هخامنشى، نیروى نظامى، اساس قدرت دولت و شخص شاه بود. کسانى که از نعمت سلامت برخوردار بودند و سنشان بین ۱۵ تا ۵۰ سال بود، در هنگام جنگ آماده‏به خدمت مى‏شدند، و این جریان از طرف مسؤولین امر با شدت و خشونت بسیار عملى مى‏شد.

یک‏بار چنان اتفاق افتاد که پدر سه فرزند درخواست کرد که یکى از آنان را از خدمت سربازى معاف دارند؛ شاه در مقابل این درخواست فرمان داد تا هرسه پسر او را کشتند. پدر دیگرى چهار پسر خود را به میدان جنگ فرستاد و از خشایارشا تقاضا کرد که پسر پنجم او را براى رسیدگى به کارهاى کشاورزى نزد او بازگذارند؛ شاه دستور داد تا آن پسر را دوپاره کردند و هرپاره را در یک طرف راهى که قشون از آن مى‏گذشت، آویختند. سپاهیان درمیان بانگ موسیقى نظامى و فریاد تحسین مردمى که سنشان از خدمت سربازى گذشته بود، به میدان جنگ رهسپار مى‏شدند.

ادامه مطلب سازمان ارتش در حکومت هخامنشیان

نیروهای دریایی حکومت هخامنشی

تمدن ایران در عهد هخامنشیان‏

نیروى دریایى‏

حکومت هخامنشى تعدادى کشتیهاى جنگى و تجارى داشت. سفینه- سازان کشتیهایى به سبکهاى تازه بیرون دادند که مى‏توانستند از ۶۰ تا ۸۰ میل دریایى در روز حرکت کنند. در آن زمان، کشتیهایى وجود داشت که از ۲۰۰ تا سیصد تن ظرفیت داشتند، و معمولا صد تا دویست تن ظرفیت کشتیهایى بود که در شطوط بزرگ، مانند نیل، دجله، و فرات رفت‏وآمد مى‏کردند. هم در آن عصر، ساختن بنادر آغاز شد، علائم بحرى را مورد مطالعه قرار دادند، اسناد و مدارکى براى کشتیها ترتیب دادند و تخصص را در خدمات بحرى رعایت مى‏کردند. (۸۵)

ادامه مطلب نیروهای دریایی حکومت هخامنشی