is_tag

• 3 بازدید
• 19 می 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

با بیوگرافی سعید امیر سلیمانی کارگردان بازیگر و نویسنده ایرانی که جزو پیشکسوتان هنر ایران محسوب می شود در ادامه همراه ما باشید.

بیوگرافی سعید امیر سلیمانی

سعید امیر سلیمانی پس از اینکه در سنگلج متولد شد ، در شهر شمیران بزرگ شد.

پدر او بسیار به هنر و موسیقی علاقه داشت طوری که منزل وی ، جمعی از هنرمندان مطرح ان دوره مانند مرضیه ، ابولحسن خان صبا و غلامحسین بنان رفت و امد می کردند.

سعید در چنین فضای هنری بزرگ شد و از همان کودکی به عرصه هنر علاقه مند شد.

وی به دلیل استعداد زاتی که داشت از همان کودکی در مدرسه نمایش می ساخت و نمایش هایی که با پدر و مادر خود دیده بود ، خودش به همراه دوستانش اجرا می کرد.

سعید امیر سلیمانی تا چند سال پیش در دبی زندگی می کرد. و هنگامی که برای ایفای نقش در فیلم معمای شاه از او درخواست شد به ایران امد.

شروع فعالیت امیر سلیمانی

فعالیت حرفه ای او هنگامی که ۱۸ ساله بود با ورود به تئاتر اناهیتا آغاز شد.

تئاتر اناهیتا در ان زمان سرپرستان بنامی همچون مهین ، مهدی فتحی ، محمود دولت ابادی داشت.

او در تئاتر اناهیتا به مدت یک سال دوره گذراند و برای اولین بار با یک نقش جانبی در تئاتر اتللو که نوشته شکسپیر بود ایفای نقش کرد.

با گذشت زمان و فعالیت در تئاتر اناهیتا ، با پیشنهاد محمود دولت ابادی به استخدام تئاتر درامد.

بعد ها به همراه جمشید مشایخی ، ایرج امامی ، ازیتا لاچینی گروهی هنری تشکیل دادن که تا قبل از انقلاب فعال بود.

بازنشستگی و شروع مجدد امیر سلیمانی

امیر سلیمانی در سال ۷۳ از اداره تئاتر بازنشسته شد و تا سال ۱۳۸۰ به طور پیوسته در سینما و تلوزیون فعالیت داشت.

وی تا چند سال در دبی اقامت داشت تا اینکه با دعوت محمدرضا ورزی به ایران امد تا در سریال معمای شاه مجدد فعالیت خود را اغاز کند.

خانواده سعید امیر سلیمانی:

کمند و سپند امیر سلیمانی فرزندان امیر سلیمانی هستند که خود نیز در جمع هنرمندان بازیگر قرار دارند و نقش های زیادی در کارانامه خود ثبت کرده اند.

‌کمند در تاریخ ۱۶ خرداد ۱۳۵۲ متولد شد و اولین فرزند سعید امیرسلیمانی است.

کمند بازیگری را از ۷ سالگی اغاز کرد.

در ان زمان نمایش سنجاب ها را در تئاتر اجرا کرد.

بعد ها در سال ۱۳۶۰ اولین تجربه بازیگری او در تلوزیون در سریال پدر سالار رقم خورد.

در ان فیلم نقش اذر را اجرا کرد و یکی از ماندگار ترین تجربه های خود را رقم زد.

سپند امیرسلیمانی که دومین فرزند می می باشد ، در تاریخ ۲۸ اذرماه ۱۳۵۶ متولد شد.

سپند نیز مانند دیگر اعضای خانواده به خوبی در نقش های خود درخشید و امروزه به شهرت رسیده است.

جدول فیلم های تلویزیونی سعید امیر سلیمانی

کلبه عمو پورنگ	با خانمان	ملکاوان
دوقلو ها	خانواده دکتر ماهان	معمای شاه
تبریز در مه	پدرخوانده	شبی از شب ها
فرار بزرگ	دیوانه در شهر	فرمان
رستوران خانوادگی	تازه چه خبر همسایه	جوان امرزو
بگذارید اتاب برآید	عروسی ۷۷	پسری به نام قدرت
جدال بی حاصل	ماجراهای اقا جمال	خانه عشق
دبیرستان حضراء	جهان وارونه	عیاران
یک داستان	خورشید بر خاک	چراغ خانه
اخرین گام	بهار بهار	مدرس
مخمصه	شاه دزد	هزار دستان
سلطان صاحبقران	گذر خلیل ده مرده	داستان های مولوی

اثار سینمایی سعید امیر سلیمانی

لب خط	هزارپا	سوفی و دیوانه
آشوب	فوتبالیست ها	جنگجوی پیروز
کمیته مجازات	مهریه بی بی	لبه تیغ
ابادانی ها	دلشدگان	دندان طلا
ناصر الدین شاه اکتور سینما	چون ابر در بهار	روز باشکوه
جمیل	کفش های میرزا نوروز	مردی که موش شد
جنجال بزرگ	دادشاه	خط قرمز
گفت هرسه نفرشان	سوته دلان	صدای صحرا
اب	اب نبات چوبی	–

برخی تئاتر های سعید امیر سلیمانی 

1. فراموش نامه
2. نعار لعنتی
3. پایان اغاز
4. پرستو ها
5. سایه سی مرغ

نمایش های خانگی امیر سلیمانی 

• هشتگ خاله سوسکه
• قهوه تلخ

گردآوری: نیمکت خبر

• 5 بازدید
• 14 می 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

• 6 بازدید
• 14 می 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

سهیل موفق که در حیطه کودک و خانواده ساخت آثاری همچون پاستاریونی و شکلاتی را در کارنامه خود دارد و هم اکنون نیز فیلم سینمایی نوروز را بر پرده سینما دارد به عضویت سیفژ درآمد.

سیفژ «CIFEJ» نخستین بار در سال ۱۹۵۵ تحت نظارت یونسکو در بروکسل تأسیس شد و هدف اصلی آن ترویج تولید فیلم‌ها و رسانه‌های دیداری و شنیداری با تنوع فرهنگی، هنری، آموزشی، آموزنده و در عین حال سرگرم کننده به ویژه برای کودکان و جوانان است.

سیفژ از طریق چنین آثاری و ارائه آموزش گروهی، آنها را تشویق می‌کند تا به حقوق خود و دیگران احترام بگذارند، به تنوع فرهنگی احترام بگذارند، در برابر تفاوت‌های نژادی، زبانی و مذهبی مدارا کنند؛ بنابراین تفاهم را در میان ملت‌ها توسعه می‌دهد.

نوروز آخرین اثر او در حوزه کودک و خانواده با محوریت موضوع نوروز باستانی با هنرمندی علی نصیریان، شبنم مقدمی، مهدی هاشمی، افشین هاشمی، مهتاب ثروتی، علی بوراک جیلان و علیرضا آرا، هم اکنون بر پرده سینما است.

• 7 بازدید
• 9 می 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

• 25 بازدید
• 28 آوریل 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

نوزدهمین مراسم «شب کارگردان» انجمن صنفی کارگردانان تئاتر ایران و آئین نکوداشت اکبر زنجانپور، عصر امروز نهم اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

حمود دولت‌آبادی، فریبرز گلبن، اسماعیل خلج، اصغر همت، ایرج راد، حبیب رضایی، مسعود دلخواه، مهدی میامی، کاظم هژیرآزاد، مجید امرایی، محسن بهرامی، از حاضران در این مراسم بودند‌.

در ابتدای این مراسم شهرام گیل‌آبادی رئیس انجمن صنفی کارگردانان تئاتر گفت: امروز روز تولد استاد حمید سمندریان است. خاطرات فراوانی با نام بردن از حمید سمندریان به عنوان نشانه و تلنگر در ذهن ما ایجاد می‌شود. هیچ لحظه‌ای در تئاتر ایران ایشان از ذهن ما فراموش نمی‌شود.

وی ادامه داد: انجمن با مرور ملاک‌های مختلف در طول سال به این نتیجه رسید که مدالیوم و نشان عالی خود را به استاد اکبر زنجانپور چهره تأثیرگذار تئاتر ایران اهدا کند. انجمن به دلایل حمایتی قصد دارد به خاطر منش فکری و کاری‌شان از ژاله علو، علیرضا کوشک‌جلالی و علی شمس نیز قدردانی کند.

وی افزود: خوشحال و خرسندیم که با سختی در کنار دوستان‌مان ایستادیم و هیچ تحمیلی را نپذیرفتیم و با استقلال و به پشتوانه بزرگان تئاتر پیش می‌رویم. تئاتر عرصه نقد، تحلیل و حقانیت است.

گیل‌آبادی بیان کرد: سال قبل مدالیوم انجمن به آتیلا پسیانی اهدا شد که دیگر در میان‌مان نیست. یادش را گرامی می‌داریم.

سپس تصاویری از مراسم هجدهمین «شب کارگردان» و سخنان زنده‌یاد آتیلا پسیانی نمایش داده شد‌.

در ادامه احسان حاجی‌پور دبیر مراسم متن لوح قدردانی از علی شمس را قرائت کرد و سپس با حضور صدرالدین زاهد از علی شمس قدردانی شد.

علی شمس روی سن آمد و گفت: ممنونم که انجمن به یاد من بود. من حرفی نمی‌زنم که جشن امشب به حاشیه نرود. امیدوارم مسیر چرخ روزگار به شکل دیگری بچرخد که هر کدام از ما تئاتر مدنظر خود را روی صحنه ببریم و هیچ رنج و عذابی گریبان‌مان را نگیرد.

در ادامه آرش دادگر عضو هیأت‌مدیره انجمن صنفی کارگردانان تئاتر روی صحنه رفت و ضمن قرابت متن لوح قدردانی علیرضا کوشک‌جلالی گفت: یک سال پیش تماس تلفنی داشتم و کارگردان بزرگی با من تماس گرفت. از لقب استاد برای او استفاده کردم ولی او گفت که از واژه استاد استفاده نکن. علیرضا کوشک جلالی برای من همچنان استاد است و اعتبار بین‌المللی به تئاتر ایران داده است.

سپس پیام صوتی ژاله علو برای حاضران در مراسم پخش شد. وی در ابتدای این پیام از اینکه به دلیل کسالت نتوانسته در جمع حضور پیدا کند، عذرخواهی کرد.

وی در ادامه پیام خود یادآور شد: هنر والای تئاتر برای من ارزشمند بوده و با اشتیاق تمام کار هنر را دنبال کردم. من کار تئاتر را از ۱۳۲۷ در تئاتر تهران شروع کردم. سپس در تئاتر فردوسی و پس از آن در تئاتر فرهنگ به ایفای نقش پرداختم.

وی به ذکر نام کارگردان‌ها و نمایش‌هایی که همکاری داشت پرداخت و یادآور شد: در ادامه در سینما و رادیو نیز فعال شدم.

علو تاکید کرد: فکر می‌کنم بزرگترین ارزش برای هر هنرمندی این است که نتیجه کار‌های خود را توسط مردم ببیند. خوشحالم کار‌هایی کردم که همچنان بین مردم به نیکی از آن یاد می‌شود و خوشحالم کار‌هایی کردم که مردم از آنها راضی هستند.

در ادامه اصغر همت لوح قدردانی از کوشک‌جلالی را به وی اهدا کرد.

سپس محمد رحمانیان روی صحنه حضور پیدا کرد و بخشی از نمایش رادیویی «روز‌های رادیو» را که اشاره‌ای به ژاله علو و رقیه چهره‌آزاد داشت، خواند.

وی خطاب به کوشک‌جلالی گفت: حضور تو برای تئاتر ایران مانند یک معجزه است، بمانی برای‌مان.

سپس متن لوح قدردانی از ژاله علو را قرائت کرد و ایرج راد به نمایندگی از ژاله علو لوح و نشان مدنظر را دریافت کرد.

در این بخش از مراسم، هایده حائری خطاب به حاضران در مراسم گفت: من از مردم قدردانی می‌کنم که قدر هنرمندان‌شان را می‌دانند و در این مراسم حضور پیدا کردند. هنرمندان تلاش می‌کنند با فعالیت‌های خود هنر را پیش ببرند گرچه همه چیز بر علیه‌شان است.

حائری در ادامه به طنز بیان کرد: حیف است که جایزه ژاله علو عزیز را ۲ آقا بگیرند، به همین دلیل آمدم و جایزه ژاله علو عزیز را می‌گیرم.

در این بخش از مراسم تصاویری از گفت‌وگوی محمد رحمانیان با اکبر زنجانپور پخش شد که طی آن زنجانپور به ذکر خاطراتی از نحوه حضور خود در عرصه بازیگری و تجربه همکاری با حمید سمندریان و جمیله شیخی پرداخت.

سپس محمود دولت‌آبادی روی صحنه رفت و یادی از مهدی فتحی به عنوان دوست مشترک خود و زنجانپور کرد و گفت: روزی مهدی به اکبر گفت کسانی که هنر کار نمی‌کنند چه می‌کنند؟ من در عجب بودم از افقی که پیش روی این ۲ عزیز شکل گرفته است. اکبر سعی کرده که همیشه هنر بورزد ولی موانع خیلی وقت‌ها اجازه نداده است. این اجتماع به نشانه دوستی و ارادت به هنرمندان تئاتر تشکیل شده و بسیار گرامی است.

وی یادآور شد: لازم نیست که حتماً چیزی بشود. همین که سرپا هستید و همین شب‌ها را برپا می‌کنید یعنی شدن. امیدوارم همیشه پاینده باشید.

سپس محمد رحمانیان مجدداً روی صحنه رفت و گفت: اولین بار استاد را در «آتش بدون دود» و سپس در کار‌های تلویزیونی دیدم. بعد از آن تماشای نمایش «همه پسران من» به کارگردانی اکبر زنجانپور باعث شد بفهمم که در زندگی به جای درستی رسیده‌ام. کار درخشانی بود که لحظه‌لحظه‌اش کلاس درس بود.

وی خطاب به زنجانپور تاکید کرد: از صمیم قلبم خیلی از شما متشکرم آقای زنجانپور.

سپس تصاویری از نمایش «چشم اندازی از پل» به کارگردانی حمید سمندریان در سال ۱۳۵۱ پخش شد که اکبر زنجانپور در جوانی خود در آن به ایفای نقش پرداخته بود.

در ادامه مسعود دلخواه نیز روی صحنه رفت و گفت: اکبر زنجانپور مثل هیچ کسی نیست؛ بازیگر و کارگردانی توانا و از همه مهمتر انسانی شریف و دوست‌داشتنی است.

وی تاکید کرد: اکبر زنجانپور بودن ساده نیست و دشوار است، از این رو صحبت کردن درباره او هم دشوار است.

دلخواه یادآور شد: وقتی نمایش «سیزوئه بانسی مرده است» با کارگردانی رکن‌الدین خسروی را دیدم، بازی اکبر زنجانپور حیرت‌زده‌ام کرد.

وی تصریح کرد: حق اکبر زنجانپور این است که جایزه‌ای به نام وی به بازیگران تئاتر اهدا شود.

نوید محمدزاده دیگر سخنران این مراسم بود که گفت: وقتی قرار باشد درباره استاد صحبت کنم، خجالت می‌کشم. خیلی دوست‌تان دارم. امیدوارم قسمت باشد تا روی صحنه با شما نفس بکشم و قسمت باشد روی صحنه تئاتر از شما یاد بگیرم.

سپس شهرام گیل‌آبادی مجدداً روی صحنه رفت و عنوان کرد: در بیش از ۳۰ سالی که در رادیو بودم، صدای رامین فرزاد از گوشم خارج نمی‌شود که ته مانده غذا‌ها را به گربه‌ها می‌داد و برای‌شان «هملت» می‌خواند. سعادت این را داشتم که تجربه حضور در خدمت بزرگان را داشته باشم. مهدی فتحی روبه‌روی دیوار می‌ایستاد و دیالوگ‌های خود را مرور می‌کرد. ما با حکمت‌های مختلف از جمله آموزش در رادیو مواجه بودیم.

وی یادآور شد: دیدن حرکات معلم بزرگی، چون اکبر زنجانپور درس‌های بزرگی برای من داشت. چیزی که از این نسل بزرگ عاید من شد این بود که نظم توسعه فکری، دانایی و درایت، سکوت را به همراه می‌آورد. استاد زنجانپور با اندیشه و آثار خود عالم دیگران را ارتقا داد. اکبر زنجانپور در عالم هنر از آبرو‌های زمین است.

در ادامه پرویز ممنون روی صحنه حضور پیدا کرد و گفت: من از خاطرات هنرجویی و دانشجویی اکبر می‌گویم. اولین بار که دعوت شدم برای تدریس در دانشگاه، نمایشی را از بهمن فرسی دیدم و اکبر زنجانپور نقش اصلی را بازی می‌کرد. مونولوگی طولانی داشت و من تحت تأثیر صدا و بیان اکبر زنجانپور قرار گرفتم.

وی یادآور شد: اکبر از جمله ۴ نفری بود که در دانشگاه به آنها عشق می‌ورزیدم و آخری آذر فخر بود که رفت. من و اکبر اختلاف سنی زیادی نداشتم.

ممنون تاکید کرد: زنجانپور بدون شعار کار می‌کرد. فردی با شخصیت بود که برای هم حرمت قائل بودیم. اکبر همیشه محترم و بسیار جدی بود.

اکبر زنجانپور در ادامه و در میان تشویق همگان روی صحنه رفت و گفت: این تعریف‌ها مسؤولیت آدم را زیاد می‌کند، اینکه هنر و نخ مرتبط هنر یعنی مخاطب را جدی بگیریم. ما تلاش می‌کنیم تا ارتباط نانوشته و ناگفته را در تئاتر ایجاد کنیم.

وی تاکید کرد: وظیفه ما هنرمندان تئاتر این است که تصویری که دیده نمی‌شود بسازیم و آنچه شنیدنی نیست بشنویم و به مخاطب ارائه دهیم. زمانی به این مهم می‌رسیم که کمتر حرف بزنیم.

زنجانپور تصریح کرد: هنریک ایبسن می‌گوید قوی‌ترین انسان کسی است که تنهاترین است. بگردیم و تنهایی‌های خود را پیدا کنیم.

در پایان این مراسم گیل‌آبادی متن لوح قدردانی از زنجانپور را قرائت کرد و نکوداشت اکبر زنجانپور با حضور محمود دولت‌آبادی، محمد رحمانیان، پرویز ممنون، ایرج راد، اسماعیل خلج و چند تن از چهره‌های هنری برگزار شد.

• 11 بازدید
• 28 آوریل 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

• 16 بازدید
• 27 آوریل 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

✖