در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد؛
محمد جواد رئیسی تهیه کننده و کارگردان مجموعه مستند «تازه نفس» گفت: در هر قسمت از این مجموعه مستند با یک جوان متولد شده پس از انقلاب که در زمینه‌ای به موفقیت رسیده است آشنا می‌شویم. ما دو نیت داشتیم و در ابتدا به دنبال این بودیم که این فرد چگونه به موفقیت رسیده و مسیر موفیقت را معرفی کنیم همچنین در پی آن هدف دیگر ما معرفی آن رشته و زمینه‌ای است که فرد در آن موفق شده است.
وی افزود: هدف ما برای نشان دادن موفقیت بود و اینکه این جوانان در فضای جمهوری اسلامی تربیت شده‌اند، این مستند را تهیه کردیم.
تهیه کننده مستند عنوان کرد: مجموعه مستند تازه نفس قصه جوانانی است که در رشته و تخصص خود از مفاخر ایران زمین محسوب می‌شوند. تمامی سوژه‌های این مستند از قشر جوان جامعه و تقریبا زیر ۳۷ الی ۳۸ سال هستند.این جوانان همگی متولدین پس از انقلاب اسلامی هستند و در فضای جمهوری اسلامی رشد کردند و در هر زمینه‌ای از جمله علمی، ورزشی، هنری و زمینه تخصصی خودشان به موفقیت رسیدند.
وی افزود: افرادی که سوژه این مستند قرار گرفته شدند، نیمی شناخته شده و نیم دیگر آنها افرادی هستند که شناخته شده نیستند. این امر باعث می‌شود که ما با گستره عظیمی از جوانانی که در فضای انقلاب زیست می‌کنند و با تلاش خود امید به آینده کشورشان دارند، آشنا شویم. متاسفانه همیشه در فضای مجازی تبلیغاتی سو بر مبنای ناامیدی جوانان منتشر می‌شود، اما این مجموعه مستند دقیقا نقض اخبار است.
رئیسی اظهار کرد: این مجموعه ۵۰ قسمتی هر هفته چهارشنبه ها به روی آنتن شبکه افق می‌رود. هر قسمت از این مستند به یک سوژه خاص می‌پردازد و تولید قسمت‌ها از قبل انجام شده و بخش دیگر هم همزمان با پخش در حال تولید است.
ادامه مطلب روایت مفاخر ایران زمین در مجموعه مستند «تازه نفس»
محمد شالویی رئیس انجمن مفاخر فرهنگی اظهار داشت: هم‌اینک مجسمه مولوی در دست ساخت است و امسال در خیابان مولوی تهران نصب می‌شود، همچنین یک مجسمه دیگر برای حکیم نظامی در دست ساخت است که آن هم در امسال در خیابان حکیم نظامی در اصفهان نصب خواهد شد.
شالویی خاطرنشان کرد: برای حکیم سهروردی هم مجسمه‌ای ساخته و این مجسمه در سهرورد زنجان نصب می‌شود.
مجسمه حکیم نظامی ۲۱ اسفند در در گوشه میدان ونک نصب و رونمایی شد. انجمن آثار و مفاخر فرهنگی و بنیاد فارابی ساخت فیلمی با موضوع «حکیم نظامی» را در دستور کار دارند که به گفته وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مراحل پیش‌تولید آن امسال تمام می‌شود و وارد مرحله تولید خواهد شد.
حکیم نظامی از ارکان شعر فارسی، در قرن ۶ هجری می‌زیسته و اهل روستای طاد شهرستان تفرش بوده است. ۲۱ اسفندماه در تقویم رسمی کشور به نام روز حکیم نظامی ثبت شده است. منزل نیاکانی او در ۲۱ اسفند ۱۴۰۰ از طرف یونسکو پلاک کوبی شد.
منبع: ایرنا
ادامه مطلب رونمایی از مجسمه سه تن از مفاخر ایران در سال ۱۴۰۳
ثبت مشاهیر و مفاخر و میراث فرهنگی ناملموس ایران به نام کشور‌های دیگر، معمولا حساسیت و اعتراض افکار عمومی را برمی‌انگیزد و گاه چنین تعبیر می‌شود که داشته‌های فرهنگی ایران به انحصار و تصاحب کشور‌های دیگر درآمده است. با این وجود، اعضای شورای حکام مرکز میراث ناملموس تاکید می‌کنند در این باره «سوءتفاهم» شده و طبق ضوابط کنوانسیون ۲۰۰۳ حفاظت از میراث ناملموس یونسکو، هیچ شخصیتی به نام یک کشور ثبت نمی‌شود. مثلا اینطور نیست که «ابن سینا» را ازبکستان به نام خود ثبت کند، چون شخصیت‌ها قابل ثبت نیستند.
علی حاجی‌لاری دیپلمات و عضو متخصص شورای حکام مرکز میراث ناملموس تهران در کارگاه آموزشی گزارشگری در حوزه میراث فرهنگی ناملموس با تاکید بر اینکه حفظ میراث ناملموس به ابراز وجود جوامع محلی کمک می‌کند و به ارتقاء صلح و پایداری جوامع منجر می‌شود و باعث هم‌زیستی مسالمت‌آمیز خواهد شد، اظهار کرد: برخی نگران هستند که میراث ایران به نام کشور‌های دیگر ثبت شود، این جریان سوءتفاهمی را به وجود آورده است و این برداشت می‌شود که وقتی کشوری عنصری را به نام خود ثبت می‌کند، یعنی آن عنصر به مالکیت آن کشور درآمده است، اما به عنوان کارشناس تاکید می‌کنم «کنوانسیون ۲۰۰۳» (حفاظت از میراث ناملموس) اصلا بحث مالکیت یک عنصر را برای یک کشور و یا گروه خاص ندارد. این خیلی نکته مهمی است که این سوءتفاهم را از خود دور کنیم.
او تاکید کرد: در واقعیت، ثبت هرگونه عنصر به معنی شناسایی میراث ناملموس و حفظ آن است که شاید به کل جهان تعلق داشته باشد و ثبت آن از سوی این کنوانسیون، به منزله تأیید مالکیت آن کشور نیست و در واقع ثبت، آن کشور را به حفظ و ترویج آن میراث در چارچوب قوانین ملی خود موظف می‌کند.
حاجی لاری بیان کرد: ثبت میراث ناملموس در برقراری و استمرار صلح میان کشور‌ها نقش مهمی ایفا می‌کند. ثبت نوروز یک مثال بارز در این باره است. نوروز خاستگاه ایرانی دارد، ولی ثبت آن در یونسکو نه تنها تاکیدی بر این است که این عنصر ماهیت فراملی دارد، بلکه ابزاری است که قدرت میراث ناملموس را نشان می‌دهد. هرچند ایران نقش زیادی در ثبت جهانی نوروز داشته است، اما در مجموع ۱۲ کشور عضو پرونده نوروز هستند و در مناطق گسترده‌تری جشن گرفته می‌شود. ثبت نوروز احترام متقابل بین کشور‌ها را ارتقا می‌دهد و به گسترش صلح و ارتقای همکاری‌ها و گفتگو‌هایی فرهنگی بین‌المللی منجر می‌شود. به جز نوروز، مثال‌های زیادی در میان میراث ناملموس ثبت‌شده در یونسکو وجود دارد.
این عضو مجمع بومیان در سازمان ملل برای توضیح بیشتر در این‌باره مثال دیگری آورد و گفت: وقتی کشور آذربایجان «تار» را به نام خود در یونسکو ثبت کرد، سوءتفاهمی پیش آمد، درحالیکه کنوانسیون ۲۰۰۳ اصلا بحث مالکیت عناصر را ندارد. هر کشوری که اثبات کند تار در آن کشور ساخته می‌شود برای ثبت آن هیچ محدودیتی ندارد، مثل نان لواش که نخست توسط ارمنستان ثبت جهانی شد، اما بعد ایران و کشور‌های دیگر به پروندۀ آن اضافه شدند. البته درباره میراث ملموس و حتی مکتوب، این مالکیت‌طلبی وجود دارد، اما درباره ثبت شخصیت‌ها هیچ شخصیتی به نام کشوری ثبت نمی‌شود، فقط برگزاری بزرگداشت‌ها و رویداد‌های مرتبط با آن شخصیت‌هاست که ثبت می‌شود. اینطور نیست که «ابن سینا» را ازبکستان به نام خود ثبت کند. شخصیت‌ها قابل ثبت نیستند. هر کشوری بتواند ثابت کند آن عنصر زنده در کشورش جریان دارد می‌تواند آن را ثبت کند، همانطور که آذربایجان «چوگان» را به نام خود ثبت کرد و ایران هم توانست آن را به نام خود ثبت کند؛ بنابراین مهم است که بدانیم میراث ناملموس مرز نمی‌شناسند.
در ادامه این پرسش مطرح شد که اگرچه رویکرد یونسکو صلح است، اما چرا ایران نمی‌تواند بادگیر‌ها را ثبت کند و چرا اینقدر با آن مخالفت می‌شود؟ و چرا درحالی که نام «خلیج فارس» بار‌ها در پرونده لنج‌سازی آمده، ولی کشور‌های اطراف همچنان از به زبان آوردن و استفاده از نام کامل خلیج فارس خودداری می‌کنند؟ که در پاسخ حاجی لاری اظهار کرد: قطعا به عنوان ایرانی وقتی بادگیر به نام کشور دیگری ثبت شود، ناراحت می‌شوم، ولی در کنوانسیون ۲۰۰۳ رویکرد مالکیت‌طلبی وجود ندارد.
او اضافه کرد: مشکل این است که ایران، فرهنگ و تمدن غنی چندهزارساله دارد و آنقدر عناصر ناملموس آن زیاد است که با یک سهمیه در سال نمی‌توان پاسخگو بود، بنابراین باید عناصری را که قرار است ثبت جهانی شود اولویت‌بندی کرد و بهتر است در اولویت‌بندی، حساسیت‌های افکار عمومی و اقدام کشور‌ها برای ثبت عناصر خود، درنظر گرفته شود.
آتوسا مومنی رئیس مرکز میراث ناملموس تهران که مدیریت این کارگاه را به عهده داشت، نیز در این‌باره گفت: «بادگیر» یک بار قبلا در پرونده شهر جهانی یزد ثبت جهانی شده است، همانطور که در لایه لایه پرونده دانش لنج‌سازی، نام «خلیج فارس» ثبت شده است. با این وجود، قطعا بحث اولویت‌ها مطرح است، از همین رو طرحی برای اولویت‌بندی ثبت جهانی میراث ناملموس درحال تدوین است.
پرفسور رستم مظفرف عضو شورای حکام مرکز میراث ناملموس تهران و نماینده قزاقستان در این‌باره تاکید کرد: یونسکو، کنوانسیون ۲۰۰۳ را برای رقابت تشکیل نداده است، چون فرهنگ، میراث مشترک بشریت است. ما باید به خودمان افتخار کنیم که میراث مشترک داریم و باید حمایت کنیم و هیچ تفاوتی وجود ندارد که کشورتان در فهرست وجود داشته باشد. مهم ثبت شدن آن میراث است، که فقط تضمین و گارانتی می‌دهد آن عنصر توسط دولت آن کشور، حفاظت می‌شود.
عضو شورای حکام مرکز میراث ناملموس همچنین گفت: در راستای این مسأله، یونسکو از سال گذشته روالی را به این ترتیب ایجاد کرده است که اگر کشوری می‌خواهد پرونده‌ای ثبت کند، نخست باید عنوان آن را به اشتراک بگذارد و کشور‌های دیگر را به مشارکت دعوت کند تا فایل چندملیتی ایجاد شود.
منبع: ایسنا
ادامه مطلب کشور‌های دیگر نمی‌توانند مفاخر ایران را به نام خود ثبت کنند
در آخرین ایستگاه ششمین روز از جشنواره فیلم فجر، نشست رسانه‌ای فیلم «پروین» به کارگردانی محمدرضا ورزی برگزار شد.
در این نشست محمدرضا ورزی کارگردان، محمدرضا شریفی نیا تهیه کننده، مارال بنی آدم، آزیتا حاجیان، ملیکا شریفی نیا، محمدرضا شهبانی نوری، محمد شعبان پور، بازیگران، علی کیان ارثی صدابردار، بهزاد عبدی آهنگساز، شهرام خلج طراح چهره پردازی، مسعود اوسطی طراح صحنه، مهدی حسینی وند تدوینگر، فرشاد خالقی فیلمبردار، رویا ابراهیمی طراح لباس، مهرداد جلوخانی صداگذار حضور داشتند.
محمدرضا ورزی کارگردان این اثر در ابتدای این نشست گفت: از همه دوستان علی‌الخصوص بانوان سپاسگزارم که فیلم را تماشا کردند. ایده این فیلم حدودا ۱۲ سال پیش در ذهن من شکل گرفت. علاقه‌مند هستم در حوزه مفاخر کار کنم و در سینمای ایران جای زندگینامه مفاخر خالی است. چند بار فیلمنامه را بازنویسی کردم و واقعا منابع زندگینامه‌ای پروین اعتصامی گسترده نیست.
مارال بنی آدم گفت: از تهیه کننده و کارگردان برای دعوت به پروژه سپاسگزارم. بازی در این نقش سعادت بزرگ و بزرگترین شانس هنری من بود. من پیش از آغاز سر مزار ایشان رفتم و کسب اجازه کردم. امیدوارم سینمای ایران از این مشاهیر بهره ببرد. زندگینامه افرادی که می‌تواند راه و روش درستی به ما بیاموزد.
وی ادامه داد: زمانی که به این پروژه اضافه شدم فرصت کمی داشتم و ساعت‌ها با آقای ورزی جلسه داشتیم و منابع را در اختیار من گذاشتند. از محققین هم درخواست کردم که مطالب و منابع مختلف از این بزرگوار را در اختیار من بگذارند. نامه‌هایی از این شاعر بزرگ را در اختیار من گذاشتند که به دوست صمیمی خود ارسال می‌کرده است. تمام منابع را کنار هم قرار دادم و تلاش کردم تا از همه آنها بهره ببرم.
آزیتا حاجیان نیز مطرح کرد: برای من بازی در نقش مادر پروین افتخار بزرگی بود. شاید نسل نو بیشتر با فروغ آشنا باشند، ولی واقعا پروین شعر‌های بسیار زیبایی دارد.
وی در ادامه افزود: هر منبعی که بود در اختیار ما گذاشتند. مادر پروین هم مانند هر مادر دیگری نگران فرزندش بود. من یک مادر را با تمام دغدغه‌هایش بازی کردم.
ملیکا شریفی نیا بیان کرد: نقش آگرین برای من بسیار جذاب بود و این شخصیت زایده تخیل نویسنده است و وجود خارجی ندارد. با تمام وجودم سختی‌ها و غمش را حس کردم. خیلی از آقای ورزی سپاسگزارم که به من کمک کردند. از مادر عزیزم و مارال نیز سپاسگزارم.
محمد شعبان‌پور دیگر بازیگر این فیلم گفت: من قرار بود فضل الله را بازی کنم اتفاقاتی افتاد و گفتند تو ابوالفتح را بازی کن. مدتی گذشت و گفتند پروین را بازی کن! خیلی سپاسگزارم از آقای شریفی نیا و ورزی و خیلی سخت است در این فضا به کسی که کار اول سینمایی‌اش را انجام می‌دهد. بیشتر من را با کار‌های طنز می‌شناسند و واقعا هر کسی این ریسک را نمی‌کند. به همین دلیل از آقای ورزی و شریفی نیا سپاسگزارم. اگر نقش خوب درآمده شما به پارتنر‌های من نگاه کنید.
بنی آدم بیان کرد: واقعیت رقابت سیمرغ جذاب است. ولی امیدوارم بازیگری که لیاقتش را دارد سیمرغ را به خانه ببرد. پدر و مادرم فیلم را دیدند و پدرم گفتند از تو راضی هستم و این بزرگترین سیمرغ برای من بود.
محمدرضا شهبانی نوری بازیگر دیگر این فیلم گفت: بعد از ۲۶ سال آقای شریفی نیا دوباره یاد من کردند. ما در درخت گلابی کار کرده بودیم. آقای شریفی نیا به من کمک کردند. در این مدت ۲۰ فیلم کوتاه ساختم. از همه همکاران عزیز و بزرگوارم سپاسگزارم. از استاد عزیزم خانم حاجیان سپاسگزارم که به من بسیار کمک کردند.
وی ادامه داد: جنبه آموزشی سینما برای من بسیار مهم است. از اینکه در فیلمی بازی کردم که خاصیت آگاهی بخشی و سرگرمی هم دارد، واقعا خوشحالم. چنین آثاری می‌توانند به جامعه کمک کنند.
علی کیان ارثی صدابردار گفت: بیش از نیمی از صدای این اثر سر صحنه انجام شده است. در ساخت این گونه آثار خیلی صدابرداری کار سختی را در پیش دارد و به دیده شدن اثر کمک می‌کند.
فرشاد خالقی فیلمبردار این فیلم گفت: امیدوارم از فیلم خوشتان آمده باشد. برای فیلمبردار حضور در چنین آثاری خوشبختی است. این چندمین همکاری من با آقای ورزی بود. نوع دوربین و لنز‌ها طوری بود که بتوانیم بافت مورد نظر فیلم را در بیاوریم و در بحث نور هم مثلا در نورپردازی خانه پروین تلاش کردیم از نور‌های نرم استفاده کنیم. وارد هر صحنه که میشدم با حس و حال پروین وارد میشدم. از گروه فیلمبرداری به طور ویژه تشکر می‌کنم.
بهزاد عبدی آهنگساز این اثر گفت: موسیقی فیلم یکی از پروژه‌های سخت و دومین تجربه همکاری من با آقایان شریفی نیا و ورزی بود. به خاطر ماجرایی که روی پرده اتفاق می‌افتد کار را بسیار دوست دارم و از کار خود راضی هستم. اگر اتفاقی افتاده مجموعه بوده و من هم تلاش کردم صدای دوستان را به گوش برسانم. ساز اصلی ویولن سل بود که نوعی صدای عاشقانه است. از ساز بالاوان و ارکستر زهی نیز در کار وجود داشتند.
وی افزود: موسیقی ریتم دارد. طبیعی است که موسیقی بدون ریتم اصلا وجود ندارد. اصل ماجرا این است ما تلاش کردیم ریتم را درنظر بگیریم اگر موفق بودم لطف خدا و همراهی دوستان بوده است.
در بخش دیگر این نشست مسعود اوسطی طراح صحنه گفت: مانند کار‌های تاریخی سختی‌های خود را داشت و تمام تلاش خود را کردیم تا به بهترین شکل ممکن کار را پیش ببریم.
مهرداد جلوخانی صداگذار این اثر گفت: سعی کردیم خارج از قاب چیزی انجام نشود.
محمدرضا ورزی بیان کرد: به میزانی که فیلمنامه نیاز داشت به فضل الله خان پرداختیم. تا جایی نشان دادیم که به طلاق رسید. طلاق که یکی از دستاورد‌های آن اشعار خانم پروین اعتصامی بود.
این کارگردان گفت: زندگی مفاخر را دوست دارم. نسل جدید فیلمساز بیشتر به تولید چنین آثاری توجه کنند. فیلم تختی و کمال الملک این دو بیوگرافی بودند که ماندگار شدند و جای این دست فیلم‌ها واقعا خالی است.
ورزی مطرح کرد: درباره فراز‌هایی که انتخاب کردم از ابتدا با آقای شریفی نیا مشورت می‌کردیم و هدف اصلی من از این بیوگرافی یک پیام بود. پیام من بیشتر این بود که یک زن در شرایط خاص دوران خودش برای تثبیت خود چقدر تلاش کرد و متاسفانه در زمان خودش طمع شهرت را نچشید. در زمان فیلمبرداری هم همچنان روی فیلمنامه کار می‌کردیم و سعی کردیم به مطلوب‌ترین شکل ممکن برسیم.
وی افزود: فروغ فرخزاد که اشعارشان را دوست دارم، نمیدانم چرا این مرزبندی بین دو شاعر اتفاق افتاد و قیاس شکل گرفت.
این کارگردان ادامه داد: خانواده در پروین شدن پروین اعتصامی بسیار تاثیرگذار بودند و به همین دلیل در این فیلم به زندگی این خانواده تمرکز شده بود. جایی که شکل‌گیری شخصیت پروین شکل گرفت.
ورزی افزود: انتخاب من برای نقش پدر، خود آقای شریفی نیا بودند؛ برخلاف نظر خود آقای شریفی نیا.
محمدرضا ورزی مطرح کرد: یکی از مهم‌ترین منابع ما، از نگاه منتقد و کسی است که دشمنی با پروین داشته است؛ کتابی تحت عنوان تهمت شاعری. نکاتی گفته بود که خود مشاهده کرده بود. فردی که آقای بیژن بنفشه خواه نقش او را بازی کردند. مجموع مقالات و مصاحبه‌ها نیز ازجمله منابع مهم ما بودند.
کارگردان فیلم پروین گفت: ما نمی‌توانستیم تمام ابعاد زندگی پروین را در یک فیلم نشان دهیم در غیر این صورت باید یک سریال می‌ساختیم.
وی ادامه داد: آگرین برگرفته از اشعار پروین بود. جایی که به مردم کمک و مهربانی می‌کرد و…. تلاش کردم و انتخاب کردم که این بخش از زندگی پروین را نشان دهم.
محمدرضا شریفی نیا گفت: الان دنیا دنبال چهره که کاملا شبیه باشد، نمی‌گردد. از نظر من یک پروین ساخته شد. من دیگر مارال بنی آدم را پروین می‌دانم. بسیار ارزشمند است که به یک شخصیت با مفاهیم درونی‌اش بپردازیم نه صرفا چهره.
وی درباره حاشیه‌هایی که درباره نزدیک نبودن شباهت چهره او با پدر پروین توضیح داد: چهره بیست و چند ساله پدر پروین را کنار تصویر شصت و خرده‌ای ساله من گذاشته و آن را مقایسه می‌کنند.
شریفی نیا در پایان گفت: واقعا دوست نداشتم به عنوان بازیگر در این پروژه باشم. ولی باعث افتخارم است که در این پروژه فاخر حضور داشتم. پروین تنها زنی است که حق خود را از این جامعه گرفت.
