با سلام
این بار یک عکس بسیار جالب برای شما اماده کرده ام.این عکس محدوده ایران را از ۵۰۰۰ هزار سال پیش یعنی ایلام قدیم تا به امروز ایران را نمایش میدهد.اگر در عکس دقت کنید می بینید بیشترین وسعت ایران در زمان کورش بزرگ و هخامنشیان بوده است.به دلیل این که حجم عکس زیاد است (حدود ۱ مگابایت)ان را در ادامه مطلب قرار داده ام.عکس بالا فقط یک عکس ساده است که صفحه اول این نقشه را نمایش می دهد،برای دیدن نقشه کامل به ادامه مطلب بروید.
زوپیر(زوپیروس) نام سردار شجاع سپاه داریوش بزرگ است که نقش بزرگی را در فتح بابل به دست داریوش ایفا کرد.
ماجرا اینگونه است که در مارچ ۵۲۲ پیش از (ترسا) میلاد، یک مغول بنام گئومات ادعا کرد که بردیا پسر کورش بزرگ است و با این ترفند و دروغ چند ماه هم تاج و تخت ایران را بدست آورد. تا اینکه در پایان خویشاوند کمبوجیه و بردیا، داریوش بزرگ، همراه با شش نفر دیگر (هفت تنان) این غاصب تاج و تخت ایران را کشتند و از آن پس داریوش پادشاه ایران شد.
.jpg "وطن فا.کام")
بنا به درخواست برخی از دوستان عزیز مجموعه ای از عکس ها را برای شما بازدیدکنندگان
محترم اماده دریافت کرده ایم.این عکس ها که در سایز های مختلفی هستند،در بین بهترین تصاویر انتخاب شده اند.توجه داشته باشید که این مجموعه اولین سری از عکس ها است که در سایت کورش بزرگ قرار گرفته،و به زودی تلاش می کنیم تا یک مجموعه زیبا از تصاویر مربوط به ایران باستان را در این سایت قرار دهیم.
.jpg "وطن فا.کام")
نیاکان ما از چند هزار سال پیش عقیده داشتند که هر انسان زنده از پنج جزء «تن، جان، روان، وجدان و فروهر» سرشته شده که پویندگی و بالندگی انسان از کوشش و جوشش آن ها است.که در زیر در مورد هر کدام توضیح مختصری خواهم داد:
۱- تن: همه ی اعضای بدن منهای نیروی زیستن را تن می گویند که پس از مرگ از بین می رود.
۲- جان: جان که نیروی زندگانی است، جنبش و کار تن را به همراه می آورد و با مرگ انسان، جان از بین می رود.
سر آغاز جشن نوروز، روز نخست ماه فروردین (روز اورمزد) است و چون برخلاف سایر جشن‌ها برابری نام ماه و روز را به دوش نمی‌کشد ، بر سایر جشن‌ها‌ی ایران باستان برتری دارد. در مورد پیدایی این جشن افسانه‌های بسیار است ، اما آنچه به آن جنبه‌ی راز وارگی می‌بخشد ، آیین‌های بسیاری است که روزهای قبل و بعد از آن انجام می‌گیرد. اگر نوروز همیشه و در همه جا با هیجان و آشفتگی و درهم ریختگی آغاز می‌شود ، حیرت انگیز نیست چرا که بی‌نظمی یکی از مظاهر آن است. ایرانیان باستان ، نا آرامی را ریشه‌ی آرامش و پریشانی را اساس سامان می‌دانستند و چه بسا که در پاره‌ای از مراسم نوروزی ، آن‌ها را به عمد بوجود می‌آوردند ، چنان که در رسم باز گشت ِمردگان (از ۲۶ اسفند تا ۵ فروردین) چون عقیده داشتند که فروهر‌ها یا ارواح درگذشتگان باز می‌گردند ، افرادی با صورتک‌های سیاه برای تمثیل در کوچه و بازار به آمد و رفت می‌پرداختند و بدینگونه فاصله‌ی میان مرگ و زندگی و هست و نیست را در هم می‌ریختند و قانون و نظم یک ساله را محو می‌کردند.
همه ما بار ها وصیت نامه داریوش را خوانده ایم،اما نکات قابل توجهی در ان است که داریوش بزرگ در وصیت نامه خود به ان ها اشاره کرده است که تمام پادشاهان مقتدر ایران باستان نیز به ان اشاره نموده اند.
۱-یکی از این نکات دروغ است که همه پادشاهان خواستار جلوگیری از ان بوده اند به طوری که داریوش در یکی از دعا های خود نوشته است “خداوند این کشور را از دشمن،از خشکسالی،از دروغ محفوظ بدارد” چرا که دروغ را بدترین گناه دانسته اند.
۲-انها همیشه اینده را در نظر داشته اند که اگر مشکلی در اینده به وجود بیاید بتوانند جلوی ان را بگیرند.
۳-سومین نکته این بوده است که با زیر دستان خود بدرفتاری نکنند و میان فقیر و ثروتمند تفاوت قائل نشوند.
۴-نکته بعدی که مانند دروغ به ان زیاد اهمیت داده شده است بحث سواد است که از تمام مردم خواسته اند که خواندن و نوشتن یاد بگیرند.
۵-از جانشین خود خشایار شاه و سربازان و … خواسته شده که دین هر کس مورد احترام قرار گیرد و دین به اجبار به کسی تحمیل نگردد.
۶-ابادانی و عدالت از دیگر نکاتی که پادشاهان ایران به ان توجه بسیار داشته اند.
۷- و هفتمین نکته و اخرین نکته بحث مردن است.داریوش خود می گوید”ادم چه خارکن باشد و چه یک پادشاه بلاخره می میرد“.پس مردن سرنوشت همه ماست و هیچکس عمر جاویدان ندارد.
اینک با هم دعای داریوش بزرگ را میخوانیم:
اینک که من از دنیا می روم، بیست و پنج کشور جز امپراتوری ایران است و در تمامی این کشورها پول ایران رواج دارد و ایرانیان درآن کشورها دارای احترام هستند و مردم آن کشورها نیز در ایران دارای احترامند، جانشین من خشایارشاه باید مثل من در حفظ این کشورها کوشا باشد و راه نگهداری این کشورها این است که در امور داخلی آن ها مداخله نکند و مذهب و شعار آنان را محترم شمرد .
