نقش اماکن مقدس در معارضات سیاسی دوره قاجار
- 1,805 بازدید
- 7 دسامبر 2011
- ایران معاصر
بشر از همان آغاز خلقت در پی یافتن سؤالات بیشمار در جهان هستی، همواره به دنبال منجی و حامی میگشت که او را در شرایط حاد حمایت کند و از تنهایی و خطر نجات دهد. این جست وجو در سرتاسر تاریخ پرنشیب و فراز ایران زمین ادامه داشت و ایرانیان به دنبال یورش اقوام و ملل گوناگون در خلال سالیان سال به قبور و بارگاه و آثار باقی مانده از مردان مقدس و روحانی میرفتند و به آنان توسل میجستند و خود را در پناه این مکانهای مقدس قرار میدادند و از خطرهای سیاسی میرهیدند. این شیوه توسل به اماکن مقدس که در قرون معاصر به بست و بستنشینی معروف شد، پدیدهای بسیار مهم و متداول بوده است که رعایا را از ظلم حاکمان در امان میداشته است. چرا که ساختار سیاسی اجتماعی ایران عصر قاجار که برگرفته از دورههای قبل بود با استفاده از دیوانسالاری عریض و طویل بر تمام شئون کشور تسلط داشت. در رأس این هرم شاه با قدرت تمام حکومت میکرد. وی یگانه مرجع و تنها مقام تصمیمگیرنده کشور بود و تمامی نهادهای کشوری شامل قوه مقننه، اجرائیه و قضائیه به واقع در وجود او خلاصه میشد. در کنار وی صدراعظم و رجال دولتی به اداره امور کشور میپرداختند. در ولایات و نواحی مرزی شاهزادگان و فرزندان شاه با قدرتی مشابه شاه و مانند دستگاه عریض و طویل او فرمان میراندند و همگی در اختیار شاه بودند.
علما و مشروطه
- 1,678 بازدید
- 5 دسامبر 2011
- ایران معاصر
جنبشها و نهضتهای سیاسی بدون حضور مردم میسر نمیگردد. نهضت مشروطیت نیز این چنین بود، اما در جامعهای با ساختار فرهنگی ـ اجتماعی ایران، بسیج سیاسی تودهها و حضور آنان در صحنه مبارزه بدون نظر و رهبری علمای دینی انجام نمیپذیرفت. همه مورخان بر نقش علما در بسیج و رهبری مردم در نهضت مشروطیت تأکید دارند. مرحوم آیتالله آقا سید عبدالله بهبهانی یکی از علمای پیشتاز نهضت بود و در همه مراحل آن حضور مؤثری داشت. شجاعت و دلیری او در برخی از هنگامههای نهضت، تحسین مورخان را برانگیخت. در مراسم عزاداری سیدعبدالحمید هنگامی که مردم مورد هجوم مأموران دولت قرار گرفتند، ترس و وحشت بر آنان مستولی گشت. کسروی با اشاره به این واقعه مینویسد: هر کس پناهگاهی میجست. علماء هم با رنگهای پریده و دست و پای لرزان، از صحن مسجد به ایوان و شبستان گریختند، و هر یکی در جست وجوی فرزندان و کسان خود بودند.
تحصن تجار در حرم حضرت عبدالعظیم – صفر سال ۱۳۲۳ق
- 2,089 بازدید
- 3 دسامبر 2011
- ایران معاصر
در آستانه سفر مظفرالدین شاه به فرنگ تجار در حرم حضرت عبدالعظیم متحصن و خواستار لغو تعرفه جدید گمرکی، رفع تبعیض در گرفتن حقوق گمرکی از مسلمانها و عزل نوز شدند. نارضایتی تجار از وضع نابسامان اقتصادی زمینه ساز تحصن بود. تجار قبلاً هم به عینالدوله شکایت کرده بودند اما نتیجه ای نداشت. قبل از تحصن توسط میرزاجوادخان سعدالدوله عریضه ای در شکایت از احجافات بلژیکیها به عینالدوله دادند. برای رسیدگی به شکایت تجار جلسه ای با حضور عینالدوله، سعدالدوله، وزیر مخصوص، علاءالملک، دبیر حضور، گروهی از رجال دربار و هفت نفر از تجار و ژوزف نوز تشکیل شد. تجار با دلیل اثبات کردند که بیش از حقوق تعیین شده از آنها گمرک گرفته اند. نوز پس از اثبات ادعای تجار فحشی نثار آنها کرد با این عمل جلسه بدون حصول نتیجهای خاتمه یافت. پس از آن تجار تصمیم گرفتند در حرم حضرت عبدالعظیم متحصن شوند. در تحریک تجار به تحصن، عوامل دیگری هم مؤثر بودند که نباید نادیده گرفته شوند. مخالفت سید عبدالله بهبهانی با عینالدوله از جمله این عوامل است. آیتالله بهبهانی که از اوایل محرم تحت لوای مخالفت با نوز به مقابله با عینالدوله برخاسته بود، موقعیت پیش آمده را برای پیشبرد مقاصد سیاسی اش مناسب یافت.