is_tag

• 33 بازدید
• 6 فوریه 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

با بیوگرافی بهدخت ولیان بازیگر دهه شصتی ایرانی که از سری نقش‌ های برجسته این بازیگر می‌توان به فیلم امیر، دو طبقه روی پیلوت و فیلم آسمان آفتابی نیست اشاره کرد در ادامه مطلب همراه ما باشید.

بیوگرافی کامل بهدخت ولیان

بهدخت ولیان زاده دهه شصت است وی فارغ التحصیل رشته بازیگری در مقطع لیسانس است.

بهدخت ولیان بازیگری را ازتئاتر آغاز کرد و در نمایش های بسیاری به ایفای نقش پرداخته است.

از کارهای بهدخت ولیان در تئاتر می توان به نمایش اسم که خانم لیلی رشیدی کارگردان آن بودند.

نوستوس با کارگردانی محمد منعم ، ماجرای مترانپاژ حسن معجونی و سالگشتگی به کارگردانی امیررضا کوهستانی اشاره کرد.

بهدخت ولیان اولین کار خود جلوی دوربین را با حضور در فیلم سینمایی آسمان آفتابی نیست به کارگردانی مهران ملکوتی در سال ۱۳۹۳ آغاز کرد.

با اینکه موفقیت این اثر زیاد نبود ولی تجربه خوبی برای بهدخت ولیان به شمار میرود.

زیرا بازیگرانی چون فرهاد قائمیان ، قربان نجفی ، توماج پورمراد و مهران ملکوتی تجربه همکاری داشت.

مصاحبه با بهدخت ولیان

بهدخت ولیان در یکی از مصاحبه هایش با خبرنگاران در مورد علاقه اش به سینما و تئاتر می‌گوید :

سینما و تئاتر هردو برای من مهم هستند این دو تفاوت بسیاری با هم دارند.

اما من واقعاً هر دوی آن‌ها را دوست دارم و حقیقتی که در مورد تئاتر باید بگویم این است که مهم ترین و بزرگ ترین کلاس درس برای یک بازیگر تئاتر است.

به همین دلیل بسیار خرسندم که در صحنه تئاتر با بازیگران بزرگی همکاری داشته ام و در نمایش های مختلف ایفای نقش کرده ام .

در کل باید بگویم اگر تئاتر نبود من هم امروز در این جایگاه نبودم .

آغاز فعالیت بهدخت ولیان

بهدخت ولیان کار خود را با تئاتر شروع کرد و زمان زیادی طول نکشید که وارد سینما شد.

نمایش‌های اسم ، سالگشتگی ،نوستوس و ماجرای مترانپاژ از معروف‌ترین تئاتر این بازیگر هنرمند می باشد که در آن ها به ایفای نقش پرداخته است.

وی در سال ۱۳۹۳ اولین کار سینمایی خود را به نام آسمان آفتابی نیست به کارگردانی مهران ملکوتی آغاز کرد .

در این فیلم کارگردان سحر دولتشاهی را در نظر داشته اما عدم توافق آنها باعث شد تا بهدخت ولیان جایگزین نقش او در فیلم شود.

بهدخت ولیان با بازی در فیلم سینمایی امیر با میلاد‌کی‌مرام همبازی بود.

این فیلم سینمایی در جشنواره فیلم فجر حضور یافت و همین امر سبب شهرت بهدخت ولیان شد.

آثار سینمایی بهدخت ولیان

آسمان آفتابی نیست، امیر، تتو ،دو طبقه روی پیلوت از آثار سینمایی بهدخت ولیان است.

فیلم سینمایی تتو یک فیلم کوتاه بود که آقای فرهاد دلارام آن را کارگردانی می‌کرد.

بهدخت ولیان در این فیلم نقش اصلی بود و توانست با هنرنمایی خود جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره سالمونا ایتالیا را به دست آورد.

بهدخت ولیان در فیلم سینمایی دو طبقه روی پیلوت به دلیل مصدومیت الناز شاکردوست حین فیلمبرداری جایگزین او شد و توانست به خوبی بدرخشد.

تازه ترین کارهای بهدخت ولیان

از تازه ترین کارهای بهدخت ولیان می توان به میدان سرخ اشاره کرد.

این سریال را آقای ابراهیم ابراهیمیان کارگردانی می‌کند.

اطلاعات کاملی از میدان سرخ در دسترس نیست و فقط می توان به بازیگران پرقدرت آن چون مهتاب کرامتی، امیرحسین آرمان ، بهرام افشاری ،علی مصفا ،سحر نظام دوست ، آرمین‌رحیمیان و بهدخت ولیان اشاره کرد.

وضعیت تأهل و ازدواج بهدخت ولیان

متأسفانه از وضعیت ازدواج و تاهل بهدخت ولیان اطلاعات دقیقی در دسترس نیست. به استناد از برخی روایات احتمال می رود این بازیگر بی حاشیه مجرد باشد.

جوایز و افتخارات بهدخت ولیان

– منتخب بهترین بازیگر زن جشنواره سالمونای ایتالیا

– حضور در جشنواره فیلم فجر

 

گردآوری: نیمکت خبر

• 93 بازدید
• 5 فوریه 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

شباهت چهره بازیگران ایران و ترکیه: این دو کشور همسایه هستند و مردمان هر دو کشور چهره‌های شرقی و تقریبا مشابهی دارند. بسیاری از طرفداران سینماهای این دو کشور، به مقایسه چهره بازیگران ایرانی و ترکی پرداخته و شباهت‌های زیادی را نیز میان قیافه‌های آن‌ها پیدا کرده‌اند.

در ادامه این مطلب از سری مطالب بخش فرهنگ و هنر در مجموعه فیلم و سریال مجله خبری چشمک، نگاهی داشته‌ایم به شباهت چهره بازیگران ایران و ترکیه.

شباهت چهره بازیگران ایران و ترکیه

این تصاویر را مرور می کنیم:

پژمان بازغی و کیوانچ تاتلیتوغ

پژمان بازغی ۱۹ مرداد سال ۱۳۵۳ در یک خانوادهٔ ۵ نفره در تهران متولد شد. در دوران کودکی، به واسطهٔ شغل پدرش، در شهرهای مختلف زندگی کرده‌است. پس از تولد، ۴ سال در تهران و در منازل سازمانی نیروی دریایی زندگی کرده و هم‌زمان با پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران به شهر رشت می‌رود. با شروع جنگ ایران و عراق و اعزام پدرش برای محافظت مرزهای آب ایران و خلیج فارس به بوشهر رفته و با پایان جنگ، خانواده به تهران بازمی‌گردند.

بازغی پس از قبولی در دانشگاه آزاد واحد لاهیجان برای تحصیل رشته مهندسی معدن به آنجا بر می‌گردد و از همان‌جا با سینما آشنا می‌شود. در سال ۱۳۷۳ با ورود به سینمای جوانان مرکز گیلان در اولین فیلمش با نام اعتراف ساخته مجید فهیم خواه بازی می‌کند. پس از آن به مدت ۲ سال به ایفای نقش در مجموعهٔ تلویزیونی آژانس دوستی می‌پردازد که باعث شهرت او می‌شود و سپس ایفای نقش در فیلم‌هایی همچون جوانی و بلوغ و مجموعهٔ گمگشته باعث تثبیت جایگاه او در سینما و تلویزیون شد.

کیوانچ تاتلیتوغ (به ترکی استانبولی: Kıvanç Tatlıtuğ‎؛ زادهٔ ۲۷ اکتبر ۱۹۸۳[۲]) بازیگر، مدل و بازیکن بسکتبال سابق اهل ترکیه است. او یکی از پردرآمدترین بازیگران ترکیه است و جوایز متعددی از جمله سه جایزه پروانه طلایی و یک جایزه سینمایی یشیلچام را به دست آورده است. تاتلیتوغ برنده مسابقات بهترین مدل ترکیه و بهترین مدل جهان در سال ۲۰۰۲ شد.

 

شقایق دهقان و جانان اردوگر

شقایق دهقانی بردبار (زادهٔ ۴ اسفند ۱۳۵۷) بازیگر و نویسنده ایرانی است. بخشی از فعالیت های وی، بازی در مجموعه‌های تلویزیونی نود شبیِ مهران مدیری است. او تاکنون ۳ بار نامزد تندیس بهترین بازیگر زن کمدی از جشنواره حافظ شد.

جانان ارگودر (به ترکی استانبولی: Canan Ergüder؛ زاده ۱۵ ژوئیه ۱۹۷۷ ) هنرپیشه اهل ترکیه است. وی از سال ۲۰۰۶ میلادی تاکنون مشغول فعالیت بوده‌است. از فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی که وی در آن نقش داشته‌است می‌توان به هزار و یک شب، خانواده و نبرد گل‌ها اشاره کرد.

اشکان خطیبی و تانر اولمز

اشکان خطیبی (۱۹ مهر ۱۳۵۸) بازیگر، خواننده، مجری و کارگردان ایرانی است. او تحصیلات را تا مقطع کارشناسی تئاتر از دانشکدهٔ هنر و معماری دانشگاه آزاد ادامه داده‌است. در سال ۱۳۷۹ به همراه بابک سعیدی یک گروه موسیقی به نام آپولون داشته‌اند که راک ایرانی می‌زدند اما از گروه جدا شد. وی پیانو، گیتار و گاهی نیز ساز دهنی می‌زند.

تانر اولمز (ترکی استانبولی: Taner Ölmez‎) (زاده ۹ اوت ۱۹۸۶ در تونجلی) بازیگر مرد اهل ترکیه است.

بیتا سحرخیز و اوزلم یلماز

بیتا سحرخیز بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر ایرانی است. او فارغ التحصیل رشته کارشناسی دبیری از دانشگاه تاکستان است. وی فعالیت سینمایی خود را از سال ۱۳۸۵ با فیلم نسکافه داغ داغ آغاز کرد. سحرخیز همچنین بازی در سریال های راه بی پایان، ترانه مادری و نون ریحون در کارنامه دارد.

اوزلم ایلماز متولد ۱۷ ژوئیه ۱۹۸۶ در ترکیه، بازیگر است. فارغ التحصیل لیسانس رشته هنر از دانشگاه خصوصی کولتور در استانبول می باشد که فعالیت خود را از تئاتر شروع کرد و حالا بازیگر سینما و تلویزیون است.

نگین معتضدی و بیگه اونال

نگین معتضدی (زادهٔ ۳ مهر ۱۳۶۴) بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون است. او در سریال ویلای من به کارگردانی مهران مدیری شناخته شد و در سریال‌های گذر از رنج‌ها، تکیه بر باد و شاید برای شما هم اتفاق بیفتد و همچنین اپیزود چهارگاه سریال روزهای بهتر ایفای نقش داشت. او در برنامه دورهمی مهران مدیری به عنوان مهمان حضور داشت.

اونال در ۱ فوریه ۱۹۹۰در استانبول به دنیا آمد. پدرش ارهان اونال بازیکن سابق فوتبال بود که برای بایرن مونیخ و گالاتاسرای بازی می‌کرد. مادر او، ماین بایسان، یک مدل سابق است. وقتی او ۹ ساله بود والدینش از هم جدا شدند. پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان فرانسوی، در دانشگاه بیلگی استانبول ثبت نام کرد و تحصیلات خود را در آنجا به پایان رساند.

اولین نقش مهم او در سریال عشق و جزا در سال ۲۰۱۰ بود که در آن شخصیت یلیز را به تصویر کشید. او سپس در کنار آیچا بینگول، مته هوروزوغلو، ایلکر کیزماز و اکین کوچ برای فیلم «اسم من گلتپه است» انتخاب شد. بازی او از شخصیت نازلی به عنوان یک پیشرفت در حرفه او بود.

پریناز ایزدیار و فحریه اوجن

پریناز ایزدیار (زادهٔ ۸ شهریور ۱۳۶۴) بازیگر و صداپیشهٔ ایرانی است. او پس از بازی در سریال زمانه ساختهٔ حسن فتحی به شهرت رسید. نخستین کار بازیگری وی در فیلم یک مرد، یک شهر است. ایزدیار در سال ۱۳۹۴ برای بازی در فیلم ابد و یک روز موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از سی و چهارمین دوره جشنوارهٔ فیلم فجر شد.

فخریه اوجن در شهر زولینگن در کشور آلمان به دنیا آمد. خانوادهٔ مادر وی از اهالی قوم چرکس و خانوادهٔ پدرش از مهاجران ترک و اصالتاً اهل شهر کاوالا هستند. او به مدت یک سال در آلمان در رشتهٔ جامعه‌شناسی تحصیل کرد و زمانی که برای تعطیلات در ترکیه به سر می‌برد توسط اویا آیدوغان به تهیه‌کننده ای به نام ابراهیم مرت اوغلو معرفی شد. فخریه در سن ۱۹ سالگی به ترکیه بازگشت. او در دانشگاه بغازیچی رشتهٔ تاریخ خواند و در سال ۲۰۱۴ فارغ‌التحصیل شد.

ریحانه پارسا و سیمای بارلاس

ریحانه پارسا (زادهٔ ۱ اسفند ۱۳۷۷) بازیگر ایرانی است. او نخستین فعالیت حرفه‌ای خود را با نقش‌آفرینی در مجموعه پدر (۱۳۹۷) آغاز کرد و برای این نقش نامزد دریافت جایزۀ حافظ در رشتهٔ بهترین بازیگر زن درام شد.

سیمای بارلاس متولد ۵ می ۱۹۹۸ در ترکیه، بازیگر است. فارغ التحصیل لیسانس رشته بازیگری (سینما و تلویزیون) از دانشگاه بیلگی استانبول می باشد که فعالیت را از قاب تلویزیون شروع کرد و حالا کار مدل هم می کند.

نگار جواهریان و سریکایا

نگار جواهریان (زادهٔ ۲۲ دی ۱۳۶۱) بازیگر ایرانی است. او برای فیلم طلا و مس (۱۳۸۸) برندهٔ جایزهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن جشنوارهٔ فیلم فجر شد. او برای فیلم حوض نقاشی (۱۳۹۱) بار دیگر نامزد دریافت این جایزه شد. جواهریان از سال ۱۳۹۵ با رامبد جوان، بازیگر و کارگردان ایرانی ازدواج کرده‌است و یک فرزند نیز دارد که در کانادا به دنیا آمده است.

سرنای ساریکایا (به ترکی استانبولی: Serenay Sarıkaya) (زادهٔ ۱ ژوئیهٔ ۱۹۹۲)، بازیگر و مدل ترکیه‌ای و صاحب جایگاه دوم دختر شایستهٔ ترکیه در سال ۲۰۱۰ است. معروف‌ترین بازی او در نقش میرا در سریال جزر و مد است. او در سال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ به عنوان بهترین بازیگر زن ترکیه انتخاب شد.

نرگس محمدی و هانده ارچل

نرگس محمدی بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر ایران است. وی دارای مدرک کارشناسی پرستاری می باشد. اولین حضور جدی سینمایی وی در فیلم ریسمان باز بود. وی با بازی در فیلم آناهیتا نشان داد که استعداد خوبی در این زمینه دارد و پخش مجموعهٔ تلویزیونی ستایش نیز زمینه شهرت وی را فراهم کرد.

هانده ارچل (به ترکی استانبولی: Hande Erçel؛ زادهٔ ۲۴ نوامبر ۱۹۹۳) بازیگر و مدل اهل ترکیه است. او بیشتر به دلیل بازی در مجموعه تلویزیونی عشق حرف حالیش نمیشه و تو در خانه‌ام را بزن شناخته شد.

• 39 بازدید
• 4 فوریه 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

‌با بیوگرافی سپیده علایی بازیگر جوان سینما و تلویزیون ایرانی که وی اولین بار فعالیت خود را در سینما و سال ۱۳۸۷ در فیلم حوالی اتوبان آغاز کرد در ادامه مطلب همراه ما باشید.

بیوگرافی و فعالیت هنری سپیده علایی

سپیده علایی با بازی در مجموعه تلویزیونی «بچه‌ها نگاه می‌کنند» سال ۱۳۹۰ تجربه‌ای تازه را در کارنامه‌اش ثبت کرد .

‌سپیده علایی، بازیگر سینما و تلویزیون، در آثاری مثل سریال تلویزیونی «پرده‌نشین»، فیلم سینمایی «ماحی» و سریال تلویزیونی «سال‌های ابری» فعالیت داشته است.

سپیده علایی اولین بار در سینما و سال ۱۳۸۷ در فیلم حوالی اتوبان به کارگردانی سیاوش اسعدی بازی کرده است.

هر چند موفقیت این اثر نسبت به آثار شاخص بعدیش مثل سریال پرده‌نشین، بیشتر نبود ولی تجربه خوبی برای سپیده علایی به حساب می آمد.

و همکاری با هنرمندانی مانند گلچهره سجادیه، شهاب حسینی، بهناز جعفری و افسانه چهره‌ آزاد را تجربه کرد.

آثار مهم سپیده علایی

سپیده علایی در سال ۱۳۹۳ دوره‌ی دشواری را در عرصه سینما و تلویزیون گذراند و در آثار مهمی بازی نموده است.

وی در این سال با بازی در ۲ سریال مهم تلویزیون خود را به مردم معرفی کرد.

آثار مهم سپیده علایی در این سال، بازیگری در سریال پرده‌نشین به کارگردانی بهروز شعیبی و سریال سال‌های ابری به کارگردانی مهدی کرم‌پور به حساب می آید.

سپیده علایی در سریال پرده‌نشین

شاید یکی از مهم‌ترین بخش‌های زندگی سپیده علایی بازی در سریال پرده‌نشین بوده است.

سپیده علایی سال ۱۳۹۳ سریال پرده‌نشین نقش مهمی بازی کرده است که توانست با توانایی خود، آن نقش و همین طور خودش را بین مخاطبان تلویزیون مطرح کند.

سپیده علایی توانست با بازی در سریال پرده‌نشین تجربه بازیگری موفقیت آمیزی برای خود به دست آورد و همکاری در کنار بازیگرانی مانند ویشکا آسایش، فرهاد آئیش، حامد کمیلی و سارا بهرامی بر تجارب او اضافه کند.

سپیده علایی در سریال سال‌های ابری

‌سپیده علایی علاوه‌بر سریال پرده‌نشین، سال ۱۳۹۳ در سریال سال‌های ابری نیز بازی کرده است.

سپیده علایی این‌بار با مهدی کرم‌پور یعنی کارگردان سریال سال‌های ابری و هنرمندانی مانند علی عمرانی، حمید ابراهیمی، فرزاد حسنی و لیندا کیانی همکاری داشت.

خصوصیات حرفه‌ای سپیده علایی

یکی از خصوصیات حرفه‌ای سپیده علایی آن هست که در مدت زمان بازیگری خود، هم در تلویزیون و هم در سینما بازی کرده است.

سپیده علایی را باید هم بازیگر سینما و هم بازیگر تلویزیون دانست چون که ۵۰% آثار او سینمایی و ۵۰% آثارش تلویزیونی است.

در حقیقت سپیده علایی از مجموع ۴ اثری که در کارنامه دارد،

در ۲ اثر در سینما با نام‌های فیلم ماحی و فیلم حوالی اتوبان به ایفای نقش پرداخته است .

و در ۲ اثر در تلویزیون با نام‌های سریال پرده‌نشین و سریال سال‌های ابری بازی کرده است.

ازدواج سپیده علایی

از ازدواج سپیده علایی اطلاعی در دسترس نیست.

فیلم شناسی

گردآوری: نیمکت خبر

• 30 بازدید
• 3 فوریه 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

۳ هزار و ۵۷۴ نفر از خبرنگاران کشور با امضای بیانیه‌ای ضمن ابراز همدلی و همدردی با خبرنگاران فلسطینی اعلام کردند: همکاران شما در رسانه‌های جمهوری اسلامی ایران، پا به پای شما از روز نخست جنگ کنونی، اخبار مظلومیت‌های مردم بی‌گناه غزه را منعکس کردند و از هیچ تلاشی در حمایت از ملت مظلوم، اما مقتدر فلسطین فروگذار نکرده و نخواهند کرد.

متن کامل بیانیه و فهرست خبرنگاران امضاء کننده آن به‌شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم
وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقونَ (سوره مبارک آل عمران آیه ۱۶۹)
هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.
با سلام و احترام.

درود ما بر شما فعالان سلحشور رسانه و عزت نگار فلسطینی که با شجاعت و قدرت، خواری و ذلالت دشمن صهیونیستی در مقابل مردم مظلوم، مقتدر و مقاوم فلسطین را به گوش جهانیان رساندید. شما که قابی بودید برای انعکاس رشادت‌ها و حماسه‌هایی که دلیرمردان مقاومت فلسطین در صحنه غزه خلق کردند.

جهان در کنار آرمان مقاومت و ملت فلسطین تمام قد ایستاده است و این شاید شیرین‌ترین حقیقتِ این روز‌های تلخ است که رژیم صهیونیستی برای فرار از شکست، هر لحظه بر دامنه جنایات و کشتار مردم بی‌گناه فلسطین در غزه قهرمان می‌افزاید. این شیرینی تاریخی حاصل نمی‌شد جز در سایه رشادت‌ها و شهادت طلبی‌های شما غیورمردان عرصه اطلاع‌رسانی و رسانه. شما که با مجاهدت شبانه روزی و با نثار خون خود، مظلومیت مردم مقاوم و سلحشور سرزمین تان را به گوش جهانیان رساندید.
سلاح شما در مبارزه با ظلم، اطلاع رسانی است و چه غیورانه و هوشمندانه از سلاح خود علیه دشمن کودک کش صهیونیستی بهره جستید.‌ای سفیران اطلاع رسانی، چه زیباست هنگامی که خود جان‌پناهی ندارید، در هر صحنه‌ای حاضر می‌شوید و حقایق جنگ و جنایات رژیم نسل‌کش صهیونیستی و حماسهِ ایثار و ایمان مردم رشید و مقاوم غزه را از لابه‌لای آتش و خون گزارش می‌کنید.

باید اذعان کرد یکی از شاخصه‌های پیروزی جبهه مقاومت در عملیات طوفان الاقصی، حضور گسترده و فعالیت بی نظیر شما فعالان رسانه‌های فلسطینی بود. این مسئله به خوبی اهمیت جهاد تبیین و جنگ روایت‌ها و نیز اهمیت اطلاع‌رسانی دقیق و سریع را تایید می‌کند و شاید اگر نبود مجاهدت شما خون‌نگاران در روایت حوادث جنگ غزه، روایتگری صهیونیسم از جنگ، موفق می‌شد جای ظالم و مظلوم را عوض کند و ما شاهد این بیداری جهانی در حمایت از فلسطین و مخالفت با اسرائیل نباشیم.

با تاسف باید گفت طی سه ماه گذشته و تا لحظه نگارش این نامه، حدود ۱۲۰ همکار خبرنگار و فعال رسانه‌ای شما در غزه به شهادت رسیده‌اند و بی‌تردید خون پاک آنان، آخرین روایتِ حقیقی از جنگی ناجوانمردانه بود.

ما خبرنگاران و اصحاب رسانه در جمهوری اسلامی ایران، ضمن تبریک و تسلیت شهادت همکاران فلسطینی خود در غزه، با خانواده‌های آن‌ها و همچنین شما صاحبان قلم و فعالان رسانه‌ای ابراز هم‌دردی می‌کنیم و جنایات رژیم صهیونیستی را در این نبرد ناجوانمردانه که دشمن در آن پایبند به هیچ قانون و مقررات اخلاقی و بین المللی نیست، محکوم می‌کنیم.

همکاران شما در رسانه‌های جمهوری اسلامی ایران، پا به پای شما از روز نخست جنگ کنونی، اخبار مظلومیت‌های مردم بی‌گناه غزه را منعکس کردند و از هیچ تلاشی در حمایت از ملت مظلوم، اما مقتدر فلسطین فروگذار نکرده و نخواهند کرد.

در انتها باید گفت تا شما نورنگاران هستید، خورشید حقیقت در پشت پرده جهالت‌فروشی رسانه‌های صهیونیستی نخواهد ماند.

• 20 بازدید
• 30 ژانویه 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

سلام به شما دوستان عزیز. در این مطلب به نقل از وبسایت بازرگانی برنج نبی پورقصد داریم بهترین برنج‌های ایرانی را به شما معرفی کنیم. پس تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید تا با بهترین برنج‌های ایرانی آشنا شوید.

برنج طارم محلی

برنج طارم محلی یک برنج بسیار باکیفیت و عالی ایرانی است. این برنج که غالبا در شهر فریدونکنار به شکل خیلی خوبی کشت می‌شود از نظر ری و پخت بسیار شما را راضی نگه می‌دارد و از نظر عطر و بو هم یک برنج بسیار عالی است.

همانطور که گفته شد، این برنج به شکل خیلی ویژه‌ای در شهر فریدونکنار کشت می‌شود که باعث می‌شود کیفیت آن دو چندان برابر باشد.

یک نکته مهم: دوستان عزیز اینجا لازم است یک موضوع مهم را خدمت شما عرض کنیم. بی‌شک همه مطلعید که پایتخت برنج ایران شهر فریدونکنار است و بهترین برنج‌های ایران در این شهر کشت می‌شود. پس بدون شک هر برنجی که در این شهر کشت می‌شود، تحت نام برند برنج فریدونکنار باید آن را شناخت و قطعا شکی به کیفیت بالای آن نخواهد بود.

نکته‌ای که اینجا لازم است به آن اشاره کنیم این است که گاها دیده می‌شود که برخی از فروشگاه‌ها که حتی شمالی هم نیستند تمام برنج‌های خود را تحت نام برنج فریدونکنار عرضه می‌کنند که اعتماد مشتری را جذب کنند. دوستان عزیز توجه کنید که فریدونکنار زمین‌های تحت کشت مشخصی دارد و اکثر برنج‌های این شهر در فروشگاه‌های همین شهر به فروش می‌رسد. بخشی هم به صورت عمده به برخی از فروشندگان در استان‌های دیگر فروخته می‌شود.

پس اگر قصد دارید برنج فریدونکنار را خریداری کنید، سعی کنید از یک فروشگاه مستقر در این شهر خریدتان را انجام دهید.

برنج کشت دوم

برنج کشت دوم نیز یک برنج بسیار باکیفیت است که در نوبت دوم به کشت می‌رسد. این برنج از نظر قد کشیدن و پخت بسیار برنج عالی است و می‌توان گفت بهترین برنج ایرانی از نظر قد کشیدن پس از پخت است.

اگر قصد خرید برنج کشت دوم را دارید سعی کنید از کشت دوم‌های مخصوص فریدونکنار استفاده کنید. زیرا برنج‌های کشت دوم محصول فریدونکنار سالم تر هستند.

برنج طارم هاشمی

برنج طارم هاشمی یک برنج بسیار باکیفیت ایرانی است که برای اولین بار در استان گیلان به کشت رسید. این برنج هم یک برنج بسیار با کیفیت ایرانی است که از نظر پخت و عطر بسیار ممتاز و عالی است.

تفاوتی که بین برنج طارم محلی و طارم هاشمی وجود دارد در ظاهر آنهاست. برنج طارم هاشمی دانه‌های تپل‌تر و کوتاه‌تری دارد در حالی که برنج طارم محلی دارای قد بلندتری است، ولی کمی از طارم هاشمی لاغرتر است.

نکته مهمی که درباره برنج طارم هاشمی باید به آن توجه داشته باشید این است که این برنج در خیلی از مناطق شمالی کشت می‌شود که سطح تحت کشت آن بیشتر در استان‌های مازندران و گیلان است. نکته‌ای که باید به آن توجه کنید این است که برنج‌های این دو استان هیچ تفاوتی باهم ندارد و بذر این دو برنج در هر دو استان یکی است.

حتی برنج هاشمی برخی از مناطق استان مازندران از گیلان نیز بهتر است.

برنج صدری

برنج صدری هم یک برنج باکیفیت ایرانی است که طرفدارن خاص خودش را دارد. این برنج از نظر کیفیت چیزی از برنج‌های بالا کم ندارد و برنج بسیار خوبی است. برنج صدری دارای انواع مختلفی است که شاید مطرح ترین آنها برنج صدری دمسیاه باشد.

برنج صدری دمسیاه یک برنج بسیار باکیفیت است که از نظر عطر و بو شما را خیره می‌کند.

بوی برنج صدری دمسیاه قبل  و بعد از پخت بسیار عالی است و کافیست فقط یک بار آن را امتحان کنید. برنج صدری دمسیاه نسبت به برنج طارم هاشمی و طارم محلی گران تر است.

برنج شیرودی استخوانی

اگر قصد خرید یک برنج ایرانی را دارید که کیفیت آن از برنج‌های خارجی خیلی بهتر باشد ولی قیمت آن با برنج‌های خارجی برابری کند این برنج یک انتخاب مناسب برای شما خواهد بود.

برنج شیرودی از آن دسته برنج‌های ایرانی است که قیمت مناسب آن باعث شده جای خوبی برای خود در بازار باز کند. البته باید به این نکته توجه کرد که از نظر کیفیت پخت و عطر و طعم، این برنج قابل مقایسه با برنج‌های ممتاز ایرانی نیست. پس شما نمی‌توانید برنج شیرودی را با برنج طارم یا هاشمی مقایسه کنید.

برنج ندا

برنج ندا هم مانند برنج شیرودی یک برنج قیمت پایین ایرانی است که کیفیت پخت آن و عطر و بوی آن از برنج‌های ممتاز ایرانی کمتر است. شما اگر قصد خرید یک برنج قیمت پایین ایرانی را دارید این دو برنج یعنی برنج ندا و برنج شیرودی می‌تواند یک انتخاب مناسب برای شما باشد.

جمع بندی

ما سعی کردیم که در این مطلب بهترین برنج‌های ایرانی را از نظر ارزش خرید به شما معرفی کنیم. ما در این مطلب شش برنج طارم محلی،کشت دوم، طارم هاشمی، صدری، شیرودی و ندا را به شما معرفی کردیم.

در بین شش برنج بالا برنج طارم محلی و طارم هاشمی خواهان و طرفدار بیشتری دارند و برنج ندا وشیرودی هم از آن دسته برنج‌هایی هستند  که افرادی که قصد خرید برنج ارزان قیمت دارند ،این برنج‌ها را انتخاب می‌کنند.

شما نیز می‌توانید با توجه به مطالبی که در این مقاله به شما گفته شد یکی از برنج‌های بالا را انتخاب کنید. البته که برنج‌های ایرانی بیشتری نیز وجود دارد که شما می‌توانید آنها را هم در لیست خرید خود قرار دهید. برنج‌هایی مانند برنج عنبربو، برنج فجر و … که هر کدام شاخصه‌ی خاص خود را دارند.

منبع: ایسنا – -nabirice.ir

• 332 بازدید
• 14 می 2022
• مطالب جالب

اندیشه‌های سیاسی سعدی شاعر بزرگ ایرانی

 

زمینه و زمانه‌ی سعدی

سعدی شیرازی (۶۰۶- ۶۹۰ه. ق) در دوره‌ای چشم به جهان گشود که ایران زمین از هر سو عرصه‌ی تاخت و تاز نیروهای ویرانگر زندگی اجتماعی قرار گرفته بود.

 

از سوی غرب صلیبیان، حکومت در حال زوال سلجوقیان را هر چه بیش‌تر به سوی نابودی می‌کشاندند.

 

از سوی شرق مغولان از کشته‌ها پشته می‌ساختند، و از درون نیز، امیران و حاکمان محلی با باج و خراج و در گیری‌های خونبار داخلی، عرصه‌ی زیست اجتماعی را به جهنمی سوزان تبدیل کرده بودند. سعدی از زمانه‌ی خویش چنین یاد می‌کند:

 

ای محمد گر قیامت می برآری سر ز خاک

سر برآور وین قیامت در میان خلق بین

 

زینهار از دور گیتی و انقلاب روزگار

در خیال کس نیامد کانچنان گردد چنین

 

در نیک اندیشی و بزرگ منشی سعدی همین بس، که در چنین زمانه‌ی خون ریزی از آموزه‌ی

 

بنی آدم اعضای یک پیکرند

که در آفرینش ز یک گوهرند

 

چو عضوی به درد آورد روزگار

دگر عضو ها را نماند قرار

 

تو کز محنت دیگران بی غمی

نشاید که نامد نهند آدمی

 

سخن به میان آورده است. هر چند نباید از یاد بُرد که نه سعدی خود توانست به این آموزه همواره پایبند بماند و نه در جامعه‌ی آن روز ایران این آموزه قابل تحقق بود. نکته‌ی مهم اما این بود که سعدی با این آموزه، افقی بسیار انسانی فرا راه ذهن و زبان جامعه گشود.

 

سعدی که آموزش‌های نخستین را در زادگاه خود فرا گرفته بود، در حدود سال ششصد و بیست هجری قمری یعنی زمانی که دو سالی از یورش مغولان به ایران می‌گذشت و به گفته ی سعدی، جهان چون موی زنگی آشفته و درهم شده بود،

 

و اقلیم آرام فارس هم میدان تاخت و تاز پیر شاه، پسر محمد خوارزم‌شاه، شده بود؛ برای ادامه‌ی آموزش، راهی بغداد شد و در مدرسه ی نظامیه‌ی بغداد به فراگیری دانش پرداخت.

 

اما چندی نگذشت که شور سوزان جهان گردی، هوای آموختن در مدرسه را از سر وی به در کرد و از بغداد راهی دیگر سرزمین‌های عربی شد.

 

سفر به کوفه، بصره، ترابلس، شام، صنعا و حجاز هر یک برای او خاطره ها و تجربه های فراوانی به همراه داشت و از سویی موجب انس سعدی بـا زبان و ادب عربی شد.

 

او افزون بر سرزمین های عربی به روم و شرق جهان اسلام نیـز سفر کرد. ره آورد این جهان گردی برای سعدی، افزون بر تجربه‌ی بی واسطه‌ی زیست جهان‌های متفاوت، آشنایی با انبوهی از روایت‌ها، قصه‌ها و اندوخته‌های متنوع مردمان سرزمین‌های گوناگونی بود که با این روایت‌ها و قصه‌ها زند‌گی کرده بودند.

 

شاید به همین علت است که هر حکایت گلستان، پنجره ای رو به فهم زندگی می گشاید و گویی هر حکایت‌اش جمع بندی هزاران تجربه و آزمون زندگی عملی است. سعدی خود در این باره می‌گوید:

 

در اقــصای عالم بــگشتم بـــسـی

به ســر بردم ایـام با هـر کسی

 

تـمّتـع ز هـــــر گوشه ای یـافـتــم

ز هـر خرمنی خوشه ای یافتم

 

سعدی پس ازگذشت سی و پنج سال در حالی که آتش فتنه‌ی مغول رو به سردی نهاده بود و وی پنجاهمین سال گرم زندگی را تجربه می‌کرد، به گفته‌ی خویش که:

به قدم از شیراز رفته بود، اکنون به سر به شیراز بازمی‌گشت. در ایامی که سعدی به شیراز بازگشت، اتابک ابوبکر، پسر سعد زنگی‌‌، بر این شهر حکومت می‌کرد.

 

اتابکان توانسته بودند با سیاست و چاره اندیشی، سرزمین فارس را از گزند ویرانگر تاتار در امان نگه دارند.

 

سعدی باقی عمر خود را در شیراز گذراند و سرانجام در سال ۶۹۰ ه . ق در شیراز جان سپرد و در جایی که امروزه به سعدیه معروف است به خاک سپرده شد.

 

سعدی و دگرگونی مبحث صوفیانه

هر چند مبحث صوفیانه‌ی نخستین، که مبحثی زاهدانه بود، در دوران شکل‌گیری فرهنگ و تمدن اسلامی و در قلمرو اقلیم عربی نطفه بست.

 

اما هنگامی که این مبحث به خراسان راه یافت، دگرگونی‌های بسیاری پذیرفت، زیرا در این فضای تازه از سویی با عناصر فرهنگ بودایی و مانوی، درهم آمیخته شد و در نتیجه جان و شکل دیگری یافت، و از سوی دیگر روح پهلوانی بازمانده از فرهنگ پارتی در این خطه از ایران، زمینه ساز رویکرد حماسی به عرفان شد.

 

در تتیجه در تصوف خراسانی روح و زبان حماسی و شاعرانه ی آن یک عنصر چشمگیر بود. این زبان و حال حماسی را می‌توان در سخنان نخستین صوفی بزرگ خراسان، بایزید بسطامی، و سپس در همه ی سنت گفتار و ادب صوفیانه‌ی پرورش یافته در خراسان دید.

 

در این بستر بود که استوره‌ی هبوط آدم به سفر حماسی آدم تبدیل شد و رابطه‌ی عابد و معبود، به رابطه‌ی عاشق و معشوق تبدیل شد و تا حدودی ترس زاهدانه جای به شور عاشقانه ‌سپرد.

 

اما سرانجام در فضای فرهنگی- تاریخی فارس، به ویژه شیراز است، که ما شاهد دگردیسی تصوف حماسی ِ زاهدانه به عرفان عاشقانه و رندانه هستیم.

 

به گفته ی دیگر، در سفر از خراسان به عراق عجم و فارس است که وجه صوفیانه‌، یعنی زاهدانه‌ی این عرفان هر چه کمرنگ‌تر و وجه شاعرانه‌ی آن پر رنگ‌تر می‌شود و شکوه حماسی گفتار صوفیانه‌ی خراسانی جای خود را به غزل‌سرایی عاشقانه می‌سپارد.

 

صوفیان خراسان اهل کشف و کرامات‌ و اهل ارشاد و خانقاه دار و دارای دستگاه مرید پروری بودند.

 

اما شاعران عارف درعرفان شاعرانه، داعیه‌های کشف و کرامات را فرومی‌گذارند و به فضل و هنر خود می‌نازند و حتا دعوی کشف و کرامت را به ریشخند می‌گیرند.

 

اینان نه تنها خود را صوفی نمی‌نامند و نمی‌خوانند، بل با صوفی و زهد ریایی سر جنگ دارند. با این شاعران عارف، زبان شاعرانه‌ی این عرفان غزل‌سرا تر و روح شاعرانه نمایان‌تر می‌شود.

 

سرحلقه‌ی بزرگ این عرفان شاعرانه شعر سعدی است و کمال شاعرانه و رندانه‌ی آن حافظ. و چنین است که در برابر عرفان پهلوانانه‌ی خراسانی با سنت زهد خانقاهی‌اش، عرفان شاعرانه و رندانه‌ی فارس با دو نماینده‌ی بزرگ آن، سعدی و حافظ، به عنوان دیدگاه تازه‌ای شکل می‌گیرد.

 

هر چند نباید از یاد برد که به علت چیر‌گی عرفان زاهدانه و فلسفی‌مابانه و فضای رسمی خانقاهی، که همخوانی و داد و ستد بسیاری با باید و نبایدها و حاکمان زمانه‌ی نا به سامان خود داشت، عرفان شاعرانه و رندانه‌ی این دو شاعر به حاشیه رانده شد و هرگز مورد توجه واقع نشد.

 

سعدی نخستین شاعر بزرگ فضای فرهنگی- تاریخی فارس، به ویژه شیراز است. او پیشرو عرفان رندانه و شاعرانه است. عرفان زند‌گی دوست و رها از شطح و طامات و ادعای کشف و کرامات، عرفانی مرگ آگاه، نه مرگ پرست.

 

سعدی با آز دنیا پرستی میانه‌ای ندارد، اما بی قرار کندن از زندگی و زمین نیست، بل زمین، این جلوه گاه نمود زیبایی ازلی و جایگاه شور و مستی زندگی را با اشتیاق تمام و روح شاعرانه ی سرشار خود دوست دارد.

 

به گفته‌ی خود او:

 

به جهان خرم از آنم که جهان خرم ازوست

عاشقم بر همه عالم که همه عالم ازوست

 

بر خلاف آن صوفیان شاعر، سعدی دریغ‌اش از این نیست که چرا به دنیا آمده و در غربت این عالم مانده است. بل گلایه دارد که چرا فرصت زند‌گی این همه کوتاه است.

 

آیین اخلاقی او مدارا با خلق است و نیکویی و احسان به آنان و ستیز با خود آزاری زاهدانه و مردم آزاری حاکمان زر و زور پرست.

 

با آموزه های شاعرانه و حکمت عملی اوست که رندی هم چون یک شیوه‌ی زیست، و هم چون یک جهان بینی در تار و پود فرهنگ جامعه تنیده می‌شود و به ویژه به حکمت عملی زندگی بسیاری از سرآمدن جامعه بدل می‌شود.

 

با سعدی است که عرفان زمینی‌تر و شاعرانه‌تر می‌شود و در زمینه‌ی ذهن شاعر می‌نشیند.

 

به همین دلیل، زندگی روزمره و روابط شخصی و آیین زیستن با دیگران و سامان دهی زندگی جمعی و راه و رسم کشورداری را جدی می‌گیرد و در باب آن‌ها دو کتاب درخشان، گلستان و بوستان، را به رشته‌ی تحریر درمی‌آورد.

 

حکمت عملی و اخلاق وضعیت مند و وظیفه گرایانه‌ی سعدی

گلستان و بوستان سعدی را به جرأت می‌توان از نقش آفرین‌ترین و تاثیر گذارترین متن‌های ادب فارسی بر ارزش‌ها و باورهای مردم ایران زمین دانست.

 

تا پیش از سعدی، نگاه غالب اندیشه‌مندان ایرانی به حکمت عملی و اخلاق، نگاهی مطلق، انتزاعی، تجویزی و آرمانی بود.

 

هر چند پیش از سعدی هم نویسند‌گانی بودند که در قالب حکایت‌هایی از زبان حیوانات، به بیان ظرایف حکمت عملی پرداخته بودند، کلیله و دمنه و مرزبان نامه دو نمونه از این آثارند.

 

اما این سعدی بود که برای نخستین بار انسان مشخص اجتماعی را، هرچند در قالب تیپ‌های اجتماعی، در بطن شرایط و موقعیت‌های مشخص اجتماعی مد نظر و مخاطب حکمت عملی و اخلاقی خود قرار داد.

 

سعدی آموزه‌های حکمت عملی و اخلاق اجتماعی خود را بر اساس واقعیت‌های روزمره‌ی جامعه و مصلحت اجتماعی افراد استنتاج می‌کرد.

 

از این رو، به منطق زندگی روزمره و مسایل عملی و اخلاقی زندگی اجتماعی و آن‌چه به معاش و معاد مردمان مربوط بود می‌اندیشید.

 

در نتیجه باکی نداشت که به صراحت اعلام کند دروغ مصلحت آمیز به ز راست فتنه انگیز است.

 

سعدی در گلستان و بوستان در چند و چون کار پادشاهی و درویشی، عاشقی و بند‌گی، کسب و کار و حتا آداب همسری، باریک بینانه می اندیشد و از اندرزهای کلی و انتزاعی اخلاق زاهدانه و فیلسوفانه پرهیز می‌کند.

 

سعدی فلسفه‌ی اخلاق ازلی و ابدی نمی‌بافد، از سر انصاف و واقع بینی در طبع بشری خود و دیگران درنگ می‌کند و به گفته‌ی خود از بیم جان و امید نان انسان سخن می‌گوید.

 

سعدی نه بارگاهی به پا کرد، نه مُراد حلقه ایی مُرید پرور بود، نه خلوت نشینی عافیت طلب. سعدی سودای طرحی نو درافکندن نداشت، درنتیجه دل سپرده‌ی هیچ مدینه‌ی فاضله ای نبود، وی به حاکمی فاضل و عادل دل خوش بود.

 

حاکم آرمانی وی نه حکیم شاه، بل شاه اهل حکمت بود. سعدی مصلح بود، مصلحی راسخ قدم. نه اهل رشوه و عشوه بود، چنان که خود می‌گوید:

 

بگوی آن چه دانی که حق گفته به

نه رشوت ستانی نه عشوه ده

 

نه اهل خوف و طمع، چنان که باز خود می‌گوید:

 

سعدیا چنان که می‌دانی بگو

حق نباید گفتن الا آشکار

 

هرکه را خوف و طمع در کار نیست

از خطا باک اش نباشد وز تتار

 

سعدی در پی برآوردن مُراد دل خود نبود، غم‌خوار دل بی مُرادان بود:

 

که مرد ار چه بر ساحل است ای رفیق

نیاساید و دوستانش غریق

 

من از بی مُرادی نیم روی زرد

غم بی مُرادان دلم خسته کرد

 

چو بینم که درویش مسکین نخورد

به کام اندرم لقمه زهر است و درد

 

سعدی چون همه‌ی اصلاح گران با پذیرفتن بنیاد نظم موجود بر این باور بود که تنها راه به سامان کردن نابه سامانی‌های نظم موجود، این است که از درون همین شبکه‌ی سلسله مراتبی و هرم وار قدرت که در راس آن پادشاه قرار دارد و در قاعده‌ی آن رعیت، باید به اصلاح پندار و کردار شاهان و رعایا پرداخت.

 

سعدی در همین راستا می‌کوشد چون حلقه‌ی واسطی میان دو قطب فرادستان و فرودستان، به تناوب و اقتضای حال و موقعیت به نمایند‌گی هر سوی این دو قطب با آن روی دگر سخن بگوید.

 

سعدی به نفی رابط‌ه ی شبان- رمه گی نمی‌اندیشید و با اساس رابطه‌ی سلسله مراتبی و هرم وار فرادستان و فرودستان مخالفتی نداشت.

 

ازین رو می بینیم که وی حتا باب‌های کتاب گلستان را نیز بر پایه ی رابطه‌ی سلسله مراتبی فرادستان و فرودستان تنظیم کرده است؛ بدین معنا که نخست به شرح وظایف و اخلاق پادشاهان و حاکمان اشاره می‌کند و سپس به سایر گروه های اجتماعی می‌پردازد.

 

سعدی زندگی اجتماعی را مانند سرودن شعری در قالب رباعی می‌پندارد که دو مصراع اول آن را فرادستان می‌سرایند و دو مصراع بعدی آن را فرودستان. به زعم سعدی فرادستان در بیت خود از اقبال و بی غمی خود سخن می‌گویند و فرودستان نیز از ضرورت لطف و احسان و غم‌خواری حاکمان. و آن رباعی این است:

 

ما را به جهان خوشتر از این یک دم نیست

کز نیک و بد اندیشه و از کس غم نیست

 

ای آن که به اقبال تو در عالم نیست

گیرم که غمت نیست، غم ما هم نیست

 

سعدی بر این باور است که تاریخ ِ این سپنج سرای، یعنی جامعه‌ی بشری، چیزی جز تاریخ نوبتی حکومت پادشاهان نیست، بر این پایه امیدوار است که شاهان با توجه به ناپایداری حکومت خود، به عدالت رفتار کنند.

 

به نوبت‌اند ملوک اندر این سپنج سرای

کنون که نوبت تُست ای مَلک به عدل گرای

 

سعدی بر این باور است که رعیت چو بیخ اند و سلطان درخت، در نتیجه به سلطان نهیب می‌زند که:

 

مکُن تا توانی دل خلق ریش

و گر می‌کُنی، می‌کَنی بیخ خویش

 

دگر کشور آباد بیند به خواب

که دارد دل اهل کشور خراب

 

و یا در جایی دیگر می‌گوید: آگر جور در پادشاهی کنی پس از پادشاهی گدایی کنی. اما درباره‌ی پادشاهی که پاسدار رعیت است می‌گوید:

 

شهی که پاس رعیت نگاه می‌دارد

حلال باد خراج‌اش که مزد چوپانی ست

 

بنابر این سعدی به پادشاهان توصیه می کند که پاسدار رعیت باشند:

 

برو پاس درویش محتاج دار

که شاه از رعیت بود تاج‌دار

 

سعدی ستم بر رعیت را سبب ویرانی عالم و آدم می‌داند و به شاهان گوشزد می‌کند که:

 

خبر داری از خسروان عجم

که کردند بر زیر دستان ستم

 

نه آن شوکت و پادشاهی بماند

نه آن ظلم بر روستایی بماند

 

چو خواهد که ویران شود عالمی

کند مُلک در پنجه ی ظالمی

 

سعدی تاکید می‌کند که خلل در ارکان تخت و مُلک نتیجه‌ی بی توجهی شاه در احوال شبان است:

 

در آن تخت و مُلک از خلل غم بُود

که تدبیر شاه از شبان کم بُود

 

از سوی دیگر پایداری حکومت را، حتا به گاه حمله‌ی خصم، نتیجه‌ی صلح با رعیت و عادل بودن شاه می‌پندارد:

 

با رعیت صلح کن، وز جنگ خصم ایمن نشین

زآن که شاهنشاه عادل را رعیت لشکر است

 

در یک نگاه کلی شاید بتوان گفت سه اصل عدالت، واقع بینی و اعتدال‌گرایی از مهم‌ترین اصول حکمت عملی و اندیشه‌ی سیاسی سعدی به شمار می آیند.

 

به باور سعدی عدل و احسان و انصاف خداوندان مملکت، موجب امن و استقامت رعیت است و عمارت و زراعت بیش اتفاق افتد. سعدی واقع بینی دشمنان را به تر از نیک بینی غیر واقع بینانه ی دوستان می‌داند.

 

از صحبت دوستی برنجم

که اخلاق بدم حُسن نماید

 

عیبم هنر و کمال بیند

خارم گُل و یاسمن نماید

 

کو دشمن شوخ چشم ناپاک

تا عیب مرا به من نماید

 

در جای دیگر نیز می‌گوید:

 

ز دشمن شنو سیرت خود که دوست

هر آن‌چه از تو آید به چشمش نکوست

 

سعدی اعتدال‌گرایی و پرهیز از افراط و تفریط را به منزله‌ی معیار و الگوی رفتار فردی- اجتماعی بارها توصیه کرده است. وی در این باره می‌گوید:

زهد و عبادت شایسته است نه چندان که زندگانی بر خود و دیگران تلخ کند. عیش و طرب ناگزیر است نه چندان که وظایف طاعت و مصالح رعیت در آن مستغرق شود.

 

سعدی در زندگی خود کوشید با عدالت و واقع بینی و اعتدال‌گرایی به وظیفه‌ی انسانی خویش عمل کند. سعدی نمی‌خواست انسان کامل باشد، بل می‌خواست کاملن انسان باشد. از این رو نام سعدی ثبت است بر جریده‌ی عالم.

 

منابع:

داریوش آشوری: عرفان و رندی در شعر حافظ .۱۳۸۲. تهران. نشر مرکز

 

سیاوش حق جو: حکمت سیاسی سعدی. پژوهش نامه‌ی علوم انسانی و اجتماعی. سال دوم. شماره‌ی ششم و هفتم. سال ۱۳۸۱. برگ ۹۷- ۱۱۷

 

محمود عبادیان: وقتی، سعدی قانون می‌نویسد. روزنامه ی همشهری.بهمن ۱۳۸۶

• 253 بازدید
• 12 می 2022
• مطالب جالب

زنان ایرانی الگوی زنان جهان

 

زنان مسلمان و ایرانی همواره الگوی زنان جهان بوده اند و جایگاهی خاص و مقتدر در بین مردم دیگر کشورها مخصوصا دیگر کشورهای اسلامی دارند.

 

حضور بانوان در کشورهای اسلامی و در جریان بیداری اسلامی همه‏ الگو گرفته از زنان ایرانی و جایگاه زن در ایران است، بنابراین یکی از ثمرات و نتایج موقعیت زن در ایران باعث شد که تبدیل به الگویی مناسب برای زنان دیگر کشورهای اسلامی شوند.

 

توجه به مسأله‏ی زنان به عنوان نیمی از پیکره‏ی جامعه که نقش محوری و کلیدی در فرهنگ‌سازی به عهده دارد، از عمده‌ترین رسالت‌های دولت اسلامی است چرا که هرگونه تحول در زیرساخت‌های فرهنگی جامعه و نهادینه‌سازی ارزش‌های دینی منوط به توجه جدی به زنان است.

 

زن در خانواده با نقش مادری و همسری، عامل اساسی انتقال ارزش‌هاست و به همین جهت دشمن برای دگرگونی فرهنگ ام‌القرای جهان اسلام و ایجاد همسانی فرهنگی زنان مسلمان با فرهنگ غرب، تمام همت خود را مصروف می‌دارد.

 

پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ را باید به عنوان نقطه عطفی در تحولات وضعیت زنان در ایران و حتی جهان دانست. رویش انقلاب اسلامی در ارایه الگوی جدیدی که در آن زن مسلمان در عین حفظ حجاب اسلامی و مدیریت خانواده و محوریت عاطفی در منزل می‏تواند در تمام عرصه‏های مختلف جامعه حضوری فعال داشته و در پیشرفت جامعه خود شریکی قابل باشد.

 

این الگو اثرات مستقیمی بر کشورهای جهان گذاشته و می‏گذارد. خبر ممنوع شدن حجاب در دانشگاه‏ها و ادارات از طرف دولت‏ها از نشانه‏های همین اثرگذاری می‏باشد.

 

اما آن‏چه را که باید از دقت نظر دور نداشت الگوی مناسبی است که اسلام برای حضور زن در جامعه ترسیم نموده است و انقلاب اسلامی ایران توانست تا اندازه‏ای به این الگو عمل کند در این راستا با سرکار خانم مریم معین‏ الاسلام کارشناس مسایل زنان و مباحث تربیتی با بیش از ۴ جلد کتاب و ۲۵ مقاله به گفت‏و گو نشستیم.

 

بسیاری از مخالفین و معاندین نظام، این شبهه را مطرح می‏کنند که جمهوری اسلامی نه تنها برای زنان کاری نکرده بلکه باعث تضعیف حقوق جامعه‏ی زنان نیز بوده است و آن‏ها را به حاشیه رانده است.

 

به عنوان اولین سؤال بفرمایید از نظر شما دست آوردهای نظام مقدس جمهوری اسلامی برای زنان علی الخصوص زنان جمهوری اسلامی ایران چه بوده است؟

دستاوردهای انقلاب اسلامی برای خانم‌ها طی چند دهه‏ای که از انقلاب اسلامی ما گذشته برای هر انسان منصفی کاملاً‌ مشخص و بارز است زنان ما تا قبل از انقلاب در واقع در دو قشر خلاصه شده بودند.

 

قشر اول کاملا سنتی بودند و صرفاً مشغول به خانه‌داری و بچه‌داری بودند به طوری که هیچ کاری به مقررات اصلی کشور و اطراف خود نداشتند که این دید بسیار متهجرانه‌ بود و تنها وظیفه‏ی خانم‌ها را در این می‌دانست که در خانه بنشینند و خانه‌داری و بچه‌داری کنند.

 

قشر دیگری هم به وجود آمد که گرفتار دیدگاه‌های روشنفکرانه و غرب‌گرانه شده بودند، آن‌ها فکر می‌کردند که اگر زن می‌خواهد جایگاه خودش را پیدا کند باید به تعبیر امام (ره) تبدیل به عروسک بزک کرده شود و بیاید در خیابان‏ها و هر چه هم که سبک زندگیش بیشتر شبیه غربی‌ها شود متجددتر است.

 

در واقع دو نگاه وجود داشت یک نگاه صد در صد متهجرانه بود و یک نگاه دیگر صد در صد غرب مآبانه بود و به برکت انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی امام (ره) آمدند و یک دید تازه‌ای نسبت به مسایل زنان ایجاد کردند و آن را به جهانیان ارایه کردند.

 

و آن این است که به هرحال زن مثل مردان نسبت به مقدرات سیاسی کشورش مسؤول است و رسالت دارد و باید ضمن حفظ رسالت مادری و همسری نسبت به مقررات سیاسی کشور خود حساس باشد

 

و هر زمان که کشور و نظامش به حضور زنان احتیاج داشت، بیاید و وارد صحنه شود و نهایتاً خانمی باشد که در عین فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و علمی؛ رسالت را به نقش مادری و همسری خود می‌دهد و از طرف دیگر نماد و مشخصه‏ی چنین زنی، حجاب و عفافش است.

 

لذا این دیدگاه اصلاحی امام در مقابل آن دو دیدگاهی که قبل از انقلاب وجود داشت موجب این شد که یک موضوع جدیدی از خانم‌ها ارایه شود و جهانیان دیدند که زن ایرانی در عین حال که در جامعه حضور علمی، اجتماعی و سیاسی دارد ولی در واقع اصالت را به خانه و پرداختن به مسایل خانه‌داری می‏دهد و از طرف دیگر با عفاف و حجاب است.

 

این خصوصیات باعث شد که زنان سرتاسر جهان، زن مسلمان ایرانی را الگوی خود قرار دهند و در واقع زن ایرانی تبدیل شد به الگویی برای جهانیان که در واقع دشمنان نظام از این قضیه بسیار ترسیدند و دچار هراس شدند.

 

و نهایتاً سعی کردند که دوباره این مدل جدیدی را که امام ارایه داده بودند با پرداخت‌های که انجام داده‌ بودند تغییر دهند و با همسان سازی که با فرهنگ غرب صورت می‌گیرد بتوانند زن ایرانی را از الگو بودن برای جهانیان خارج ‌کنند و دوباره او را به زنی تبدیل کند که دچار استحاله فرهنگی شده و نهایتاً پایبندی و ارزش‌های دینی ندارد.

 

به هر حال اگر بخواهیم بگوییم که دست‏آوردهای انقلاب اسلامی برای زنان چه بود پاسخ این است که در حقیقت زنان بعد از انقلاب اسلامی به جایگاه واقعی خود برگشتند و الان اگر می‌بینیم که زنان در عرصه‌های مختلف اجتماعی این چنین زیبا می‌درخشند، همه به برکت نظام جمهوری اسلامی است که زن را دوباره به جایگاه اسلامی و انقلابی خودش برگرداند.

 

کسانی که اسلام را زیر سؤال می‏برند، فمینیسم را به عنوان حامی یا تنها پناه و ناجی زنان معرفی می‏کنند. آیا شما با این نظر موافق هستید؟ به نظر شما آیا فمینیسم می‏تواند زن را به حقوق واقعی خود برساند؟

 

اگر می‌خواهید ببینید که فمینیست واقعاً به نفع زنان بوده یا نه، باید دیدگاه‌های زنان فرهیخته‏ی آمریکایی و اروپایی را بررسی کنید و ببینید نظر آن‏ها راجع به فمینیسم چیست؟

 

آیا آن‏ها تمام دیدگاه فمینیسم را به نفع خودشان می‌بینند یا به ضرر خودشان می‌بینند؟ شما کافی است مراجعه‏ای به دیدگاه و نظرات آن‌ها داشته باشید آن وقت مشخص می‌شود که در واقع زن از آن جایگاهی که فمینیسم‌ها برایش درست کردند احساس رضایت دارد یا نه.

 

یک خانمی که رییس مرکز مطالعه در آمریکا است می‌گوید که من نسبت به آن چیزی که فمنیسم‌ها دارند اعتراض دارم چون نتیجه‌اش جز از هم پاشیدگی خانواده، افزایش طلاق بیماری ایدز و…

 

چندین عامل را می‌شمارد که نتیجه فمنیسم ها جز این‌ها نبود و اگر شما دقیقاً‌ می‌خواهید بدانید که آیا امروزه زن غربی از جایگاهی که دارد الان راضی است یا نه؟

 

باید دیدگاه‌های زنان فرهیخته‏ی آمریکایی‌ و اروپایی را نگاه کنید تا به خوبی متوجه شوید که امروزه جایگاه زن در غرب در چه موقعیتی قرار دارد.

 

یکی از خانم‌های روان درمانگر غربی با نام وتی فریدن می‌گوید زنان آمریکا در هیچ زمان و موقعیتی، افسرده‌تر از الان نبودند و هیچ گاه به اندازه‏ی امروز احساس بدبختی نمی‌کردند و می‌گویند ما آزادیم و هر کاری که بخواهیم انجام می‏دهیم اما هیچ گاه به اندازه‏ی الان بدبخت نبودیم.

 

لطفا نظر خود را در خصوص نقش زنان جمهوری اسلامی ایران در الگو دادن به زنان منطقه و جریان بیداری اسلامی که جهان امروز به شدت درگیر آن است بفرمایید؟

 

اگر شما می‌خواهید نتیجه‏ی انقلاب اسلامی را ببینید در حقیقت الان در انقلاب اسلامی کاملاً نتیجه‏ی آن را می‌توانید مشاهده کنید یعنی حضور زنان در کشورهای اسلامی و در جریان بیداری اسلامی همه‏ آنها الگو گرفته از ایران و جایگاه زن در ایران است.

 

و لذا یکی از ثمرات موقعیت زن در ایران این شد که الان در کشورهای اسلامی و در جنگ بیداری اسلامی می‌بینیم که چقدر از زنان ایرانی الگو گرفتند و الان دارند این چنین فعالانه در کشورهای خودشان اقدامات سیاسی انجام می‌دهند.