«تمساح خونی» یک فیلم خاص است
- نویسنده: مدیر
- 41 بازدید
- 05 فوریه 2024
- اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب
در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد؛
قربانعلی سنگ‌شیر کارشناس سینما گفت: تمساح خونی یک فیلم خاص است و شاید جواد عزتی در هر بخش از این فیلم تجربه بازیگری خودش را به نمایش گذاشته است. در این فیلم ما قمار، کازینو، اتومبیلرانی، خلافکاری و… داشتیم و باید ببینیم هدف جواد عزتی از ساخت فیلم «تمساح خونی چه بوده است؟ ما چنین تجربه‌های سینمایی را با بازی جواد عزتی هم دیده‌ایم که هدفش بیشتر گیشه بازار فروش بوده است.
این منتقد سینما ادامه داد: جواد عزتی در تمساح خونی بازیگران بسیار خوبی انتخاب کرده است و فکر می‌کنم آقای خلج آینده سینمای ایران هستند و دیگر بازیگران همه طی سال‌ها خود را نشان داده‌اند.
این کارشناس سینما درباره فضای چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر گفت: فضای جشنواره فیلم فجر در طی سال‌هایی که گذراندیم همینطور بوده است معمولا جشنواره‌ها همین هستند و گاهی اوقات خیلی خوب پیش می‌روند و گاهی اوقات هم خیلی بد هستند، میانگین هم داریم.
برای فیلمسازی که اولین ساخته سینمایی‌اش بهترین فیلم کارنامه کاری او است ساخت فیلم آغوش باز تنها یک عقب‌گرد نیست بلکه سقوط آزاد به انتهای بی‌انگیزگی و بی سلیقگی است. شعیبی حتی در آثار قبلی خودش هم تا این اندازه از داستان گفتن جدا نشده بود که در آغوش باز آنچنان سردرگم و بی‌هویت به سراغ فیلمنامه رفته است که نه تنها هیچ نشانه‌ای از کارگردان دهلیز درون خودش ندارد که گمان می‌رود فیلم را یک کارگردان درجه چندم گیشه پسند ساخته است. فیلم سرشار از تصاویر و سکانس‌های کارت پستالی است که به سختی می‌توان میان روابط و علت و معلول میان آنها منطق پیدا کرد. فیلم سی سالی دیر ساخته شده است و اگر این میزان از دغدغه در دهه ۷۰ روی پرده می‌رفت احتمالا نظر دیگری می‌توانستیم درباره فیلم داشته باشیم و اشکال دقیقا همین‌جاست که فیلمساز از روح جمعی جامعه امروز کاملا به دور است و این را می‌توان از لحظه لحظه فیلم فهمید.
هر چقدر بهروز شعیبی با فیلم بدون قرار قبلی، امیدوارمان کرده بود که می‌توان به عنوان یک سینماگر نسل نوی سینمای اجتماعی ایران رویش حساب کرد، آثار اخیر وی از جمله آغوش باز ذهنیت نسبت به او را تغییر داد.
این تنوع‌طلبی بهروز شعیبی در انتخاب ژانر فیلم و نماندن در هیچ شیوه و سبکی، قابل تقدیر است اما کاش این تغییر و تحولِ موضوعی منجر به تجربه قابل قبولی شود. فیلم آغوش باز دقیقا از همین نقطه (بی‌تجربگی سازنده‌اش در ساخت فیلم خانوادگی و خوشحال) ضربه می‌خورد.
حسین ریگی کارگردان فیلم میرو سومین اثرش را بعد از هوک و لیپار ساخته است و از هنرمندان بومی استان سیستان و بلوچستان است. سعید الهی برادر محمود گبرلو نیز به عنوان تهیه‌کننده این اثر حضور دارد و بنیاد شهید و امور ایثارگران و بنیاد سینمایی فارابی سرمایه‌گذاران فیلم هستند.
