is_tag

• 18 بازدید
• 21 آوریل 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

• 18 بازدید
• 21 آوریل 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

• 31 بازدید
• 8 آوریل 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

محمد حسین لطیفی کاگردان سینما تلویزیون کشورمان شب گذشته در برنامه برمودا حاضر شد و در ابتدا درباره موقعیت رفتنش از ایران گفت: موقعیت رفتن از ایران را به دفعات داشتم اما نرفتم. حتی یادم است که در یکی از کشورها میهمان دوستم بودم و از اداره مهاجرت آمدند و گفتند نمی‌خوایید اینجا بمانید؟ گفتم شاید اگر من یک صنعتگر یا یک طبیب بودم شاید به مهاجرت فکر می‌کردم اما به اصطلاح امروزی ‌ها که خودم قبول ندارم می‌گویند هنرمندی؛ خب هنر و هنرمندی یک کسی که سال‌ها توانسته در کشور خود موفق شود رفتنش شدنی نیست. 

وی ادامه داد: در هر کشوری که من را ببرند و به حساب ریشه‌ام را بزنند و جای دیگری بکارند من گلخانه ای می‌شوم و اتفاقی می‌افتد که دیگر آن آدم نیستی و نمی‌توانی آن خلاقیت را داشته باشی‌. در کمال تاسف بزرگانی را دیده ام که پایشان را آن طرف گذاشتند و پس از آن دیگر اثر موفقی از آن‌ها ندیدیم که این درسی برای من شد.

لطفیان درباره ازدواجش گفت؛ سال ۱۳۶۱ازدواج کردم و ۴۱ سال از آن زمان می‌گذرد. با همسرم قوم و خویش بودیم و در واقع برای اولین باری که پای صحبت نشستیم خاطرم هست که همه سعی کردند بگذارند ما حرف هایمان را بزنیم و بعد‌ها فهمیدم که فقط من صحبت می کردم و همسرم فقط می‌گفتند بله یا سر تکان می دادند‌.

وی درباره بزرگ‌ترین ترس دوران کودکی‌اش بیان کرد: عموما بزرگ‌ترین ترس بچه‌ها از دست دادن والدینشان است و من فکر می کنم بزرگ‌ترین ترس من در کودکی همین بود و با اشک از خواب بیدار می‌شدم. 

وی درباره این سوال که حاضرید کدام عضوی از بدنتان را از دست بدهید گفت:‌آپاندیس که البته می گویند گلبول سفید می‌سازد‌.

به گفته برخی آقای لطفی رفیق باز است و به برخی از دوستانش نه نمی‌تواند بگوید و گاهی جلوی دوربین کارگردان‌های کم تجربه رفته است از این جهت لطفیان گفت: ‌ واقعیت این است آن چیزی که معتقدم و سرکلاس هایم می‌گویم این است که نباید بپذیری که با یک کارگردان کار می کنید یا اگر پذیرفتید بایستی حرف آن را درست انجام دهید تا اینکه خود مختار خودت فکری کنی‌‌ در مجموع شاید لکه رنگی بر روی تابلو باشد اما تمام تابلو را بهم می‌ریزد.

وی ادامه داد: برایم اینقدر سخت است که وقتی می‌روم جلوی دوربین شبیه گربه‌هایی که وقتی سیبیلشان را می‌کنند می‌شوم و معمولا ده دقیقه تلاش می کنم و باید خود را تطبیق دهم که کارگردان نیستم و باید بر این تمرکز کنم که دیالوگ‌هایم را چگونه بازی کنم. این تجربه برایم مفید بود و می‌دانم برای راهبری بازیگری، از دیالوگ‌هایی که تا قبل از اینکه بازی کنم استفاده نمی‌کردم اکنون برای بازی بازیگرم استفاده می‌‌کنم و من سمت دیگر دوربین بیشتر حالم خوب است چون کار سخت‌تر است‌. 

وی درباره اینکه در حلول و خلوت خود کدام اثر خود را به یاد می‌آورید و دغدغه اش را دارید گفت: صاحبدلان‌. داستان اینطور است که خیلی وقت‌ها ما خودمان طور دیگر فکر می‌کنیم. برای مثال کسی که نماز شب می‌خواند فکر می‌کند رستگار شده است و در حق چهل مومن دعا می‌کند و نمی‌داند که همان شب که گفت من رستگار شدم فایل خود را بست و آدم خیلی باید مراقب باشد. وینکه می گویند آقای لطیفی جایزه فجر از آن شما شد یک لحظه باید به خوب نهیب بزنید که لامصب تمام این کلمات ممکن است تو را به پایین بیندازد‌‌. اینکه برایت صندلی می‌گذارند؛ جان مادرتان برای من صندلی نگذارید من دست دارم و می‌توانم برای خود صندلی بیاورم و کسانی که با من کار کردند می‌دانند تا اینجای کار چنین بوده است و می‌توانند شهدت دهند‌.

وی ادامه‌داد: همیشه گاهی وقت‌ها با خود می‌گویم و طلب مغزت می‌کنم که من بدترین است. منی ات و من بودن چیزی است که واقعا می‌خواهم خدا از هرکسی دور کند و در ابتدا خود من.

وی در پاسخ به این سوال که اعتقادی به تخصصی بودن ژانرها دارید؟ گفت: بله، چون من دست آویزم و در قصه با آدم‌ها کار دارم سعی می‌کنم از طوفان فیلم بیرون بیایم‌. 

 این کارگردان در ادامه گفت: همه معجزه را دوست دارند که اگر کسی بگوید نه، دروغ می‌گوید. برخی می‌گویند ای کاش به معجزه اعتقاد داشتیم و اتفاقات اتفاق میوافتاد‌ند.

• 37 بازدید
• 7 آوریل 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

با بیوگرافی وحید رهبانی بازیگر کارگردان تئاتر و مترجم ایرانی که در سال ۱۳۵۸ در تهران متولد شد و فعالیت هنری خود را از ۱۷ سالگی آغاز کرد در ادامه مطلب همراه ما باشید.

بیوگرافی وحید رهبانی

وحید رهبانی در ۲۹ فروردین ۱۳۵۸ در تهران به دنیا آمد.

او از پدر و مادری اصفهانی است و فعالیت هنری خود را از ۱۷ سالگی با حضور در نمایش «معرکه» به کارگردانی داوود میرباقری آغاز کرد.

در سال ۱۳۷۷ با بازی در نمایش «دایره گچی قفقازی» به کارگردانی حمید سمندریان به شهرت رسید.

دو سال بعد در سال ۱۳۷۹ با بازی در سریال «خانه ما» به کارگردانی مسعود کرامتی به تلویزیون آمد.

در سال ۱۳۸۲ برای ادامه تحصیل راهی کانادا شد و تا چند سال در آن کشور به فعالیت‌های هنری خود در زمینه تئاتر ادامه داد.

رهبانی به زبان انگلیسی مسلط است و به همین دلیل به ترجمه نمایشنامه نیز روی آورد.

او نمایش‌نامه‌های بسیاری را ترجمه کرده و به روی صحنه برده است.

رهبانی در ترجمه نمایشنامه ها هم به فرم زبانی و روایی نمایش‌نامه‌ها توجه دارد و هم هدف او از ترجمه تنها اجرای نمایش‌نامه است و نه انتشار ترجمه آنها.

در واقع ترجمه‌های رهبانی با اجرا به پایان می‌رسند و هیچ کتابی از او منتشر نشده است.

با این حال، در سامانه کتابخانه ملی دو کتاب به نام‌های «بدون شک» از مارکوس لوید و «نامه‌هایی به باد» از آلگ بوگایف به ثبت رسیده است.

علت بازگشت وحید رهبانی به ایران

وحید رهبانی بازیگر، کارگردان تئاتر و مترجم ایرانی، در سال ۱۳۸۲ برای ادامه تحصیل به کانادا رفت.

او پس از چند سال در آن کشور به فعالیت‌های هنری خود در زمینه تئاتر ادامه داد.

رهبانی در سال ۱۳۸۹ به ایران بازگشت.

او در مصاحبه‌ای در آن زمان گفت که دلیل بازگشتش به ایران این بود که احساس می‌کرد وظیفه دارد تجربیات و دانش خود را با دیگر هنرمندان ایرانی به اشتراک بگذارد.

او همچنین گفت که در زمان شروع فعالیت در تئاتر، فردی خشمگین، جدی و عصبی بوده است.

اما با گذشت زمان، یاد گرفته است که به نظرات همه اعضای گروه احترام بگذارد و در فضایی دوستانه و صمیمی کار کند.

حمله تند کیهان به وحید رهبانی

رهبانی در سال ۱۳۸۹ نمایش «هدا گابلر» را به کارگردانی خود در ایران روی صحنه برد.

این نمایش با انتقاد شدید روزنامه کیهان مواجه شد.

کیهان این نمایش را به دلیل نمایش بردگی جنسی و فراماسونری، ضد ارزش‌های اسلامی دانست و به رهبانی حمله کرد.

کیهان حتی ادعا کرد که رهبانی از سوی سازمان سیا حمایت می‌شود. این ادعا منجر به توقیف نمایش «هدا گابلر» شد.

وضعیت تاهل ازدواج

وحید رهبانی هنوز ازدواج نکرده است و مجرد است.

او در مصاحبه‌‌ای گفته‌ است که‌ هنوز برای ازدواج آماده‌ نیست و ترجیح می‌دهد تمرکز خود را روی فعالیت‌ های هنری خود بگذارد

آثار وحید رهبانی

تئاتر

دایره گچی قفقازی ۱۳۷۷	ریچارد سوم ۱۳۷۸
نمایش «مشروطه بانو» ۱۳۹۰	نمایش «وزنه‌های بی وزن» کانادا، ۲۰۱۰
نمایش «بازی یالتا» ۱۳۹۵، کانادا ۲۰۱۷	نمایش «اگر…» ۱۳۹۵

تلویزیون

خانه ما ۱۳۷۸	کمین ۱۳۷۹
تله‌فیلم «باد بهشت» ۱۳۸۹	تله‌فیلم «برگ و باد» ۱۳۹۱
تله‌فیلم «وقت خوب بودن» ۱۳۹۱	شاید برای شما هم اتفاق بیفتد ۱۳۹۰
بچه‌های گروهان بلال ۱۳۹۷	گاندو ۱۳۹۸
بازیگری سینما
دوئل ۱۳۸۲–۸۳	مادر پاییزی ۱۳۹۰–۹۱
کارگردانی تئاتر
معرکه در معرکه ۱۳۷۵	در انتظار گودو ۱۳۷۷
کرگدن ۱۳۸۰	مرد اتفاقی ۱۳۸۳
الوتریا ۱۳۸۴	هبوط ۱۳۸۹
هدا گابلر ۱۳۸۹	کابوس نامه ۱۳۹۱
درخت بلوط ۱۳۹۱	اگر… ۱۳۹۵
هنر ۱۳۹۶

آثار هنری وحید رهبانی در کانادا

یکشنبه (لوون هفتوان)، ۲۰۰۵	Hello Out There …Levon Haftvan…۲۰۰۵
In The Hallow …Ker Wells…۲۰۰۸	Fewer Emergencies…Brendan Healy…۲۰۰۹
«این به آن در» (غلام حسین ساعدی- اجرا شده به به زبان فارسی)…۲۰۰۵…. تورنتو	Ashes to Ashes … هارولد پینتر … مونترئال…۲۰۰۷
Little Eyolf … هنریک ایبسن … مونترئال…۲۰۰۸	The Dwarfs … هارولد پینتر … مونترئال…۲۰۰۸
Blackbird … David Harrower … مونترئال…۲۰۰۹	Tick … Mathew Mackenzie … مونترئال…۲۰۰۹
The Particular… Mathew Mackenzie … مونترئال…۲۰۱۰

ترجمه های وحید رهبانی

– ریچارد سوم رخ نخواهد داد

– کلاغ

– بازی یالتا

– کابوس نامه

– صد در صد

– هدا گابلر

– مردی که زنش را با کلاه اشتباه گرفت

– هنر

– هفت کودک یهودی

– من ریچل کوری هستم

– درخت بلوط

گردآوری: نیمکت خبر

• 25 بازدید
• 25 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

زندگی‌نامه آرش ریاحی کارگردان

آرش ریاحی کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه کنندهٔ ایرانی، اتریشی در زمان ۲۲ اوت ۱۹۷۲ در ایران چشم به جهان گشود. او هنگامی که ۹ سال داشت، همراه با خانواده از ایران مهاجرت کرد و در اتریش اهل شد. در این کشور به مدرسه و دانشگاه رفت و اکنون به عنوان یکی از کارگردانان سرشناس اتریش مطرح می باشد. ریاحی از سال ۱۹۸۲ در شهر وین زندگی می‌کند.

چکیده از زندگی‌نامه آرش ریاحی

نام: آرش ریاحی

زمان تولد: ۲۲ اوت ۱۹۷۲

مکان تولد: ایران

پیشه: کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه کننده

زندگی‌نامه آرش ریاحی

آرش ریاحی، کارگردان سینما، فیلم‌نامه‌نویس و تهیه‌کننده‌ ایرانی-اتریشی می باشد و در اتریش به عنوان یکی از کارگردان‌های سرشناس اتریش مطرح می باشد. او زاده ۲۲ آگوست ۱۹۷۲ در ایران می باشد و هنگامی که ۹ سال داشت به همراه خانواده‌ی خود به اتریش مهاجرت کرد. آرش ریاحی با این‌که کوچک بود با اجبار به همراه خانواده مهاجرت کرد ولی همیشه دغدغه ایران و مسایل آن را داشته می باشد.

آرش ریاحی از سال ۱۹۸۲ اهل وین می باشد. او دانش‌آموخته‌ی دانشگاه وین در گرایش‌ی فیلم و هنر می باشد و در مدرک‌ی هنری او چند فیلم کوتاه، بلند و مستند وجود دارد.

آرش ریاحی با تلویزیون ملی اتریش هم همکاری داشته می باشد. او در مورد زندگی پناهجویان فیلم ساخته می باشد که این فیلم در بیش از بیست جشنواره خارجی مورد تحسین قرار گرفته و پاداش گرفته می باشد. نام این فیلم «برای ۱ لحظه آزادی» می باشد. این فیلم در سال ۲۰۱۰ از سوی اتریش به عنوان منتخب شرکت در مراسم اسکار انتخاب شد. این فیلم اولین فیلم بلند آرش ریاحی می باشد.

این فیلم به زندگی پناهجویان و تبعیدیان سیاسی می‌پردازد. این فیلم ۱۰۸ لحظه‌ای عقب‌نشینی ۳ گروه از مخالفان و منتقدان نظام ایران را به تصویر می‌کشد که بعد از گذشتن از راه‌های دشوار کوهستانی خود را به ترکیه می‌رسانند و از آن‌جا تصمیم می گیرد که از راه سارمان ملل راهی کشور سومی بشوند.

ابتدای این فیلم با تیرباران چند پرکار سیاسی منتقد نظام جمهوری اسلامی آغاز می‌شود. آرش ریاحی که دوران عقب‌نشینی از ایران به همراه خانواده، ۹ سال داشت آن روزها را به یاد دارد و از آن تجربه مه در ساختن فیلم استفاده نموده می باشد.

او در گفت‌وگویی با برنامه شباهنگ صدای آمریکا می‌گوید که در کوه و موعد گذشتن از مرز به علت سردی هوا در حال یخ‌زدن بود. قاچاقی آمد و لباس‌هایی که ما به همراه داشتیم را آتش زد تا من گرم بشوم. این صحنه در فیلم وجود دارد. آرش ریاحی کارگردان این فیلم هدف از ساختن این فیلم را این‌گونه عنوان می‌کند: «نگاه من، چون از خانواده‌ای ایرانی می‌آیم، از قصه ایرانی‌ها ابتدا گردید و سپس جهانی شد.

برای این‌که نمی‌خواستم ۱ فیلم درست کنم که تنها برای ایرانی‌ها جالب باشد. می‌خواستم ۱ فیلم درست کنم که برای همه پناهندگان دنیا ۱ سندی باشد.» ساخت این فیلم بیش از ۵ سال طول کشید و ریاحی بیش از ۵ بار به ترکیه سفر کرد.

او به شهر وان سفر کرد و در آن‌جا با پناهجویان بسیاری گفت‌وگو کرد. ریاحی حتا با قاچاقچیانی که پناهجویان را جابه‌جا می‌کنند هم گفت‌وگو کرد. ریاحی می‌گوید: «نمی‌خواستم داستانی درست کنم که مال سی سال پیش باشد. می‌خواستم ببینم الان جریان چطور می باشد.

رفتم وان با این و آن حرف زدم. الان در سال ۵۰۰۰ نفر می‌روند در سازمان ملل نام‌نویسی می‌کنند که از این میان بیش از ۲۰ درصد ایرانی‌اند. یعنی اینطوری نیست که جریان پایان شده. متاسفانه این قصه ادامه دارد، ۹ تنها در مرز ترکیه، ۹ تنها در اجتماع ایران، همه جا. یعنی ما هر هفته در اخبار می‌بینیم که مردم از آفریقا سعی می‌کنند بیایند ایتالیا. از همه جا. متاسفانه این داستانی می باشد که در آینده هم ادامه خواهد داشت.»

فیلم «خانواده در تبعید» را می‌شود ۱ نمونه پیروز از روش جدید فیلم‌سازی خصوصی و خلاق برآورد کرد. فیلم «خانواده در تبعید» در سال ۲۰۰۶ ساخته شد.

این فیلم هم در جشنواره‌های زیادی شرکت کرد و توانست جوایزی گوناگونی را از آن خود کند. از جمله‌ این جوایز می‌توان به «هوگوی نقره‌ای» از جشنواره جهانی فیلم شیکاگو، کبوتر طلایی و پاداش فیپرشی (انجمن جهانی منتقدین سینما) از جشنواره لایپزیک و پاداش ماکس افولس از جشنواره فیلم‌های مستند راز بروکن اشاره کرد.

آثار آرش ریاحی

تصاویر آرش ریاحی کارگردان

• 28 بازدید
• 25 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

زندگی‌نامه آرش ریاحی کارگردان

آرش ریاحی کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه کنندهٔ ایرانی، اتریشی در زمان ۲۲ اوت ۱۹۷۲ در ایران چشم به جهان گشود. او هنگامی که ۹ سال داشت، همراه با خانواده از ایران مهاجرت کرد و در اتریش اهل شد. در این کشور به مدرسه و دانشگاه رفت و اکنون به عنوان یکی از کارگردانان سرشناس اتریش مطرح می باشد. ریاحی از سال ۱۹۸۲ در شهر وین زندگی می‌کند.

چکیده از زندگی‌نامه آرش ریاحی

نام: آرش ریاحی

زمان تولد: ۲۲ اوت ۱۹۷۲

مکان تولد: ایران

پیشه: کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه کننده

زندگی‌نامه آرش ریاحی

آرش ریاحی، کارگردان سینما، فیلم‌نامه‌نویس و تهیه‌کننده‌ ایرانی-اتریشی می باشد و در اتریش به عنوان یکی از کارگردان‌های سرشناس اتریش مطرح می باشد. او زاده ۲۲ آگوست ۱۹۷۲ در ایران می باشد و هنگامی که ۹ سال داشت به همراه خانواده‌ی خود به اتریش مهاجرت کرد. آرش ریاحی با این‌که کوچک بود با اجبار به همراه خانواده مهاجرت کرد ولی همیشه دغدغه ایران و مسایل آن را داشته می باشد.

آرش ریاحی از سال ۱۹۸۲ اهل وین می باشد. او دانش‌آموخته‌ی دانشگاه وین در گرایش‌ی فیلم و هنر می باشد و در مدرک‌ی هنری او چند فیلم کوتاه، بلند و مستند وجود دارد.

آرش ریاحی با تلویزیون ملی اتریش هم همکاری داشته می باشد. او در مورد زندگی پناهجویان فیلم ساخته می باشد که این فیلم در بیش از بیست جشنواره خارجی مورد تحسین قرار گرفته و پاداش گرفته می باشد. نام این فیلم «برای ۱ لحظه آزادی» می باشد. این فیلم در سال ۲۰۱۰ از سوی اتریش به عنوان منتخب شرکت در مراسم اسکار انتخاب شد. این فیلم اولین فیلم بلند آرش ریاحی می باشد.

این فیلم به زندگی پناهجویان و تبعیدیان سیاسی می‌پردازد. این فیلم ۱۰۸ لحظه‌ای عقب‌نشینی ۳ گروه از مخالفان و منتقدان نظام ایران را به تصویر می‌کشد که بعد از گذشتن از راه‌های دشوار کوهستانی خود را به ترکیه می‌رسانند و از آن‌جا تصمیم می گیرد که از راه سارمان ملل راهی کشور سومی بشوند.

ابتدای این فیلم با تیرباران چند پرکار سیاسی منتقد نظام جمهوری اسلامی آغاز می‌شود. آرش ریاحی که دوران عقب‌نشینی از ایران به همراه خانواده، ۹ سال داشت آن روزها را به یاد دارد و از آن تجربه مه در ساختن فیلم استفاده نموده می باشد.

او در گفت‌وگویی با برنامه شباهنگ صدای آمریکا می‌گوید که در کوه و موعد گذشتن از مرز به علت سردی هوا در حال یخ‌زدن بود. قاچاقی آمد و لباس‌هایی که ما به همراه داشتیم را آتش زد تا من گرم بشوم. این صحنه در فیلم وجود دارد. آرش ریاحی کارگردان این فیلم هدف از ساختن این فیلم را این‌گونه عنوان می‌کند: «نگاه من، چون از خانواده‌ای ایرانی می‌آیم، از قصه ایرانی‌ها ابتدا گردید و سپس جهانی شد.

برای این‌که نمی‌خواستم ۱ فیلم درست کنم که تنها برای ایرانی‌ها جالب باشد. می‌خواستم ۱ فیلم درست کنم که برای همه پناهندگان دنیا ۱ سندی باشد.» ساخت این فیلم بیش از ۵ سال طول کشید و ریاحی بیش از ۵ بار به ترکیه سفر کرد.

او به شهر وان سفر کرد و در آن‌جا با پناهجویان بسیاری گفت‌وگو کرد. ریاحی حتا با قاچاقچیانی که پناهجویان را جابه‌جا می‌کنند هم گفت‌وگو کرد. ریاحی می‌گوید: «نمی‌خواستم داستانی درست کنم که مال سی سال پیش باشد. می‌خواستم ببینم الان جریان چطور می باشد.

رفتم وان با این و آن حرف زدم. الان در سال ۵۰۰۰ نفر می‌روند در سازمان ملل نام‌نویسی می‌کنند که از این میان بیش از ۲۰ درصد ایرانی‌اند. یعنی اینطوری نیست که جریان پایان شده. متاسفانه این قصه ادامه دارد، ۹ تنها در مرز ترکیه، ۹ تنها در اجتماع ایران، همه جا. یعنی ما هر هفته در اخبار می‌بینیم که مردم از آفریقا سعی می‌کنند بیایند ایتالیا. از همه جا. متاسفانه این داستانی می باشد که در آینده هم ادامه خواهد داشت.»

فیلم «خانواده در تبعید» را می‌شود ۱ نمونه پیروز از روش جدید فیلم‌سازی خصوصی و خلاق برآورد کرد. فیلم «خانواده در تبعید» در سال ۲۰۰۶ ساخته شد.

این فیلم هم در جشنواره‌های زیادی شرکت کرد و توانست جوایزی گوناگونی را از آن خود کند. از جمله‌ این جوایز می‌توان به «هوگوی نقره‌ای» از جشنواره جهانی فیلم شیکاگو، کبوتر طلایی و پاداش فیپرشی (انجمن جهانی منتقدین سینما) از جشنواره لایپزیک و پاداش ماکس افولس از جشنواره فیلم‌های مستند راز بروکن اشاره کرد.

آثار آرش ریاحی

تصاویر آرش ریاحی کارگردان

• 30 بازدید
• 25 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

زندگی‌نامه آرش ریاحی کارگردان

آرش ریاحی کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه کنندهٔ ایرانی، اتریشی در زمان ۲۲ اوت ۱۹۷۲ در ایران چشم به جهان گشود. او هنگامی که ۹ سال داشت، همراه با خانواده از ایران مهاجرت کرد و در اتریش اهل شد. در این کشور به مدرسه و دانشگاه رفت و اکنون به عنوان یکی از کارگردانان سرشناس اتریش مطرح می باشد. ریاحی از سال ۱۹۸۲ در شهر وین زندگی می‌کند.

چکیده از زندگی‌نامه آرش ریاحی

نام: آرش ریاحی

زمان تولد: ۲۲ اوت ۱۹۷۲

مکان تولد: ایران

پیشه: کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه کننده

زندگی‌نامه آرش ریاحی

آرش ریاحی، کارگردان سینما، فیلم‌نامه‌نویس و تهیه‌کننده‌ ایرانی-اتریشی می باشد و در اتریش به عنوان یکی از کارگردان‌های سرشناس اتریش مطرح می باشد. او زاده ۲۲ آگوست ۱۹۷۲ در ایران می باشد و هنگامی که ۹ سال داشت به همراه خانواده‌ی خود به اتریش مهاجرت کرد. آرش ریاحی با این‌که کوچک بود با اجبار به همراه خانواده مهاجرت کرد ولی همیشه دغدغه ایران و مسایل آن را داشته می باشد.

آرش ریاحی از سال ۱۹۸۲ اهل وین می باشد. او دانش‌آموخته‌ی دانشگاه وین در گرایش‌ی فیلم و هنر می باشد و در مدرک‌ی هنری او چند فیلم کوتاه، بلند و مستند وجود دارد.

آرش ریاحی با تلویزیون ملی اتریش هم همکاری داشته می باشد. او در مورد زندگی پناهجویان فیلم ساخته می باشد که این فیلم در بیش از بیست جشنواره خارجی مورد تحسین قرار گرفته و پاداش گرفته می باشد. نام این فیلم «برای ۱ لحظه آزادی» می باشد. این فیلم در سال ۲۰۱۰ از سوی اتریش به عنوان منتخب شرکت در مراسم اسکار انتخاب شد. این فیلم اولین فیلم بلند آرش ریاحی می باشد.

این فیلم به زندگی پناهجویان و تبعیدیان سیاسی می‌پردازد. این فیلم ۱۰۸ لحظه‌ای عقب‌نشینی ۳ گروه از مخالفان و منتقدان نظام ایران را به تصویر می‌کشد که بعد از گذشتن از راه‌های دشوار کوهستانی خود را به ترکیه می‌رسانند و از آن‌جا تصمیم می گیرد که از راه سارمان ملل راهی کشور سومی بشوند.

ابتدای این فیلم با تیرباران چند پرکار سیاسی منتقد نظام جمهوری اسلامی آغاز می‌شود. آرش ریاحی که دوران عقب‌نشینی از ایران به همراه خانواده، ۹ سال داشت آن روزها را به یاد دارد و از آن تجربه مه در ساختن فیلم استفاده نموده می باشد.

او در گفت‌وگویی با برنامه شباهنگ صدای آمریکا می‌گوید که در کوه و موعد گذشتن از مرز به علت سردی هوا در حال یخ‌زدن بود. قاچاقی آمد و لباس‌هایی که ما به همراه داشتیم را آتش زد تا من گرم بشوم. این صحنه در فیلم وجود دارد. آرش ریاحی کارگردان این فیلم هدف از ساختن این فیلم را این‌گونه عنوان می‌کند: «نگاه من، چون از خانواده‌ای ایرانی می‌آیم، از قصه ایرانی‌ها ابتدا گردید و سپس جهانی شد.

برای این‌که نمی‌خواستم ۱ فیلم درست کنم که تنها برای ایرانی‌ها جالب باشد. می‌خواستم ۱ فیلم درست کنم که برای همه پناهندگان دنیا ۱ سندی باشد.» ساخت این فیلم بیش از ۵ سال طول کشید و ریاحی بیش از ۵ بار به ترکیه سفر کرد.

او به شهر وان سفر کرد و در آن‌جا با پناهجویان بسیاری گفت‌وگو کرد. ریاحی حتا با قاچاقچیانی که پناهجویان را جابه‌جا می‌کنند هم گفت‌وگو کرد. ریاحی می‌گوید: «نمی‌خواستم داستانی درست کنم که مال سی سال پیش باشد. می‌خواستم ببینم الان جریان چطور می باشد.

رفتم وان با این و آن حرف زدم. الان در سال ۵۰۰۰ نفر می‌روند در سازمان ملل نام‌نویسی می‌کنند که از این میان بیش از ۲۰ درصد ایرانی‌اند. یعنی اینطوری نیست که جریان پایان شده. متاسفانه این قصه ادامه دارد، ۹ تنها در مرز ترکیه، ۹ تنها در اجتماع ایران، همه جا. یعنی ما هر هفته در اخبار می‌بینیم که مردم از آفریقا سعی می‌کنند بیایند ایتالیا. از همه جا. متاسفانه این داستانی می باشد که در آینده هم ادامه خواهد داشت.»

فیلم «خانواده در تبعید» را می‌شود ۱ نمونه پیروز از روش جدید فیلم‌سازی خصوصی و خلاق برآورد کرد. فیلم «خانواده در تبعید» در سال ۲۰۰۶ ساخته شد.

این فیلم هم در جشنواره‌های زیادی شرکت کرد و توانست جوایزی گوناگونی را از آن خود کند. از جمله‌ این جوایز می‌توان به «هوگوی نقره‌ای» از جشنواره جهانی فیلم شیکاگو، کبوتر طلایی و پاداش فیپرشی (انجمن جهانی منتقدین سینما) از جشنواره لایپزیک و پاداش ماکس افولس از جشنواره فیلم‌های مستند راز بروکن اشاره کرد.

آثار آرش ریاحی

تصاویر آرش ریاحی کارگردان