is_tag

• 16 بازدید
• 20 آوریل 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

قاسم صرافان، شاعر آئینی کشور در برنامه «جعبه سیاه» شبکه افق در پاسخ به سوال امیر عضد مبنی بر اینکه اولین‌بار کی عاشق شدی؟ گفت: به یاد دارم زمانی که کودکستان می‌رفتم، برای اولین‌بار عاشق شدم. از آنجایی که در آن سن نمی‌توانستم عشقم را ابراز کنم، تنها کاری که می‌توانستم بکنم این بود که آن دختر را می‌زدم و فرار می‌کردم، تا به دنبالم بدود. زمانی که کودکستان تمام شد، اولین‌بار رنج فراق را چشیدم.

صرافان در پاسخ به این سوال که چه زمانی تصمیم گرفتید شعر آیینی را انتخاب کنید؟ گفت: از زمانی که قلم به دست گرفتم، چیزی که برایم جذاب بود، حوزه شهر آئینی و اهل بیت (ع) بود. من به دلیل عشق، شوق قلم زدن در فضا را داشتم. حتی به دلیل دیدن زیبایی‌های آل الله دو کتاب عاشقانه و اجتماعی نوشتم. 

این شاعر در پاسخ به این سوال که تا به حال برای خواننده‌ای شعر گفتید؟ گفت: بله زیاد. شعر «ایران وطنم جان و تنم خاک رهایی» از من است. این شعر را چهار خواننده از جمله حجت اشرف‌زاده، رضا صادقی، حامد همایون و مهدی یغمایی با هم می‌خوانند.

وی در پاسخ به سوال امیر عضد مبنی بر اینکه آنقدر شعر‌های عاشقانه می‌گویید، خانمتان ناراحت نمی‌شود؟ گفت: من، چون ایشان را آسمانی می‌بینم، ابعادی از وجودشان را در شعرهایم می‌آورم و صرفاً وجوه زمینی‌شان دربر نمی‌گیرد. با همان فرمان جلو رفتم، فعلاً نتیجه گرفتم. کلاً شعر صور خیال دارد و شاعر می‌تواند به آن شاخ و برگ دهد. من از بچگی شروع به نوشتن کردم. ناخودآگاه وزن شعر را می‌شناختم و بلد بودم.

• 15 بازدید
• 16 آوریل 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

ژیلا صادقی، مجری تلویزیون در برنامه «برمودا» در پاسخ به این سوال که شما از اعتماد به دیگران ضربه خوردید؟ آیا آنها را بخشیدید؟ گفت: بی‌نهایت از اعتماد و حمایت دیگران ضربه خوردم. بله، برای آرامش حال خوبه خودم آنها را بخشیدم. یکبار به حرم امام رضا (ع) رفتم و آنجا آنها را بخشیدم. دلم می‌خواهد مردم بدانند من اگر در «دورهمی» خیلی شاد بودم، واقعاً شاد نبودم. چون مردم در دوران کرونا در شرایط بد بودند، دلم نمی‌خواست از غصّه‌هایم بگویم. آن زمان شروع تلخ اتفاقات زندگی‌ام بود.

صادقی ادامه داد: من پروسه سخت مادری را طی می‌کردم، ولی این قصه ناکام ماند و بسیار اذّیت شدم. اما در برنامه شاد صحبت کردم و خندیدم. دلم می‌خواهد مردم بدانند برنامه‌های تولیدی دو تا سه ساعت ضبط می‌شود، بعد از آن ۶۰ دقیقه درمی‌آورند. من سخت مورد قضاوت واقع شدم. هیچ سکویی هم نداشتم، تا از خودم دفاع کنم. اگرچه اطرافیانم در جریان بودند، ولی عوام نمی‌دانستند. الان هم که یکسری اتفاقات می‌افتد، باز نبش قبر می‌کنند. مثلاً می‌گویند او همان دختر پررویی است، که در «دورهمی» دور برداشته بود و اجازه صحبت نمی‌داد. مردم فکر می‌کردند من غمی ندارم و سرخوش و خوشحال هستم. 

این مجری افزود: مخاطب هم گناهی ندارد. او آن چیزی را که می‌بیند، قضاوت می‌کند. اینکه یک سوالی پرسیده می‌شود و شما جوابی را می‌دهید، اما ابتدای آن را حذف می‌کنند، وسط گفتگو را منتشر می‌کنند. به همین دلیل، از مردم خواهش می‌کنم قبل اینکه قضاوت کنیم، از شعورمان وام بگیریم، اگر شعورمان به ما اجازه قضاوت را نداد، سکوت کنیم. اگر علاقه‌مند هستید درباره آن فرد بیشتر بدانید، خودتان تحقیق کنید.

وی با بیان اینکه من بعد از برنامه خیلی آسیب دیدم، توضیح داد: آسیبی که در دل یک آسیب بودم. با وجود اینکه مردم از قضیه باخبر شدند، تعداد خیلی کمی از من درخواست حلالیت داشتند. با خودم گفتم من هیچ سالی دعوت کسی را قبول نمی‌کردم، چرا قبول کردم مهمان این برنامه باشم؟ 

به گفته صادقی، چون ایام کرونا حرم امام رضا (ع) تعطیل بود، من پشت حرم حضرت ایستادم و چند روزی مهمان امام رضا (ع) بودم. من ساعت‌ها به صحن حرم نگاه می‌کردم و گفتم تو کمکم کن!

• 50 بازدید
• 4 فوریه 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

موزه سینما در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز «علی نصیریان»؛ بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون بخش‌هایی از گفتگوی این هنرمند را منتشر کرده است که در زیر می‌خوانید.

علی نصیریان بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون گفت: یکی از شانس‌ها و اقبال من در زندگی این بود که توانستم راهی که علاقه‌مند بودم و به آن عشق داشتم را پیدا کنم.

وی با اشاره به علاقه مندی خود به نمایش‌های سنتی افزود: من با دیدن تعزیه و نمایش‌های سنتی در دوران خودم که حتی تلویزیون هم نداشتیم به این کار علاقه‌مند شدم. تعزیه و واقعه کربلا را همه می‌دیدیم، اما اینکه چطور تعزیه بوجود آمد برای من جالب بود. به نظر من تعزیه بوجود آمد، زیرا تاثیرگذاری تجسم، تصویر و نمایش واقعه با نقل و روایت آن فرق دارد.

نصیریان بیان داشت: ما در خیابان شاپور زندگی می‌کردیم و من در خیابان امیریه در سینما نور فیلم‌های آمریکایی را بدون دوبله و زیرنویس می‌دیدم. در آن زمان برای فیلم‌ها میان نویس می‌گذاشتند یعنی فیلم را قطع می‌کردند و درباره آن توضیح می‌دادند. به همین دلیل هروقت به سینما می‌رفتم از من سوال می‌کردند که باسواد هستم تا برایشان میان نویس‌ها را بخوانم.

وی ادامه داد: من برای نقش آفرینی‌ها رجوع می‌کنم به انگیزه‌ها و نگاه‌های خودم و حس علاقه و آفرینندگی که یک بازیگر باید داشته باشد، زیرا بازیگر خودش یک نویسنده نمایش و فیلم و فیلمنامه است. به قول رابرت چولی می‌گفت همانطور که کارگردان با کارگردانی خود متن را می‌نویسد، بازیگر هم می‌نویسد، زیرا بازیگر یک خلاق است و تنها یک عامل و اسباب دست کارگردان نیست. درست است که باید به کارگردان توجه داشته باشد و حرف‌های او را به اجرا درآورد، بفهمد، گوش کند و گفتگو کند، اما به نظر من آفریننده متن بازیگر است.

نصیریان خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم به مرحله آفرینندگی نقش برسیم باید به خودمان رجوع کنیم؛ به جوهر نیرو و قوه و قوت خلاقه که در درون ما است و از آن یاری بطلبیم و نقش را از آن بیافرینیم.

وی ادامه داد: من فکر می‌کنم هم در تئاتر و هم در سیما استعداد‌های بسیار خوبی داریم؛ در تئاتر بازیگر‌ها و گروه‌های درجه یک پیدا شده است و به همان مقدار سینمای ما هم بسیار رشد کرده است. وضعیت تئاتر و سینما امروز بهتر از زمان ما است، زیرا زمانه عوض شده است. ارتباط جمعی را در نظر بگیرید همه چی وجود دارد درحالیکه در زمان با هیچ چیزی نبود و ما با دست خالی کار می‌کردیم، اما امروز بازیگر‌ها از نظر اطلاعات با دست پر کار می‌کنند.

منبع: موزه سینما