فواید بادکش درمانی: بادکش درمانی یک نوع روش درمانی و جایگزین در طب مکمل است. در این روش به وسیله فنجان‌ها مکش ایجاد می‌شود که سبب بهتر شدن جریان خون و درمان بسیاری از بیماری‌ها می‌شود. این روش درمانی ابتدا در چین بوده و سپس به سایر کشورها گسترش پیدا کرده است. ایران از جمله کشورهایی است که در آن بادکش درمانی یک روش رایج است. اگر بخواهیم یک زمان دقیق برای ورود بادکش درمانی در طب سنتی در نظر بگیریم، نمی‌توانیم دقیق نظر بدهیم ولی این روش درمانی صدها سال است که در ایران استفاده می‌شود. امروزه با توجه به محبوبیتی که طب سنتی بین مردم دارد و افراد زیادی از روش‌های درمانی طب سنتی نتیجه گرفته‌اند. درنتیجه افراد دوست دارند از انواع روش‌های درمانی مانند بادکش درمانی بیشتر اطلاعات داشته باشند. با این مطلب سلامت همراه باشید.
بیشتر بخوانید: پاکسازی ریه ها با ۷ روش موثر طب سنتی در خانه!
بادکش درمانی به طور تقریبی از ۵۰۰۰ سال قبل وجود داشته است و کشورهایی مانند چین، بلغارستان، مصر و شمال آفریقا استفاده می‌کردند. در کل بادکش درمانی یک تاریخچه اروپایی دارد و در طول زمان محبوبیت آن دچار نوسان شده است. به عنوان مثال در قرن ۱۴ میلادی بین مردم بسیار محبوب بوده است و در این زمان برای درمان نقرس از آن استفاده می‌کردند. در قرن ۱۷ میلادی این محبوبیت بین مردم کمی کمرنگ شد ولی از بین نرفت. جورج اورل یکی از مشاهیر اروپایی است که در سال ۱۹۲۹ ذات الریه خود را با بادکش درمانی خشک درمان کرد. در سال ۲۰۰۵ پزشکانی که از بادکش درمانی استفاده می‌کردند، این سال را با عنوان بادکش درمانی نامگذاری کردند.
به مرور و در سال‌های بعد بازیگرانی مانند جنیفر آنیسون با کبودی‌هایی که نشان از بادکش درمانی بود در جامعه حاضر شدند. همچنین در طول بازی‌های المپیک ۲۰۱۶ مایکل فلپس شناگر معروف آمریکایی برای رفع کوفتگی حاصل از حجامت بادکش درمانی انجام داد و اینکار باعث بهبود عملکرد او شد. ورزشکاران دیگر از این تکنیک درمانی استفاده کردند تا عملکرد بهتری داشته باشند. در ایران بادکش درمانی توسط پزشکانی مانند ابوعلی سینا، رازی و جرجانی برای درمان بیماریهای مختلف تجویز می‌کردند. این روش درمانی قدیمی برای درمان بیماریهای جسمی و روحی بسیار موثر است. پزشکان طب سنتی معتقدند که بادکش گذاشتن حتی بیشتر از آنتی‌بیوتیک و مسکن اثر دارد و حتی زمانی که دارو اثر ندارد، بادکش بسیار به بیمار کمک می‌کند. همچنین در طب سنتی چین بادکش و طب سوزنی را باهم استفاده می‌کنند تا طب سوزنی تاثیر بیشتری داشته باشد.
بادکش درمانی یکی از روش‌های درمانی در طب سنتی است که طی آن با گرم کردن لیوان‌های شیشهای روی پوست انجام می‌شود. قبل از استفاده از بادکش ابتدا پوست فرد را با روغن‌های مخصوص ماساژ می‌دهند تا فنجان راحت‌تر روی پوست حرکت کند. درنتیجه با گرم کردن هوا درون فنجان یک خلاء ایجاد می‌شود و موقعی که روی پوست قرار می‌گیرد بافت پوست را داخل فنجان یا لیوان شیشهای می‌کشاند. این کار سبب شل شدن بافت همبند، تسکین و کاهش دردها می‌شود. این فنجان‌ها در قسمت پشت، گردن و شانه‌ها یا در قسمت دیگر قرار می‌گیرند. همچنین بادکش با ایجاد خلاء و مکش پوست در کنار افزایش جریان خون تنش‌های عضلانی را کم می‌کند.
تذکر: در قدیم فنجان‌هایی که برای بادکش کردن استفاده می‌شد از جنس سفال، بامبو و شاخ حیوانات بودند.
با توجه به این‌که روش‌های متفاوتی برای انجام بادکش وجود دارد، پس مراحل آن بسته به نوع اتخاب، فرق دارد. درمانگر موقع کار معمولا فنجان‌ها را برای چند دقیقه روی پوست می‌گذارد. بسته به نوع بادکش احتمال دارد، چندین فنجان روی پوست قرار بگیرد اما در کل انواع بادکش درمانی عبارتند از:
بادکش خشک: برخی از پزشکان طب سنتی از یک دستگاه مکنده برای کشیدن هوا داخل فنجان استفاده می‌کنند و موقعی که روی پوست قرار می‌گیرد، نیروی خلاء ایجاد شده، پوست را به سمت داخل فنجان می‌کشد. بادکش خشک گاهی موجب سوزش پوست می‌شود.
بادکش مرطوب: پزشک داخل هر فنجان را با یک گلوله پنبه آغشته به الکل که شعله‌ور می‌شود، گرم می‌کند. در این روش پزشک چند تا فنجان را به مدت چند دقیقه روی پوست می‌گذارد تا پوست بلند و قرمز شود. در اصل بادکش گرم باعث تجمع خون در یک ناحیه و گرم شدن موضعی آن می‌شود. در بادکش گرم به بدن گرمای مصنوعی می‌دهند تا محل مورد نظر گرم شود. این روش درمانی به این صورت است که برای تاثیر بیشتر، لیوان‌ها را در حدود ۵ تا ۱۰ دقیقه روی پوست می‌گذارند. سپس به وسیله یک تیغ یا سوزن یک قسمت از پوست می‌برند تا خون جمع شده خارج شود.
ثابت: در این روش لیوان‌ها در طول انجام بادکش ثابت روی پوست قرار می‌گیرند تا زمانی که مکش تمام شود بعد جدا می‌شود. به طور معمول ابزاری که برای مکش استفاده می‌شود ۱۵ ثانیه روی پوست قرار دارد. در واقع این نوع بادکش برای دردهای کمر و کتف مناسب است.
منقطع: هدف از این نوع بادکش تجمع خون لطیف در یک قسمت بدن است. در این روش ابزار مکنده به مدت ۴ تا ۵ ثانیه در یک قسمت قرار دارد و بعد آن را برمی‌دارند و ناحیه دیگر را بادکش می‌کنند. این روش با مکش اخلاط به یک ناحیه بیشتر از سایر روش‌ها باعث گرم شدن محل مورد نظر می‌شود. برای این‌که از بادکش منقطع نتیجه بهتری بگیرید، بهتر است عمل مکش را چندین بار انجام دهید و هربار کمتر از ۴ ثانیه باشد و پس از هواگیری مجدد روی پوست قرار دهید. همین‌طور احتمال ایجاد کبودی در این نوع بادکش کمتر از بقیه روش‌ها است.
متحرک: برای این نوع بادکش از روغن استفاده می‌کنند. ابتدا محل مورد نظر را با روغن زیتون یا بادام تلخ روغن مالی می‌کنند، سپس بادکش را ثابت روی بدن قرار می‌دهند و بعد از چند ثانیه آرام تکان می‌دهند. این روش با گرم کردن موضعی که دارد باعث رفع اسپاسم و خستگی عضلانی می‌شود. یک نکته، جهت حرکت بادکش در این روش بسیار اهمیت دارد چون باعث حرکت مواد در بدن می‌شود.
تذکر: برای تشخیص نوع بادکش درمانی مناسب لازم است قبل از هرگونه اقدامی اول با پزشک مشورت کنید و ۲ تا ۳ ساعت از آخرین وعده غذایی گذشته باشد.
صورت که برای رفع چین و چروک مناسب است.
کمر برای رفع گرفتگی عضلات است.
سینه برای بالا کشیدن سینه‌ها مناسب است.
شکم برای لاغری شکم و پهلو است.
رحم و تخمدان برای کاهش درد قاعدگی و ناباروری مناسب است.
سم زدایی بدن
کاهش التهاب
بهبود عملکرد کلیه
کاهش درد
تقویت سیستم ایمنی بدن
جلوگیری از دیابت
تقویت قلب و عروق
کاهش سردرد
درمان فلج صورت
درمان سرفه و تنگی نفس
اسپوندیلوز گردنی
پارگی دیسک کمر
زنان باردار
زنان در دوره قاعدگی
افراد مسن
بیماران سرطانی
افراد دچار شکستکی استخوان
سابقه سکته مغزی
آفتاب سوختگی
بیماریهای قلبی و کلیوی
کودکان زیر ۴ سال
برای جلوگیری از عفونت استفاده از پیش‌بند، دستکش و عینک ضروری است.
از وسایل تمیز و ضدعفونی شده استفاده شود.
دوره درمان ۷ تا ۱۴ جلسه است ولی گاهی برای درمان برخی بیماری‌ها تا ۴۰ جلسه هم ادامه دارد.
در صورت استفاده از دستگاه، هر چند وقت دستگاه را باز کنید و تمیز و روغن‌کاری کنید. این کار باعث افزایش طول عمر دستگاه می‌شود.
جهت ایجاد خلاء افرادی که پرمو هستند، باید محل مورد نظر را قبل از بادکش کردن اصلاح کنند.
بیشتر بخوانید: کنترل و درمان دیابت با ۹ روش خانگی از نظر طب سنتی!
ادامه مطلب فواید بی نظیر بادکش درمانی برای سلامتی در طب سنتی!
میوهٔ درخت بادام در ابتدای رویش تا حدودی سفت بوده و قشر خارجی آن سبز رنگ و پوشیده از کرک ظریفی می‌باشد.
در داخل آن نیز روکشی قرار دارد که سفید و نرم بوده و مغز آبکی و نازک بادام را در خود نگهداری می‌کند.
به مرور پوسته‌های رویی و داخلی بادام سخت تر شده و مغز بادام نیز شکل نهایی خود را می‌یابد. از زمانی که میوه جوان می باشد و هنوز رشد کامل نکرده و کال می باشد، به آن چغاله بادام گفته می‌شود.
در قدیم معتقد بودند …. این میوه نارس سبب تقویت لثه و ریشه دندان‌ها می‌شود و برای خشکی دهان مفید می باشد . چغاله‌هایی که مقداری تلخی دارند حاوی مقدار خیلی کمی اسیدسیانیدریک و ترکیبی از سم خطرناک سیانور هستند که مصرف زیاد آن می‌تواند منجر به مسمومیت در مصرف‌کننده شود.
به طور کلی مواد مغذی میوه کال و نارس بادام کمتر از میوه‌های رسیده می باشد و از نظر کلسیم، آهن و به طور کلی املاح معدنی در سطح پایین‌تری قرار دارد. رسیده این میوه افراد را در مساوی بیماری‌هایی چون پوکی استخوان ، افزایش کلسترول ، کم‌خونی و چسبندگی روده‌ها محافظت می‌کند، اما تا وقتی کال می باشد از این ویژگی‌ها بهره‌مند نیست.
البته این میوه در صورت عدم زیاده‌روی و رعایت برخی نکات بهداشتی نفع مهمی چون پیشگیری از گرفتگی عضلات دارد.
در واقع میوه سبزرنگی نظیر چغاله بادام که کال و نارس می باشد سرشار از کلروفیل می باشد. کلروفیل داخل بدن در مسیر کانال گوارشی به تولید منیزیم کمک شایانی می‌کند و از آنجا که منیزیم برای کاهش گرفتگی عضلات ایفای نقش بسزایی دارد، خوردن متعادل آن می‌تواند تا حدی در سلامت گرفتگی عضلات مفید واقع شود.
از سوی دیگر این نوبرانه ترکیبات اسیدی دارد که وجود آنها در معده جلوگیر صدمه آمدن به بافت معده و بروز سرطان معده می‌شود؛ البته باید گفت این نوبرانه از نظر ویتامین C کامل نیست و کم کالری بودن آن نیز سبب لاغری نمی‌شود.
این میوه اغلب هضم سنگینی دارد و از آنجا که با هدف کسب سود بیشتر توسط باغداران با وسوسه دلالان و واسطه‌ها زودهنگام عرضه می‌شود بیش از حد کال و نارس بوده و طبیعت آن خیلی سرد می باشد به گونه‌ای که شخص با مصرف بیش از اندازه آن به اصطلاح عامیانه سردی می‌کند و گاهی گرفتار عوارضی از قبیل دل‌درد، تهوع، اسهال و سردرد می‌شود.
اگر چغاله بادام به صورت بهداشتی کمپوت، خورش یا ترشی شود مصرف متعادل آن می‌تواند تا حدودی مواد مغذی را به بدن برساند.چون این میوه با پوست مصرف می‌شود باید قطعا در عفونت‌زدایی کردن و آب‌کشیدن آن تمرکزفکر کرد.
اغلب میوه‌فروشان و فروشندگان دوران‌گرد با آب جوی یا چاه مبادرت به آب‌کشیدن این میوه می‌کنند که می‌تواند عاملی برای بروز بیماریهای گوارشی بویژه حصبه شود.
بیماری حصبه نوعی عفونت باکتریایی می باشد که از راه مصرف آب یا غذای نجس می‌تواند به انسان منتقل شود که در کودکان و افراد بالای ۶۰ سال رایج‌تر می باشد.
مالیات این بیماری حاوی کاهش شدید آب و املاح بدن ، سوراخ شدن روده‌ها، خونریزی دستگاه گوارش، عفونت استخوان و هپاهیت می باشد.
خواص دارویی و درمانی سمنو: سمنو از عصاره جوانه گندم تشکیل می شود و یکی از سین های سفره هفت سین است که خواص فراوانی برای سلامتی دارد. این سین مغذی سفره هفت سین، نمادی از قدرت و برکت محسوب می شود و در روزهای پایانی سال به صورت گروهی در برخی از مناطق کشور طبخ می شود. ویتامین ها و آنتی اکسیدان های موجود در سمنو آن را به یکی از پر خاصیت ترین مواد غذایی تبدیل نموده است؛ در این بخش از سلامت خواص سمنو را برای درمان بیماری های مختلف آورده ایم.
بیشتر بخوانید: قدیما به جای هفت سین هفت چی بود؟
سمنو از نظر طب سنتی دارای طبع گرم و معتدل است. ۱۰۰ گرم سمنو سیصد گرم کالری، ۰/۶ گرم پروتئین و ۵۲ گرم کربوهیدرات دارد.
سمنو حاوی موادی مانند سلنیوم، فسفر، کرومیوم، روی، آهن، مس و انواع ویتامین های K،E،A و گروه ویتامین های B12,B8, B5, B3, B1 است.
مصرف سمنو باعث تقویت عمومی بدن به ویژه استخوان ها می شود؛ زیرا سمنو سرشار از کلسیم و پتاسیم است و از پوکی استخوان جلوگیری می کند. بنابراین افراد میانسال که در معرض پوکی استخوان قرار دارند می توانند با مصرف به اندازه سمنو از این بیماری جلوگیری کرده و استخوان های خود را تقویت نمایند.
خواص دارویی و درمانی سمنو، سمنو سرشار از آنتی اکسیدان است به همین دلیل مصرف آن سبب کاهش سرطان خواهد شد.
سمنو، از شیره جوانه گندم و آرد، پخته و تهیه می شود و ارزش غذایی آن بسیار بالاتر از برنج و سایر حبوبات است؛ بنابراین برای رشد کودکان و نوجوانان مفید است. مواد مغذی موجود در سمنو به رشد جسمی و ذهنی کودکان و تقویت استخوان های کودک کمک می کند.
مصرف سمنو را برای زنان باردار به ویژه در سه ماه نخست بارداری برای تکامل سیستم عصبی جنین ضروری و مفید است و از نقص سیستم عصبی جنین پیشگیری می کند. مصرف سمنو در بارداری سبب می شود که جنین به خوبی رشد نماید و استخوان های جنین را تقویت و باعث رشد بهتر آن می شود. سمنو سرشار از آهن است ومصرف آن توسط خانم های باردار برای درمان کم خونی آنها مفید است. مصرف سمنو در بارداری باعث درمان یبوست در زنان باردار شده و دفع را برایشان آسان می کند.
همچنین ویتامین های E و B و مواد مغذی موجود در سمنو به درمان نازایی، کمک می کند.
استفاده از سمنو باعث بهبود سختی زایمان، نازایی و شیردهی می شود. مصرف سمنو باعث افزایش شیر در مادران شیرده می شود و نوزادان را قوی می کند.
مصرف سمنو برای زنان در دوران یائسگی نیز فوایدی دارد و باعث در امان ماندن آنها از عوارض یائسگی و سلامت استخوان هایشان می شود.
خواص دارویی و درمانی سمنو، فیبر بالای سمنو سبب می شود که این غذای مقوی برای لاغری مفید باشد، زیرا به دلیل ایجاد سیری طولانی مدت از ریزه خواری جلوگیری کرده واز پرخوری دست برداریم. اما نباید افراد چاق در مصرف سمنو افراط نمایند، زیرا تعادل در مصرف هر غذایی باعث سلامت جسم می شود.
سمنو دارای قند طبیعی و فیبر بالا است و برای بدنسازی و پرورش اندام بسیار مفید است چرا که باعث توان و قدرت بیشتر این افراد شده و همچنین از انقباض و گرفتگی عضلات ورزشکاران نیز جلوگیری می کند.
فیبر بالای موجود در سمنو، سوء هاضمه را بهبود بخشیده و هضم غذا را بهتر می کند. مصرف سمنو باعث سلامت دستگاه گوارش شده و نقش موثری در درمان سرطان کولون دارد.
سمنو حاوی ویتامین C فراوانی است و بنیه و سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند. مصرف سمنو برای بهبود افراد دچار سرماخوردگی مفید است.
فیبر موجود در سمنو حرکات روده ها را بهبود می بخشد و یبوست را درمان می کند.
خواص دارویی و درمانی سمنو، بتاکاروتن موجود در سمنو از آسیب های بینایی و عصبی در چشم جلوگیری می کند و به سلامت چشم کمک می کند.
سمنو حاوی آهن، اسید فولیک و ویتامین های گروه B است و برای خونسازی و تنظیم هورمون ها مفید بوده و می تواند در رفع خستگی تاثیر گذار باشد.
ویتامین C و E موجود در سمنو به شادابی پوست کمک می کند و سبب جوانسازی پوست خواهد شد. ویتامین های گروه B و اسید فولیک موجود در سمنو نیز به پرپشت و خوش نما شدن موها کمک می کند.
در فرایند جوانه زدن گندم برای تهیه سمنو، ویتامین ها و املاح معدنی گندم چند برابر شده و از کالری و کربوهیدرات آن کاسته می شود. پروتئین ها، هضم و جذب بهتری یافته و بر میزان ویتامین C آن افزوده می شود. در این مرحله اگر طعم گندم جوانه زده را بچشید متوجه شیرینی آن می شوید.
خواص دارویی و درمانی سمنو، زمانی که گندم جوانه نزده است، شیرین نیست و مواد قندی اش به صورت نشاسته ذخیره می شود، اما در فرآیند جوانه زنی، نشاسته تجزیه و تبدیل به واحدهای کوچک تری به نام مالتوز می شود و شیرینی سمنو که طبیعی است پدیدار می شود، مصرف کم سمنو برای مبتلایان به دیابت توصیه می شود.
استفاده از سمنو باعث کاهش کالری بدن و کلسترول خون می شود و آن طور که در بخش سلامت نمناک اشاره کرده ایم، استفاده از این ماده غذایی در درمان عوارضی مانند ریوی، کمبود وزن، وجود فسفات در ادرار، سوء هاضمه، پا درد، مخملک، تب برفکی، نامنظم شدن ضربان قلب و زخم های قرنیه مفید است.
خواص دارویی و درمانی سمنو، مصرف سمنو سبب درمان مشکلاتی مانند واریس، بی خوابی، پرکاری تیروئید، وجود خون در ادرار، زخم ها، فلج شدن، عفونت در بدن، بری‌بری، سرگیجه، آرتروز، زخم یا تورم زبان، آرتریت پا و شبکیه، پارکینسون، حالات روحی و روانی، هپاتیت و یرقان می شود.
دانه های گندم در یک ظرف بزرگ خیس دهید.
دانه ها را روی سینی پخش کنید و پارچه مرطوب روی آن بکشید.
۳ روز زمان برای جوانه زدن دانه ها نیاز است.
گندم ها را حسابی بکوبید و با کمک ظرف صافی و پارچه ای توری مانند، شیره ی خالص آن را جدا کنید.
آرد سبوس دار را به ترکیب آب و شیره اضافه کنید.
این مخلوط خوش عطر را مدام هم بزنید تا صاف و یک دست شود.
مواد را داخل دیگ بریزید و روی حرارت بگذارید و دائم به هم بزنید تا رنگ آن قهوه ای شود و سمنو سفت شود.
آب را به تدریج به این مخلوط سفت و سرخ شده اضافه کنید و هم بزنید تا ترکیبی صاف و غلیظ به وجود آید.
بادام را به سمنو، اضافه کنید و هم زدن را ادامه دهید تا مخلوط، کش بیاید.
بعد از اتمام هم زدن، یک ساعت فرصت استراحت به سمنو را روی حرارت ملایم بدهید.
چند نکته مهم برای نگهداری سمنو خانگی
سمنویی که رقیق باشد و داخل آن آب داشته باشد، خیلی زود کپک می زند، پس برای نگه داشتن سمنو برای ۳ تا ۴ ماه سمنو باید حسابی غلیظ شود و به آن آب هم اضافه نکنید.
استفاده از گندم شمال باعث می شود که سمنوی شما طعم شیرین تری پیدا کند.
پس از پخت سمنو، تفاله های گندم را که همان سبوس گندم است، دور نیندازید، زیرا خواص بسیار زیادی دارد. تفاله های گندم را روی یک سینی پهن کنید و در مقابل نور خورشید خشک کنید و سپس آنها را آسیاب کنید و زمان تهیه نان، این سبوس را داخل خمیر نان بریزید تا نان سبوس دار گردد.
خواص دارویی و درمانی سمنو، برای نگه داشتن سمنو برای مدت زمان طولانی آن را در فریزر نگه دارید. در هنگام مصرف سمنو را از فریزر خارج کنید، داخل یک ظرف بریزید تا یخ آن کم‌کم آب شود.
افرادی که استعداد اضافه وزن دارند و کم تحرک هستند، نباید بیش از حد از سمنو استفاده کنند.
مصرف زیاد سمنو سبب ایجاد نفخ در برخی افراد می شود.
افراد دارای مزاج سرد باید از خوردن سمنو پرهیز کنند.
بیشتر بخوانید: همه چیز درباره سمنو و سمنو پزی در عید نوروز و سفره هفت سین!
ادامه مطلب خواص دارویی و درمانی سمنو برای شما + طرز تهیه و عوارض سمنو
بیماری آلزایمر ، شایع ترین نوع زوال عقل، یک اختلال عصبی است که شامل تخریب سلول های مغزی می شود. به تدریج حافظه و توانایی فرد برای یادگیری ، قضاوت ، برقراری ارتباط و انجام فعالیت های روزانه را از بین می برد. با مجله اینترنتی جیران همراه باشید تا با مفهوم و علایم اولیه آلزایمر آشنا شوید و بدانید آیا درمانی برای بیماری آلزایمر وجود دارد؟
علائم رایج که ممکن است در مرحله خفیف بیماری آلزایمر ایجاد شوند عبارتند از:
بعداً ، از دست دادن حافظه بدتر می شود و بیماران ممکن است تشخیص خانواده یا فکر منطقی را برایشان مشکل کنند.
علائم آلزایمر متوسط عبارتند از:
موارد پیشنهادی
مواد غذایی مناسب برای مبارزه با بیماری آلزایمر
تاثیر آلودگی هوا بر آلزایمر کودکان
افراد مبتلا به آلزایمر شدید هماهنگی جسمانی خود را از دست می دهند و برای مراقبت از خود کاملاً به دیگران وابسته هستند. علائم آنها عبارتند از:
در صورت مشاهده هر یک از این علائم در خود یا شخصی که می شناسید، با پزشک در میان بگذارند.
محققان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث مرگ سلولی و از بین رفتن بافت در مغز آلزایمر می شود، اما مطالعات کالبد شکافی نشان می دهد که افراد مبتلا به آلزایمر پلاک ها و گره هایی در مغز خود دارند.
پلاک ها بین سلول های عصبی جمع می شوند و از پروتئینی به نام بتا آمیلوئید تشکیل شده اند. گره ها از پروتئین دیگری به نام tau تشکیل شده است. دانشمندان بر این باورند که پلاک ها و گره ها ارتباط بین سلول های عصبی را از کار می اندازد و روند لازم برای زنده ماندن سلول ها را مختل می کند.
تخریب سلول های عصبی باعث از بین رفتن حافظه و سایر علائم بیماری آلزایمر می شود.
آیا درمانی برای بیماری آلزایمر وجود دارد؟ عوامل خطر غیرقابل تغییر عبارتند از ؛ سن ، سابقه خانوادگی و ژنتیک.
هرچه سن فرد بالاتر باشد ، احتمال ابتلای او به این بیماری بیشتر است. حداقل یک نفر از هر ۲۰ فرد بزرگسال ۶۵ ساله و بالاتر از این بیماری رنج می برد.
سابقه خانوادگی برای فرد مبتلا به این بیماری ضروری نیست ، اما افرادی که والدین یا خواهر و برادر مبتلا به آلزایمر دارند در مقایسه با افرادی که سابقه خانوادگی ندارند ، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
یک ژن خطر به نام آپولیپوپروتئین E (APOE) با آلزایمر دیررس مرتبط است. APOE، e2 تمایل به کاهش خطر ابتلا به این بیماری دارد. وجود یک یا دو نسخه از APOE ، ژن e4 به شدت بر خطر آلزایمر تأثیر می گذارد.
عوامل خطرساز قابل اصلاح عبارتند از: بیماریهای قلبی عروقی ، فشار خون بالا ، دیابت و سیگار کشیدن
سطوح بالای کلسترول ، فشار خون بالا ، چاقی و سیگار کشیدن از عوامل اصلی خطر بیماری های قلبی عروقی هستند. تحقیقات نشان می دهد که عوامل خطر مشابه مرتبط با بیماری های قلبی عروقی نیز ممکن است خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش دهند.
فشار خون بالا خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهد و محققان در جان هاپکینز دریافتند که مصرف داروهای فشار خون خطر ابتلا به این بیماری را تا ۷۵ درصد کاهش می دهد.
مطالعات نشان می دهد که افراد مبتلا به دیابت ، به ویژه دیابت نوع ۲ ، بیشتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل آلزایمر هستند.
سیگار کشیدن باعث بیماری های عروق مغزی می شود و بنابراین افراد سیگاری در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آلزایمر هستند.
در حال حاضر هیچ درمانی برای آلزایمر وجود ندارد. با این حال ، برخی داروها و مداخلات وجود دارد که ممکن است علائم را کاهش داده و کیفیت زندگی را بهبود بخشد و زندگی با این بیماری را برای افراد آسان تر کند.
درمان و مداخلات دارویی شامل داروها ، درمان مشکلات پزشکی فعال ، بینایی منظم و ارزیابی شنوایی و مراقبت های پرستاری در خانه است.
درمان های غیرپزشکی ممکن است شامل رویکردهای رفتاری در مورد رفتارهای مشکل دار ، کاردرمانی و فیزیوتراپی ، ورزش و گروه های حمایتی باشد.
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برخی داروها را برای تسکین علائم آلزایمر مانند ریواستیگمین ، گالانتامین ، دونپزیل و ممانتین تأیید کرده است. این داروها ممکن است به کاهش سرعت توانایی های شناختی کمک کنند.
فعالیتهای خاطره انگیز مانند گذراندن یک آلبوم عکس قدیمی با یک بیمار آلزایمر ممکن است به او کمک کند تا رویدادهای گذشته در زندگی آنها را به خاطر بیاورد.
طبق تحقیقات بنیاد تحقیقات و پیشگیری از آلزایمر ، ورزش منظم می تواند خطر ابتلا به این بیماری را تا ۵۰ درصد کاهش دهد. ورزش به بهبود عملکرد مغز و تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کند. مزایای احتمالی شامل بهبود خواب و کاهش رفتارهای تکانشی است.
از آنجا که فرد مبتلا به آلزایمر توانایی تأمین مایحتاج خود را از دست می دهد ، خانواده یا سایر سرپرستان نقش مهمی در مراقبت مطلوب از بیمار ایفا می کنند. آنها می توانند در بسیاری از مراقبت های روزانه مانند کمک به بیمار در لباس پوشیدن ، غذا خوردن ، حرکت و مصرف داروها به موقع کمک کنند. اگر چیزی درست کار نمی کند ، پزشک تجویز کننده می تواند مطلع شود.
پوزیفن مانع از تولید پروتئین پیش ساز آمیلوئید می شود و ممکن است در کاهش سرعت پیشرفت بیماری آلزایمر موفق باشد. این دارو هنوز در دست تحقیق است.
AADvac1 سیستم ایمنی را تحریک می کند تا به شکل غیرطبیعی tau که باعث ایجاد اختلال در ساختار نورون ها می شود حمله کند.
Pimavanserin که برای درمان توهم در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون استفاده می شد ، در حال حاضر برای درمان آلزایمر در حال تحقیق است.
متخصصان مغز و اعصاب MIT دریافتند که قرار گرفتن موش ها در معرض نور و صدا منحصر به فرد باعث کاهش پلاک های آمیلوئیدی موجود در قشر بینایی مغز آنها می شود. علاوه بر این ، نوسانات گاما پروتئین تاو را که باعث ایجاد گره در مغز می شود نیز کاهش می دهد. دانشمندان آزمایشات بالینی فاز ۱ را روی بیماران آغاز کرده اند تا تاثیرات احتمالی آن بر بیماری را مطالعه کنند. در حالی که ما منتظر درمان های بهتر یا حتی درمان هستیم ، درک بیماری آلزایمر بسیار افزایش یافته است زیرا گزینه های موجود به بیماران مبتلا امید و بینش می دهد.
ادامه مطلب آیا درمانی برای بیماری آلزایمر وجود دارد؟ – سلامت
