is_tag

• 25 بازدید
• 1 آوریل 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

حسن رحیم‌پور ازغدی عضو شورای عالی انقلاب با حضور در برنامه گفتگوی ویژه خبری با عنوان از علی آموز میزان عمل گفت: حضرت علی (ع) می‌فرماید اگر کسی را امر به معروف یا نهی از منکر می‌کنید باید قصدتان خدمت به او باشد.

رحیم پور بیان کرد: تحبب یعنی اظهار محبت یعنی فرد به همه بفهماند که دوستشان دارد. یعنی فرد عاشق کل بشر باشد. یعنی آدم‌ها را رقیب خود نبیند. امام علی (ع) و قرآن می‌گویند همه بشر از یک خانواده هستید و با تمام این میلیارد‌ها انسان یکی هستید، همه شما فرزندان آدم هستید، همه خواهر و برادر هستید و در قیامت در محضر یک خدا برانگیخته خواهید شد پس مراقب یکدیگر باشید.

وی در ادامه داد: حضرت امیرالمومنین علی (ع) می‌فرمایند؛ حتی وقتی کسی را امر به معروف و نهی از منکر می‌کنید باید قصدتان خدمت به او باشد. مانند کسی که درون گودال و لجن می‌افتد باید قصدت خدمت به آن فرد و نجات وی باشد و خدمت به جامعه‌ای که اگر جلوی او ناایستی جامعه سقوط می‌کنند.  

وی افزود: در بحث دیگری امام علی (ع) به نقل از پیامبر اکرم(ص) می‌فرمودند ما حتی با کسانی که می‌جنگیم که البته معمولا آن‌ها جنگ را تحمیل می‌کنند و انبیای الهی آغاز کننده جنگ نبودند. می‌گفتند هدف ما خدمت به این‌ها است. در جنگ بدر که سران این افراد را اسیر کرده بودند یک وقتی اسرا لبخند پیامبر(ص) را دیدند و اسرا به پیامبر گفتند باید بخندید زیرا بزرگان مکه را زنجیر بستی  و تبدیل به ضعفا کردی‌. پیامبر فرموند اشتباه کردید لبخندی که به لب من آمد نه لبخند انتقام بود و نه لبخند تحقیر شما. بلکه من می‌خواهم به شما خدمت کنم اما شما بر روی من شمشیر می‌کشید! شما را باید به زور به بهشت ببرم! هدف من‌خدمت به شماست!

وی گفت: این‌ماجرا بعد بشری و جهانی دارد.

وی درباره موضوع علم‌کشی در هیات‌ها گفت: این علمی که در هیات‌ها بر می‌دارند هیچ سند شیعه و اسلامی ندارد و اگر به عنوان یک عمل دینی انجام شود بداعت است، اما چنین کاری به عنوان حکم شرعی نیست و اگر بخواهید به نوعی اظهار ارادت کنید اشکالی ندارد.

رحیم پور ازغدی گفت: حدیث داریم که می‌گوید: خدایا یک کاری کن که من در فضیلت‌های اخلاقی خود را زودتر به خط پایان برسانم. فضیلت یعنی حرص نزنم و حسود نباشم.

وی افزود: امیرالمومنین می‌فرمایند: عقل هرگز به انسان خیانت نمی‌کند. 

وی بیان کرد: در تعبیر امیرالمومنین از پیامبر این است که رسول خدا می‌فرمایند: در راس العقل و عقلانیت دو چیز است. یک الایمان بالله یعنی ایمان به خدا و باور 
و دیگری عقلانیت باور به خدا.

وی ادامه داد: امام خمینی (ره) می‌گفتند مردم تقریبا همه خدا را قبول دارند ولی به خدا اعتماد ندارند، وگرنه در دنیا خیلی کم هستند کسانی که خیلی قاطع بگویند اصلا خدا نیست و ما خدا را قبول نداریم. امام می‌گفت راست می‌گویند و ما فطرتا این هستیم، اما به خدا اعتماد نداریم. یعنی علاقه به خدا هست، اما اعتقاد و یقین به خدا نیست.

وی مطرح کرد: از تصمیم‌های ما مشخص می‌شود که ما یقین و اعتماد به خدا نداریم وگرنه این صفاتی که ما در نماز چندین بار می‌گوییم خدا رحمان، رحیم، مالک الیوم الدین و… است پس چرا ما رفتار دیگری داریم! پس معلوم می‌شود خودمان هم اجمالا چنین حرف‌هایی را می‌گوییم، اما خودمان هم باور نداریم برای اینکه سبک زندگی  جور دیگری است.

رحیم پور گفت: در حدیثی که از پیامبر اکرم (ص) و امام رضا (ع) روایت شده است بیان شده؛ عقلانیت در راس خود ایمان به خدا است و این جواب کسانی است که نزاع عقل و دین می‌اندازند که عقل یا ایمان. ایمان به خدا و عقلانیت در خداشناسی و معرفت شناسی‌ای که امیرالمومنین مطرح می‌کنند اینها لایکفن هستند. نه اینکه عقل یک طرف است و ایمان به خدا در طرفی دیگر. اصلا انسان با عقل به ایمان خدا می‌رسد. ایمان عقلانی است و این عقل است که ایمان را توضیح می‌دهد منتهی نه هر ایمانی و هر خدایی و البته نه خدا به شکل خاص.

وی گفت: همچنین درباره عشق و میل عاطفی به نزدیکانمان خلاف عقلانیت نیست.

وی ادامه‌داد: بعد از ایمان به خدا در راس عقلانیت عشق به مردم است. در عبارتی دیگر داریم؛ راس العقل بعد از ایمانُ عزوجل… نه اینکه مردم را دوست داشته باشی بلکه تحبب یعنی اظهار محبت یعنی به همه بفهمانی که دوستشان داری، یعنی عاشق کل بشر باشد. آدم‌ها را رقیب خود نبیند و همه را برادر، دوست و خانواده خود ببیند. مگر قرآن نمی‌گوید همه شما از یک خانواده هستید. همه شما برادر و خواهر هستید و همه شما فرزندان آدم و حوا هستید و خدای شما یکی است و همه شما در روز قیامت در محضر یک خدا برانگیخته خواهید شد، مراقب همدیگر باشید. 

وی افزود: خب این یعنی عقلانیت را در مورد اول با ایمان به خدا گره می‌زنند. یعنی عقل می‌گوید خدا و ایمان به اوست که عقلانی است.‌

وی ادامه داد: در مورد دوم التحب من الناس نه فقط مومن و شیعه و مسلمان یعنی همه شیعه را دوست داشته باشند و به آن‌ها بفهمانند که دوست دارند و عاشق همه شما هستند. حتی آن فرد گمراه را.

وی درباره جنگ با دشمنان گفت: در جنگ با دشمن این نیست که ما آدم‌های بیشتر را بکشیم. در جنگ‌هایی که پیش آمد می‌گفتند از صبح شروع نکنید که طلفات جنگی زیاد نشود. زیرا وقتی از صبح جنگ آغاز شود تا پایان روز طلفات بسیاری داریم. 

رحیم پور بیان کرد: رسول خدا می‌فرمایند که آرزو نکنید که حتی در جنگ دشمنان بیشتری کشته شوند. زیرا هدف ما نجات بشر است. حتی نجات آن‌ها. ما مجبور به جنگ و درگیری با کسانی که حرف گوش نمی‌کنند می‌شویم. جواب منطق منطق است و جواب منطق شمشیر نیست بلکه جواب شمشیر شمشیر است. کسانی که اهل منطق نیستند و اخلاقی عمل نمی‌کنند پس شمشیر می‌کشند. 

وی تاکید کرد: حضرت امیر(ع) می‌فرمایند در همه موارد با عقلاتان مشورت کنید. این تعبیر حضرت امیر است؛ عقل به شما خیانت نمی‌کند. نفس به شما خیانت می‌کند. هر کجا که پلیدی و زشتی است شما داوری را به عقل نسپاردید و شما با هوستان پیش می‌روید. یعنی شما به دنبال خواسته‌های خود هستید و هرکجا که دنبال چنین باشی ما خیانت و جنایت می‌کنیم اما عقلت هیچگاه به تو نمی‌گوید که برای مثال بمب میکروبی در جامعه بزنید. کدام استدلال عقلانی و برهانی به تو چنین می‌گوید که حق داری بمب اتمی بزنی؟ حق داری مردم غزه را بکشی؟ سه هزار زن و بچه را بکشی؟ کدام عقل به تو این را می‌گوید؟ عقل نه دعوت به ظلم، نه دعوت به خشونت، نه دعوت به خیانت می‌کند. این‌ها عقل نیست و این‌ها نفس است. انسان‌ دوستی  و بشر دوستی اقتضای عقل امیرالمونین است. 

وی گفت: بنابر این به لحاظ انسانی عقلانیت اخلاق و زیبایی انسانی و جهانی است‌ و در این منطق معنا دارد. در یک تعبیر دیگری امیرالمومنین(ع) می‌فرمایند: اگر به شما بگویمد عاقل ترین شخص کیست؟ کسی که بیشترین مدارا را با مردم می‌کند از دیگران عاقل تر است. یعنی اصل با مدارا است. 

وی بیان کرد: امام علی(ع) می‌فرمایند: اکثر مردم نمی‌خواهند عمدا بد باشند، بلکه ضعیف و جاهل هستند و خود را تربیت ندادند و تقوا ندارند و ضعیف هستند و از کارهایی که می‌کنند خودشان خوششان نمی‌آید لذا باید با چنین افرادی مدارا کنیم. سطوح و موقعیت آدم‌ ‌ها با یکدیگر فرق می‌کند.

• 25 بازدید
• 1 آوریل 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

حسن رحیم‌پور ازغدی عضو شورای عالی انقلاب با حضور در برنامه گفتگوی ویژه خبری با عنوان از علی آموز میزان عمل گفت: حضرت علی (ع) می‌فرماید اگر کسی را امر به معروف یا نهی از منکر می‌کنید باید قصدتان خدمت به او باشد.

رحیم پور بیان کرد: تحبب یعنی اظهار محبت یعنی فرد به همه بفهماند که دوستشان دارد. یعنی فرد عاشق کل بشر باشد. یعنی آدم‌ها را رقیب خود نبیند. امام علی (ع) و قرآن می‌گویند همه بشر از یک خانواده هستید و با تمام این میلیارد‌ها انسان یکی هستید، همه شما فرزندان آدم هستید، همه خواهر و برادر هستید و در قیامت در محضر یک خدا برانگیخته خواهید شد پس مراقب یکدیگر باشید.

وی در ادامه داد: حضرت امیرالمومنین علی (ع) می‌فرمایند؛ حتی وقتی کسی را امر به معروف و نهی از منکر می‌کنید باید قصدتان خدمت به او باشد. مانند کسی که درون گودال و لجن می‌افتد باید قصدت خدمت به آن فرد و نجات وی باشد و خدمت به جامعه‌ای که اگر جلوی او ناایستی جامعه سقوط می‌کنند.  

وی افزود: در بحث دیگری امام علی (ع) به نقل از پیامبر اکرم(ص) می‌فرمودند ما حتی با کسانی که می‌جنگیم که البته معمولا آن‌ها جنگ را تحمیل می‌کنند و انبیای الهی آغاز کننده جنگ نبودند. می‌گفتند هدف ما خدمت به این‌ها است. در جنگ بدر که سران این افراد را اسیر کرده بودند یک وقتی اسرا لبخند پیامبر(ص) را دیدند و اسرا به پیامبر گفتند باید بخندید زیرا بزرگان مکه را زنجیر بستی  و تبدیل به ضعفا کردی‌. پیامبر فرموند اشتباه کردید لبخندی که به لب من آمد نه لبخند انتقام بود و نه لبخند تحقیر شما. بلکه من می‌خواهم به شما خدمت کنم اما شما بر روی من شمشیر می‌کشید! شما را باید به زور به بهشت ببرم! هدف من‌خدمت به شماست!

وی گفت: این‌ماجرا بعد بشری و جهانی دارد.

وی درباره موضوع علم‌کشی در هیات‌ها گفت: این علمی که در هیات‌ها بر می‌دارند هیچ سند شیعه و اسلامی ندارد و اگر به عنوان یک عمل دینی انجام شود بداعت است، اما چنین کاری به عنوان حکم شرعی نیست و اگر بخواهید به نوعی اظهار ارادت کنید اشکالی ندارد.

رحیم پور ازغدی گفت: حدیث داریم که می‌گوید: خدایا یک کاری کن که من در فضیلت‌های اخلاقی خود را زودتر به خط پایان برسانم. فضیلت یعنی حرص نزنم و حسود نباشم.

وی افزود: امیرالمومنین می‌فرمایند: عقل هرگز به انسان خیانت نمی‌کند. 

وی بیان کرد: در تعبیر امیرالمومنین از پیامبر این است که رسول خدا می‌فرمایند: در راس العقل و عقلانیت دو چیز است. یک الایمان بالله یعنی ایمان به خدا و باور 
و دیگری عقلانیت باور به خدا.

وی ادامه داد: امام خمینی (ره) می‌گفتند مردم تقریبا همه خدا را قبول دارند ولی به خدا اعتماد ندارند، وگرنه در دنیا خیلی کم هستند کسانی که خیلی قاطع بگویند اصلا خدا نیست و ما خدا را قبول نداریم. امام می‌گفت راست می‌گویند و ما فطرتا این هستیم، اما به خدا اعتماد نداریم. یعنی علاقه به خدا هست، اما اعتقاد و یقین به خدا نیست.

وی مطرح کرد: از تصمیم‌های ما مشخص می‌شود که ما یقین و اعتماد به خدا نداریم وگرنه این صفاتی که ما در نماز چندین بار می‌گوییم خدا رحمان، رحیم، مالک الیوم الدین و… است پس چرا ما رفتار دیگری داریم! پس معلوم می‌شود خودمان هم اجمالا چنین حرف‌هایی را می‌گوییم، اما خودمان هم باور نداریم برای اینکه سبک زندگی  جور دیگری است.

رحیم پور گفت: در حدیثی که از پیامبر اکرم (ص) و امام رضا (ع) روایت شده است بیان شده؛ عقلانیت در راس خود ایمان به خدا است و این جواب کسانی است که نزاع عقل و دین می‌اندازند که عقل یا ایمان. ایمان به خدا و عقلانیت در خداشناسی و معرفت شناسی‌ای که امیرالمومنین مطرح می‌کنند اینها لایکفن هستند. نه اینکه عقل یک طرف است و ایمان به خدا در طرفی دیگر. اصلا انسان با عقل به ایمان خدا می‌رسد. ایمان عقلانی است و این عقل است که ایمان را توضیح می‌دهد منتهی نه هر ایمانی و هر خدایی و البته نه خدا به شکل خاص.

وی گفت: همچنین درباره عشق و میل عاطفی به نزدیکانمان خلاف عقلانیت نیست.

وی ادامه‌داد: بعد از ایمان به خدا در راس عقلانیت عشق به مردم است. در عبارتی دیگر داریم؛ راس العقل بعد از ایمانُ عزوجل… نه اینکه مردم را دوست داشته باشی بلکه تحبب یعنی اظهار محبت یعنی به همه بفهمانی که دوستشان داری، یعنی عاشق کل بشر باشد. آدم‌ها را رقیب خود نبیند و همه را برادر، دوست و خانواده خود ببیند. مگر قرآن نمی‌گوید همه شما از یک خانواده هستید. همه شما برادر و خواهر هستید و همه شما فرزندان آدم و حوا هستید و خدای شما یکی است و همه شما در روز قیامت در محضر یک خدا برانگیخته خواهید شد، مراقب همدیگر باشید. 

وی افزود: خب این یعنی عقلانیت را در مورد اول با ایمان به خدا گره می‌زنند. یعنی عقل می‌گوید خدا و ایمان به اوست که عقلانی است.‌

وی ادامه داد: در مورد دوم التحب من الناس نه فقط مومن و شیعه و مسلمان یعنی همه شیعه را دوست داشته باشند و به آن‌ها بفهمانند که دوست دارند و عاشق همه شما هستند. حتی آن فرد گمراه را.

وی درباره جنگ با دشمنان گفت: در جنگ با دشمن این نیست که ما آدم‌های بیشتر را بکشیم. در جنگ‌هایی که پیش آمد می‌گفتند از صبح شروع نکنید که طلفات جنگی زیاد نشود. زیرا وقتی از صبح جنگ آغاز شود تا پایان روز طلفات بسیاری داریم. 

رحیم پور بیان کرد: رسول خدا می‌فرمایند که آرزو نکنید که حتی در جنگ دشمنان بیشتری کشته شوند. زیرا هدف ما نجات بشر است. حتی نجات آن‌ها. ما مجبور به جنگ و درگیری با کسانی که حرف گوش نمی‌کنند می‌شویم. جواب منطق منطق است و جواب منطق شمشیر نیست بلکه جواب شمشیر شمشیر است. کسانی که اهل منطق نیستند و اخلاقی عمل نمی‌کنند پس شمشیر می‌کشند. 

وی تاکید کرد: حضرت امیر(ع) می‌فرمایند در همه موارد با عقلاتان مشورت کنید. این تعبیر حضرت امیر است؛ عقل به شما خیانت نمی‌کند. نفس به شما خیانت می‌کند. هر کجا که پلیدی و زشتی است شما داوری را به عقل نسپاردید و شما با هوستان پیش می‌روید. یعنی شما به دنبال خواسته‌های خود هستید و هرکجا که دنبال چنین باشی ما خیانت و جنایت می‌کنیم اما عقلت هیچگاه به تو نمی‌گوید که برای مثال بمب میکروبی در جامعه بزنید. کدام استدلال عقلانی و برهانی به تو چنین می‌گوید که حق داری بمب اتمی بزنی؟ حق داری مردم غزه را بکشی؟ سه هزار زن و بچه را بکشی؟ کدام عقل به تو این را می‌گوید؟ عقل نه دعوت به ظلم، نه دعوت به خشونت، نه دعوت به خیانت می‌کند. این‌ها عقل نیست و این‌ها نفس است. انسان‌ دوستی  و بشر دوستی اقتضای عقل امیرالمونین است. 

وی گفت: بنابر این به لحاظ انسانی عقلانیت اخلاق و زیبایی انسانی و جهانی است‌ و در این منطق معنا دارد. در یک تعبیر دیگری امیرالمومنین(ع) می‌فرمایند: اگر به شما بگویمد عاقل ترین شخص کیست؟ کسی که بیشترین مدارا را با مردم می‌کند از دیگران عاقل تر است. یعنی اصل با مدارا است. 

وی بیان کرد: امام علی(ع) می‌فرمایند: اکثر مردم نمی‌خواهند عمدا بد باشند، بلکه ضعیف و جاهل هستند و خود را تربیت ندادند و تقوا ندارند و ضعیف هستند و از کارهایی که می‌کنند خودشان خوششان نمی‌آید لذا باید با چنین افرادی مدارا کنیم. سطوح و موقعیت آدم‌ ‌ها با یکدیگر فرق می‌کند.

• 40 بازدید
• 6 فوریه 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

غلامعلی حدادعادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، امروز، ۱۶ بهمن در نشست همایش ارتباط بین دانشگاه‌ها و فرهنگستان با تأکید بر ملی و حاکمیتی بودن وظایف فرهنگستان گفت: در ابتدا باید ببینیم فرهنگستان چیست و چه وظایفی دارد و مهم‌تر اینکه تفاوت فرهنگستان با دانشگاه‌ها و دیگر موسسات علمی پژوهشی چیست؟ زبان فارسی برای ملت ایران زبان هویتی و رکن ملی است، تاریخ، هویت، تمدن و فرهنگ این کشور با زبان فارسی گره خورده و زبان مشترک همه اقوامی بوده که زیر چتر ایران باهم زندگی می‌کردند. امروز هم در کنار دین اسلام وجه مشترک گسترده و پیونددهنده و دلیل استحکام این ملت زبان فارسی است. درواقع کار ما در پاسداشت زبان فارسی علاوه بر جنبه علمی و دانشگاهی، کاری است در متن تحکیم استقلال کشور و حفظ این استقلال در گرو پاسداشت و تقویت زبان فارسی است. تمام گروه‌های پشتیبانی‌شونده از جانب بیگانگان وقتی می‌خواهند نغمه تجزیه‌طلبی ساز کنند اول سراغ زبان فارسی و زبان مادری می‌روند، اما ملت ما نشان داده که می‌تواند هم زبان محلی خود را حفظ کند و هم این زبان را به عنوان زبان مشترک انتخاب کند.

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی با اشاره به تهدید‌هایی که متوجه زبان است، عنوان کرد: این زبان یک امر اجتماعی و دچار تحول است و تحول می‌تواند مثبت یا آسیب‌زننده باشد. تفاوت دستگاهی مثل فرهنگستان با دانشکده‌های ادبیات و دیگر مؤسسات فرهنگی این است که فرهنگستان متکفل وظایف حاکمیتی مربوط به زبان است؛ یعنی زبان یک بُعد علمی و یک بُعد حاکمیتی دارد. بُعد علمی، ادبی، خلاقیت و آموزشی اموری نیست که حاکمیتی باشد. اما جنبه‌هایی در زبان وجود دارد که حاکمیتی است. به طور مثال به‌هم ریختگی زبان در اثر ورود بی‌رویه واژگان بیگانه چیزی است که یک زبان را تهدید می‌کند و اگر تدبیر نشود به آسیب بزرگی تبدیل خواهد شد و زبان در مقیاس ملی به هم می‌ریزد.

وی با تأکید بر اهمیت واژه‌گزینی فرهنگستان افزود: فرض کنید همه از نظر اعتقاد و دلسوزی یکسان باشیم، اما اگر واژه‌ای وارد زبان فارسی شود و هر استاد، گروه و دانشگاهی بخواهد یک معادل برای آن بیان کند یک به‌هم‌ریختگی و تشتت زیادی ایجاد خواهد شد. واژه‌گزینی به این معناست که واژه‌ای جدید در زبان فارسی به تابعیت و اقلیم زبان فارسی درآورد. باید یک دستگاه باشد که مطابق ضوابطی به واژگان فرنگی در زبان فارسی تابعیت ایرانی دهد به همین دلیل رئیس عالی فرهنگستان، رئیس جمهور است و واژه‌های مصوب ما به امضای او می‌رسد و رسمیت پیدا می‌کند.

حدادعادل تأکید کرد: برنامه‌ریزی برای زبان و آینده‌نگری برای روند تحولات، آگاهی از خطراتی که زبان را تهدید می‌کند و بعضی سرمایه‌گذاری‌های درازمدت برای زبان را حاکمیت به عهده می‌گیرد. به طور مثال ما در زبان فارسی بعد از مرحوم دهخدا دیگر فرهنگ جامع نداشتیم به معنای لاروس در فرانسه و فرهنگ جامعی مثل آکسفورد یا کمبریج که در انگلستان وجود دارد در فارسی نداشتیم. اکنون ۹۰ سال از آن زمان گذشته و فرهنگ‌نویسی در پرتو تحولات زبان‌شناسی در دنیا علمی پیشرفته شده که تحصیلات تکمیلی برای آن انجام می‌شود. امروز فارسی احتیاج به یک فرهنگ جامع دارد. ما سی سال است که تألیف این فرهنگ جامع را پیگیری می‌کنیم و بیش از ۵۰ استاد دانشگاه و کارشناس روی آن کار می‌کنند. ۳۵ جلد ۸۰۰ صفحه‌ای پیش‌بینی شده و استادی مثل علی اشرف صادقی به این کار اشراف دارد. هزینه این فرهنگ دست کم صد‌ها میلیارد تومان است و حتماً باید یک استمراری در انضباط علمی آن حاکم باشد. ما ناشری نداریم که ۳۰ سال صبر کند تا کتابی این چنینی چاپ شود. خود لغت‌نامه دهخدا هم با حمایت مجلس آن دوره انجام شده است. از نظر من در مقام مقایسه فرهنگستان در امر زبان فارسی مانند بانک مرکزی در امر پولی است. در کشور بانک‌های متعددی وجود دارد، اما فقط یک بانک مرکزی داریم که خدمات معمولی پولی عرضه نمی‌کند و تعیین کننده سیاست‌های پولی است.

حداد عادل با تأکید بر ارتباط بیشتر دانشگاه‌ها با فرهنگستان گفت: تا امروز متاسفانه رابطه فرهنگستان با دانشگاه‌ها مناسب و درخور نبوده است. استادان فرهنگستان عموماً دانشگاهی هستند، اما اکثر آن‌ها بازنشسته هستند. رابطه ما با دانشگاه‌ها رابطه تعریف شده‌ای نیست و استادان نمی‌دانند در فرهنگستان چه می‌گذرد و ما هم نمی‌دانیم در دانشگاه‌ها چه می‌گذرد و این درست نیست باید ارتباط دو سویه را برقرار کنیم. از هر دانشگاهی خواستیم که یک نفر را به عنوان مسئول ارتباط دفتر هر دانشگاه با فرهنگستان معرفی کند و حدود ۲۲ نفر در ماه‌های اخیر معرفی شدند. از نماینده دانشگاه‌ها سپاسگزارم که آمدند و در صدد پیگیری آین نامه‌های مرتبط با زبان فارسی برآمدند.

محمد دبیرمقدم، معاون علمی پژوهشی فرهنگستان نیز با توضیح درباره برخی وظایف فرهنگستان عنوان کرد: از حدود ده سال پیش در فرهنگستان تاکنون ۹۴ سخنرانی ماهانه برگزار شده است. کوشیده‌ایم این سخنرانی‌ها متمایز و در سطح علمی گسترده و تأثیرگذار باشد. در سه نمونه از این یکی منوچهر فرادیس نویسنده و پژوهشگر افغانستانی در سخنرانی خود تصویری از فراز و نشیب‌هایی که در یکصد سال اخیر در حوزه زبان و ادب فارسی در افغانستان و گره‌هایی که با مباحث سیاسی داشته را ارائه داد. همچنین جویا جهانبخش خوانشی از آثار سعدی در حوزه سیاست‌نامه نویسی ارائه داد که چه نظرات و آرمان‌هایی در آثار سعدی وجود دارد که حکایت از نگاه او به بزرگان و سیاست‌مداران دارد. سومین سخنرانی موسی اسفار درباره ادبیات مقاومت در فلسطین بود، از تحولات تاریخی و اجتماعی در فلسطین تا بازتاب آن در آثار ادبی که در این باره خلق شده است. در افغانستان تلاش‌های آشکار و نهانی برای از بین بردن زبان فارسی کهن و به گفته آن‌ها فارسی دری صورت می‌گیرد. پشتو زبان ایرانی شرقی است. ویژگی‌های بسیار کهنی از نظر زبان شناختی در ویژگی‌های این زبان است. برای یک معلم زبان‌شناسی این نشانه‌ها علائم روشنی هستند از زبانی که سال‌ها در انزوا بوده است و هر چه زبان در انزوا باشد پیچیدگی بسیار دارد. هر چه زبان کاربرد وسیع‌تر و عمومی تری پیدا کند و جوامع مختلفی آن را فراگیرند از نظر ساختاری ساده‌تر می‌شود. زبان فارسی نو سیر تکوینی و تکاملی خود را در آغاز دوره دری به بیان دقیق زیان شناختی سپری کرده و وقتی مقدمه شاهنامه ابو منصوری نوشته شد با زبان معیار روبه‌رو بودیم؛ بنابراین شاید نیازمند ده‌ها سال زمانباشد تا زبان فارسی پشتو در افغانستان به عنوان زبان فراگیر در افغانستان ابراز وجود کند.

دبیر علمی پژوهشی فرهنگستان زبان و ادب فارسی تأکید کرد: دقت کنیم اگر نسبت به زبان بی‌مهری کنیم ممکن است یک زبان بیگانه جای آن را پر کند. چرا ما اصرار داریم سه نام برای زبان داشته باشیم؛ فارسی، دری و تاجیکی داریم در غرب هم به انواع زبان‌های انگلیسی پیشوند کشور را ذکر می‌کنند. اگر بگوییم زبان فارسی معیار ایران، زبان فارسی افغانستان موسوم به دری و زبان فارسی معیار تاجیکستان موسوم به تاجیکی هیچ ایراد و اشکالی ندارد. ما در فرهنگستان برای یک دست کردن دستور خط زبان فارسی، دیجیتالی کردن محتوای تولید شده در فرهنگستان و پژوهش‌های واژه گزینی را انجام می‌دهیم.

در ادامه، احکام استادانی که از دانشگاه‌های مختلف به فرهنگستان آمده‌اند اعطا شد.

منبع: فرهنگستان زبان  و ادب فارسی