is_tag

• 2 بازدید
• 28 آوریل 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

• 18 بازدید
• 17 آوریل 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

بهترین زمان مصرف آهن: کم‌خونی فقر آهن شایع‌ترین نوع کم‌خونی در سراسر جهان است و فقط با مصرف مکمل درمان می‌شود. آگاهی از بهترین زمان مصرف آهن اهمیت زیادی دارد. چون اگر این مکمل در زمان مناسب و به روش صحیح مصرف نشود، نمی‌تواند همان‌طور که انتظار می‌رود کم‌خونی را درمان کند و جلوی عوارض احتمالی آن را بگیرد.

اگر از کمبود آهن رنج می‌بردید، توصیه می‌کنیم این مطلب سلامت را تا انتها بخوانید. در این مطلب درباره‌ی بهترین زمان خوردن قرص آهن صحبت می‌کنیم و چند نکته‌ی مهم در مورد نحوه‌ی مصرف این مکمل را با شما به اشتراک می‌گذاریم.

بیشتر بخوانید: ۱۲ نوشیدنی شگفت انگیز خانگی برای درمان کم خونی!

بدن به چه مقدار مکمل آهن نیاز دارد؟

مکمل‌ آهن به‌شکل کپسول، قرص، قرص جویدنی، شربت و قطره تولید می‌شود. فرم تزریقی آهن هم وجود دارد که فقط تحت نظر پزشک می‌توانید از آن استفاده کنید.

آهن در اغلب مکمل‌‌های خوراکی به‌شکل فروس سولفات یافت می‌شود. سایر اشکال شیمیایی این مکمل عبارتند از: فروس گلوکونات و فروس فومارات. مکمل آهن خوراکی را می‌توانید بدون نیاز به نسخه‌ی پزشک‌ تهیه کنید.

میزان مصرف مکمل به شدت کمبود آهن و وضعیت سلامتی شما بستگی دارد. اگر کمبود آهن هنوز به کم‌خونی منجر نشده باشد، در مقایسه با زمانی که به کم‌خونی مبتلا هستید، به دوز کمتری از مکمل نیاز دارید.

در کودکان و نوجوانان ۱۲ تا ۱۷ ساله، پزشک دوز مناسب مکمل را با توجه به سن فرزند شما و نتیجه‌ی آزمایش خون او تعیین می‌کند. در کودکان کمتر از ۱۲ سال می‌توان از وزن بدن هم برای این کار استفاده کرد.

بهترین زمان مصرف آهن، گاهی‌اوقات سالمندان نمی‌توانند آهن را به‌خوبی افراد جوان جذب کنند، درنتیجه ممکن است به دوز بیشتری از مکمل نیاز داشته باشند. اگر فکر می‌کنید به مکمل آهن با دوز بالا نیاز دارید، با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید. فقط متخصص می‌تواند به شما بگوید که چه مقدار آهن مصرف کنید.

بهترین زمان مصرف آهن در کودکان و بزرگسالان چه موقع است؟

بهترین زمان مصرف آهن در روز به نوع مکمل و فرمولاسیون آن بستگی دارد. با این حال، معمولا توصیه می‌شود آهن را با معده خالی (یک ساعت قبل یا ۲ ساعت بعد از غذا) بخورید و همراه‌ی آن یک لیوان آب یا آبمیوه بنوشید. چون این کار به جذب بهتر مکمل کمک می‌کند. اگر بعد از مصرف آهن به مشکلات گوارشی مثل حالت تهوع یا معده‌درد مبتلا شدید، می‌توانید آن را همراه‌ی مقدار کمی غذا یا بعد از غذا بخورید.

در مواردی که خوردن غذا مشکل گوارشی شما را برطرف نمی‌کند، تغییر مکمل می‌تواند کمک‌کننده باشد. فروس سولفات معمولا اولین مکملی است که تجویز می‌شود، اما ممکن است روی دستگاه‌ی گوارش تاثیر منفی بگذارد. در این شرایط می‌توانید از سایر مکمل‌های آهن مثل فروس گلوکونات استفاده کنید.

قرص آهن را به‌طور کامل ببلعید و از مکیدن، جویدن یا نگه داشتن آن در دهان خودداری کنید. چون این کار ممکن است در دهان زخم ایجاد کند یا باعث تغییر رنگ دندان‌ها شود. اگر در بلعیدن قرص یا کپسول آهن مشکل دارید، می‌توانید از شربت یا قطره‌ی آهن استفاده کنید.

بهترین زمان مصرف آهن، حتما برای اندازه‌گیری شربت آهن از قاشق مخصوص و برای اندازه‌گیری دوز قطره‌ی آهن از قطره‌چکان استفاده کنید. چون قاشق خانگی دقیق نیست و ممکن است شما را هنگام اندازه‌گیری دوز مکمل به اشتباه بیندازد.

فرم‌های مایع مکمل آهن ممکن است باعث تغییر رنگ دندان‌ها شوند. با رعایت نکات زیر می‌توانید احتمال بروز این مشکل را به حداقل برسانید:

مکمل را با آب، آبمیوه یا آب گوجه‌فرنگی مخلوط کنید و آن را با نی بخورید. این کار از تماس آهن با دندان‌ها جلوگیری می‌کند.
قطره‌ی آهن را با استفاده از قطره‌چکان روی زبان قرار دهید و سپس آب یا آبمیوه بنوشید.

۱. از مصرف آهن همراه با بعضی از غذاها خودداری کنید

هنگامی که آهن با بعضی از مواد غذایی ترکیب می‌شود، جذب آن کاهش می‌یابد. بنابراین بهترین زمان مصرف قرص آهن این است که حداقل از یک ساعت قبل از مصرف مکمل تا ۲ ساعت بعد از آن از خوردن غذاهای زیر اجتناب کنید:

محصولات لبنی مثل شیر، ماست و پنیر
تخم‌مرغ
اسفناج
چای، قهوه و سایر نوشیدنی‌های کافئین‌دار
غلات کامل و نان سبوس‌دار
ویتامین C که در میوه‌ها و سبزیجات مثل مرکبات، گوجه‌فرنگی و فلفل دلمه‌ای به‌وفور یافت می‌شود، جذب آهن به‌خصوص آهن موجود در غذاهای گیاهی را افزایش می‌دهد. به همین دلیل، بعضی از متخصصان توصیه می‌کنند که همراه با آهن مکمل ویتامین C یا یک لیوان آب پرتقال بنوشید. همین موضوع باعث شده است که بعضی از شرکت‌های دارویی هم ویتامین C را به فرمولاسیون مکمل‌های خود اضافه کنند.

۲. مکمل آهن را همراه با سایر داروها نخورید

مکمل آهن ممکن است اثربخشی سایر داروهایی که مصرف می‌کنید مثل تتراسایکلین، سیپروفلوکساسین، بیس‌فسفونات‌ها (داروی پوکی استخوان) و داروهای کم‌کاری تیروئید، پارکینسون و تشنج را تغییر دهد. از سوی دیگر، داروهایی مثل آنتی‌اسید که اسید معده را کاهش می‌دهند، جذب آهن را مختل می‌کنند و ممکن است باعث کمبود آهن شوند. از این‌رو توصیه می‌شود بین زمان مصرف این داروها و زمان خوردن مکمل آهن ۲ ساعت فاصله باشد.

بهترین زمان مصرف آهن، بهترین زمان مصرف آهن، مکمل کلسیم هم می‌تواند با آهن تداخل داشته باشد. بنابراین بهترین زمان مصرف آهن و کلسیم این است که بین آن‌ها حداقل ۲ ساعت فاصله در نظر بگیرید.

بهترین زمان مصرف آهن در بارداری چه موقع است؟

زنان در دوران بارداری باید به اندازه‌ی کافی ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلف را دریافت کنند. چون رشد و نمو جنین به وضعیت سلامتی مادر بستگی دارد. معمولا رژیم غذایی در چند ماه‌ی اول بارداری می‌تواند آهن مورد نیاز مادر را تامین کند. اما بعد از آن به مصرف مکمل نیاز است. به اغلب زنان توصیه می‌شود از پایان ماه‌ی چهارم بارداری مکمل آهن بخورند. با این حال، بسته به شرایط ممکن است لازم باشد مصرف آهن زودتر شروع شود.

تا چه مدت زمانی باید از مکمل آهن استفاده کرد؟

برای جلوگیری از کم‌خونی ناشی از فقر آهن، باید تا زمانی که در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستید، از مکمل آهن استفاده کنید.

برای درمان کم‌خونی ناشی از فقر آهن، باید تا چند ماه به مصرف مکمل ادامه دهید. معمولا پزشکان توصیه می‌کنند که بعد از بهبود وضعیت خود به‌مدت سه تا ۶ ماه به مصرف آهن ادامه دهید تا به پر شدن ذخایر بدن‌تان کمک کنید.

چند نکته‌ی مهم درباره‌ی نحوه‌ی مصرف مکمل آهن

بهترین زمان مصرف آهن، اکنون که متوجه شدید بهترین زمان مصرف مکمل آهن چه موقع است، باید با چند نکته‌ی مهم در مورد این مکمل آشنا شوید. رعایت نکات زیر به شما کمک می‌کند که بیشترین بهره را از مصرف مکمل آهن ببرید و در عین حال به عوارض جانبی ناخواسته مبتلا نشوید:

اگر پزشک مکمل آهن را برای شما تجویز کرده است، دقیقا طبق دستور عمل کنید. اما اگر این مکمل را بدون نسخه تهیه کرده‌اید، دستورالعمل شرکت سازنده که روی برچسب یا بروشور محصول درج شده است را با دقت بخوانید.
بدون مشورت با پزشک از دوز بالای آهن برای بیش از ۶ ماه استفاده نکنید. نیاز افراد به آهن متفاوت است و کسانی که به بیماری‌های خاص مبتلا هستند ممکن است به‌تدریج با مصرف بیش از حد آهن دچار مشکل شوند.
در صورت تزریق آهن، خودسرانه از مکمل خوراکی آهن استفاده نکنید. انجام این کار ممکن است به مسمومیت با آهن منجر شود.
اگر مصرف مکمل آهن را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را بخورید، مگر اینکه تقریبا زمان مصرف دوز بعدی فرا رسیده باشد. در این صورت، دوز فراموش‌شده را نادیده بگیرید و نوبت بعدی مکمل را در موعد مقرر مصرف کنید. برای جبران، دوز آهن را ۲ برابر نکنید. چون این کار می‌تواند به عوارض جدی منجر شود.
مکمل آهن ممکن است رنگ مدفوع شما را به رنگ سیاه مایل به سبز یا خاکستری تغییر دهد. این اتفاق طبیعی است، اما از آنجا که خونریزی داخلی هم می‌تواند باعث تیره شدن مدفوع شود، بهتر است هر گونه تغییر رنگ را به پزشک اطلاع دهید. مشورت با پزشک به‌خصوص زمانی مهم است که دل‌درد شدید داشته باشید یا در مدفوع خود رگه‌های قرمز رنگ ببینید.
مصرف بیش از حد آهن باعث استفراغ، معده‌درد یا اسهال می‌شود. همچنین در موارد جدی ممکن است خون استفراغ کنید یا دچار تشنج شوید. اگر فکر می‌کنید شما یا هر شخص دیگری بیش از حد آهن مصرف کرده است، فورا به پزشک مراجعه کنید. علائم اولیه مسمومیت با آهن ممکن است بعد از ۶۰ دقیقه ظاهر شوند. بنابراین منتظر ظهور علائم نباشید و مراجعه به اورژانس را به تاخیر نیندازید.
مکمل آهن را دور از دسترس کودکان نگه دارید.
دارو را در ظرف دربسته، در دمای اتاق و دور از حرارت، رطوبت و نور مستقیم خورشید نگهداری کنید.
مکمل‌های تاریخ گذشته را دور بریزید.

بیشتر بخوانید: با این نوشیدنی های سرشار از آهن، کم خونی خود را جبران کنید!

• 21 بازدید
• 17 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

مواد غذایی مفید برای کمبود آهن: کمبود آهن آهن یک ماده مغذی ضروری برای فعالیت بدن است که شما باید آن را از غذا دریافت کنید. خوشبختانه، غذاهای خوب زیادی با آهن وجود دارد که به شما کمک می‌کند نیازهای روزانه خود را برآورده سازید. آهن یک ماده معدنی است که چندین عملکرد مهم را انجام می‌دهد که اصلی‌ترین آن‌ها حمل اکسیژن در سراسر بدن به‌عنوان بخشی از گلبول‌های قرمز خون است.

مقدار روزانه آهن مورد نیاز ۸-۱۸ میلی‌گرم برای بزرگ‌سالان غیر باردار است. اگر مصرف شما خیلی کم باشد، ممکن است کمبود آهن رخ دهد. کمبود آهن می‌تواند باعث کم‌خونی و منجر به علائمی مانند خستگی شود. بانوان به ویژه در زمان قاعدگی اگر غذاهای غنی از آهن مصرف نکنند در معرض خطر کمبود هستند. در این مطلب سلامت با ۹ ماده غذایی طبیعی و سالم آشنا می‌شوید و به سوال (برای کمبود آهن چی بخوریم)، پاسخ می‌دهیم.

بیشتر بخوانید: ۱۲ نوشیدنی شگفت انگیز خانگی برای درمان کم خونی!

۱٫ اسفناج

اسفناج با اینکه کالری بسیار کمی دارد، اما از مزایای سلامتی زیادی برخوردار است. حدود (۱۰۰ گرم) اسفناج خام حاوی ۲٫۷ میلی‌گرم آهن یا ۱۵ درصد مقدار مورد نیاز روزانه است. همچنین غنی از ویتامین C است که جالب است بدانید، ویتامین C به‌طور قابل‌توجهی جذب آهن را افزایش می‌دهد. اسفناج سرشار از آنتی‌اکسیدان‌هایی به نام کاروتنوئیدها است که خطر ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهد، التهاب را کنترل می‌کند و چشم‌های شما را از ابتلا به انواع بیماری محافظت می‌کند.

۲٫ دل و جگر

کبد، کلیه‌ها و قلب حیواناتی مثل گاو و گوسفند و جگر مرغ همگی سرشار از آهن هستند و شما می‌توانید برای رفع کمبود آهن از آن‌ها بهره ببرید. به‌عنوان‌مثال، یک وعده ۱۰۰ گرمی جگر گاو حاوی ۶٫۵ میلی‌گرم آهن یا ۳۶ ٪ مقدار مورد نیاز روزانه است.

همچنین آن‌ها سرشار از پروتئین و ویتامین‌های گروه B، مس و سلنیوم است. جگر دارای ویتامینA  بالا است و درصد زیادی از نیاز روزانه را در هر وعده ۱۰۰ گرمی فراهم می‌کند. علاوه بر این، از بهترین منابع کولین هستند که یک ماده مغذی مهم برای سلامت مغز و کبد بوده و طعم عالی آن به گونه‌ای است که هرگز از خوردن آن سیر نمی‌شوند.

۳٫ حبوبات

حبوبات سرشار از مواد مغذی هستند. برخی از رایج‌ترین انواع حبوبات: لوبیا، عدس، نخود و سویا هستند. آن‌ها منبع خوبی از آهن به شمار می‌روند؛ به‌ویژه برای گیاهخواران. یک فنجان (۱۹۸ گرم) عدس پخته حاوی ۶٫۶ میلی‌گرم است که ۳۷ ٪ از نیاز روزانه بدن را تامین می‌کند. لوبیاهایی مثل لوبیا چشم ‌بلبلی یا لوبیا قرمز می‌توانند به‌راحتی مصرف آهن شما را افزایش دهند.

درواقع یک وعده نیم فنجان (۸۶ گرم) لوبیا پخته،‌ حدود ۱٫۸ میلی‌گرم آهن یا ۱۰ ٪ از میزان آهن مورد نیاز بدن را فراهم می‌کند. حبوبات همچنین منبع خوبی از فولات، منیزیم و پتاسیم هستند. علاوه بر این، مطالعات نشان داده‌اند که لوبیا و سایر حبوبات می‌توانند التهاب را در افراد مبتلا به دیابت کاهش دهند. حبوبات خطر بیماری قلبی را برای افراد مبتلا به سندرم متابولیک کاهش می‌دهد.

علاوه بر این، به شما در کاهش وزن کمک می‌کنند. آن‌ها فیبر محلول بسیار بالایی دارند که می‌تواند احساس سیری را افزایش دهد، مصرف کالری را کاهش دهد و باکتری‌های سالم روده را که بر وزن، التهاب و خطر بیماری مزمن تأثیر می‌گذارد، ترویج دهد. برای به حداکثر رساندن جذب آهن، پیشنهاد می‌شود حبوبات را با غذاهای سرشار از ویتامین C مانند گوجه ‌فرنگی، سبزیجات یا مرکبات مصرف کنید.

۴٫ گوشت قرمز

یک وعده گوشت گاو خردشده ۱۰۰ گرم حاوی ۲٫۷ میلی‌گرم آهن است. گوشت قرمز همچنین سرشار از پروتئین، روی، سلنیوم و چندین نوع ویتامین B است. تحقیقات نشان می‌دهند که کمبود آهن ممکن است در افرادی که به‌طور منظم گوشت، مرغ و ماهی می‌خورند کمتر رخ دهد. درواقع گوشت قرمز احتمالاً ساده‌ترین منبع آهن است که به‌طور بالقوه آن را به یک غذای مهم برای افرادی که مستعد کم‌خونی هستند، تبدیل می‌کند.

تحقیقات نشان می‌دهند بانوانی که روزانه کمتر از ۶۰ گرم گوشت قرمز مصرف می‌کنند، بیشتر در خطر کمبود میزان روی، آهن، ویتامین B12 و پتاسیم و ویتامین D نسبت به بانوانی که روزانه بین ۶۰ تا ۱۵۰ گرم مصرف می‌کنند، هستند.

۵٫ تخمه ‌کدو

دانه کدوتنبل یک میان وعده خوشمزه و قابل ‌حمل است. یک وعده ۲۸ گرمی دانه کدوتنبل، حاوی ۲٫۵ میلی‌گرم آهن است که ۱۴ ٪ از نیاز شما به آهن در هرروز را پاسخگوست. علاوه بر این، دانه‌های کدو منبع خوبی از ویتامین K، روی و منگنز هستند. آن‌ها همچنین از بهترین منابع منیزیم محسوب می‌شوند که یک کمبود رایج در اکثر افراد است. یک وعده تخمه ‌کدو ۲۸ گرم است که حاوی ۴۰ ٪ از مقداری است که بدن شما به منیزیم نیاز دارد. مصرف این میان وعده، منجر به کاهش خطر مقاومت به انسولین، دیابت و افسردگی می‌شود.

۶٫ کینوا

کینوا یک ‌دانه گیاهی محبوب است که به‌عنوان شبه غلات شناخته می‌شود. یک فنجان (۱۸۵ گرم) کینوا پخته‌شده ۲٫۸ میلی‌گرم آهن را فراهم می‌کند که معادل ۱۶ ٪ از مقدار لازم روزانه است. علاوه بر این، کینوا فاقد گلوتن است که آن را برای افراد مبتلا به بیماری سلیاک یا سایر اشکال عدم تحمل گلوتن، به گزینه خوبی تبدیل می‌کند.

کینوا همچنین پروتئین بیشتری نسبت به بسیاری از غلات دیگر دارد و غنی از فولات، منیزیم، مس، منگنز و بسیاری از مواد مغذی دیگر است. علاوه بر این، فعالیت آنتی‌اکسیدانی بیشتری نسبت به بسیاری از غلات دیگر دارد. آنتی‌اکسیدان‌ها به محافظت از سلول‌های شما در برابر آسیب رادیکال‌های آزاد که در طول سوخت و ساز و در پاسخ به استرس تشکیل می‌شوند، کمک می‌کنند.

۷٫ بوقلمون

گوشت بوقلمون یک غذای سالم و خوشمزه است. همچنین منبع خوبی از آهن است. ۱۰۰ گرم گوشت بوقلمون دارای ۱٫۴ میلی‌گرم آهن است که این ۸ ٪ از میزانی است که بدن شما به آهن نیاز دارد. گوشت بوقلمون همچنین ۲۸ گرم پروتئین در هر وعده و چندین نوع ویتامین و مواد معدنی B را شامل می‌شود، ازجمله ۳۲ ٪ از میزان موردنیاز روی و ۵۷ ٪ از میزان نیاز روزانه بدن به سلنیوم.

مصرف غذاهای پرپروتئین مانند بوقلمون ممکن است به کاهش وزن کمک کند، زیرا پروتئین باعث می‌شود احساس سیری کنید و میزان متابولیسم شما را پس از صرف غذا افزایش می‌دهد. مصرف زیاد پروتئین منجر به جلوگیری از دست دادن عضلات که در طول کاهش وزن و روند پیری رخ می‌دهد، می‌شود.

۸٫ کلم بروکلی

کلم بروکلی فوق‌العاده مغذی است. یک وعده از آن معادل ۱ فنجان (۱۵۶ گرم) کلم بروکلی پخته‌شده حاوی ۱ میلی‌گرم آهن است که ۶ ٪ از نیاز شما را تأمین می‌کند… علاوه بر این، یک وعده بروکلی همچنین ۱۱۲ درصد از مقداری است که شما به ویتامین C نیاز دارید که به بدن شما کمک می‌کند تا آهن را بهتر جذب کند. همان اندازه وعده نیز دارای فولات بالا است و ۵ گرم فیبر و همچنین مقداری ویتامین K را فراهم می‌کند.

۹٫ ماهی

ماهی یک غذای بسیار مغذی است و انواع خاصی از آن مانند ماهی تن، سرشار از آهن هستند. درواقع یک وعده ماهی که ۸۵ گرم است، حاوی حدود ۱٫۴ میلی‌گرم آهن است و تقریباً ۸ درصد از نیاز بدن شما برای آهن را رفع می‌کند.

ماهی همچنین پر از اسیدهای چرب امگا ۳ است که نوعی چربی سالم برای قلب محسوب می‌شود و مزایای زیادی برای سلامتی دارد . امگا سه به ‌سلامتی مغز کمک می‌کند، عملکرد ایمنی را بهبود می‌بخشد و رشد و توسعه بدنی سالم را پشتیبانی می‌کند. همچنین ماهی شامل چندین ماده مغذی ضروری دیگر ازجمله نیاسین، سلنیوم و ویتامین ب ۱۲ است.

بیشتر بخوانید: درمان کم خونی با ۸ نوشیدنی خوشمزه خانگی!

• 22 بازدید
• 17 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

مواد غذایی مفید برای کمبود آهن: کمبود آهن آهن یک ماده مغذی ضروری برای فعالیت بدن است که شما باید آن را از غذا دریافت کنید. خوشبختانه، غذاهای خوب زیادی با آهن وجود دارد که به شما کمک می‌کند نیازهای روزانه خود را برآورده سازید. آهن یک ماده معدنی است که چندین عملکرد مهم را انجام می‌دهد که اصلی‌ترین آن‌ها حمل اکسیژن در سراسر بدن به‌عنوان بخشی از گلبول‌های قرمز خون است.

مقدار روزانه آهن مورد نیاز ۸-۱۸ میلی‌گرم برای بزرگ‌سالان غیر باردار است. اگر مصرف شما خیلی کم باشد، ممکن است کمبود آهن رخ دهد. کمبود آهن می‌تواند باعث کم‌خونی و منجر به علائمی مانند خستگی شود. بانوان به ویژه در زمان قاعدگی اگر غذاهای غنی از آهن مصرف نکنند در معرض خطر کمبود هستند. در این مطلب سلامت با ۹ ماده غذایی طبیعی و سالم آشنا می‌شوید و به سوال (برای کمبود آهن چی بخوریم)، پاسخ می‌دهیم.

بیشتر بخوانید: ۱۲ نوشیدنی شگفت انگیز خانگی برای درمان کم خونی!

۱٫ اسفناج

اسفناج با اینکه کالری بسیار کمی دارد، اما از مزایای سلامتی زیادی برخوردار است. حدود (۱۰۰ گرم) اسفناج خام حاوی ۲٫۷ میلی‌گرم آهن یا ۱۵ درصد مقدار مورد نیاز روزانه است. همچنین غنی از ویتامین C است که جالب است بدانید، ویتامین C به‌طور قابل‌توجهی جذب آهن را افزایش می‌دهد. اسفناج سرشار از آنتی‌اکسیدان‌هایی به نام کاروتنوئیدها است که خطر ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهد، التهاب را کنترل می‌کند و چشم‌های شما را از ابتلا به انواع بیماری محافظت می‌کند.

۲٫ دل و جگر

کبد، کلیه‌ها و قلب حیواناتی مثل گاو و گوسفند و جگر مرغ همگی سرشار از آهن هستند و شما می‌توانید برای رفع کمبود آهن از آن‌ها بهره ببرید. به‌عنوان‌مثال، یک وعده ۱۰۰ گرمی جگر گاو حاوی ۶٫۵ میلی‌گرم آهن یا ۳۶ ٪ مقدار مورد نیاز روزانه است.

همچنین آن‌ها سرشار از پروتئین و ویتامین‌های گروه B، مس و سلنیوم است. جگر دارای ویتامینA  بالا است و درصد زیادی از نیاز روزانه را در هر وعده ۱۰۰ گرمی فراهم می‌کند. علاوه بر این، از بهترین منابع کولین هستند که یک ماده مغذی مهم برای سلامت مغز و کبد بوده و طعم عالی آن به گونه‌ای است که هرگز از خوردن آن سیر نمی‌شوند.

۳٫ حبوبات

حبوبات سرشار از مواد مغذی هستند. برخی از رایج‌ترین انواع حبوبات: لوبیا، عدس، نخود و سویا هستند. آن‌ها منبع خوبی از آهن به شمار می‌روند؛ به‌ویژه برای گیاهخواران. یک فنجان (۱۹۸ گرم) عدس پخته حاوی ۶٫۶ میلی‌گرم است که ۳۷ ٪ از نیاز روزانه بدن را تامین می‌کند. لوبیاهایی مثل لوبیا چشم ‌بلبلی یا لوبیا قرمز می‌توانند به‌راحتی مصرف آهن شما را افزایش دهند.

درواقع یک وعده نیم فنجان (۸۶ گرم) لوبیا پخته،‌ حدود ۱٫۸ میلی‌گرم آهن یا ۱۰ ٪ از میزان آهن مورد نیاز بدن را فراهم می‌کند. حبوبات همچنین منبع خوبی از فولات، منیزیم و پتاسیم هستند. علاوه بر این، مطالعات نشان داده‌اند که لوبیا و سایر حبوبات می‌توانند التهاب را در افراد مبتلا به دیابت کاهش دهند. حبوبات خطر بیماری قلبی را برای افراد مبتلا به سندرم متابولیک کاهش می‌دهد.

علاوه بر این، به شما در کاهش وزن کمک می‌کنند. آن‌ها فیبر محلول بسیار بالایی دارند که می‌تواند احساس سیری را افزایش دهد، مصرف کالری را کاهش دهد و باکتری‌های سالم روده را که بر وزن، التهاب و خطر بیماری مزمن تأثیر می‌گذارد، ترویج دهد. برای به حداکثر رساندن جذب آهن، پیشنهاد می‌شود حبوبات را با غذاهای سرشار از ویتامین C مانند گوجه ‌فرنگی، سبزیجات یا مرکبات مصرف کنید.

۴٫ گوشت قرمز

یک وعده گوشت گاو خردشده ۱۰۰ گرم حاوی ۲٫۷ میلی‌گرم آهن است. گوشت قرمز همچنین سرشار از پروتئین، روی، سلنیوم و چندین نوع ویتامین B است. تحقیقات نشان می‌دهند که کمبود آهن ممکن است در افرادی که به‌طور منظم گوشت، مرغ و ماهی می‌خورند کمتر رخ دهد. درواقع گوشت قرمز احتمالاً ساده‌ترین منبع آهن است که به‌طور بالقوه آن را به یک غذای مهم برای افرادی که مستعد کم‌خونی هستند، تبدیل می‌کند.

تحقیقات نشان می‌دهند بانوانی که روزانه کمتر از ۶۰ گرم گوشت قرمز مصرف می‌کنند، بیشتر در خطر کمبود میزان روی، آهن، ویتامین B12 و پتاسیم و ویتامین D نسبت به بانوانی که روزانه بین ۶۰ تا ۱۵۰ گرم مصرف می‌کنند، هستند.

۵٫ تخمه ‌کدو

دانه کدوتنبل یک میان وعده خوشمزه و قابل ‌حمل است. یک وعده ۲۸ گرمی دانه کدوتنبل، حاوی ۲٫۵ میلی‌گرم آهن است که ۱۴ ٪ از نیاز شما به آهن در هرروز را پاسخگوست. علاوه بر این، دانه‌های کدو منبع خوبی از ویتامین K، روی و منگنز هستند. آن‌ها همچنین از بهترین منابع منیزیم محسوب می‌شوند که یک کمبود رایج در اکثر افراد است. یک وعده تخمه ‌کدو ۲۸ گرم است که حاوی ۴۰ ٪ از مقداری است که بدن شما به منیزیم نیاز دارد. مصرف این میان وعده، منجر به کاهش خطر مقاومت به انسولین، دیابت و افسردگی می‌شود.

۶٫ کینوا

کینوا یک ‌دانه گیاهی محبوب است که به‌عنوان شبه غلات شناخته می‌شود. یک فنجان (۱۸۵ گرم) کینوا پخته‌شده ۲٫۸ میلی‌گرم آهن را فراهم می‌کند که معادل ۱۶ ٪ از مقدار لازم روزانه است. علاوه بر این، کینوا فاقد گلوتن است که آن را برای افراد مبتلا به بیماری سلیاک یا سایر اشکال عدم تحمل گلوتن، به گزینه خوبی تبدیل می‌کند.

کینوا همچنین پروتئین بیشتری نسبت به بسیاری از غلات دیگر دارد و غنی از فولات، منیزیم، مس، منگنز و بسیاری از مواد مغذی دیگر است. علاوه بر این، فعالیت آنتی‌اکسیدانی بیشتری نسبت به بسیاری از غلات دیگر دارد. آنتی‌اکسیدان‌ها به محافظت از سلول‌های شما در برابر آسیب رادیکال‌های آزاد که در طول سوخت و ساز و در پاسخ به استرس تشکیل می‌شوند، کمک می‌کنند.

۷٫ بوقلمون

گوشت بوقلمون یک غذای سالم و خوشمزه است. همچنین منبع خوبی از آهن است. ۱۰۰ گرم گوشت بوقلمون دارای ۱٫۴ میلی‌گرم آهن است که این ۸ ٪ از میزانی است که بدن شما به آهن نیاز دارد. گوشت بوقلمون همچنین ۲۸ گرم پروتئین در هر وعده و چندین نوع ویتامین و مواد معدنی B را شامل می‌شود، ازجمله ۳۲ ٪ از میزان موردنیاز روی و ۵۷ ٪ از میزان نیاز روزانه بدن به سلنیوم.

مصرف غذاهای پرپروتئین مانند بوقلمون ممکن است به کاهش وزن کمک کند، زیرا پروتئین باعث می‌شود احساس سیری کنید و میزان متابولیسم شما را پس از صرف غذا افزایش می‌دهد. مصرف زیاد پروتئین منجر به جلوگیری از دست دادن عضلات که در طول کاهش وزن و روند پیری رخ می‌دهد، می‌شود.

۸٫ کلم بروکلی

کلم بروکلی فوق‌العاده مغذی است. یک وعده از آن معادل ۱ فنجان (۱۵۶ گرم) کلم بروکلی پخته‌شده حاوی ۱ میلی‌گرم آهن است که ۶ ٪ از نیاز شما را تأمین می‌کند… علاوه بر این، یک وعده بروکلی همچنین ۱۱۲ درصد از مقداری است که شما به ویتامین C نیاز دارید که به بدن شما کمک می‌کند تا آهن را بهتر جذب کند. همان اندازه وعده نیز دارای فولات بالا است و ۵ گرم فیبر و همچنین مقداری ویتامین K را فراهم می‌کند.

۹٫ ماهی

ماهی یک غذای بسیار مغذی است و انواع خاصی از آن مانند ماهی تن، سرشار از آهن هستند. درواقع یک وعده ماهی که ۸۵ گرم است، حاوی حدود ۱٫۴ میلی‌گرم آهن است و تقریباً ۸ درصد از نیاز بدن شما برای آهن را رفع می‌کند.

ماهی همچنین پر از اسیدهای چرب امگا ۳ است که نوعی چربی سالم برای قلب محسوب می‌شود و مزایای زیادی برای سلامتی دارد . امگا سه به ‌سلامتی مغز کمک می‌کند، عملکرد ایمنی را بهبود می‌بخشد و رشد و توسعه بدنی سالم را پشتیبانی می‌کند. همچنین ماهی شامل چندین ماده مغذی ضروری دیگر ازجمله نیاسین، سلنیوم و ویتامین ب ۱۲ است.

بیشتر بخوانید: درمان کم خونی با ۸ نوشیدنی خوشمزه خانگی!

• 13 بازدید
• 2 مارس 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

نوشیدنی های سرشار از آهن: آهن، یک ماده مغذی حیاتی برای ساخت گلبول‌های قرمز خون و حمل اکسیژن در بدن است. کمبود آهن می‌تواند به کم‌خونی منجر شود، وضعیتی که در آن بدن قادر به تولید هموگلوبین کافی نیست. برای جلوگیری و درمان کم‌خونی، ادغام نوشیدنی‌های سرشار از آهن در رژیم غذایی، روشی طبیعی و مؤثر است. در این مطلب بخش سلامت مجله خبری چشمک، ما به بررسی فواید آهن و چگونگی تقویت سطح هموگلوبین با نوشیدنی های سرشار از آهن می‌پردازیم.

نوشیدنی های سرشار از آهن

آهن برای ساخت هموگلوبین، پروتئین کلیدی در گلبول‌های قرمز خون که اکسیژن را به سراسر بدن می‌رساند، ضروری است. هموگلوبین همچنین در دفع دی‌اکسید کربن از بدن به ریه‌ها نقش دارد. سطوح ناکافی هموگلوبین می‌تواند به مشکلات سلامتی متعددی از جمله کم‌خونی منجر شود، که با علائمی نظیر خستگی مفرط، ضعف، تنگی نفس، و رنگ‌پریدگی مشخص می‌شود.

برای افزایش طبیعی سطح هموگلوبین، ادغام نوشیدنی‌های غنی از آهن در رژیم غذایی توصیه می‌شود. این راهکار می‌تواند به بهبود وضعیت سلامتی کمک کند و به پیشگیری و مدیریت کم‌خونی کمک مؤثری ارائه دهد.

آب چغندر

آب چغندر، با غنای خود از آهن، فولات، ویتامین C و پتاسیم، نه تنها یک نوشیدنی خوشمزه است بلکه یک منبع طبیعی برای تقویت تولید گلبول‌های قرمز خون به شمار می‌رود. تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف مداوم آب چغندر می‌تواند به بهبود جریان خون کمک کرده و سلامت کلی را ارتقا بخشد.

اسموتی اسفناج

اسفناج، با داشتن آهن فراوان و ویتامین‌های A و C، به عنوان یک منبع عالی مواد مغذی مطرح است. نوشیدن اسموتی اسفناج نه تنها ذائقه شما را راضی می‌کند بلکه آهن مورد نیاز بدن را برای تولید هموگلوبین و ارتقا سطح انرژی تأمین می‌کند.

آب انار

آب انار با داشتن آهن، ویتامین C و آنتی‌اکسیدان، به عنوان یک نوشیدنی قدرتمند برای تقویت سلامت خون مطرح است. مصرف این نوشیدنی خوش‌طعم می‌تواند به افزایش تولید گلبول‌های قرمز و بهبود جریان خون کمک کند.

میلک شیک خرما

خرما، با بار مغذی خود از آهن، فیبر و ویتامین‌ها، نه تنها یک میان‌وعده عالی است بلکه به صورت میلک شیک نیز می‌تواند به افزایش سطح آهن کمک کند. این نوشیدنی خوشمزه و مقوی، به بهبود جریان خون و تقویت تولید گلبول‌های قرمز خون کمک می‌کند.

آب هویج

هویج، منبعی غنی از آهن و ویتامین A، نوشیدنی‌ای است که به تقویت سلامتی و افزایش تولید گلبول‌های قرمز خون کمک می‌کند. آب هویج نه تنها برای بینایی مفید است بلکه به بهبود جریان خون و تقویت عمومی بدن نیز کمک می‌کند.

شیر دانه کنجد

دانه‌های کنجد، با غنای خود از آهن و کلسیم، نه تنها برای استحکام استخوان‌ها مفید هستند بلکه به عنوان شیر دانه کنجد، می‌توانند به تقویت جریان خون و افزایش تولید گلبول‌های قرمز کمک کنند. این نوشیدنی مغذی، یک انتخاب عالی برای افزایش سطح آهن در بدن است.

نکته مهم

هرچند نوشیدنی های سرشار از آهن می‌توانند به افزایش سطح هموگلوبین و بهبود سلامت خون کمک کنند، اما مهم است که آن‌ها را در حد اعتدال مصرف کنیم. مصرف بیش از حد آهن می‌تواند به عوارض جانبی نامطلوبی منجر شود. بنابراین، مصرف آهن باید با توجه به نیازهای فردی و تحت نظر متخصص تغذیه یا پزشک انجام شود.

جمع بندی

افزایش سطح آهن و هموگلوبین در بدن از طریق نوشیدنی های سرشار از آهن، روشی طبیعی و مؤثر است. آب چغندر، اسموتی اسفناج، آب انار، میلک شیک خرما، آب هویج، و شیر دانه کنجد، همگی منابع عالی آهن هستند که به بهبود جریان خون و افزایش تولید گلبول‌های قرمز خون کمک می‌کنند. مصرف متعادل این نوشیدنی‌ها می‌تواند به حفظ سطح ایده‌آل آهن در بدن کمک کرده و از کم‌خونی پیشگیری کند.

• 31 بازدید
• 3 فوریه 2024
• اخبار سایت, داستان جالب, عکس, مطالب جالب

در فرآیند تولید آهن و فولاد، از مواد اولیه متنوعی مانند، گندله، آهن اسفنجی و کنسانتره استفاده می‌شود که هر یک از آن‌ها، بااینکه از خانواده آهن هستند، ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود را دارند. بیشتر این تفاوت‌ها، در ساختار و خواص آن‌ها نسبت به یکدیگر و همچنین، قیمت کنسانتره نسبت به قیمت آهن اسفنجی است. کنسانتره، یک ماده معدنی آسیاب شده و کوچک است که هیچ‌گاه در واحدهای تصفیه یا واحدهای احیای مستقیم، مورداستفاده قرار نمی‌گیرد. آهن اسفنجی نیز نتیجه احیای مستقیم گندله‌های تولیدشده از کنسانتره است.

این مواد به‌عنوان نوعی شارژ کننده، به درون کوره بلند ریخته می‌شوند تا با ذوب شدن آن‌ها، انرژی لازم برای ذوب آهن و فرآوری محصولات آهنی و فولادی، به‌دست آید. حال این سؤال پیش می‌آید که این مواد با یکدیگر چه تفاوتی دارند؟ تفاوت کنسانتره و آهن اسفنجی چیست؟ حضور این مواد در کوره فولادسازی تا چه میزان ضرورت دارد؟ در ادامه، جهت بررسی بیشتر تفاوت‌ها و ویژگی‌های هریک و همچنین، قیمت فروآلیاژ مختلف، با ما همراه باشید.

تفاوت کنسانتره و آهن اسفنجی

همان‌طور که اشاره کردیم، از کنسانتره و آهن اسفنجی، به‌عنوان مواد اولیه مهم در فولادسازی استفاده می‌شود. برای این کار، از هرکدام با نسبت‌های خاصی، به‌صورت منفرد یا ترکیبی، به درون کوره بلند ریخته می‌شود تا با سوختن آن‌ها، حرارت لازم جهت زنده کردن یا احیای آهن از سنگ‌آهن، به‌دست آید. درواقع، اجرایی شدن فرآیند فولادسازی بدون استفاده از این محصولات اولیه، ممکن نیست. قبل از اینکه به بیان تفاوت‌های کنسانتره و آهن اسفنجی بپردازیم، ابتدا باید با هر یک از این محصولات و مشخصات آن‌ها مانند، ترکیبات، قیمت کنسانتره و قیمت آهن اسفنجی، آشنا شویم.

کنسانتره چیست؟

کنسانتره، یک ماده اولیه پودری است که در فرآیند تولید آهن و فولاد به‌کاربرده می‌شود. این ماده که از خود آهن و مواد افزودنی دیگر ساخته می‌شود، معمولاً جهت تولید فولاد به روش‌های کوره بلند و احیای مستقیم، مورداستفاده قرار می‌گیرد.

آهن اسفنجی چیست؟

نام دیگر آهن اسفنجی، آهن احیای مستقیم است که نوعی ماده متخلخل با استحکام بسیار بالا است و از اجزای اصلی شارژ کوره‌های فولادسازی، به شمار می‌رود. این ماده، دارای ساختاری متخلخل است؛ بنابراین، سطح ویژه بالایی دارد و با سوختن در کوره، گرمای بسیار زیادی تولید می‌کند. لازم به ذکر است که برای تولید آهن اسفنجی، از گندله استفاده می‌شود و به‌نوعی، این محصول، یک ماده تغییر شکل یافته از گندله است. استفاده از آهن اسفنجی، مزایایی زیادی دارد که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از:

• مصرف انرژی کمتر

• کاهش آلاینده‌ها

• کاهش هزینه تولید

حال که با ماهیت هریک آشنا شدیم، به‌راحتی می‌توان به بررسی تفاوت‌ها و مقایسه آن دو پرداخت. در زیر به برخی از این تفاوت‌ها می‌پردازیم.

تفاوت کنسانتره و آهن اسفنجی در روش تولید

یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های کنسانتره و آهن اسفنجی، تفاوت در روش تولید آن‌ها است که این عامل، بر قیمت کنسانتره و آهن اسفنجی نیز تأثیر دارد. جهت تولید کنسانتره، نیازمند کوره‌های ککی یا کوره بلند هستیم. ازآنجایی‌که امکان استفاده از مواد معدنی آهنی آسیاب شده، به‌صورت مستقیم در فرآیند احیای آهن وجود ندارد، ابتدا باید سنگ‌آهن به کنسانتره تبدیل شود؛ سپس، می‌توان در فرآیند احیای مستقیم، آن را به آهن اسفنجی تبدیل کرد.

آهن اسفنجی نیز در فرآیند کاهش یا احیای مستقیم اکسید آهن، به‌دست می‌آید. به بیان ساده‌تر، آهن اسفنجی حالت تغییر شکل یافته از گندله است. در این فرآیند، اکسید آهن با استفاده از گازهایی مانند، گاز طبیعی، گاز شهری، گاز دی‌اکسید کربن و…، به آهن اسفنجی تبدیل می‌شود.

تفاوت خواص آهن اسفنجی و کنسانتره

آهن اسفنجی، یک ساختار متخلخل دارد و به همین علت، سطح ویژه آن بیشتر است و درنتیجه، بهتر می‌تواند با مواد دیگر جهت تولید حرارت واکنش دهد. از طرفی، استحکام و سختی کنسانتره، بیشتر از آهن اسفنجی است. تفاوت کنسانتره و آهن اسفنجی ازنظر خواص، شامل میزان درصد و عیار آهن موجود در آن‌ها است. بر این اساس، آهن اسفنجی دارای حداقل ۸۳ درصد آهن بوده و این مقدار برای کنسانتره، حداقل ۶۵ درصد است؛ این عامل، بر قیمت کنسانتره و قیمت آهن اسفنجی مؤثر است.

تفاوت کاربرد کنسانتره و آهن اسفنجی

همان‌طور که گفته شد، از آهن اسفنجی و کنسانتره، به‌منظور تولید فولاد در کوره‌های فولادسازی استفاده می‌شود. البته نباید فراموش کرد که آهن اسفنجی می‌تواند در کوره‌های القایی، جایگزین قراضه آهن شود و حجم مصرف قراضه را کاهش دهد؛ درحالی‌که از کنسانتره، جهت تولید بریکت می‌توان استفاده کرد. 

تفاوت قیمت کنسانتره و آهن اسفنجی

قیمت فروآلیاژ آهن، به عوامل مختلفی مانند، قیمت جهانی آهن، نرخ تورم، میزان عرضه و تقاضا و سایر عوامل اقتصادی و صنعتی بستگی دارد. بااین‌وجود، نرخ تولید آهن اسفنجی، به دلیل اینکه حاوی ساختار متخلخل است، در مقایسه با کنسانتره، کمی بالاتر است. همچنین، در فرآیند تولید آهن اسفنجی، مواد کربنی، مانند زغال‌سنگ، به‌عنوان مواد مصرفی استفاده می‌شود که این مواد، هزینه تولید را بالا خواهند برد.

کنسانتره یا آهن اسفنجی؟ کدام یک برای تولید فولاد بهتر است؟ً!

ممکن است برای عده‌ای این سؤال مطرح شود که بین آهن اسفنجی و کنسانتره، کدام‌یک برای کاربردهای صنایع مناسب‌تر است؟ لازم به ذکر است که باوجود مطالب عنوان‌شده، پاسخ به این سؤال چندان آسان نیست؛ چراکه هر دو محصول برای صنایع فولادسازی، ضروری هستند. به بیان ساده‌تر، وجود هیچ‌کدام بدون دیگری، امکان‌پذیر نیست و در زنجیره تولید یکدیگر قرار دارند.

تولید فولاد، مستلزم تولید آهن اسفنجی است و این محصول، بدون ساخته‌شدن کنسانتره، تولید نخواهد شد. بنابراین، برای تولید فولاد و شمش، وجود آهن اسفنجی تولیدشده از کنسانتره، ضروری است. مهم‌ترین اهداف استفاده از این محصولات عبارت‌اند از:

• ایجاد ظاهری یک‌دست

• جداسازی و حذف ترکیبات مضر از سنگ

• حذف ناخالصی‌ها از سنگ

• افزایش یا کنترل عیار آهن که به‌صورت کانه، میان سنگ قرار دارد.

فراورده‌های آهن

همان‌طور که ذکر شد، کنسانتره، نوعی ماده معدنی آهنی است که آسیاب شده و به دلیل اندازه کوچک، امکان استفاده در واحدهای تصفیه برای آن وجود ندارد. آهن اسفنجی نیز ازجمله تولیداتی است که از کنسانتره حاصل می‌شود. وجود هر دو آن‌ها در صنایع، بسیار ضروری است و با استفاده از آن‌ها می‌توان انرژی بسیار زیادی تولید کرد. در این مقاله، ضمن بررسی ویژگی‌ها و تفاوت‌های هریک، به بیان دلایل کم‌وزیاد شدن قیمت کنسانتره و قیمت آهن اسفنجی پرداختیم تا در صورت نیاز، از این مطالب بهره ببرید.

• 227 بازدید
• 8 مارس 2022
• مطالب جالب

استفاده و خرید کود آهن در فرآیند رشد گیاه، سبب جبران کمبود آهن آن شده و افزایش سطح کمی و کیفی محصول را با تولید کلروفیل بیشتر به دنبال دارد.

 

نکاتی که باید درباره خرید کود آهن بدانید

از جمله عناصر ضروری جهت رشد گیاه که می توان به آن اشاره نمود، آهن است. با اینکه آهن از عناصر کم مصرف گیاه به شمار می رود. ولی نقش بسزایی را در کلروفیل سازی، تشکیل سبزینه و برگ گیاه، میوه دهی و افزایش کارایی ریشه ایفا می کند.همچنین این عنصر فاکتوری اساسی در فعالیت های آنزیمی گیاه محسوب می شود.

 

استفاده و خرید کود آهن در فرآیند رشد گیاه، سبب جبران کمبود آهن آن شده و افزایش سطح کمی و کیفی محصول را با تولید کلروفیل بیشتر به دنبال دارد. استفاده از کود آهن به شیوه های مختلفی همچون چالکود، محلول پاشی و یا همراه با آب آبیاری در زراعت، گلخانه و باغ صورت می گیرد. این کود به دو شکل کلات آهن و سولفات آهن در دسترس است.

معرفی انواع کود آهن

عنصر آهن توسط گیاهان، به شکل اکسید شده +Fe3 یا +Fe2 قابل جذب است. ولی +Fe2 دارای اهمیت بیشتری برای گیاهان بوده و به شکل محلول می باشد. خرید کود آهن به دو صورت کلاته و سولفاته در بازار امکان پذیر است. فرم سولفاته مناسب خاک هایی با PH بیشتر از ۷ نیست، چرا که برای گیاه غیر قابل مصرف می باشد. در نتیجه از نوع کلاته استفاده می گردد. در ادامه به معرفی هر یک از آنها خواهیم پرداخت.

 

کود سولفات آهن

 سولفات آهن حاوی دو عنصر گوگرد و آهن بوده که رنگ آن بسته به میزان PH در برندهای مختلف، متفاوت خواهد بود. خرید کود آهن با قیمت ارزان را می توان از مزیت های سولفات آهن دانست. اصلاح بافت خاک، کاهش میزان PH و شوری، از فواید گوگرد موجود در فرم سولفاته بوده و در نتیجه گیاه راحت تر می تواند آهن را جذب نماید. با توجه به جذب تدریجی و مقدار اندک سولفات آهن، معمولاً از آن در چالکود زمستانه استفاده می شود.

 

کود کلات آهن: معنای لغوی کلات، نگه داشتن و چنگ زدن می باشد. کلاته کردن آهن مانع از ایجاد تغییر در ساختار آن به وسیله سایر مواد شده و به صورت فرمولی که قابل جذب توسط گیاهان است، باقی خواهد ماند. انتخاب نوع ماده کلات کننده بسته به نوع مصرف و وضعیت باغ یا مزرعه صورت می گیرد.

 

برای کلات آهن فرمول های شیمیایی همچون DTPA ، EDDHAو   EDTAدر نظر گرفته شده است که نشان دهنده میزان مقاومت کودها در PH های مختلف است. امکان جذب EDTA و DTPA در PH های زیاد وجود ندارد. همچنین قیمت کود کلات EDDHA در بازار نسبت به سایر کلات ها گرانتر است. معمولاً این کلات در مصارف خاکی به کار رفته و دارای آهن ۶% است. 

آشنایی با نحوه مصرف و خرید کود آهن

امکان استفاده و خرید کود بسته به نیاز گیاه در کلیه فصول سال وجود دارد. ولی یادتان باشد که جهت انتخاب نوع آهن مصرفی و میزان آن، اقدام به مشورت کردن با یک گیاه پزشک نمایید. علاوه بر آن، حتماً باید در زراعت  سولفات آهن را به میزان ۲۰۰-۱۰۰ کیلوگرم در هکتار با چالکود یا آب آبیاری مصرف نمود. همچنین به ازای هر درخت نیز ۱۰۰۰-۲۵۰ گرم در باغات مورد استفاده قرار گیرد.

 

البته این مقادیر حدودی بوده و بایستی به مطالعه دستور و نحوه مصرف درج شده روی بسته بندی آن توجه نمود. استفاده از فرم کلات DTPA و EDTA به صورت محلول پاشی در شرایط کمبود شدید آهن و همچنین فرم کلات EDDHA جهت مصارف خاکی و در PH های زیاد و قلیایی پیشنهاد می شود.

 

در این PH ها فرم های دیگر قابل جذب توسط گیاه نبوده و رسوب خواهد کرد.لازم به ذکر است که شما می توانید علاوه بر خرید کود آهن، سایر کودها همچون کود کاکتوس را نیز از فروشگاه اینترنتی ما با قیمتی مناسب و کیفیتی بالا تهیه نمایید.