is_tag

وصیت نامه داریوش کبیر

همه ما بار ها وصیت نامه داریوش را خوانده ایم،اما نکات قابل توجهی در ان است که داریوش بزرگ در وصیت نامه خود به ان ها اشاره کرده است که تمام پادشاهان مقتدر ایران باستان نیز به ان اشاره نموده اند.
۱-یکی از این نکات دروغ است که همه پادشاهان خواستار جلوگیری از ان بوده اند به طوری که داریوش در یکی از دعا های خود نوشته است “خداوند این کشور را از دشمن،از خشکسالی،از دروغ محفوظ بدارد” چرا که دروغ را بدترین گناه دانسته اند.
۲-انها همیشه اینده را در نظر داشته اند که اگر مشکلی در اینده به وجود بیاید بتوانند جلوی ان را بگیرند.
۳-سومین نکته این بوده است که با زیر دستان خود بدرفتاری نکنند و میان فقیر و ثروتمند تفاوت قائل نشوند.
۴-نکته بعدی که مانند دروغ به ان زیاد اهمیت داده شده است بحث سواد است که از تمام مردم خواسته اند که خواندن و نوشتن یاد بگیرند.
۵-از جانشین خود خشایار شاه و سربازان و … خواسته شده که دین هر کس مورد احترام قرار گیرد و دین به اجبار به کسی تحمیل نگردد.
۶-ابادانی و عدالت از دیگر نکاتی که پادشاهان ایران به ان توجه بسیار داشته اند.
۷- و هفتمین نکته و اخرین نکته بحث مردن است.داریوش خود می گوید”ادم چه خارکن باشد و چه یک پادشاه بلاخره می میرد“.پس مردن سرنوشت همه ماست و هیچکس عمر جاویدان ندارد.

 

اینک با هم دعای داریوش بزرگ را میخوانیم:

اینک که من از دنیا می روم، بیست و پنج کشور جز امپراتوری ایران است و در تمامی این کشورها پول ایران رواج دارد و ایرانیان درآن کشورها دارای احترام هستند و مردم آن کشورها نیز در ایران دارای احترامند، جانشین من خشایارشاه باید مثل من در حفظ این کشورها کوشا باشد و راه نگهداری این کشورها این است که در امور داخلی آن ها مداخله نکند و مذهب و شعار آنان را محترم شمرد .

 

ادامه مطلب وصیت نامه داریوش کبیر