is_tag

قضا و دادرسی و سازمان قضایی در ایران باستان

قضا و دادرسى‏

«در جوامع اولیه انتقام تنها وسیله تشفى قلب بود و کسانى که از عمل دیگرى رنج برده بودند، سعى مى‏کردند به نحوى شدیدتر تلافى کنند. گذشت و بردبارى و عفو، علامت نامردى و ضعف نفس شمرده مى‏شد. اجراى انتقام، شدید و غیرانسانى بود و هیچگونه حد و حصر و قاعده‏اى نداشت. بین مسؤول و غیر مسؤول فرق گذاشته نمى‏شد و کسانى که به هیچ‏وجه وارد نزاع و مرافعه نبودند مثل پیرمردان و کودکان مجازات مى‏شدند! حتى حیوانات و مردگان را نیز بى‏نصیب نمى‏گذاشتند و غالبا نعش مردگان را شلاق زده و مى‏سوزاندند. بتدریج بزرگتران و ریش‏سفیدان قوم بر اثر تحولات اجتماعى درصدد برآمدند که هرعمل بدى را برحسب خصوصیات آن مجازات دهند و از حدود معینى تجاوز نکنند و بدین ترتیب قانون قصاص به وجود آمد و از اجراى انتقام فردى بطور مطلق جلوگیرى به عمل آمد. بموجب قوانین موسى فرزندان را به گناه پدران کیفر مى‏دادند. در سفر خروج باب ۲۰ چنین نوشته شده است:

ادامه مطلب قضا و دادرسی و سازمان قضایی در ایران باستان