is_tag

آیین مزدک

آیین مزدک که به خُرّم[۱] («شاد» و «خوش») یا درست دین نیز شهره است، در دوره حکومت قُباد ِ ]اول[ (۴۸۸ ـ ۵۳۱)، شاهنشاه ساسانى، در ایران شکوفا شد. نام این دین برگرفته از نام مزدک، بنیادگذار آن است. مفاهیم اجتماعى آیین مزدک مهم است، به ویژه به این خاطر که اغلب مى اندیشند شکل آغازین و شرقى ِ سوسیالیسم و کمونیسم را داشته است (نولدِکه، ۱۸۷۹; کریستن سِن، ۱۹۲۵; و دیگران)، اما این یک مبالغه است که مى خواهد آیین مزدک را به یک نهضت اساساًاجتماعى تقلیل دهد (کِلیما،۱۹۵۷).

ادامه مطلب آیین مزدک

اعتراف نامه ایمان

بیان رسمى باورهاى اعتقادى که هدف آن به طور معمول اظهار علنى از سوى فرد، گروه، جماعت، سینود یا کلیساست. اعتراف نامه ها شبیه به اعتقادنامه هاست، گرچه بیشتر آنها مبسوط ترند. این اعتراف نامه ها به ویژه به کلیساهاى اصلاح طلب پروتستان نسبت داده مى شود.

کلیساى مسیحى در قرون وسطى کوششى براى تدوین رسمى اعتقاداتش به عمل نیاورد. اعتقادنامه هاى به یادگارمانده از دوران باستان (اعتقادنامه نیقیه) یا تدوین شده در اوایل قرون وسطى (اعتقادنامه رسولان، اعتقادنامه آتاناسیوسى) به هنگام اعتراف به ایمان مسیحى در مراسم عبادى به کار مى رفت. به دنبال مناقشات اعتقادى،شوراها بعضى از مطالب اعتقادى را تعریف کردند. جنبش هاى بدعت آمیز هیچ اعلامیه جامعى در باب ایمان فراهم نیاوردند.

ادامه مطلب اعتراف نامه ایمان