منشور حقوق بشر کوروش بزرگ هخامنشی

اینک که به یاری مزدا تاج سلطنت ایران، بابل و کشورهای چهارگانه را بر سر گذاشته ام اعلام میکنم که:
تا روزی که زنده هستم و مزدا پادشاهی را به من ارمغان میکند کیش و باور های مردمانی را که من پادشاه آنها هستم گرامی بدارم و نگذارم که فرمانروایان و زیر دستان من کیش و آیین و دین و روش مردمان دیگر را پست بدارند و یا آنها را بیازارند.

من امروز افسر پادشاهی را بر سر نهاده ام تا روزی که زنده هستم و مزدا پادشاهی را به من ارزانی کرده هرگز فرمانروایی خود را بر هیچ مردمانی به زور تحمیل نکنم و در پادشاهی من هر ملتی آزاد است که مرا به پادشاهی خود بپذیرد یا نپذیرد و تا هرگاه پادشاه ایران و کشورهای چهار گانه هستم نخواهم گذاشت کسی بر دیگری ستم کند واگر کسی ناتوان بود و بر او ستمی رفت من از او دفاع خواهم کرد و حق او را گرفته وبه او پس خواهم داد و ستمکاران را به کیفر خواهم رساند.
من تا روزی که زنده هستم نخواهم گذاشت کسی مال و اموال دیگری را با زور یا روش نادرست دیگری بدون ارزش واقعی از او بگیرد.
من اعلام میکنم هرکس آزاد است هر دین و آیینی را که میل دارد برگزیند و در هر کجا که میخواهد سکونت بنماید و هر گونه که معتقد است عبادت کند ومعتقدات خود را به جا آورد و هر کسب و کاری که میخواهد انتخاب نماید به شرطی که حق کسی را پایمال نکند و زیانی به حقوق دیگران وارد نسازد.
من اعلام میکنم هرکس پاسخگوی اعمال خود میباشد وهیچکس را نباید به انگیزه اینکه یکی از بستگانش خلاف کرده است مجازات کرد و اگر کسی از دودمان یا خانواده ای خلاف کرد تنها همان کس به کیفر برسد و با دیگران کاری نیست.
تا روزی که زنده هستم نخواهم گذاشت که مردان وزنان را به نام برده و کنیز یا نام های دیگر بفروشند این رسم زندگی باید از گیتی رخت بربندد.
از مزدا میخواهم مرا در تعهداتی که نسبت به ملت های ایران و ممالک چهارگانه گرفته ام پیروز گرداند.

نوشته شده توسط: محمد پورهادی