وضع اجتماعى در آغاز دوره قاجاریه‏

وضع اجتماعى در آغاز دوره قاجاریه‏

«فرد ریچاردز» در سفرنامه خود، ضمن توصیف مظالم و آدمکشیهاى آقا محمد خان مى‏نویسد:

… در این صفحات خونین تاریخ، بیهوده است اگر در جستجوى نشانه‏هایى حاکى از پیشرفت و ترقى و یا ذکرى از هنر دوران صلح و صفا باشیم. در سراسر ایران، گاوآهن فداى شمشیر شده بود. به دشوارى مى‏توان تصور کرد که در همان هنگامى که آقامحمد خان در مشرق‏زمین نام خود را با حروف خونین در صفحه تاریخ مى‏نگاشت، منظومه‏اى از اسامى پرشکوه و جلال کسانى که به کارهاى هنرى مسالمت‏آمیز سرگرم بودند در آسمان مغرب‏زمین مى‏درخشید. در آن زمان افرادى در اروپا و امریکا مى‏زیستند که یا به تعقیب یکى از رشته‏هاى فرهنگى اشتغال داشتند و یا

زندگى خود را وقف پیشرفت و ترقى کرده بودند؛ بتهوون، شوبرت، گوته، چارلز لمب، کارلایل، جرج واشنگتن، فاراداى، ترنر «»، رومنى‏ «»، استیفنسن، و رنى‏ «»، از این قبیل مردان بودند. در همان ایامى که علما در کشورهاى مترقى مغرب‏زمین، سرگرم تعقیب رشته‏هاى هنرى مسالمت‏آمیز بودند و به سوى ترقى و تعالى گام برمى‏داشتند، در ایران جمجمه‏ها بر روى هم انباشته مى‏شد و برحسب دستور آقا محمد خان، از چشمان نابینایان تپه‏هاى کوچکى تشکیل مى‏دادند.»

در دوران حکومت فتحعلیشاه، مردم بیش از پیش روى آرامش دیدند. مداخله کشورهاى استعمارى، مخصوصا سیاست توسعه‏طلبى روسیه تزارى، همواره به زمامداران ایران گوشزد مى‏کرد که یا خود را با تمدن و فرهنگ و سلاحهاى جدید هم‏آهنگ کنند و یا آماده مرگ باشند.

عباس میرزا در سایه تعلیمات وزیر کاردان خود، قائم‏مقام مى‏کوشید تا در راه اصلاح اوضاع اجتماعى و نظامى ایران قدمهایى بردارد.

 تاریخ اجتماعى ایران

http://www.vatanfa.com/?s=وضع-اجتماعى-در-آغاز-دوره-قاجاریه‏