معادن در دوران هخامنشیان
- 1,412 بازدید
- 24 فوریه 2012
- سیر علوم
معادن
مهندس زاوش مىنویسد:
ایرانیان از دیرباز براى بهرهبردارى از معادن به حفر چاه و تونل و و گالرى مىپرداختند و قسمتهاى کم استقامت را به کمک چوببست آماده کار
مىکردند. براى روشن کردن معادن از پیهسوز و چراغهاى روغنى استفاده مىشد.
در ایران سنگ مس قبل از سنگهاى دیگر مورد استفاده قرارگرفته است. طبق نظر محققین، استفاده از مس بوسیله چکشکارى مس ناتیف، اوایل هزاره پنجم ق. م.
شروع گردید و از اوایل هزاره چهارم مس ناتیف را ذوب کردهاند. تهیه آلیاژهاى مس در نیمه دوم هزاره سوم حدود ۲۴۰۰ ق. م. شروع گردیده است. قدیمیترین این کورهها به نظر متخصصین، کوره «تل ابلیس» در حوالى «بردسیر» کرمان و دومى «تل آتشى» نزدیک بم است. ذوب سنگهاى سرب در هزاره سوم و شاید کمى قبل از آن در ایران شروع شده است. سرب در ایران زودتر از قلع شناخته- شده است و قسمتى از مفرغهاى به دست آمده داراى مقدارى سرب و نیکل است.
ذوب سنگهاى آهن در ایران در هزاره اول قبل از میلاد شروع شده و به احتمال قوى اولینبار کورههاى ذوب در «دلفارد» نزدیک جیرفت شروع به کار نموده است. صاحبان معادن اکثرا بردهداران و یا رؤساى قبایل بودند و بردگان و اسرا در شرایطى دشوار و طاقتفرسا براى آنها کار مىکردند. کارهاى سبکتر بوسیله بچهها انجام مىشد و آنها سنگهاى استخراج شده را بوسیله زنبیلهایى که از الیاف و برگ خرما درست شده بود از زمین به بالا مىآوردند. «»
تاریخ اجتماعى ایران