تخت جمشید. باج آوران سویه
- 1,258 بازدید
- 15 فوریه 2012
- دوران هخامنشیان
تخت جمشید. باجآوران سویه
یک سند مالیاتى در خزانه تخت جمشید پیدا شده که حاوى بقایاى مالیاتى بانویى است که قسمتى از مالیات خود را پرداخت کرده و، بموجب این سند، تتمه آن را داده و مفاصا حساب گرفته است … از مفاد این لوحه مىتوان دریافت که سکه یا قطعات نقره که پرداخت شده سه درجه یا بیشتر بوده، و این درجهبندى برحسب خالص بودن یا خالص نبودن نقره بوده است که…
پس از محک به نقره خالص احتساب
و به پاى بدهى مؤدى مالیاتى محسوب و سند صادر مىگردیده است، و این اختلاف در عیار مسکوک شاید بواسطه این بوده است که کشورها و استانهاى تابعه حق داشتند سکه بزنند و سکههاى هرمحلى عیارى دیگر داشته است.
در تخت جمشید نمایش رژه ملتهاى زیردست که پیشکشهاى خود را براى جشن سال نو نزد داریوش و خشایارشا مىآوردند، به چشم مىخورد. این پیشکشها به باجهاى کمرشکن دیگر افزوده مىشد و چنانکه اشاره کردیم، ملکداران براى دادن باج و پیشکش از وامدهندگان زالوصفت پول به نرخ صدى چهل در سال (دو برابر صدى بیست عصر حمورابى) وام مى- گرفتند و درعینحال زمینهایى که نزد وامدهندگان گرو گذاشته بودند به دست آنان کشت مىشد و سود آن را مىبردند. در نتیجه همین مظالم و بیدادگریهاست که در سراسر این دوره على الدوام ملل تابعه براى گسستن زنجیرهاى اسارت اقتصادى و رهایى از ستمگرى سلاطین هخامنشى سر به شورش برمىداشتند. در یهودا و بابل مدارک زیادى که مؤید ناراحتى و طغیان عمومى است، وجود دارد. تنها سهم مالیاتى بابل، به سیم، بالاترین پرداخت در شاهنشاهى یعنى هزار قنطار بود. علاوهبراین از آنها پانصد غلام اخته مطالبه مىکردند تا به صورت خواجهسرا در دربار خدمت کنند.
تاریخ اجتماعى ایران، ج۱، ص: ۴۰۴