مقایسه افکار اقتصادى امیرکبیر با ناصر الدین شاه‏

مقایسه افکار اقتصادى امیرکبیر با ناصر الدینشاه‏

هدایت مى‏نویسد: «از تدابیر امیر کبیر یکى آن بود که جنس خارجه، ملبوس و غیره، استعمال نمى‏کرد؛ امتعه داخله را رواج مى‏داد. در کرمان شال کشمیرى بافتند؛ در مجلس خود کوزه و سرغلیان گلى بجاى بلور تداول داد، همه تأسى کردند. پیداست که یک شعر بوستان همواره در نظر او بوده است:

بر آن باش تا هرچه نیت کنى‏

نظر در صلاح رعیت کنى‏

نیشکر از هند آورد. عبد الحمید نامى شکر سفید عمل آورد چون شکرهاى خوب. اهل صنعت را تشویق فوق العاده مى‏کرده است.»

اعتماد السلطنه نیز در خاطرات خود از اندیشه‏هاى کودکانه اقتصادى ناصر الدین شاه سخن مى‏گوید: «در سلطنت‏آباد بعلت خزان، برگ درختان ریخته بود. «فرمود، چه عیب دارد این برگها را حمل به شهر کرده بفروشید. عرض کردم، برگ درخت مشترى ندارد چنانکه یک سال چنین کردیم؛ قاطر و شتر دیوان مدتى معطلى کشید و هیچ عاید نشد … این برگها در باغچه بماند، بپوسد جزو خاک شود بمنزله کوت است. بعد فرمود، پس مخارج حمام چرا بدهم؟ …

عرض کردم، برگ را در تون حمام نمى‏توان سوزانید؛ آتش برگ قابل گرم کردن حمام نیست. خلاصه این پادشاه در اغلب مواقع از صد هزار تومان گذشت مى‏کند گاهى قناعت را بحدى مى‏رساند که برگ درخت باغ را مى‏فروشد.»

تاریخ اجتماعى ایران، ج‏۵، ص: ۲۰۶

http://www.vatanfa.com/?s=مقایسه-افکار-اقتصادى-امیرکبیر-با-ناصر-الدین-شاه‏