دریاچه چورت ساری

البرز گنجینه گرانقدری است و در دل خویش کم گوهر نهفته ندارد، دریاچه چورت یکی دیگر از گوهرهای گرانبهای آن است. قله درفک گنجینه‌ای در غرب و چورت گنجینه‌ای در شرق این سلسله جبال. در هر صورت این بار قرعه به نام دریاچه چورت رقم خورده است؛ به همین دلیل ابتدا باید به مقصد کیاسر در استان مازندران حرکت کرد.

دریاچه چورت در شمال شرقی استان مازندران و بخش چهاردانگه شهرستان ساری قرار دارد. اگر از تاریخ این دریاچه بخواهید بدانید، باید بگوییم که چورت در سال ۱۳۲۰ بر اثر زمین لرزه و رانش زمین و در پی آن بسته شدن مسیر آب چشمه ای که در کنار دریاچه قرار دارد، بوجود آمده است.وسعت این دریاچه حدود ۲٫۵ هکتار است و محلی ها به آن، دریاچه میانشه هم می گویند اما به دلیل نزدیکی آن به روستای چورت به این نام خوانده می شود.

زمانی که آب دریاچه پایین می آید، باقیمانده درخت هایی که در محل پیدایش دریاچه بوده اند پدیدار می شود و منظره زیبایی را ایجاد می کند که شاید در کمتر نقطه ای از ایران دیده باشید. این دریاچه یکی از زیباترین جاذبه های تفریحی استان مازندران است که برای رسیدن به آن می توانید مسیر جنگلی را در پیش بگیرید و لذت پیاده روی در میان درختان انبوه را هم تجربه کنید. البته این مسیر مجهز به استراحتگاه و سرویس های بهداشتی است و همین از سختی پیاده روی هایتان کم خواهد کرد!

برای رسیدن به دریاچه چورت، باید مسیر ساری کیاسر را در پیش بگیرید. بعد از طی مسافتی در حدود ۲۵ کیلومتر بعد از تابلوی روستای چورت وارد مسیر فرعی می شوید. ۱۵کیلومتر جلوتر، در جاده آسفالته به روستای چورت خواهید رسید. پس از روستا چندین مسیر خاکی برای دسترسی به دریا وجود دارد. مسیر جاده خاکی به طول ۱۰ کیلومتر به دریاچه چورت منتهی می شود. برای دسترسی می توانید از راهنمایان محلی هم کمک بگیرید.

حرکت از تهران

اگر از تهران به سمت چورت حرکت می کنید، بد نیست بدانید که از مدتی قبل صبح‌های زود میدان ونک به محل قرار مسافران تورهایی تبدیل شده است که ساعت حرکت و وسایل مسافران آن نشان می‌دهد که عازم طبیعت‌اند. کیسه‌خواب و کوله‌های بزرگ، مهم‌ترین وسیله‌ای است که بین بیشتر مسافران مشترک است.

در این صبح زود باید به سمت شرق راند، برای سفر به کیاسر ۲ راه وجود دارد که هر دو از خروجی‌های شرقی تهران منشعب می‌شوند؛ یک مسیر جاده سمنان‌‌ـ‌ شهمیرزاد است و مسیر دیگر از فیروزکوه می‌گذرد. مقصد سفر به سمت فیروزکوه است.

ستیغ دماوند

فیروزکوه به تنهایی می‌تواند یک قطب گردشگری باشد، شهری که در بسیاری از روزهای سال عنوان خنک‌ترین شهر ایران را به خود اختصاص می‌دهد. طبیعت فیروزکوه دلیل دیگری است بر این‌که تهران، یکی از منحصربه‌فردترین پایتخت‌های دنیاست؛ شهری که فاصله‌اش تا جنگل یا کویر کمتر از ۳ ساعت است. هر مسافری با سفری کمتر از ۳ ساعت می‌تواند به گردنه گدوک و قائم‌شهر برسد یا از آن سوی گرمسار و گرمای مناطق جنوبی آن را تجربه کند.

۱۷ کیلومتر بعد از فیروزکوه، به سوادکوه می‌رسید، اینجا دیگر دروازه مازندران است. شهری که طبیعت بکرش همه ساله میزبان طبیعت‌گردان بسیاری است، از میان این طبیعت بکر فقط کافیست به آبشار گزو اشاره کنیم و بس. گردنه گدوک نیز همین‌جاست، نقطه عطفی که مسافر را از طبیعت کوهستانی خشک به سمت کوهستانی جنگلی می‌برد و هر قدر بیشتر برانی سبزی‌های تنک سریع‌تر تبدیل به جنگل‌های در‌هم تنیده و پیوسته می‌شود.

گردنه گدوک با دوغ هایش معروف است. بسیاری از مسافران توقفی می‌کنند و دوغی خنک می‌نوشند و سپس ادامه مسیر می‌دهند. بعد از این‌که سربالایی گردنه گدوک را پشت سر گذاشتید، دیگر مسیر سرازیر می‌شود و طبیعت جلوه ای دیگر مقابل چشمانتان می آورد.