جنگ دوم صهیونیست ها

نیروهای صهیونیست در سال ۱۳۲۷ ـ ۶۶/۲ درصد از شهر قدس را اشغال کردند. شهر قدیمی تا سال ۱۳۴۶ در دست عرب تبارهای فلسطین باقی ماند. یهودیان پیش از جنگ سال ۱۳۴۶ راهبرد خود را به سبب اهمیت دینی شهر قدس برای قوم یهود مبتنی بر وحدت این شهر و سیطره بر آن قرار داده اند.
نیروهای صهیونیست به حملات خود به منظور ضمیمه کردن شهر ادامه داده وچهار تیپ تشکیل دادند تا شهر را به کنترل خود درآورند. شهر قدس به سبب وجود به اصطلاح هیکل ودیوار گریه از اهمیت دینی خاصی در اندیشه وایدئولوژی یهود برخوردار بوده وبه سبب موقعیت راهبردی آن کلید دفاع از کرانه باختری قلمداد می شود. بنابراین پیروزی در نبرد قدس به معنای به دست آوردن همه آن است.

از سوی دیگر اسکان در اندیشه صهیونیسم محور تشکیل اسراییل محسوب شده و بدون آن اسراییل دیگر معنا و مفهومی نخواهد داشت. مانند “دیوید بن گوریون” آنجا که گفت: اسراییل بدون قدس وقدس بدون هیکل بی معناست.

شهر قدس به سبب وجود به اصطلاح هیکل ودیوار گریه از اهمیت دینی خاصی در اندیشه وایدئولوژی یهود برخوردار بوده وبه سبب موقعیت راهبردی آن کلید دفاع از کرانه باختری قلمداد می شود. بنابراین پیروزی در نبرد قدس به معنای به دست آوردن همه آن است

نیروهای رژیم صهیونیستی در پنجم ژوئن سال ۱۳۴۶ شهر قدس را مورد حمله قرار داده ویک طرح سری نظامی به نام “تازیانه” را به مرحله اجرا درآوردند. هدف از این طرح حمله به شمال شهر از طریق سیطره بر ارتفاعاتی بود که زمینه را برای محاصره شهر و مناطق پیرامون و همچنین راههای مواصلاتی به اردن فراهم می ساخت.

پیشروی نیروهای صهیونیست تا آنجا ادامه یافت که پس از مدتی به دیوارهای شهر مقدس رسیده و سپس “باب الاسباط” در شرق را مورد حمله قرار دادند. این نیروها به سه بخش تقسیم شدند: بخشی به سوی باب العمود رفتند گروهی عازم مسجدالاقصی و گروه سوم رهسپار “حاره النصاری” (محله مسیحیان) شدند. همچنین سایر نیروها از “باب الساهره” در شمال وارد بیت المقدس شدند. این درگیری ها تا بعد از ظهر روز هفدهم خرداد ۱۳۴۶ ادامه یافت. در این روز نیروهای اسراییلی توانستند شهر را به کنترل خود درآورند. موشه دایان وزیر دفاع وقت رژیم اشغالگر قدس پس از ورود به شهر گفت: برای وحدت شهر مقدس بازگشتیم. به مقدس ترین نقطه برگشتیم. باز گشتیم و هرگز از آن نخواهیم رفت. نیروهای اشغالگر در ادامه اقدامات خود تدابیر گسترده ای ازجمله مصادره زمین ها و املاک درون دیوار متشکل از ۵۹۵ باب منزل مسکونی ۴۳۷ باب مغازه ۵ باب مسجد وچهار باب مدرسه را به منظور تقویت سیطره خود بر شهر به مرحله اجرا گذاشتند.

صهیونیست ها از ابتدای اشغال شهر بیت المقدس به طور حساب شده و برنامه ریزی شده سیاست یهودی سازی شهر را از طریق انضمام اسکان و کوچاندن اجباری ساکنان اصلی قدس به مرحله اجرا درآورده و همزمان دست به تلاش برای محو هویت فرهنگی عربی شهر وتغییر آثار آن وبه عبارت بهتر یهودی سازی شهر زدند که این طرح از طریق شیوه ها یی مانند مصادره زمین یا خرید آن با تقلب و کلاهبرداری دستکاری آمارها وپژوهش های جمعیتی وکوچ اجباری فلسطینی ها اجرا شد.

از دیگر شیوه های صهیونیست ها بدین منظور تغییر اسامی و نشانه های تاریخی بود. در این راستا اسامی خیابان ها و میدان های درون شهر قدیمی واماکن مختلف شهر به منظور تحمیل هویت دینی و فرهنگی جدید مطابق با مفاهیم دینی یهود تغییر یافت که از مهمترین آن می توان به تغییر نام “حرم شریف” به “جبل هیکل” ویا تغییر نام “دیوار براق” به دیوار گریه (ندبه) اشاره نمود.

صهیونیست ها از ابتدای اشغال شهر بیت المقدس به طور حساب شده و برنامه ریزی شده سیاست یهودی سازی شهر را از طریق انضمام اسکان و کوچاندن اجباری ساکنان اصلی قدس به مرحله اجرا درآورده و همزمان دست به تلاش برای محو هویت فرهنگی عربی شهر وتغییر آثار آن وبه عبارت بهتر یهودی سازی شهر زدند

اشغالگران همچنین ۱۱۶ دنم از زمین های بخش جنوبی محلات شهر قدیمی را به بهانه ایجاد یک محله جدید یهودی مصادره و ۷۰۰ باب ساختمان سنگی را ویران کردند. از این میان ۵۹۵ ساختمان متعلق به ساکنان عرب بود وفقط ۱۰۵ ساختمان آنهم پیش از سال ۱۳۲۷ به یهودیان تعلق داشت. صهیونیست ها همچنین شرکتی به نام “شرکت یهودی برای توسعه شهر قدیمی” را به منظور ساخت مسکن برای یهودیان در شهر قدیمی تاسیس کردند.

بدین ترتیب اولین فرآیند اسکان صهیونیست ها در شهر قدس شکل گرفت که هدف از آن تغییر ماهیت عربی شهر وحومه آن بود. رژیم صهیونیستی از قوانین زمین مصوب در زمان قیمومیت انگلیس بر فلسطین در خلال سالهای ۱۳۰۱ تا ۱۳۲۷ به عنوان بهانه ای برای مصادره مقدار بیشتری از زمین های عربی استفاده کرد.

این رژیم برای یهودی سازی شهر قدس و منزوی کردن آن از سایر نقاط کرانه باختری سه کمربند از شهرک های یهودی نشین را در اطراف آن ایجاد کرد که عبارتند از:

۱ ـ کمربند اطراف شهر قدیمی وحومه آن که این شهر را به غرب مرتبط می سازد.

۲ ـ کمربند اطراف محلات عربی خارج از دیوار در مناطق واقع در مرزهای شهرداری اردنی قدس.

۳ ـ کمربند اطراف شهر قدس بزرگ مطابق با طرح های پیشنهادی اسراییل که هدف نهایی آن یهودی سازی کامل این شهر است.

به رغم تلاش ها و برنامه های رژیم صهیونیستی برای یهودی سازی قدس عربی از زمان اشغال آن در سال ۱۳۴۶ تاکنون صهیونیست ها فقط حدود ۲۰ درصد از مساحت قدس قدیمی را در اختیار دارند و مالکیت ۸۰ درصد باقیمانده عربی و فلسطینی می باشد. مالک واقعی زمین ها و املاک شهر مردم فلسطین هستند واماکن مقدسه اعم از اسلامی و مسیحی زیر نظر طرف های فلسطینی قرار دارد.